Ακόμη και το Plan B για την Κύπρο, είναι μια καταστροφή, σχολιάζει σε δημοσίευμά του το πρακτορείο Bloomberg. Όπως εξηγεί, η πρώτη προσπάθεια για τη διάσωση της Κύπρου έμοιαζε τόσο πολύ με «σφαγή», που σε σχέση με αυτή η δεύτερη μοιάζει έξυπνη.
 
Το δεύτερο σχέδιο είχε επίσης την εύνοια του Τύπου, ότι δηλαδή ήταν η καλύτερη διαθέσιμη επιλογή κ.λπ. Ναι, αποτελεί μια βελτίωση, και είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς οτιδήποτε που δεν θα αποτελούσε βελτίωση. Αλλά αυτό από μόνο του δεν το καθιστά καλό σχέδιο.
 
Η νέα συμφωνία έχει αφαιρέσει το πιο τρελό μέρος της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στις 16 Μαρτίου, το σχέδιο να πειραχθούν οι ασφαλισμένες καταθέσεις. Αλλά το νέο σχέδιο έχει ακόμη κάποια χαρακτηριστικά που σε οποιοδήποτε άλλο πλαίσιο, θα αποτελούσαν ασφαλώς έκπληξη.
 
Για παράδειγμα, η αποκαλούμενη τρόικα ήθελε να είναι σίγουρη πως το νέο χρέος που πρόκειται να αναλάβει η Κύπρος θα είναι βιώσιμο, που σημαίνει, ότι θα μπορεί να το αποπληρώσει. Ωστόσο, με το κούρεμα των μεγάλων καταθέσεων, το αναθεωρημένο σχέδιο θα προκαλέσει επίσης μια απότομη συρρίκνωση του κυπριακού τραπεζικού συστήματος, και επομένως και σε ολόκληρη την οικονομία της Κύπρου, που εξαρτάται από το τραπεζικό σύστημα σε ασυνήθιστο βαθμό.
 
Επισημαίνεται ακόμη ότι η ανάγκη να προστατευτούν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι από τις συνέπειες της Κύπρου –ή η ανάγκη να δοθεί τουλάχιστον η εντύπωση ότι τους προστατεύουν- είναι το κρίσιμο στοιχείο στο όλο σενάριο της «καλύτερης διαθέσιμης επιλογής υπό τις περιστάσεις». Ας αντιληφθούμε ωστόσο ότι αυτή η επιβολή απέκλεισε κάθε λογική επιλογή.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να είχαν κατανοήσει το γεγονός και να το εξηγήσουν στους ψηφοφόρους τους. Η αποτυχία τους να το κάνουν δεν θα πρέπει να γίνει αποδεκτή ως η αναπόφευκτη συνέπεια των εξαντλημένων εκλεγμένων. Θα πρέπει να αναγνωριστεί ως ένα ασυγχώρητο έλλειμμα ηγεσίας και ως μια θανάσιμη απειλή για το σύνολο του euro project.