Σημειώνει ότι: «Οι προτάσεις του ΚΚΕ για ολόπλευρη οικονομική, συμβουλευτική, νομική προστασία των κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους απαντούν στην ανασφάλεια που βιώνουν εξαιτίας και των τραγικών ελλείψεων στο αντίστοιχο δίκτυο δομών. Αποτελεί πρόκληση η λειτουργία, η στελέχωσή τους με ειδικευμένο προσωπικό να λογαριάζεται ως “κόστος” για το κράτος, με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων».
Και καταλήγει: «Η ελπίδα βρίσκεται στον δρόμο της ανατροπής της γυναικείας ανισοτιμίας και της πολύμορφης βίας, σε σύγκρουση με το σύστημα που τις αναπαράγει. Για να γίνει κάθε χώρος δουλειάς, σπουδών, κυψέλη οργάνωσης και αλληλεγγύης για κάθε γυναίκα, ώστε να βρει τη δύναμη και το κουράγιο να διεκδικήσει μαχητικά τη ζωή και τα δικαιώματά της».