«Εμείς έχουμε αναλυτικά κάνει την αυτοκριτική μας για την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από το ΣΥΡΙΖΑ, όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι αφήσαμε ένα μαξιλάρι 37 δις ευρώ, βάση του οποίου η χώρα μπορούσε να βγαίνει στις αγορές και όλοι ένιωθαν πιο άνετα σε σχέση με την κατάσταση που εμείς παραλάβαμε το 2015. Αυτό λοιπόν αποτέλεσε έναν ισχυρό παράγοντα για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας, όπως η πανδημία κλπ.», σημειώνει.
Επισημαίνει ότι «Σήμερα με την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στις δημόσιες δαπάνες, ο Τομέας διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι πολιτικά υποχρεωμένος να δημοσιοποιεί, ότι μεμπτό και παράνομο διαπιστώνει. Αυτό έγινε με τις περιπτώσεις Πάτση, Μαραβέγια, Χειμάρα κλπ. Υπάρχει διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και αυτό φαίνεται από τα 9,5 δις ευρώ που δόθηκαν σε απευθείας αναθέσεις, οι οποίες ξεπέρασαν κατά πολύ τις συγκεκριμένες ανάγκες. Υπάρχει ο νόμος περί προμηθειών και υπάρχουν και τα προεδρικά διατάγματα που ορίζουν τον τρόπο των κρατικών προμηθειών.
»Θα επιθυμούσα να ήταν διαφορετική η κατάσταση και να μη μας απασχολούν τέτοια φαινόμενα στην πολιτική ζωή της χώρας. Ήδη όμως, όπως ξέρουμε έχουμε τέσσερεις περιπτώσεις πολιτικών προσώπων που εμπλέκονται σε προμήθειες του Δημοσίου κατά παρέκκλιση του νόμου και του Συντάγματος».
Και καταλήγει: «Είναι φανερό ότι η χώρα χρειάζεται πολιτική αλλαγή. Και η αλλαγή αυτή θα πρέπει να έχει πρόγραμμα και συνεπώς οι συνεργασίες να γίνουν επί προγράμματος. Συγχρόνως είναι ανάγκη η κυβέρνηση να έχει πραγματική λαϊκή υποστήριξη και αν είναι δυνατόν, ακόμα και της καθαρής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού».