«Περίπτωση ακυβερνησίας έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει, γιατί υπάρχει το κοινό έδαφος πάνω στο οποίο θα φτιαχτεί το επόμενο κυβερνητικό σχήμα, όπως έχει γίνει τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν», ανέφερε ο κ. Κουτσούμπας.
«Αυτοί που μιλούν προεκλογικά για τον “κίνδυνο της αστάθειας” και για “περιπέτειες”, όποτε χρειάστηκε τα βρήκαν. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τα βρήκαν και συγκυβέρνησαν, όταν μάλιστα ο κ. Ανδρουλάκης ήταν γραμματέας του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Τσίπρας τα βρήκε με τον Καμμένο και οι δυο τους τα βρήκαν με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι στην ψήφιση του 3ου μνημονίου. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν κάτσει στα ίδια υπουργικά έδρανα με τον κ. Μητσοτάκη και μαζί υλοποίησαν τις αναστολές χιλιάδων εκπαιδευτικών. Τι τους εμποδίζει, λοιπόν;», αναρωτήθηκε.
Για να συμπεράνει: «Γι’ αυτό λέμε ότι είναι εκβιαστικό το δίλημμα. Η σταθερότητα που επιδιώκουν είναι σταθερότητα στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, συνεπώς η μεγαλύτερη αστάθεια για τον λαό. Σταθερότητα για τον λαό σημαίνει να έχει στο πλάι του, όσο γίνεται πιο ισχυρή, εκείνη τη δύναμη που σταθερά και αταλάντευτα τα δίνει όλα για την υπεράσπιση του δίκιου του, μέσα και έξω από τη Βουλή. Δηλαδή το ΚΚΕ».
Απαντώντας στην κατηγορία του ΣΥΡΙΖΑ ότι το ΚΚΕ ζητάει την ψήφο του λαού χωρίς να το νοιάζει το ποιος θα κυβερνήσει εξηγεί: «Προφανώς και μας νοιάζει ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, εφόσον φιλοδοξούμε να βρεθούμε, όπως πάντα, στην πρώτη γραμμή των αγώνων του λαού ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που αυτή θα υλοποιήσει. Αυτό που λέμε είναι ότι δεν πρέπει να είναι αυτό το κριτήριο με το οποίο θα πάει ο λαός να ψηφίσει, αφού, όποιο και να είναι τελικά το κυβερνητικό σχήμα, η ατζέντα είναι προκαθορισμένη. Είναι τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης. Είναι οι κατευθύνσεις της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της ενέργειας, των σιδηροδρόμων, του νερού. Είναι οι επικίνδυνοι ΝΑΤΟϊκοί σχεδιασμοί, η επίθεση στις λαϊκές κατοικίες για να στηριχθούν οι τράπεζες, σε μια περίοδο μάλιστα που κυοφορείται νέα καπιταλιστική κρίση. Και πολλά ακόμη…».
Και προσθέτει: «Μάλιστα, αυτό, σήμερα, δεν είναι κάτι που λέει μόνο το ΚΚΕ. Είναι υπαρκτό ρεύμα στην κοινωνία, αποτέλεσμα συσσωρευμένης πείρας, που καταγράφεται, με μαζικούς όρους, ακόμα και σε πολλές δημοσκοπήσεις με το γνωστό “κανένας από τους δύο”. Το ζητούμενο είναι αυτό το ρεύμα να αποκτήσει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά και να καταλήξει σε συμπόρευση με το ΚΚΕ. Να μην υποχωρήσει στη λογική του “μικρότερου κακού”, που έχει αποδειχθεί ότι πάντα οδηγεί στο μεγαλύτερο. Το παράδειγμα της Γαλλίας, που αυτές τις μέρες συνταράσσεται από τεράστιες λαϊκές κινητοποιήσεις οι οποίες δίνουν σε όλους μας κουράγιο, αυτό ακριβώς διδάσκει».
«Το ΚΚΕ έχει σύγχρονο, επιστημονικά επεξεργασμένο Πρόγραμμα εξουσίας-διακυβέρνησης το οποίο καταθέτει ανοιχτά στον λαό και είναι έτοιμο να το υπηρετήσει και από κυβερνητικές θέσεις, όταν ο λαός το επιλέξει», σημειώνει.
«Αυτό το Πρόγραμμα προβλέπει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο σε όλα τα επίπεδα: Στην οικονομία, την κοινωνία, το κράτος, τις διεθνείς σχέσεις κλπ. Όλα θα χτιστούν σε εντελώς διαφορετικές βάσεις, με μοναδικό κριτήριο τις ανάγκες των πολλών και όχι το καπιταλιστικό κέρδος, το οποίο θα αποτελέσει παρελθόν. Έτσι θα μπορέσουμε να αναπτύξουμε όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας μας, να απασχοληθεί όλο το εργατικό δυναμικό με αξιοπρεπείς όρους, να οικοδομήσουμε ισότιμες, αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με όλους τους άλλους λαούς, έξω από τη “στρούγκα” της ΕΕ και τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ», αναφέρει.
Για να καταλήξει πως «κανένα άλλο από τα υπάρχοντα κόμματα δεν μπορεί και δεν θέλει να υπηρετήσει αυτή την προοπτική, αφού είναι όλοι τους ταγμένοι αλλού».