Σύμφωνα με τους διοργανωτές, πρόκειται για ένα αντιμεθοδικό πείραμα για την πολιτική του θεάτρου. «Η πραγματικότητα αρχίζει επειδή ο συγγραφέας δεν μας θέλει καθισμένους στο θέατρο παρά στη μέση του δρόμου, δε θέλει να κάνει ποίηση, ρυθμό, λογοτεχνία παρά να δώσει ένα βήμα στις καρδιές μας, γι’ αυτό και είναι άλλωστε ποιητής» αναφέρουν στο κάλεσμα της εκδήλωσης, προσθέτοντας «αν ο προσανατολισμός είναι το θεμέλιο μιας επανάστασης πού δείχνει η πυξίδα αυτή τη στιγμή;».