Συνέντευξη στην λιβανεζα δημοσιογράφο, Μάρουα Οσμάν*, παραχώρησε υψηλόβαθμο στέλεχος της Χεσμπολλάχ, αποκαλύπτοντας στοιχεία για την οργάνωση των κινημάτων της περιοχής, στον αγώνα για την Παλαιστίνη.

Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Οργάνωσης, σαγιέντ Χατσέμ Σαφιεντίν, μίλησε αναλυτικά για τον τρόπο που αναπτύσσεται η δράση της αντίστασης, το βάθος χρόνου των σχεδιασμών και την αύξηση των αμυντικών και επιθετικών δυνατοτήτων τους αλλά και το ρόλο του στρατηγού Κασέμ Σολεϊμανί σε όλες αυτές τις επιλογές, καθώς εκείνος οργάνωσε τον ασύμμετρο πόλεμο που βλέπουμε να διεξάγεται τέσσερα χρόνια μετά το θάνατό του και του έδωσε το «βάθος χρόνου» ανοίγοντας προοπτικές για τη συνεργασία απελευθερωτικών κινημάτων σε Ιρακ, Υεμένη, Λίβανο, Συρία και Παλαιστίνη.  Πολλές από τις λεπτομέρειες που αποκάλυψε ο λιβανέζος επίσημος ακούγονται για πρώτη φορά.

Ο Χατσέμ Σαφιεντίν αναφέρθηκε και στον δολοφονηθέντα, προ μηνός, στη Συρία, ιρανό στρατιωτικό Ραντι αλ-Μουσαβί. Ο δολοφονηθείς ήταν σύντροφος του ιρανού στρατηγού, και είχε αναλάβει την οργάνωση του μετώπου εναντίον του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία, όπου και ήταν παρών τα τελευταία 15 χρόνια, αλλά και στην οργάνωση της αντίστασης στο Λίβανο, πριν κάνει λόγο για “την ηθική και υλική υποστήριξη προς την Παλαιστίνη”, που είχε σχεδιαστεί όσο ζούσε ο στρατηγός, χρόνια πριν, όπως και η δράση της αντίστασης. Πρόσθεσε, δε, πως «στις ερχομενες μέρες, μήνες και χρόνια» θα υπάρξουν «επιτυχίες και νίκες».

Αποκαλυπτική ήταν και η φράση του για τον, πολύ διαφορετικό από τον δυτικό, τρόπο που αντιμετωπίζουν το θάνατο οι σιιτικές δυνάμεις της δυτικής Ασίας. «Οι ηγέτες μας επιδιώκουν να μαρτυρήσουν [το θάνατο]. Πολλοί δεν το κατανοούν, αλλά οι ηγέτες μας, είτε είναι στην ένοπλη αντίσταση, είτε στην υποστήριξή της είτε ενισχύουν τους αγωνιστές, είτε είναι ιρανοί είτε όχι, δεν νοιάζονται για την υλική ανταμοιβή, αλλά για την ελευθερία ή τη νίκη… Και πεθαίνουν στις μεγάλες στιγμές του αγώνα, την καλύτερη στιγμή στη ζωή τους, την σημαντικότερη στιγμή της αντιστασιακής τους δουλειάς. Κι αυτό δεν μας προκαλεί απογοήτευση, ούτε είναι σημάδι αδυναμίας. Φυσικά, μας είναο οδυνηρή την απώλεια. Και ξέρουμε ότι τους χρειαζόμασταν. Ομως, την ίδια ώρα, καταλαβαίνουμε ότι ο δρόμος μας είναι δρόμος θυσίας, μαρτύρων, προσφοράς αίματος. Αυτή ήταν η ιστορία της αντίστασης πάντα… Σε αυτή τη μάχη, πολεμάμε σε όλα τα μέτωπα…».

Ο ρόλος του Σολεϊμανί και η παρουσία του στο Λίβανο

Ο Κασέμ Σολεϊμανί, είπε, είχε σχεδιάσει όλη την πορεία της αντίστασης «έχοντας το Παλαιστινιακό ως προτεραιότητα. Το μόνο για το οποίο μετάνιωνε είναι που δεν μπορούσε να κάνει περισσότερα. Από την εμπειρία μαζί του, πάντα επεδίωκε να προσφέρει στην παλαιστινιακή αντίσταση το καλύτερο, από άποψη ικανοτήτων, εκπαίδευσης και ειδίκευσης. Ήταν αφιερωμένος σε αυτήν, γι’ αυτό και είναι φυσικό να είναι και σήμερα πολύ έντονη η παρουσία του στη Γάζα. Δεν υπήρχε κάτι που να μπορεί να κάνει και να μην το έκανε, προσφορά στην Παλαιστίνη, χωρίς ποτέ να ξεχνά ότι τον πρώτο ρόλο τον έχουν οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι. Aυτοί είναι που ζήτησαν, έλαβαν, ανταποκρίθηκαν, ωφελήθηκαν και χτίσανε τις δικές τους δυνατότητες στον σχεδιασμό, την εκτέλεση και τις επιχειρήσεις… Ομως, ακόμη και σήμερα, ο κόσμος δεν έχει ανακαλύψει πλήρως ποιός ήταν ο Σολεϊμανί. Αυτό που έχτισε είναι βαθιά ριζωμένο, πολύ ισχυρό και και θα φανεί στα χρόνια που έρχονται. Αυτές οι ειλικρινείς προσπάθειες, στις οποίες αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του, έθεσαν τα θεμέλια για τα αποτελέσματα που θα συνεχίσει να βλέπει ολόκληρη η περιοχή. Αυτό που οι ιρανοί πολίτες έλεγαν, όταν δολοφονήθηκε, ήταν “Κασέμ Νουζ Ζεντέ”, Ο Κασέμ θα ζει για πάντα. Γι’ αυτούς είναι ζωντανός, όλοι οι μάρτυρες είναι ζωντανοί.

Τώρα, αυτό που θεμελίωσε, παράγει αυτά τα αποτελέσματα, που τα επόμενα χρόνια θα αποκαλύψουν ακριβώς ποιος ήταν. Όταν μας ήρθε για πρώτη φορά στον Λίβανο το 1998, στην αρχική συνάντηση, καθόμασταν μαζί του, και μίλησε ελάχιστα, αλλά έκανε πολλές ερωτήσεις. Παρατηρούσαμε, γνωρίζαμε εκ νέου αυτό τον άνθρωπο, έχοντας ακούσει για την ηρωική του ιστορία και τα σημαντικά επιτεύγματα του κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράν. Ρωτούσε και ρωτούσε, ρωτούσε συνέχεια, ώσπου, μετά από ένα καταιγισμό ερωτήσεων, άρχισε να μιλάει για κάτι καινούργιο, ένα ξεκάθαρο όραμα.

Άρχισε να συγκρίνει και να λέει: ‘Οι επιχειρήσεις που έχετε εναντίον των Ισραηλινών μοιάζουν κάπως με ορισμένα από τα πρότυπα των επιχειρήσεων που έχουμε στο Ιράν, όχι ακριβώς όπως ήταν στο Ιράν, αλλά σε κάποιο βαθμό”. Όπως θυμάμαι, ανέφερε ότι σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα. Στην πρώτη συνάντηση, έδωσε πολλές πολύ μεγάλες ελπίδες. Δεν κρύβω ότι, τότε, ίσως όλοι θεωρούσαμε αυτή τη συνάντηση ως μια μορφή ευγένειας, μια ιρανική έκφραση γνωριμίας. Ίσως μας κολάκευε, θέλοντας να μας τονώσει το ηθικό. Ωστόσο, μέσα σε τρεις μήνες άλλαξαν όλα για εμάς.

Σε τρεις μήνες μέσα, η αλλαγή έγινε αισθητή, απτή, περάσαμε σε άλλη κατάσταση. Αυτή η ταχύτητα στην ολοκλήρωση των σχεδιασμών και η προσήλωση στον στόχο, μας έκανε να συνειδητοποιήσουμε ότι είχαμε να κάνουμε με ένα πρώτης τάξεως επιχειρησιακό και στρατηγικό μυαλό, ένα σπάνιο εύρημα, κάποιον ισχυρό στις επιχειρήσεις, σε μεγάλο βαθμό, ισχυρό στη στρατηγική και με ισχυρό όραμα σε μεγάλο βαθμό, εκπληκτικό στη συνέχεια. Αν έλεγε ότι πρέπει να έρθει ένα όπλο, θα το σιγούρευε ακόμα κι αν έπρεπε να πάει σε εργοστάσια όπλων στο Ιράν, να επισκεφτεί το εργοστάσιο, να πάει στο Υπουργείο Άμυνας, να συναντηθεί με τον υπεύθυνο και να παρακολουθεί μέχρι να είναι ήσυχος ότι αυτό το όπλο έχει εξασφαλιστεί για την αντίσταση. Ένας άνθρωπος με αυτό το επίπεδο, όραμα και τεράστια ικανότητα, φυσικά, όλη η παρουσία ενός τέτοιου ανθρώπου, είναι ευλογία για την αντίσταση, την έσπρωξε δυνατά μπροστά. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τον Λίβανο, τα ίδια ισχύουν για ολόκληρη την περιοχή… Ήταν αυτός που αναγνώρισε, ανακάλυψε μέσα στη Χεσμπολλάχ δυνατότητες που δεν ξέραμε… Εμπιστεύτηκε τη νεολαία της Χεσμπολλάχ, και πίστεψε σε αυτήν, πίστεψε ότι αυτή η νεολαία μπορούσε και ήθελε να κάνει πολύ περισσότερα.

Εκεί ήταν το σημείο εκκίνησης και το θεμέλιο, τους έδωσε όλη αυτή τη στήριξη και άνοιξε όλες τις πόρτες γι’ αυτούς. Πίστευε ότι οι δυνατότητες που είχαμε ως τότε, δεν ταίριαζαν με τις πνευματικές, διανοητικές, ανθρώπινες και επιστημονικές ικανότητες που είχε η νεολαία της Χεζμπολάχ. Ως εκ τούτου, ενεργοποίησε, έδωσε κίνητρα να ανθίσουν αυτές τις δυνατότητες και τους άνοιξε πόρτες».

Η Χεσμπολλάχ στη Συρία

Η εμπλοκή της Χεσμπολλάχ στον πόλεμο της Συρίας επέφερε και εσωτερική κριτική και είχε μειώσει, προσωρινά, την αποδοχή της.  Αναφέρθηκε και σε αυτό, λέγοντας πως ο λόγος της εμπλοκής ήταν «συνειδητοποίησαν [στην Χεσμπολλάχ] ότι αυτός που πλήττονταν ουσιαστικά ήταν ο λαός της Συρίας. Αν τους ρωτούσες, οι περισσότεροι ήταν με την κυβέρνηση. Φυσικά είχαν ζητήματα με την κυβέρνηση, υπήρχαν πράγματα που ήθελαν να αλλάξουν, το ξέραμε. Αλλά ξέραμε πως ήταν με αυτή την κυβέρνηση. Μετά 10 χρόνια πολέμου, πιστεύω πως, αν η Δύση νοιάζονταν για τη δικαιοσύνη, αν ο κόσμος νοιάζονταν για τη δικαιοσύνη, αυτό θα το καταλάβαινε. Γιατί έτσι ήρθαν οι άπιστοι (τακφίρι) της Νταες [Ισλαμικό Κράτος, ISIS], εξτρεμιστικές ομάδες που τις εξόπλισε η Δυση. Οι αμερικάνοι υποστηρίζουν ότι ήρθαν να πολεμήσουν εναντίον τους, αλλά αυτός που πραγματικά πολέμησε εναντίον τους ήταν ο Κασέμ Σολεϊμανί. Στη Συρία, οι Αμερικάνοι υποστήριξαν τη Νταες. Κι αυτοί οι τακφίρι ούτε όραμα για τη Συρία έχουν, είτε ως λαό είτε ως κράτος. Και να μη ξεχνάμε όσα έχουν πει αμερικάνοι πολιτικοί, και τις δηλώσεις της Χίλαρι Κλίντον. Αυτά που παραδέχθηκε χρόνια μετά, τα ξέραμε από την αρχή. Οπότε, μπήκαμε στη Συρία για να μη πέσει στα χέρια της Νταες, για να είμαστε σίγουροι ότι ούτε ο Λίβανος ούτε το Ιράκ θα απειληθούν και θα προστατευτεί όλος ο αραβικός και ισλαμικός κόσμος από αυτή την απειλή».

Για την κριτική στην Χεσμπολλάχ, τόνισε πως «Αυτοί που υποστηρίζουν πως η Χεσμπολλάχ έφερε συμφορές στο Λίβανο, είναι οι ίδιοι που, όταν αντιμετωπίζαμε στον πόλεμο τους Ισραηλινούς, έλεγαν πως έτσι [με την αντίσταση] οδηγούμε το Λίβανο στην καταστροφή. Όταν όμως ο Λίβανος απελευθερώθηκε ήρθαν από δίπλα. Έχουμε δώσει δείγματα. Κι αυτοί ξανακάνουν το ίδιο λάθος. Αλλά έτσι κι αλλοιώς είναι μειονότητα στο Λίβανο. Επιπρόσθετα, μας έχουν πλησιάσει πρέσβεις, υπουργοί, διάφοροι, και απευθύνθηκαν και σε λιβανέζικες αρχές, πολιτικές και μη πολιτικές, να ζητήσουν να αποκλιμακώσουμε στο μέτωπο του Νοτίου Λιβάνου. Κι όταν ρωτάς γιατί, σου λένε ότι το Ισραήλ έχει ψυχοπαθείς στην ηγεσία. Δυτικοί υπουργοί τους χαρακτήρισαν έτσι μιλώντας σε λιβανέζους. Απαντήσαμε κι εμείς ότι αυτό που λένε οι δυτικοί αποτελεί και την απάντηση. Αν οι κυβερνώντες το Ισραήλ είναι τρελλοί, εμείς τι είναι λογικό να κάνουμε; να τους εμπιστευθούμε, ή να τους αντιμετωπίσουμε σθεναρά; Αν δουν ισχύ, θα μαζευτούν. Αν τους δώσουμε χώρο, η τρέλλα τους θα στραφεί εναντίον μας. Ύστερα, θεωρούμε πως αυτό που συμβαίνει στη Γάζα αφορά ολόκληρη την περιοχή μας. Ο Νετανιάχου δήλωσε ότι θα δούμε μια τελείως διαφορετική Μέση ανατολή, ότι όλα θα αλλάξουν. Οι ΗΠΑ έχουν εγκρίνει όσα συμβαίνουν και δίνουν όπλα και πυρομαχικά στο Ισραήλ, συμμετέχουν δηλαδή στην εξόντωση των παιδιών και δεν επιτρέπουν ανακωχή, την μπλοκάρουν και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου είπαν ότι δεν είναι καιρός για ανακωχή, ενώ όλος ο κόσμος παρακολουθεί τη σφαγή. Πως το ερμηνεύεις αυτό; Μα, πως οι ΗΠΑ έχουν μεγάλα σχέσια, που δεν συνδέονται μόνο με την Γάζα. Μετά τον Κασέμ Σολεϊμανί, η αντίληψη της Αντίστασης είναι σε άλλο επίπεδο. Ότι έπιανε το 1948 σήμερα δεν πιάνει. Ότι έπιανε τη δεκαετία του ’60, σήμερα δεν πιάνει. Ότι έπιανε στα χέρια προδοτών ηγετών, σήμερα δεν πιάνει. Τα πράγματα έχουν αλλάξει, κι αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι αμερικάνοι. Αν το καταλάβουν θα είναι προς όφελός τους, αν όχι θα χάσουν. Δεν είναι δική τους η υπόθεση αυτή».

Το ζήτημα των Παλαιστινίων προσφύγων

Το γεγονός ότι ο Λίβανος διασώζει την παλαιστινιακή ταυτότητα, κι ότι πιθανή επιβολή των σχεδίων των ΗΠΑ θα οδηγήσει στην άρνησή της, μετά τόσους αγώνες, είναι κάτι που επίσης τόνισε.

«Εν τέλει, ξέρουμε πως ότι συμβαίνει στη Γάζα έχει σημαντικές επιπτώσεις και αποτελέσματα, σε περιφερειακό επίπεδο. Θα μιλήσω με τη λιβανέζικη λογική: εάν το σχέδιο του Νετανιάχου πετύχει στη Γάζα, και ο λαός της Γάζας εκδιωχθεί στο Σινά, συνδέοντας έτσι τους ανθρώπους της Δυτικής Όχθης με την Ιορδανία, τότε, η πραγματικότητα, θα οδηγήσει να δοθεί λιβανική υπηκοότητα στους πρόσφυγες παλαιστίνιους στο Λίβανο. Τότε, όσοι επικρίνουν τις πράξεις μας στο Νότο, τι θα πουν; Εάν ο πόλεμος στη Γάζα πετύχει για τον Νετανιάχου, θα οδηγήσει σε πολιτογράφηση στον Λίβανο. Θα πολεμήσουμε τους Παλαιστίνιους αδελφούς μας για να μην πολιτογραφηθούν στον Λίβανο, προκαλώντας εσωτερικές διαμάχες; Ή θα πολεμήσουμε τους Ισραηλινούς πριν φτάσουν στο στάδιο της επιβολής της πολιτογράφησης, τόσο αυτοί όσο και οι Αμερικανοί; Νομίζω πως οι απαντήσεις φαίνονται ξεκάθαρα.

Βρισκόμαστε στην εποχή της αντίστασης, στην εποχή της συνειδητοποίησης, στην εποχή της διανόησης, της γνώσης και της επιστήμης. Όλα τα ψέματα της Αμερικής και της Δύσης, πιστεύω, έχουν πλέον αποκαλυφθεί και κανείς δεν μπορεί πλέον να τους εμπιστευτεί, την Αμερική και τις αξιώσεις της. Νοιαζόμαστε για το λαό μας μας, είτε καταπιεζόμαστε είτε δεχόμαστε επίθεση, σκεφτόμαστε πώς να αμυνθούμε. Ο λαός της Γάζας αμύνεται και εμείς διατηρούμε τη χώρα μας και τα σύνορά μας, προσφέροντας ό,τι απαιτείται από εμάς. Δεν είναι καθήκον ή εντολή μας να εξηγούμε τα πάντα στους άλλους. Αν δεν το συνειδητοποιήσουν τώρα, θα το συνειδητοποιήσουν με τον καιρό».

Για τους Ανσαραλλάχ

Αναφορά σε χρηματισμό ηγετών και κυβερνήσεων της περιοχής από τις ΗΠΑ, ώστε να επιτρέψουν τη γενοκτονία, έκανε αναφερόμενος τιμητικά στο λαό της Υεμένης.

«Αφήστε τη φωνή του λαού της Υεμένης να ακουστεί σε όλο τον κόσμο, είναι αυτοί που στηρίζουν σταθερά τον καταπιεσμένο παλαιστινιακό λαό. Οι Σιωνιστές Εβραίοι διαπράττουν γενοκτονία εναντίον τους, καταστρέφοντας ολοσχερώς τις πόλεις και τα σπίτια τους στη Γάζα, εμπλέκονται σε αποτρόπαιες πράξεις, θάβουν ζωντανούς, συντρίβουν με τανκ, στέλνουν αστυνομικούς σκύλους να δαγκώνουν τραυματίες, σφάζουν γυναίκες, στοχοποιούν βρέφη και νεογέννητα, και διαπράττοντας εν ψυχρώ μαζικές και ατομικές εκτελέσεις αμάχων. Ο λαός της Υεμένης, με πίστη, θάρρος και τιμή, ήταν ο πρώτος που κινήθηκε και στάθηκε αλληλέγγυος στον παλαιστινιακό λαό. Τους στήριξαν στρατιωτικά, πολιτικά, κοινωνικά, επίσημα, με χρήματα, λόγους και όπλα. Το μέτωπο της Υεμένης είναι αποτελεσματικό και επιδρά στις κινήσεις του εχθρού. Ξεκίνησε με βαλλιστικούς πυραύλους, drones και έφτασε στη σημαντική δράση επηρεασμού της οικονομίας και του εμπορίου των εχθρών, εμποδίζοντας τα πλοία τους να διασχίσουν την Αραβική Θάλασσα, τον Κόλπο του Άντεν, την Πύλη των Δακρύων και την Ερυθρά Θάλασσα.

Οι Αμερικανοί, συμμετέχοντας σε όλες τις μορφές σιωνιστικών εγκλημάτων με πυραύλους, βόμβες και οβίδες που παρείχε η αμερικανική διοίκηση για να σκοτώσουν τον παλαιστινιακό λαό, αντέδρασαν με οργή στις σημαντικές επιπτώσεις των ενεργειών της Υεμένης. Έδωσαν δισεκατομμύρια δολάρια, πολιτική υποστήριξη, κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης και απειλές προς τις ισλαμικές χώρες και άλλες που υποστηρίζουν τον παλαιστινιακό λαό, δικαιολογώντας την συμμαχία τους στη Σιωνιστική υπόθεση. Πολλοί τους παραδόθηκαν, λόγω των πειρασμών και του εκφοβισμού.

Η στάση του αγαπημένου μας [υεμενίτικου] λαού είναι εξαιρετική… αποτελεί ικανοποίηση την ελεύθερη ανθρώπινη συνείδηση, ευθυγραμμίζεται με τις αρχές, τις αξίες και την ηθική που πιστεύει ο λαός μας και αποτελεί πρότυπο για όλους τους ελεύθερους ανθρώπους του κόσμου και ελπίδα για τους καταπιεσμένους».

 

*την ευχαριστώ που μπήκε στον κόπο να μου παραχωρήσει και το δικαίωμα της δημοσίευσης και την αγγλική μετάφραση όσων είπε το ηγετικό στέλεχος της Χεσμπολλάχ.