«”Πώς να κάνεις μία ξέγνοιαστη φοιτητική ζωή; Πανεύκολο! Σπουδάζεις στη Σχολή που θες, διαβάζεις με τους φίλους σου και κυνηγάς το όνειρό σου.

Α! συγνώμη! Ξέχασα ότι η αστυνομία μπαίνει στα πανεπιστήμια και δέρνει…
Άδικο δεν είναι;”

Σε αυτές τις 35 λέξεις εντοπίζεται η φιλοσοφία που έχει η αριστερά (που έχει κυβερνήσει τη χώρα…) και για τα ελληνικά πανεπιστήμια αλλά και για το ρόλο της αστυνομίας.

Το σποτάκι αποτελεί ένα ακόμη ακραίο σύμπτωμα κοινωνικού αυτισμού του ΣΥΡΙΖΑ. Η Ελλάδα σήμερα έχει 25 πανεπιστήμια. Ας πάει κάποιος επίσκεψη σε κάποιο από αυτά. Άραγε η εικόνα που θα αντικρύσει είναι αστυνομικοί (σε κατάσταση μανίας, προφανώς) να στήνουν καρτέρι σε φοιτητές και όπου τους πετυχαίνουν να τους δέρνουν; Προφανώς και όχι! Αυτός είναι όμως ο μύθος που αναπαράγει η αριστερά μετά το 1974» αναφέρει στην αρχή του άρθρου του, με …περίεργη αναφορά για την ελεύθερη από τη δικτατορία Ελλάδα…

Ο κ. Συρίγος ταυτίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με τους αντιεξουσιαστές, μαχόμενος και πάλι κατά του Πολυτεχνείου, καθώς τονίζει: «Το σποτάκι του ΣΥΡΙΖΑ κατευθύνεται ιδεολογικά από την ψευδο-επαναστατική υποκουλτούρα στα ΑΕΙ που υποτίθεται ότι συμβολίζει αντίσταση, ανατροπή και επανάσταση. Αυτή την αντίληψη αντιπροσωπεύει πρωτίστως στα πανεπιστήμια η αντιεξουσιαστική αριστερά. Το κύριο γνώρισμά της είναι η βία. Δεν πρόκειται για επιφαινόμενο άλλων αιτίων. Είναι η βία για τη βία. Επικαλύπτει την απουσία ιδεολογίας με συνθήματα του τύπου “Εμπρός για της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία”. Οι αντιεξουσιαστές, όπως ακριβώς και ο ΣΥΡΙΖΑ φαντασιώνονται ότι μέσα στα πανεπιστήμια αντιστέκονται απέναντι σε κάποια χούντα.

Μιλά για αστυνομικούς εξαιρετικά υψηλού μορφωτικού επιπέδου και βάλλεται κατά του αγώνα διατήρησης του ελευθεριακού χώρου στο Βιολογικό του ΑΠΘ, που η κυβέρνηση βάλθηκε να μετατρέψει σε βιβλιοθήκη (ενώ βιβλιοθήκη υπάρχει ήδη και επί χρόνια το κράτος δεν τη συντηρεί ούτε ως προς τα στοιχειώδη… και τους έπιασε τώρα ο πόνος για βιβλιοθήκη…).