Ξεκινάω να γράφω γνωρίζοντας ότι πολλοί ή αρκετοί ή λίγοι θα θεωρήσουν το κείμενο μίζερο. Περνάω καθημερινά από την πλατεία της Αγίας Παρασκευής στην Αττική. Επί μέρες, στήνεται κομμάτι κομμάτι ένα Χριστουγεννιάτικο πάρκο, με φώτα, παιχνίδια και διάφορες φωτεινές, εντυπωσιακές κατασκευές. Λίγο πιο πάνω μια κύρια κάθεται σ’ ένα σκαλί και ένα κυπελάκι στο χέρι, αφήνοντας στη διακριτική ευχέρεια, τη θέληση και τη δυνατότητα του καθενός να αφήσει ό,τι θέλει. Έχω δει κι έναν κύριο να κοιμάται στο παγκάκι, σ’ εκείνη ακριβώς την πλατεία.
Είναι ωραία τα Χριστούγεννα για τους περισσότερους. Φυσικά, είναι αυτονόητο ότι δε χρειάζεται και δεν πρέπει κανείς να καταπιέζει κάποιον να είναι χαρούμενος γιατί «είναι γιορτινές μέρες». Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Ο προβληματισμός μου ξεκίνησε από εκείνη την πλατεία στην Αγία Παρασκευή. Μια βόλτα έστω και διαδικτυακή σε διάφορα σημεία της χώρας αρκεί για να διαπιστώσει κάποιος πως τα γιορτινά λαμπάκια υπάρχουν παντού. Ενδεικτικά: ο κεντρικός Δήμος της Κέρκυρας δίνει σχεδόν 70.000 ευρώ για τον Χριστουγεννιάτικο διάκοσμο -Χριστουγεννιάτικο παραμύθι, όπως το ονομάζει, ο Δήμος Σερρών διέθεσε 178.00 ευρώ, με τον Δήμο Χίου να τον κατηγορεί καθώς ο ίδιος τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει διαθέσει συνολικά 200.000 ευρώ και φέτος 35.000, στην Καλαμάτα ο στολισμός κόστισε 144.000, ενώ στον Δήμο Αθηναίων τα ποσά που δίνονται ξεπερνούν κάθε φαντασία (μόνο για το δέντρο: 2.790 ευρώ για τον στολισμό του, 2.500 ευρώ για τον αποστολισμό του, 6.559 ευρώ ως τελικό άθροισμα εάν στο παραπάνω σύνολο των 5.290 συμπεριληφθεί και ο ΦΠΑ).
Οι Δήμοι «κοντράρονται» για το μεγαλύτερο δέντρο, το μεγαλύτερο φυσικό δέντρο, τα λαμπιόνια, τα καρουζέλ και τα εντυπωσιακά παιχνίδια. Χρειάζονται όλα;
Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθεί πως λόγω της ενεργειακής κρίσης, τα λαμπιόνια έχουν περιοριστεί και κατά βάση χρησιμοποιούνται μέσα εξοικονόμησης ενέργειας. Γράφω γνωρίζοντας ότι πολλοί ή αρκετοί ή λίγοι θα θεωρήσουν το κείμενο μίζερο. Για να γίνω σαφής και να μην είναι εκείνη που θα κουνήσει το χέρι σε ανθρώπους που χρωματίζουν την πόλη και τα παιδάκια χαίρονται μ’ αυτό, ο προβληματισμός έγκειται στο κομμάτι της προκλητικότητας. Τα Χριστούγεννα, θρησκευτική Χριστιανική γιορτή, έχουν συνδεθεί για μεγάλη μερίδα του κόσμου με τη χαρά και τις γιορτές. Ας πούμε σύμφωνοι.
Δεν είναι κάπως προκλητικό εν μέσω οικονομικής κρίσης, ενεργειακής κρίσης και προβλήματα που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία του κόσμου, να δίνονται χρήματα για ΤΟΣΟ στολισμό, αντί να δοθούν για κάτι πιο ουσιαστικό και πρακτικό που θα ανακουφίσει τους πολίτες; Δεν είναι κάπως προκλητικό τη στιγμή που γιατροί επί μήνες δουλεύουν για ημέρες σερί, άυπνοι, λαμβάνοντας από το κράτος χειροκροτήματα κι όχι ουσιαστικές ενισχύσεις, να δίνεται κρατικό χρήματα για ΠΟΛΛΑ στολίδια, ενώ θα μπορούσε να υπάρχει απλώς ένας πιο …διακριτικός στολισμός; Ουσιαστικές ενισχύσεις για γιατρούς, εκπαιδευτικούς, πυροσβέστες δεν έχουμε. Για ΠΟΛΛΑ στολίδια, ενίσχυση της αστυνομίας και χρήματα επιλεκτικά σε ΜΜΕ για να κάνουν το θεωρητικά αυτονόητο -να ενημερώνουν- έχουμε.