Αρνήθηκα! Αρνήθηκα γιατί με τρόμαξε το ποσό των 36ευρώ. Αν είχα 36ευρώ, θα έβγαζα κάρτα. Αρνούμενη, του είπα ότι γνωρίζω τα δικαιώματά μου, δεν είμαι υποχρεωμένη να περιμένω την αστυνομία που κάλεσε, και ότι έχω κλειστοφοβία.
Το ύφος του τόσο ειρωνικό και χλευαστικό. “Κλειστοφοβία; Τίποτα δεν έχεις” και άρχισε να με σπρώχνει για να μην φύγω, στην επιχείρηση διαφυγής μου. Και όταν λέω για διαφυγή δεν εννοώ τρέξιμο απλά περπατούσα προς την έξοδο λέγοντας του “Αφήστε με να φύγω”.
Ανέβηκα στις κυλιόμενες, αυτός ήρθε μπροστά μου, συνέχιζε να με σπρώχνει και μου είπε: “Δεν θα σου περάσει μωρή ηλίθια” και μου χάρισε απλόχερα ένα χαστούκι. Το αριστερό μου σαγόνι για μία ώρα είχε τον πόνο που μου έδωσε αυτός. Πριν βγω στην έξοδο, ήρθε ο αστυνομικός που κάλεσαν και μου είπε να τον ακολουθήσω σε ένα γραφείο που έχουν εκεί στο σταθμό, όπως και έκανα.
Η πρώτη μου κουβέντα στον αστυνομικό ήταν ότι με χαστούκισε και ο ελεγκτής είπε “Για να δω μελανιά; Τίποτα δεν έχεις”. Πήρε τα στοιχεία μου, καταγράφηκε η κλήση και ο ελεγκτής με κατηγόρησε, ενώπιον του αστυνομικού ότι μπαίνω, συνεχώς, χωρίς εισιτήριο, ότι με γράφουν και τη γλιτώνω, αλλά αυτή τη φορά δεν τη γλίτωσα. Κατηγορίες που δεν ισχύουν, αβάσιμες και αναπόδεικτες».