Το Strong me γεννήθηκε από την δύναμη εκείνης της μίας γυναίκας που αποφάσισε να κάνει κάτι για όλες τις άλλες Εκείνες και μαζί να κάνουμε τον φόβο μας, δύναμη!
Είμαστε εκείνη η γυναίκα που έχει πέσει θύμα κακοποίησης ή που ζει σε κακοποιητικό περιβάλλον.
Εκείνη που χρειάζεται χρόνο για να συνειδητοποιήσει και να αποδεχτεί ότι είναι κακοποιημένη, είτε σωματική είτε ψυχολογική.
Εκείνη η γυναίκα, ή μάλλον μία από τις πάρα πολλές «Εκείνες»
Μαζί με τη Νατάσα, η Ασπασία έχει γυρίσει την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη παλεύοντας κι ενημερώνοντας για την καταπολέμηση της έμφυλης βίας. Μοιράστηκε μαζί μας όλα εκείνα που κουβαλά από τις γυναίκες. «Υπάρχουν πράγματα που αν τα ακούσετε θα πείτε “αποκλείεται να υπάρχουν στην ελληνική κοινωνία”. Λένε “μα αυτές τις γιορτινές μέρες πάλι για στενάχωρα θα λέμε;”. Ναι, γιατί αυτές οι μέρες για κάποιους ανθρώπους είναι πολύ χειρότερες από τις “απλές” μέρες». Οι άνθρωποι κλείνονται στα σπίτια, οικογενειακά τραπέζια στρώνονται, οι δουλείες χαλαρώνουν κι εκείνες τσουγκρίζουν τα ποτήρια στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι με συγγενείς και τον κακοποιητή τους…
«Υπάρχει μία συγκλονιστική ιστορία… Μία κοπέλα, τώρα 35 ετών, από την Κρήτη βίωνε όλα τα είδη κακοποίησης επί 10 χρόνια μέσα στον γάμο της. Έφυγε με τέσσερα παιδιά. Υπήρχε δωμάτιο βασανισμού στο σπίτι με αλλεπάλληλους βιασμούς, εξευτελισμούς, ξυλοδαρμούς. Η οικογένειά της ήταν υποστηρικτική, αλλά εκείνη δεν παραδεχόταν σε κανέναν ότι κακοποιούταν. Ήταν ποτισμένη από την κοινωνία της Κρήτης κι όχι από την οικογένειά της ότι από τη στιγμή που επέλεξε έναν σύντροφο, είναι υποχρεωμένη να μείνει και να συντηρήσει αυτόν τον γάμο. Αυτή η κοπέλα θα ήταν ακόμη εκεί, αλλά την έσωσαν οι γονείς της, τους οποίους είχε αποκλείσει από τη ζωή της. Την άφησε ο σύζυγος έξι μηνών έγκυο έξω στο κρύο, κάνοντας της νοήματα ότι θα της κόψει τον λαιμό, με τον όρο ότι θα έμπαινε στο σπίτι μόνο αν δεν ξαναμιλούσε με τους γονείς της. Και το δέχτηκε. Δεν τους μιλούσε για ενάμιση χρόνο. Όταν εκείνοι της έκανα έκπληξη με τούρτα στα γενέθλιά της, έφαγε πολύ ξύλο…
Υπάρχει περίπτωση κοριτσιού που την πήρε ο σύζυγος από το μαιευτήριο και την έδεσε πίσω από το αυτοκίνητο και την έσερνε… και η μαμά της και ο μπαμπάς της της είπαν “δε χαλάμε το σπίτι μας”.
Στην επαρχία τα πράγματα είναι χειρότερα, γιατί είναι λιγότερες οι επιλογές που έχει μια γυναίκα να αναζητήσει βοήθεια. Κάποια στιγμή, τελείωσα με μια ημερίδα και ήρθε μια κυρία 76 χρονών η οποία έκλαιγε και μου είπε ότι ήθελε να μας ευχαριστήσει. “Τι μου ξύπνησες σήμερα… Μπήκα νύφη στο σπίτι στα πεθερικά μου, 22 χρονών, και με παρενοχλούσε σεξουαλικά ο πεθερός μου κι όταν το είπα στη μαμά μου, (έβαλε το χέρι στα χείλη της) και μου είπε ‘σουτ θυγατέρα, μη μιλήσεις, θα γίνουμε ρεζίλι’ “. Σε όλη τη ζωή της έζησε με τη σεξουαλική παρενόχληση του πεθερού και μία μέρα που έκλαιγε πήγε η πεθερά της και της είπε “μη στεναχωριέσαι, θα του μιλήσω”… Το ήξερε και εκείνη και ο άντρας της και πέρασε όλη της τη ζωή έτσι. Τον γηροκόμησε. Έφυγε στα χέρια της. Μου είπε “ντρέπομαι που θα το πω αλλά πέρασε πολλές φορές από το μυαλό μου να τον σκοτώσω”.
Άλλο περιστατικό… Στα 16 της της ανακοίνωσε η μαμά της ότι σε τρεις μέρες παντρεύεται με έναν άνθρωπο που δεν τον ήξερε και η μικρή αρνήθηκε. Τη χτύπησε τόσο πολύ που νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο και την πήρε από το νοσοκομείο και την πήγε να την παντρέψει. Δεν έκανες σεξ με τον σύζυγο στην ηλικία των 16 κι άρχισαν να τη χτυπούν η πεθερά και η μαμά της, γιατί δεν εκτελούσε τα συζυγικά της καθήκοντα. Άρχισε η ερωτική της ζωή, ο σύζυγος αποδείχτηκε ένας πολύ βίαιος άνθρωπος που τη χτυπούσε και τη βίαζε σε όλη της τη ζωή. Έκαναν δύο παιδιά. Αυτό ήταν ένα περιστατικό που ειπώθηκε στο τραπέζι που μας έκανε ο δήμαρχος στην περιοχή μετά την εκδήλωση για την έμφυλη βία και μου είπε “πρέπει να γνωρίσει μία γυναίκα που τη θαυμάζουμε και την αγαπάμε πολύ”. Η γυναίκα 75 ετών σήμερα και ακούγοντας όλα αυτά, περίμενα να μου πει τη στιγμή που έφυγε… Δεν έφυγε ποτέ. Ο σύζυγος αρρώστησε, έμεινε κατάκοιτος κι εκείνη 15 χρόνια τον “κοίταζε”, μέχρι που πέθανε. Εκείνη μου είπε ότι ήταν πάρα πολύ ευτυχισμένη και περήφανη γιατί παρόλες τις δυσκολίες, εκείνη κράτησε την οικογένειά της… και το επικρότησαν όλοι στο τραπέζι… μετά από μία ημερίδα για την ενδοοικογενειακή βία (!)».
«Μα γιατί δε φεύγει;»
«Είναι η πιο λάθος ερώτηση. Δεν πρέπει να γίνεται ποτέ σε ένα θύμα κακοποίησης η ερώτηση γιατί δε φεύγει. Είναι ένα πολύπλοκο και πολύπλευρο πράγμα η έμφυλη βία. Δεν είναι ότι ξυπνάει κάποιος ένα πρωί και σε σπάει στο ξύλο. Αυτό θα προκαλούσε αμέσως αντίδραση. Η βία έχει πολλά στάδια. Η σωματική έρχεται στο τέλος. Η ψυχολογική είναι η πιο δύσκολη και η πιο ύπουλη. Είναι αυτό που λέμε “έλα μωρέ, θα χαλάσεις το σπίτι σου για μία κουβέντα”, έλα μωρέ, είχε δύσκολη μέρα, δώσε τόπο στην οργή, όλοι βγαίνουμε εκτός εαυτού”. Αυτό όμως κλιμακώνεται και φτάνουν τα θύματα να ζουν μία καθημερινή ψυχολογική πίεση, η οποία αρχίζει και παίζει με το μυαλό τους. Οι θύτες είναι πολύ χειριστικοί. Οι περισσότεροι είναι ναρκισσιστές κι αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό προσωπικότητας και δεν πρέπει να το μπερδεύουμε με κάποια ψυχική νόσο. Ο ναρκισσισμός είναι ένα γνώρισμα προσωπικότητας. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν δύο πρόσωπα: ένα στον ιδιωτικό βίο, είναι εκείνος ο άνθρωπος που σε προσβάλει, σε υποτιμά, σου λέει ότι είσαι χαζή γιατί δεν κατάλαβες, ότι εσύ φταις για όλα, ότι εσύ τα προκαλείς και η χαζομάρα σου τον εκνευρίζει και ένα άλλο πρόσωπο που βγάζουν στις δημόσιες εμφανίσεις. Εκεί είναι πάντα οι άνθρωποι που δε μιλάνε πολύ, είναι υπερπροστατευτικοί και πολλές φορές έχουμε συνυπάρξει με τέτοιους στο τραπέζι και λέμε πόσο τυχερή είναι αυτή η γυναίκα…».
Η βία δεν έρχεται ξαφνικά μια μέρα στο τελικό της στάδιο. «Νιώθεις ότι κάτι σε πιέζει, ότι κάτι δεν είναι σωστό, αρχίζεις και σκέφτεσαι πώς θα μιλήσεις “για να μην τον νευριάσεις”, κάνεις υποχωρήσεις γιατί “δε βαριέσαι, ας μη χαλάσουμε τις καρδιές μας και να τον νευριάσω». Πριν από αυτό, τα σημάδια είναι εκεί. «Θέλω να είσαι μόνο δική μου», «σε νοιάζομαι θέλω να ξέρω πού είσαι» και το τηλέφωνο χτυπάει κάθε 10 λεπτά», «μείνε σπίτι, θα σε έχω βασίλισσα»… «Επιδιώκουν πολύ γρήγορα επισημοποίηση της σχέσης, αρχίζουν και γίνονται τόσο κτητικοί… Κι όταν το πράγμα ξεφεύγει, κάνουν δώρα, ταξίδια και οτιδήποτε προκειμένου να ξεχαστεί και να ξαναφτιάξουν το σημείο που έχει φθαρεί».
«Κάνουμε τον φόβο, δύναμη»
Το Strong Me δημιουργήθηκε χρόνια μετά την κακοποίηση που υπέστη η Ασπασία, όταν καταστάλαξε πλήρως μέσα της ότι υπέστη βία κι αυτό δεν είναι κανονικό και εκείνη δεν προκάλεσε κάτι. Ποτέ δεν προκαλεί το θύμα. Ποτέ δε φταίει το θύμα. Η κακοποίηση ήρθε από παιδικό της φίλο. «Μα είναι δυνατόν να τον καταγγείλω; Είναι φίλος μου». Ξέρει τι σημαίνει να ζεις με τον φόβο. Πιστεύει πως πάντα τον κουβαλάς και υπό συνθήκες, όσο και να το έχεις διαχειριστεί μέσα σου, πάντα μπορεί να ξυπνήσει και να σε τραυματίζει. Κάνει τον φόβο, όμως, δύναμη.
«Δεν πρέπει να λες σε ένα θύμα “Φύγε”. Ο άλλος χρειάζεται χρόνο. Χρειάζεται να νιώσει έτοιμος. Να λες “είμαι δίπλα σου”. Να δημιουργείς στο θύμα την αίσθηση ότι μπορεί να ακουμπήσει κάπου. Είναι σαν έναν τοξικοεξαρτημένο που τον πας για απεξάρτηση. Αν ο ίδιος δεν είναι έτοιμος, θα κάνει πίσω».
Το Strong Me τρέχει δράση με συλλογή υπογραφών για την αλλαγή του ποινικού κώδικα αναφορικά με το έγκλημα της γυναικοκτονίας. Φέτος τον Σεπτέμβριο πραγματοποίησε το 2ο Φεστιβάλ Strong Me για την πρόληψη και καταπολέμηση της έμφυλης βίας. 33 φορείς και σύλλογοι από όλη την χώρα και την Κύπρο ένωσαν τη φωνή και τις δυνάμεις τους για να κινητοποιήσουν το κοινό για το ζήτημα της έμφυλης ανισότητας και τη μάστιγα της βίας κατά των γυναικών που κορυφώνεται με το έγκλημα της γυναικοκτονίας. Ηθοποιοί έχουν στηρίξει εμπράκτως τις δράσεις του κινήματος, συμμετέχοντας σε αυτές. Η Ζέτα Δούκα, η Αμαλία Καβάλη, η Χριστίνα Χειλά Φαμέλη , η Μαρία Κωνσταντάκη, ο Μιχάλης Συριόπουλος και η Θέμις Μπαζάκα είναι μερικοί εξ αυτών. Η τέχνη είναι παρούσα στην μάχη ενάντια στην κακοποίηση των γυναικών. Στον αγώνα μπαίνει και ο αθλητισμός. Το κίνημα έχει πραγματοποιήσει κι έναν ποδοσφαιρικό αγώνα με μόνο σκοπό το «γκολ» κόντρα στον σεξισμό και την βία! Κάνοντας τον φόβο μας δύναμη, μοιράζουμε απλόχερα αγάπη στους συνανθρώπους μας. Το Strong Me και «Η ΠΑΡΕΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ» έχουν οργανώσει επίσης αιμοδοσία για τις ανάγκες του Συλλόγου Γονέων Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Η ΦΛΟΓΑ». Η Ασπασία Θεοφίλου και η Νατάσα Καραμανλή βρίσκονται σε διάφορους χώρους μιλώντας για τη βία. Πρόσφατα, βρέθηκαν σε σχετική ημερίδα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Η νέα καμπάνια του Strong Me για την πρόληψη και την εξάλειψη της έμφυλης βίας με τίτλο «Είναι δύσκολο να είσαι γυναίκα σε αυτόν τον κόσμο» έρχεται να αναδείξει τις προκλήσεις που με θάρρος δεχόμαστε οι γυναίκες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, κατά την διάρκεια της μάχης μας ενάντια στην πατριαρχία, την έμφυλη ανισότητα, τη βία και την αδικία που υφιστάμεθα κάθε έκφανση του ιδιωτικού και δημόσιου βίου μας.
Στηρίζουμε το STRONG ME εδώ.