«Πιστεύω ότι έλαβα τη σωστή απόφαση και ο κόσμος είναι καλύτερος χωρίς τον Σαντάμ Χουσεΐν» επιμένει ο πρώην πρωθυπουργός των Εργατικών υποστηρίζοντας ότι δεν μπορούσε να καθυστερήσει την εισβολή αντικρούοντας το πόρισμα της έκθεσης Σίλκοτ ότι η στρατιωτική δράση «δεν ήταν ύστατη λύση» και δεν υπήρχε «άμεση απειλή» από τον Σαντάμ Χουσεΐν το 2003.

Η Βρετανία δεν εξάντλησε όλες τις ειρηνικές επιλογές πριν εμπλακεί στον πόλεμο στο Ιράκ, η επέμβαση βασίστηκε σε «εσφαλμένα» στοιχεία περί όπλων μαζικής καταστροφής που παρουσιάστηκαν με «αδικαιολόγητη βεβαιότητα» και ο στρατιωτικός σχεδιασμός ήταν «εντελώς ακατάλληλος», υπογράμμισε κατά την παρουσίαση της έκθεσης ο λόρδος Τζον Σίλκοτ.

«Μαζί σου, οτιδήποτε»

Προκύπτει, δε, ότι ο Μπλερ είχε διαβεβαιώσει μυστικά τον Τζορτζ Μπους οκτώ ολόκληρους μήνες πριν την επέμβαση του Μαρτίου 2003 για τη βρετανική ανάμειξη: «Μαζί σου, οτιδήποτε» (για την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράκ) έγραφε σε επιστολή του προς τον τότε αμερικανό πρόεδρο.

«Η επιτροπή ισχυρίζεται ότι η στρατιωτική δράση δεν ήταν ύστατη λύση, αλλά επίσης λέει ότι μπορεί να ήταν απαραίτητη αργότερα. Με όλο τον σεβασμό, δεν είχα την επιλογή αυτής της καθυστέρησης» δήλωσε ο Μπλερ επισημαίνοντας ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν αποφασίσει να δράσουν, και εκείνος δεν είχε περιθώριο να περιμένει περισσότερο.

«Έλαβα αυτή την απόφαση γιατί πίστευα ότι ήταν το σωστό βάσει των πληροφοριών που είχα και των απειλών που αντιλαμβανόμουν» δήλωσε στηρίζοντας σταθερά την εμπλοκή της Βρετανίας στην στρατιωτική εισβολή για την ανατροπή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν.

«Η αξιολόγηση που έγινε εκείνη την εποχή βάσει των πληροφοριών των μυστικών υπηρεσιών, η οποία οδήγησε στον πόλεμο, αποδείχθηκε εσφαλμένη. Η επόμενη ημέρα αποδείχθηκε πιο εχθρική, με μεγαλύτερη διάρκεια και περισσότερο αιματηρή απ' όσο φανταζόμασταν» ανέφερε.

Ωστόσο αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι η τρομοκρατία που συνταράσσει σήμερα όλο τον κόσμο έχει τις ρίζες της στην επέμβαση στο Ιράκ.

«Τα στοιχεία ήταν λανθασμένα»

«Τα στοιχεία ήταν λανθασμένα. Λυπάμαι, εκφράζω μεταμέλεια και απολογούμαι όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε» είπε ο Μπλερ μιλώντας για μία ώρα και 50 λεπτά ενώπιον των δημοσιογράφων μετά την έκθεση-«βόμβα» της επιτροπής υπό τον λόρδο Σίλκοτ.

«Εσείς πήρατε την απόφαση για την οποία απολογείστε. Αλλά λέτε ότι υπεραμύνεστε της απόφασής σας. Λοιπόν, για ποιο πράγμα απολογείστε;» ρωτήθηκε εν συνεχεία ο Μπλερ. «Για τα λάθη» απάντησε. «Ποια λάθη;» ήρθε η επόμενη ερώτηση. «Για τα λάθη με τον σχεδιασμό και τη διαδικασία» απάντησε για να επαναλάβει ότι δεν μετανιώνει για την απόφαση εμπλοκής στον πόλεμο.

Ο Μπλερ δήλωσε ότι «το Ιράκ με τον Σαντάμ δεν είχε ευκαιρία, ενώ σήμερα έχει» υποστηρίζοντας πως εξακολουθεί να πιστεύει ότι τελικά η Ιστορία θα έχει αντίθετη άποψη για τον πόλεμο. Και άσκησε κριτική στην επιτροπή Σίλκοτ γιατί δεν εξέτασε τι θα μπορούσε να είχε συμβεί εάν ο Σαντάμ παρέμενε στην εξουσία, ενώ παράλληλα ανέφερε ότι η απόφαση του βρετανικού Κοινοβουλίου να μην επέμβει στρατιωτικά στη Συρία το 2013 ήταν «θεμελιώδες λάθος».

«Ήταν η πιο δύσκολη απόφαση που έλαβα ποτέ και την ξαναζώ κάθε μέρα» τόνισε. «Και την έλαβα καλή τη πίστει» σημείωσε τονίζοντας: «Παρακαλώ σταματήστε να λέτε ότι έλεγα ψέματα ή ότι είχα δόλια κίνητρα».

Ως προς τις «εγγυήσεις» που φέρεται να είχε δώσει μήνες πριν στον Μπους, ο Τόνι Μπλερ αρνήθηκε πως είχε δώσει προκαταβολικά τη στήριξή του για τη βρετανική ανάμειξη στην επέμβαση αναφέροντας ότι είχε πείσει μία «διστακτική» αμερικανική κυβέρνηση να επιδιώξει στήριξη του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη χρήση στρατιωτικής βίας. Ισχυρίστηκε ότι το έπραξε αυτό για να δώσει στον Σαντάμ Χουσεΐν «μία τελευταία ευκαιρία» να συμμορφωθεί.

Το «σχέδιο» για να πειστούν οι Βρετανοί

Πάντως, δεν προκύπτει αυτό από την επιστολή του 2002 που δόθηκε στη δημοσιότητα από την επιτροπή Σίλκοτ.

«Θα είμαι μαζί σου ό,τι κι αν γίνει [I will be with you, whatever]» έγραφε ο Μπλερ παρουσιάζοντας το σχέδιό του για να πείσει τη Βρετανία ότι ο Σαντάμ πρέπει να ανατραπεί. «Αν συνοψίσουμε όλα τα στοιχεία για τα όπλα όπλα μαζικής καταστροφής, προσθέσουμε την απόπειρά του να εξασφαλίσει δυνατότητες για πυρηνικά όπλα και, ως φαίνεται πιθανό, προσθέσουμε ένα δεσμό της Αλ Κάιντα, θα είναι εξαιρετικά πειστικό εδώ. Συν, φυσικά, τον απεχθή χαρακτήρα του καθεστώτος» έγραφε.