Η εξιστόρηση λοιπόν αυτών των δύο πτυχών της ιστορίας, το πώς τους φέρθηκαν και τι ζητούσαν διαδηλώνοντας, μας οδηγεί κατευθείαν στην καρδιά του προβλήματος της περιόδου που διανύουμε. Δεν εννοούμε τον κορωνοϊό, που είναι το ορατό πρόβλημα, για το οποίο βομβαρδιζόμαστε καθημερινά με αμέτρητες πληροφορίες. Εννοούμε ποιο ακριβώς είναι το πολιτικό ζητούμενο της εποχής από την πλευρά του κράτους μέσα στην κρίση της πανδημίας.

Οι δύο φοιτήτριες που μας μίλησαν στο ραδιόφωνο είχαν μόλις υποστεί μία αναίτια και παράλογη σύλληψη και στη συνέχεια ψυχολογική βία προσβολές και βεβαίως πάνω από όλα σωματική βία.

Ακόμη και το δικαίωμα ενός ανθρώπου να μεταφερθεί στο νοσοκομείο όταν έχει τραύματα, είναι κάτι το οποίο θα χρειαστεί να διαπραγματευτούμε από την αρχή με αστυνομικούς που ξεκινούν τη γνωριμία μας με το “είμαι χρυσαυγίτης, θα σας γαμήσω”.

Η αστυνομία επέτρεψε να μετακινηθούν μόνο δύο προς το νοσοκομείο, ζητώντας δηλαδή από τους φοιτητές να αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη να επιλέξουν ποιοι είναι οι πιο βαριά τραυματισμένοι και να αφήσουν τους υπόλοιπους αβοήθητους. Από τους υπόλοιπους, που κρίθηκε ότι δεν χρειάζεται να μεταβούν στο νοσοκομείο, μαθαίνουμε ότι δύο διαγνώστηκαν με μετατόπιση σπονδύλου και κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.

Μιλώντας η Νάντια Τζώρτζη στο Ράδιο Καραντίνα μάς είπε τη δραματική φράση “διαδηλώνουμε για τις ΜΕΘ των γονιών μας”. Το μείγμα παράλογης, αναίτιας βίας της αστυνομίας και της διαδήλωσης στο όνομα μιας στοιχειώδους υγειονομικής φροντίδας προς τον γενικό πληθυσμό, εξηγεί τι ακριβώς συμβαίνει αυτή την περίοδο.

Δεν υπήρξε παράδειγμα αστυνομικής βαρβαρότητας αυτές τις μέρες που να μην περιείχε και απροκάλυπτη παραβίαση των υγειονομικών μέτρων. Όσοι συλλαμβάνονταν στοιβάζονταν ο ένας πάνω στον άλλον, παραβιάζοντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα που μέχρι τη στιγμή της σύλληψης τηρούσαν όλοι οι διαδηλωτές με ευλάβεια.

Και μόνο αυτό το δεδομένο θα αρκούσε για να μας πείσει για κάτι το οποίο πολύ εύκολα λέγεται και πολύ δύσκολα χωνεύεται: Πως αυτό που ενοχλεί αυτή τη στιγμή δεν έχει καμία σχέση με την παραβίαση των υγειονομικών μέτρων, αλλά με το ίδιο το δικαίωμα του συνέρχεσθαι. Με άλλα λόγια, το δικαίωμα φοιτητριών και φοιτητών να διαδηλώνουν για τις ΜΕΘ των γονιών τους.

Μπορείτε να βρείτε περισσότερο υλικό, να επικοινωνήσετε ή να βοηθήσετε τους συλληφθέντες των Ιωαννίνων μέσω των κοινωνικών τους δικτύων, στο facebook, στο twitter, στο instagram, ή στο μπλογκ τους, epitropi-23.blogspot.com

Διαβάστε την απομαγνητοφωνημένη συζήτηση και ακούστε το ηχητικό:

– Συνδεόμαστε με τα Γιάννενα. Έχουμε μαζί μας τη Νάντια Τζώρτζη, που είναι πρόεδρος των εστιακών φοιτητών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και είναι μαζί της και η Αθηνά, που είναι μια συλληφθείσα από την ημέρα των επεισοδίων στις 17 Νοέμβρη. Καλησπέρα κι ευχαριστούμε πάρα πολύ για την επικοινωνία. 

Εμείς ευχαριστούμε πάρα πολύ. Θέλαμε σήμερα να μιλήσουμε στο Ράδιο-καραντίνα, να πούμε τέλος πάντων τι συνέβη στις 17 Νοέμβρη στα Γιάννενα, στην προσπάθειά μας να διαδηλώσουμε για τη μνήμη του Πολυτεχνείου. Αρχικά να πούμε γιατί κατεβήκαμε στην διαδήλωση, παρά τις απαγορεύσεις που είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση του Μητσοτάκη και ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ο Χρυσοχοΐδης. Είμαστε φοιτητές, οι οποίοι οι περισσότεροι μέναμε στις φοιτητικές εστίες του Πανεπιστημίου ή ακόμα κι αυτοί που δε μένανε, ανήκουμε στα πιο φτωχά κοινωνικά στρώματα και προφανώς αυτό εδώ πέρα το οποίο μας συνδέει με το Πολυτεχνείο ήταν ότι, ο λόγος για τον οποίο εμείς σήμερα μπορούμε να σπουδάζουμε, ο λόγος για τον οποίο ακόμα και σήμερα υπάρχουνε, ό,τι έχει απομείνει τέλος πάντων από τα δικαιώματά μας στην υγεία, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και όσα εργασιακά δικαιώματα μας έχουνε αφήσει, τα κερδίσαμε λόγω του Πολυτεχνείου και λόγω των αγώνων που έγιναν μετά από την συγκεκριμένη εξέγερση, όλοι οι αγώνες της μεταπολίτευσης, που προφανώς έδωσαν και ένα σύνταγμα το οποίο σήμερα γίνεται κουρελόχαρτο.

Ο τρόπος με τον οποίο κατεβήκαμε ήταν τηρώντας προφανώς όλες τις αποστάσεις, στα πρότυπα και των υπόλοιπων διαδηλώσεων που έγιναν στην Ελλάδα και φορώντας τις μάσκες. Ακριβώς γιατί για μας η αλληλεγγύη και η αλληλοπροστασία είναι δικές μας αξίες, δεν είναι αξίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη, και εννοείται ξέρουμε πολύ καλά να προστατεύουμε ο ένας τον άλλον, όπως αποδείξαμε και στο πρώτο κύμα της πανδημίας και όπως αποδεικνύουμε έτσι και στο δεύτερο.

Γι’ αυτό το λόγο, επειδή σας ακούγαμε και πριν, δεν έχει κανένα λόγο να πανηγυρίζει η κυβέρνηση. Δεν πέτυχε η ίδια τίποτα, μιας που όλοι οι χειρισμοί που έχει κάνει, κάποια παραπάνω, είναι μόνο επικοινωνιακές και οποιαδήποτε στασιμότητα ή παραμένουν τα κρούσματα σε πιο χαμηλό επίπεδο, σε σύγκριση με τις άλλες χώρες, είναι αποτέλεσμα δικής μας προσπάθειας. Είναι των εργαζομένων, των φοιτητών, που πολύ απλά γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να στηριχθούμε σε κανένα σύστημα υγείας, ακριβώς γιατί αυτό δεν ενισχύεται με κανέναν τρόπο.

– Αποφασίσατε λοιπόν εσείς να κατέβετε εκεί στα Γιάννενα. Εδώ στην Αθήνα είδαμε εικόνες και για πολιτικούς λόγους και μικροπολιτικούς, παίξανε και στις τηλεοράσεις. Από εκεί είδαμε ελάχιστα. Τι ακριβώς συνέβη;

Θα σας πω. Ακριβώς επειδή είμαστε μια επαρχιακή πόλη, δεν έχει προβληθεί αρκετά η επίθεση η οποία συνέβη στα Ιωάννινα, για να σας εξηγήσω λίγο, να σας δώσω μια εικόνα, εμείς είχαμε συγκεντρωθεί στις φοιτητικές εστίες της Δόμπολης στο κέντρο, όπου ακριβώς από κάτω είναι η πλατεία Ηρώων του Πολυτεχνείου. Και υπάρχει μια κατηφόρα από τις εστίες μέχρι την πλατεία Ηρώων και συγκεντρωθήκαμε εκεί πέρα μια ομάδα φοιτητών και προσπαθούσαμε έτσι να κατέβουμε προς τα κάτω, για να μπορέσουμε να διαδηλώσουμε. Κατεβαίνοντας προς τα κάτω, όπως σας είπαμε, μ’ αυτή την εικόνα και κρατώντας σημαίες στα χέρια μας, βρεθήκαμε μπροστά σε μία αστυνομία πάνοπλη. Είχανε από το πρωί κιόλας… είχαν καταλάβει όλη την περιοχή οι αστυνομικές δυνάμεις ΜΑΤ και ΔΙΑΣ και εκείνη τη στιγμή, για να καταλάβετε κιόλας αν έχετε δει καμιά εικόνα, υπήρχαν κάποιες συγκρούσεις μεταξύ του σωματείου οικοδόμων και της αστυνομίας. Οπότε εμείς εκείνη τη στιγμή κατεβήκαμε προς τα κάτω και βρήκαμε μια αστυνομία πάνοπλη και ήρθε κατευθείαν προς το μέρος μας, σε κλάσματα δευτερολέπτου, και ξεκίνησε να μας περικυκλώνει. Για να καταλάβετε, όλα αυτά γίνανε σε δευτερόλεπτα.

– Για πόσα άτομα μιλάμε τώρα; 

Οι αστυνομικοί ήταν περίπου 50 άτομα των ΜΑΤ. Εμείς ήμασταν στην αρχή περισσότεροι, κατεβαίναμε περισσότερα άτομα προς τα κάτω. Περίπου 60 άτομα κατεβαίναμε απ’ τη Δόμπολη αλλά φτάσαμε μέχρι κάτω 30. Γιατί μας περικύκλωσαν και δε μπορούσαν να έρθουν οι υπόλοιποι και έτρεξαν προς τα πάνω, γιατί είδαν τις δυνάμεις της αστυνομίας να έρχονται. Για μας ήταν ήδη πάρα πολύ αργά για να πούμε ότι οπισθοχωρούμε ή κάτι τέτοιο, χωρίς να υπάρχει καμία σύσταση, όπως ήταν οι οδηγίες της αστυνομίας. Δηλαδή εκεί πέρα που βρεθήκαμε άρχισαν να μας περικυκλώνουν. Ενώ είχαμε αποστάσεις, μας στριμώξανε και πριν καν πάρουμε χαμπάρι, ξεκίνησαν να χτυπάνε.

Δεν υπήρχε καμία επικοινωνία. Το μόνο που υπήρχε ήταν ένας αστυνομικός, ο οποίος στα παιδιά που ήταν στην πρώτη σειρά, είπε “εγώ είμαι χρυσαυγίτης, θα σας γαμήσω”. Αυτή ήταν η φράση η οποία ακούστηκε και ξεκίνησαν να χτυπάνε με γκλομπ στο κεφάλι τους φοιτητές. Μας στριμώχνανε από όλες τις πλευρές. Εγώ συγκεκριμένα μέχρι να κοιτάξω μπροστά να δω τι γίνεται, με είχανε χτυπήσει στο κεφάλι, μόλις κάλυψα το κεφάλι μου, με χτύπησαν στο χέρι και στο σβέρκο, στον αυχένα, και έπεσα κάτω. Ποδοπατηθήκαμε. Είχαμε γίνει όλοι ένα κουβάρι. Δηλαδή ήμασταν περίπου εκεί πέρα 32 φοιτητές, που ήταν ο ένας πάνω στον άλλον. Και δε μπορούσαμε να σηκωθούμε και ενώ ήμασταν όλοι στο έδαφος, συνεχίζανε να μας χτυπάνε όπου βρίσκανε. Ρίξανε δυο κρότου λάμψης στα πόδια μας…

– Συγνώμη που το ρωτάω αυτό, να επιμείνουμε λίγο, για να γίνει κατανοητό. Δεν είχε συμβεί κάτι πριν απ’ αυτό. 

Όχι δεν είχε συμβεί τίποτε απ’ αυτό. Υπάρχει μία ανακοίνωση της αστυνομίας που λέει ότι ήμασταν μια ομάδα 60 ατόμων κρανιοφόρων που πετούσαμε πέτρες, προφανώς υπάρχουν και βίντεο που τα έχει δει όλη η Ελλάδα, που δείχνει ότι είμαστε απλά φοιτητές που κρατούσαμε τις σημαίες μας και τίποτε άλλο και ούτε προφανώς πετούσαμε καμία πέτρα. Θέλαμε απλά να διαδηλώσουμε εκείνη την ημέρα ειρηνικά, έχοντας στο νου μας ότι μπορεί να προσπαθήσουν να μας διαλύσουν την συγκέντρωσή μας, αλλά προφανώς δεν είχαμε κανένα σκοπό να προκαλέσουμε επεισόδια, να το πω έτσι. Είχαμε ένα και μοναδικό σκοπό. Να σπάσουμε την απαγόρευση, το θέλαμε αυτό, με σκοπό να τιμήσουμε τους νεκρούς, στη μνήμη του Πολυτεχνείου και να διαμαρτυρηθούμε για τα σημερινά μας αιτήματα. Για τις σημερινές μας διεκδικήσεις. Δεν είχαμε κανέναν άλλο σκοπό και δεν υπήρχε τίποτα προηγουμένως, για να πούμε ότι ήτανε επίθεση για κάποια πρόκληση. Ήταν μία απρόκλητη επίθεση.

– Πόσες συλλήψεις έγιναν;

Έχουνε γίνει 23 συλλήψεις. Για να σας δώσω να καταλάβετε, εκείνη τη στιγμή υπήρχε  πραγματικά ένα όργιο βίας και καταστολής απέναντι στους φοιτητές. Ένας φοιτητής ήδη εκείνη τη στιγμή άρχισε να αιμορραγεί μπροστά στα μάτια μας και τα αίματά του είχανε καλύψει όλο το… είχανε λερώσει τα ρούχα ολονών μας. Τον τραβήξανε στην άκρη, τον ρίξανε στο πεζοδρόμιο και του λένε: “κάτσε εκεί, μην κουνηθείς”. Και μετά μάθαμε στη συνέχεια ότι ήταν και ένα ακόμη παιδί, που είναι και προσωπικός μου φίλος, τον οποίον τον είχαν σύρει παραπέρα και τον είχανε χτυπήσει. Ήτανε αιμόφυρτος κι αυτός στο έδαφος και τον κλωτσούσαν ενώ ήτανε στο έδαφος ακόμα. Και του λέγανε “κάτσε ψώφα και μη σηκωθείς ποτέ”.

Στη συνέχεια γίνανε προσαγωγές. Οι πρώτες 9 δεν μετατράπηκαν σε συλλήψεις αλλά μετά, επειδή καταλάβανε ότι όλα αυτά είχανε καταγραφεί από τις κάμερες των τοπικών καναλιών, προχωρήσανε και τους υπόλοιπους φοιτητές που είχανε προσαγάγει, τα μετατρέψανε από προσαγωγές σε συλλήψεις.

– Με τι κατηγορίες; 

Οι κατηγορίες είναι “διατάραξη κοινής ειρήνης”, είναι “οπλοκατοχή” εννοώντας τις σημαίες μας, είναι “βία κατά υπαλλήλων”, είναι “καταστροφή ξένης περιουσίας”, εννοώντας τα γκλομπ και τις ασπίδες που μας χτύπαγαν, “αντίσταση κατά της Αρχής” και “παραβίαση της απαγόρευσης”. Αυτές είναι οι 6 κατηγορίες.

– 6 κατηγορίες για 23 φοιτητές.

Στους οποίους επιβλήθηκαν 900 ευρώ πρόστιμο, σε κάθε φοιτητή από τους 23 συλληφθέντες.

– Εις τριπλούν τα πρόστιμα;

Εις τριπλούν τα πρόστιμα με γελοίες κιόλας δικαιολογίες. Ότι δεν φορούσαμε μάσκα, ότι κάναμε άσκοπη μετακίνηση και ότι παραβιάσαμε εκείνη την ημέρα την απαγόρευση.

– 300, 300 και 300. Ότι δεν τη φορούσατε σωστά. 

– Οι δικηγόροι τι σας λένε;

Ναι, μη ορθή χρήση μάσκας.

– Αυτό διαβάσαμε κι εμείς, ότι η κατηγορία είναι ότι δεν φορούσατε καλά τις μάσκες σας. Τώρα πού βρισκόμαστε;

– Ναι, δηλαδή τώρα έχουν απαγγελθεί κατηγορίες για 23 συλληφθέντες, που είναι αυτές που μας είπατε, αυτές οι 6 κατηγορίες.

Ναι, προς το παρόν δεν έχει δοθεί η υπόθεση σε κάποιον εισαγγελέα. Έχουμε κάνει τις ενστάσεις για τα πρόστιμα, με αίτημα κιόλας για να ακυρωθούνε και εννοείται αυτό είναι και ένα αίτημα των φοιτητών να καταργηθούνε τα εξοντωτικά πρόστιμα και ν’ αποσύρουν τις κατηγορίες. Προς το παρόν δεν έχει πάει σε κάποιον εισαγγελέα πρωτοδικών για να δούμε πότε θα εκδικαστεί η υπόθεση. Και επίσης δεν περάσαμε αυτόφωρο.  Θα σας πει μετά και η κοπέλα που συνελήφθη τι διαδικασία υπήρχε μέσα στο τμήμα.

– Γεια σου Αθηνά.

Είμαι μία από τους 23 συλληφθέντες και θα ήθελα να παρουσιάσω και εγώ με τη σειρά μου πώς έγιναν τα γεγονότα, και με κάποιες λεπτομέρειες, προκειμένου να μην μειωθεί η σοβαρότητα και να μην υποτιμηθεί η σοβαρότητα της κατάστασης. Αρχικά θα ήθελα να διευκρινίσω ότι κατεβαίνοντας από τις εστίες της Δόμπολης προς την πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου εδώ πέρα στα Γιάννενα, τηρήσαμε τις αποστάσεις, φορούσαμε τις μάσκες μας και γενικότερα ήμασταν νομοταγείς  απέναντι στα μέτρα που έχει βάλει η κυβέρνηση για τον κορονοίό και όλα αυτά. Όταν…βασικά πριν γίνουν οι βιαιοπραγίες προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε στους αστυνομικούς ότι δεν είχαμε κάποια πρόθεση να γίνει κάποιο σκηνικό, ότι πηγαίναμε με ειρηνικές διαθέσεις , αλλά δεν υπήρχε καμία προειδοποίηση από το δικό τους μέρος και άρχισαν κατευθείαν να μας ξυλοκοπούν, μας περικύκλωσαν και γενικότερα άρχισαν να μας βαράνε, να λένε διάφορες εκφράσεις του τύπου “Εγώ είμαι χρυσαυγίτης και θα σε γαμήσω” όπως προανέφερε και η Νάντια.

– Υπήρξε μια σεξιστική επίθεση, διαβάσαμε. Έτσι δεν είναι; 

– Μετά. Μετά τη σύλληψη.

– Στο αστυνομικό τμήμα. Μια κοπέλα που είπε “και πού θα βρω τα λεφτά”. Καλά το θυμάμαι;

Ναι, και γενικότερα η φρασεολογία συνεχιζότανε… Ωραία. Μετά το τμήμα, όταν μας πήγαν, δεν υπήρχε κανένας κανόνας υγιεινής. Γενικότερα είχαμε, όσες γυναίκες ζητήσει να χρησιμοποιήσουμε μια πιο καθαρή τουαλέτα, έστω και με την παρουσία μιας γυναίκας αστυνομικού, φυσικά το αίτημά μας απορρίφθηκε. 23 άτομα ήμασταν στοιβαγμένοι ουσιαστικά μέσα σε κελί 20 τετραγωνικών το πολύ σας βάζω εγώ 20 τετραγωνικών μέτρων. Στα ανακριτικά μας έβαζαν 10-10 ή και περισσότερους και αυτό δεν δείχνει παρά…ότι δεν γινόταν αυτό το πράγμα για το δημόσιο καλό, ας πούμε. Πιο συγκεκριμένα εμένα προσωπικά… Ήμασταν συνολικά στο κελί 15 ώρες. Ο τελευταίος έφυγε από το τμήμα μετά από 15 ώρες, εννιά η ώρα το πρωί και ήμασταν στο αστυνομικό τμήμα από τις έξι η ώρα.

– Επικοινωνία με δικηγόρο πότε είχατε μέσα σ’ αυτές τις ώρες;

Επικοινωνία με δικηγόρο είχαμε μετά από 6 ώρες και επίσης εμείς δικηγόρο δεν είδαμε ποτέ. Δηλαδή ό,τι συνεννόηση είχαμε με τον δικηγόρο μας είχαμε μέσω των δικών μας τηλεφώνων. Ο δικηγόρος προσπαθούσε από τις έξι η ώρα που μας συνέλαβαν, μέχρι και τις εννιά, στις  εννιά βέβαια μετά που τον έδιωξαν  οι ίδιοι οι αστυνομικοί. Δεν τον είδαμε ποτέ. Απλά ξέραμε ότι προσπαθούσε να μπει μέσα στο τμήμα και δεν τον αφήνανε. Μετά είχε αρχίσει μία διαδικασία να μας καλούνε μέσα έναν έναν προκειμένου να καταθέσουμε. Εκεί πέρα η κατάσταση τουλάχιστον για τις γυναίκες ήταν τραγική. Δηλαδή τα σεξιστικά σχόλια, η σεξιστική φρασεολογία δεν είχε όριο, πραγματικά. Σε μένα προσωπικά όταν πήγα να καταθέσω, άρχισαν τα διάφορα σχόλια του τύπου “η προηγούμενη κοπέλα που ήρθε να καταθέσει δεν ασχολούνταν με τα πολιτικά οπότε αφέθηκε ελεύθερη. Σε μία τέτοια κοπέλα δεν αρμόζει να ασχολείται με αυτά τα θέματα. Μία γυναίκα δεν μπορεί να ασχολείται με τέτοια θέματα κ.ο.κ.”. Να σημειώσω σ’ αυτό το σημείο ότι τέτοια σχόλια ξεκίνησαν από τη στιγμή που οι αστυνομικοί κατάλαβαν ότι δεν επρόκειτο να καταθέσω χωρίς την παρουσία του δικηγόρου μου. Από εκεί και πέρα άρχισαν να ανεβάζουν τους τόνους…

– Συγνώμη, οι υπόλοιποι κατέθεταν χωρίς την παρουσία δικηγόρου; Δηλαδή μέχρι να φτάσουν σε σένα οι άλλοι κατέθεταν χωρίς την παρουσία δικηγόρου; 

Δεν κατέθεσε κανένας. Κανένας δεν κατέθεσε. Γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε παρουσία δικηγόρου όπως προανέφερα. Και μετά από εκεί και πέρα άρχισαν να ανεβάζουν τους τόνους, να μην υπάρχει και τόση συνεργασία. Ήδη δεν υπήρχε συνεργασία εδώ που τα λέμε. Επίσης όταν δεν δέχτηκα να δώσω ούτε υπογραφή, ούτε αποτύπωμα, ή κάτι άλλο, οι αστυνομικοί μου είπαν “άντε κουκλίτσα μου τελείωνε, μας κούρασες” και το πιο σημαντικό, όταν ήρθε η ώρα να παραλάβω το πρόστιμο των 900 ευρώ, όταν ανέφερα στον αστυνομικό, αυτό το ποσό είναι αδύνατον να πληρωθεί, ειδικά σε τέτοιους καιρούς, η απάντηση του αστυνομικού ήταν “και τι σε νοιάζει εσένα πώς θα πληρωθεί; Είσαι κοπέλα. Ξέρεις πού θα τα βρεις”.

– Μάλιστα. Στο τμήμα, υπήρξε πάλι επίθεση; Σας χτύπησαν ξανά στο τμήμα ή έξω είχε συμβεί μόνο αυτό; Στο τμήμα δηλαδή είχαμε προσβολές, είχαμε σεξιστικές επιθέσεις. Υπήρξε πάλι βία μέσα στο τμήμα;

Βία στο τμήμα μέσα δεν υπήρξε αλλά υπήρχε λεκτική βία και ψυχολογική βία. Ελάτε λίγο στη στην θέση μιας γυναίκας που έχει να σκεφτεί και να φοβηθεί διπλά για την σωματική της ακεραιότητα. Δεν μας έδιναν ούτε νερό να φανταστείτε. Μόνο όταν ένα παιδί ζήτησε λίγο νερό, μόνο τότε του έδωσαν. Σε ένα συγκεκριμένο άτομο. Ενώ ήμασταν εκεί μέσα 23 άτομα. Ζητήσαμε να πάμε στο νοσοκομείο, γιατί όλοι μας ήμασταν με τραύματα, μώλωπες , δεν αισθανόμασταν καλά και όλα αυτά… Αχ, συγνώμη, αλλά καταλαβαίνετε λίγο πώς έχει η κατάσταση όσο τα εξιστορώ όλα αυτά

– Παρακαλώ, παρακαλώ.,

– Μιλάμε, να θυμίσουμε σε όσους συντονίστηκαν τώρα και σε όσες, ότι μιλάμε με μία από τις συλληφθείσες στα Γιάννενα στις 17 Νοεμβρίου, της Επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου που χτυπήθηκαν, σύρθηκαν στοιβάχτηκαν στο αστυνομικό τμήμα, έφαγαν ο καθένας από τριπλό πρόστιμο 900 ευρώ για τρεις παραβάσεις, άσκοπη μετακίνηση, παραβίαση απαγόρευσης και μη ορθή χρήση μάσκας και αντιμετωπίζουν έξι κατηγορίες έκαστος ή εκάστη, διατάραξη κοινής ειρήνης, φθοράς ξένης περιουσίας , αντίσταση κατά της αρχής, βία κατά υπαλλήλων, παραβίασης της απαγόρευσης και οπλοφορίας, αν δεν κάνω λάθος από τις σημαίες.

– Αν μου επιτρέπετε να το συνοψίσω και εγώ. Συζητάμε τώρα για φοιτητές οι οποίοι ξυλοκοπήθηκαν και σύρθηκαν στο τμήμα στοιβαγμένοι και αντιμετώπισαν αυτές τις προσβολές και τις επιθέσεις επειδή διαδήλωσαν στη 17η Νοέμβρη. Αθηνά, πού βρίσκεται τώρα η υπόθεσή σας; Τι συμβαίνει δηλαδή;

Ναι, να ολοκληρώσω  λίγο αυτό που έλεγα και πριν. Είχαμε τραυματίες μέσα στο τμήμα και μας είπανε να επιλέξουμε μόνο δύο προκειμένου να πάνε στο νοσοκομείο και να λάβουν την ανάλογη περίθαλψη. Να αναφέρω ότι τα δύο παιδιά πήγαν στο νοσοκομείο με ασφαλίτικο αμάξι και προφανώς όταν τελείωσε η διαδικασία του νοσοκομείου ξαναήρθαν μέσα στο τμήμα χωρίς να υπάρξει κάποιο θέμα από τη μεριά των αστυνομικών.

– Συγνώμη, τους πήγαν με πολιτικό αυτοκίνητο; Αστυνόμοι με πολιτικό αυτοκίνητο;

Ναι, ναι, ναι, με ασφαλίτικο.

– Μάλιστα.

Μπορώ να πάρω ξανά τον λόγο να προσθέσω κάποια πράγματα;

– Ναι και βέβαια.

Αρχικά να πούμε ότι ήταν όλοι τραυματισμένοι και επειδή ζητήσαν αρκετοί να πάνε στο νοσοκομείο τους είπανε “επιλέξτε δύο. Οι άλλοι δεν πηγαίνουν. Διαλέξτε μεταξύ σας ποιος θα πάει στα επείγοντα”. Την επόμενη μέρα κιόλας που όλοι οι υπόλοιποι συλληφθέντες πήγαν στο νοσοκομείο βρέθηκαν αρκετά πράγματα. Δηλαδή δύο απ’ αυτούς που πήγαν την επόμενη μέρα είχαν κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.

– Υπάρχει χαρτί από το νοσοκομείο με διάγνωση κρανιοεγκεφαλική κάκωση;

Ναι, ναι, υπάρχουν και τα έχουμε συλλέξει όλα αυτά, γιατί είναι στοιχεία και επίσης μια ακόμα φοιτήτρια…

– Συγνώμη, να επιμείνω λίγο; Μιλάμε γι’ αυτούς που δεν μπορέσαν να πάνε. Δηλαδή δύο, αυτοί που ήταν χειρότερα πήγαν. Από αυτούς που δεν μπορέσαν να πάνε όταν πήγαν την επόμενη μέρα έχουν διάγνωση κρανιοεγκεφαλική κάκωση.  

Ναι, και άλλη μια κοπέλα διάγνωση μετατόπιση αυχενικού σπονδύλου και αυτή τη στιγμή είναι και σήμερα και θα είναι και αρκετές μέρες ακόμα, φοράει κολάρο και δεν θα το βγάλει τώρα κοντά.

– Έχει μετατόπιση σπονδύλου στον αυχένα. Αυτό λέμε;

Ναι. Συνολικά να κάνουμε τον τραγικό απολογισμό από την βία των αστυνομικών: Δύο φοιτητές με ανοιγμένα κεφάλια και ράμματα. Ο ένας απ’ αυτούς που τραυματίστηκε, τραυματίστηκε πιο βαριά, ο Κώστας Λάχανης έχει κιόλας ρήξη τένοντα και δεν μπορεί να σηκώσει ακόμα τον ώμο του και αυτός επίσης έχει κάκωση αυχενικού σπονδύλου από τις κλωτσιές που έτρωγε από τις μπότες των αστυνομικών την ώρα που ήταν στο έδαφος. Έχουμε μία φοιτήτρια με κάκωση στο δεξιό αυτί . Στο δεξί αυτί με χτύπημα δεξιά κροταφικά, στο πλάι ας πούμε του κεφαλιού…

– Μπουνιά είναι αυτά που λέμε τώρα; Η κάκωση στ’ αυτί; Ή πού να ξέρει η κοπέλα μες στο χαμό;

Όχι ήταν από γκλομπ.

– Από γκλομπ ήταν αυτό, μάλιστα.

Και επίσης έχουμε άλλο ένα παιδί με κάκωση καρπού και προφανώς όλοι οι υπόλοιποι φοιτητές χωρίς καμία εξαίρεση μαζί με εμένα έχουμε κάποια επιφανειακά θλαστικά τραύματα από τα γκλομπ, αλλά και από τις κλωτσιές που δεχόμασταν από τους αστυνομικούς εκείνη την ώρα. Είναι ένας τραγικός απολογισμός που δείχνει τέλος πάντων ότι όχι απλά δεν υπήρχαν κράνη έτσι όπως μας λέγανε, όχι απλά δεν ακολούθησαν καμία σύσταση, καμία οδηγία από την αστυνομία, πήγαν ουσιαστικά για να μας κάνουνε τεράστια σωματική ζημιά και μετά αυτό εδώ πέρα το οποίο προσπαθήσανε με τις συλλήψεις και με τα πρόστιμα είναι να μας κάνουν να μην ξανακατέβουμε ποτέ σε διαδήλωση. Να τρομοκρατήσουν εμάς, να χτυπήσουν εμάς για να φοβίσουν όλους τους υπόλοιπους. Αυτός είναι ο απολογισμός που εμείς εδώ έχουμε και να σημειώσω εδώ ότι από τους συλληφθέντες που τους βαραίνουν κατηγορίες, ο μέσος όρος ηλικίας είναι 19 χρονών.

– Όταν λέμε μέσος όρος, υπάρχουν και μικρότεροι του 19; Είναι φοιτητές τώρα…είστε φοιτητές, μάλιστα.

Ναι, υπάρχουν και κάποιοι που είναι 18, υπάρχουν κάποιοι που είναι 20-21, αλλά μέσος όρος είναι τα 19 χρόνια.

– 19 χρόνια! Τι να πω!

Θα ήθελα τώρα  να πω κάποια πράγματα

– Ναι, ναι. 

– Ελεύθερα.

Κάποια σχόλια ίσως.

– Ό,τι θελετε.

Αρχικά αυτό, ας πούμε τι ήθελε να πετύχει η αστυνομία. Γιατί αυτό το επιχειρησιακό σχέδιο της ΕΛΑΣ διαφημίστηκε από την κυβέρνηση πως είχε σαν στόχο την προστασία της δημόσιας υγείας. Δίνοντας και υπερεξουσία κιόλας στην αστυνομία, βάζοντας την απαγόρευση να την κάνει ο αρχηγός της αστυνομίας και όχι κάποιο άλλο όργανο, η Βουλή ή κάτι τέτοιο, δείχνοντας… τέλος πάντως επικυρώνοντας την δήλωση του Χρυσοχοΐδη ότι τα ΜΑΤ είναι το ΕΣΥ της Ελλάδας, και ότι αυτή είναι η δουλειά τους από εδώ και πέρα, να προφυλάσσουν υποτίθεται τη δημόσια υγεία. Φυσικά ο συνωστισμός που προκάλεσαν στα Γιάννενα και στις υπόλοιπες διαδηλώσεις ανά την Ελλάδα, η μεταφορά των προσαχθέντων ή των συλληφθέντων σε κλούβες ή σε ανακριτικά οχήματα, ανά δέκα ή ανά έντεκα άτομα δείχνει τέλος πάντων ανάλογα και επίσης το στρίμωγμα σε κελιά 24 ατόμων και παραπάνω δείχνει ότι δεν είχαν σε καμία πρόθεση την προστασία της δημόσιας υγείας. Οι ίδιοι επίσης μας κατηγορούν ότι δεν φορούσαμε ορθά τη μάσκα, δεν φορούσαν καμία μάσκα. Την ώρα που χτυπάγαμε, την ώρα που μιλούσαν μεταξύ τους, που συνεννοούντουσαν που θα μας στείλουν πιο συνεννοημένα, οι ίδιοι δεν φορούσαν καμία μάσκα.

– Δεν φορούσαν καθόλου μάσκα, λέτε τώρα. Όχι δεν την φορούσαν καλά. Δεν φορούσαν.

Όχι, όχι. Δεν την είχαν ούτε κατεβασμένη, ούτε κάτω από την μύτη. Δεν φορούσαν καθόλου.

Ναι. Σ’ αυτούς δεν κολλάει καθώς φαίνεται. Δημιούργησαν υγειονομικές βόμβες τα ΜΑΤ, δηλαδή το ΕΣΥ της Ελλάδας δημιούργησε υγειονομικές βόμβες σε όλη την Ελλάδα, οι ίδιοι είναι μια υγειονομική βόμβα με τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται. Όχι μόνο την ημέρα της 17 Νοέμβρη, αλλά καθημερινά. Υπάρχουν άπειρες φωτογραφίες που φαντάζομαι τις έχουν δει και οι ακροατές που αστυνομικοί είτε της ομάδας ΔΙΑΣ είτε της ομάδας ΔΕΛΤΑ, δεν φοράν οι ίδιοι μάσκα, δεν κρατάνε καμία απόσταση, δεν χρησιμοποιούν γάντια όταν κάνουν έλεγχο των ταυτοτήτων, που δείχνει τέλος πάντων ότι κάπου εκεί πέρα μπορεί να υπάρχει και μια κρυφή εστία διασποράς του κοροναϊού. Τώρα το πρόσχημα.. βασικά η χρήση του προσχήματος της πανδημίας που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση έχει καταλήξει αρκετά επικίνδυνο σήμερα, δηλαδή το είδαμε και στη 17 Νοέμβρη. Η κοροϊδία είναι τεράστια, γιατί σ’ όλα τα ουσιώδη ζητήματα που αφορούνε την πανδημία μας κοροϊδεύουνε. Οι επιτάξεις είναι μια κοροϊδία. Όλη αυτή η διαχείριση που έγινε με τα σχολεία, με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, είτε με την ενίσχυση του συστήματος υγείας αυτού καθε αυτού είναι δεδομένο πως δεν δείχνει καμία πρόθεση.

– Νομίζω πως αυτά είναι συμπεράσματα στα οποία συμφωνούμε και επιβεβαιώνεται και από τη δική σας εμπειρία, κάτι το οποίο παρατηρήσαμε πανελλαδικά. 

Ακριβώς. Και ήταν ο λόγος που διαδηλώσαμε κιόλας. Εμείς δεν διαδηλώσαμε γιατί ήμασταν κάποιοι τρελοί που είπαμε “θα σπάσω την απαγόρευση”. Διαδηλώσαμε για να μπορούνε να έχουνε ΜΕΘ οι γονείς μας. Διαδηλώσαμε γιατί γνωρίζουμε ότι αν κάποιος συγγενής μας, φίλος μας, οποιοσδήποτε βασικά στην ελληνική κοινωνία που δεν έχει να πληρώσει μια ιδιωτική κλινική και νοσήσει από κοροναϊό, δεν είναι δεδομένο πως θα μπορέσει να νοσηλευτεί και να επιβιώσει. Γι’ αυτό το λόγο διαδηλώσαμε. Για τα μέτρα τα οποία περνάνε μέσα στην καραντίνα, χωρίς να έχουμε δικαίωμα να απαντήσουμε. Όσο αυτοί νομοθετούνε εμείς δεν θα έχουμε κανένα δικαίωμα να απαντάμε. Για τους νέους νόμους που θέλουν να κατεβάσουνε, είτε για την εκπαίδευση που την έχουν μετατρέψει σε μια βιντεοκλήση, είτε για τα εργασιακά μας δικαιώματα, το δικαίωμά μας στον συνδικαλισμό. Και αναρωτιόμαστε κιόλας από τη στιγμή που τα κάνουν όλα λάθος ποιοι είναι αυτοί μετά που μας κουνάνε το δάχτυλο και μας λένε ότι είμαστε τόσοι δολοφόνοι που βγήκαν 17 Νοέμβρη και διαδηλώσανε.

– Νομίζω ότι έτσι εξηγείται το γιατί μας κουνάνε το δάχτυλο. 

Ναι, αυτό. Μας κουνάνε το δάχτυλο και πραγματικά αναρωτιόμαστε ποιοι είναι αυτοί. Που αν ήταν άριστοι, όπως διαφημίζουν τον εαυτό τους, αυτή η κυβέρνηση των αρίστων, θα έπρεπε να έχει κάνει και κάτι σωστά. Θα έπρεπε να έχει και κάπου αποτέλεσμα. Και βλέπουμε ότι είναι ανεπαρκής να χειριστεί οποιαδήποτε κατάσταση και τονίζει ότι εμείς αυτό εδώ πέρα το οποίο θεωρούμε είναι ότι ήτανε… είναι μια επιλογή να μην διαχειριστούν την πανδημία. Επιλέξανε από τα πρώτα κιόλας κρούσματα να πούνε ότι “εγώ δεν πρόκειται να ενισχύσω ούτε με ένα ευρώ το σύστημα υγείας”. Και σήμερα που έχουμε συλληφθέντες, που έχουμε τραυματίες από την ημέρα της 17 Νοέμβρη, η απάντησή τους η μοναδική, σ’ αυτήν την ειρηνική μέρα όπως την ονομάσανε ήταν το “ας μην βγαίνανε”, “ας μην διαδηλώνανε”, “τι δουλειά είχαν εκεί πέρα”.

– Οπότε εσείς τώρα τι έχετε μπροστά σας; Τι χρειάζεστε; Έχουμε δει κάποια ψηφίσματα αλληλεγγύης, απευθύνετε κάποια καλέσματα επίσης.

Υπάρχει, έχει δημιουργηθεί κιόλας εδώ πέρα τοπικά στα Γιάννενα επιτροπή που ονομάζεται “Καμία δίωξη στους 23 του Πολυτεχνείου” ή αλλιώς “Επιτροπή αλληλεγγύης στους 23 συλληφθέντες”. Μπορούν κιόλας να μας βρουν στα social media ή…έχουμε και ένα μπλογκ που ονομάζεται “Επιτροπή 23”, όπου ζητάμε προφανώς ψηφίσματα στήριξης από σωματεία…

– Αυτά θα τα έχουμε στο άρθρο που θα βγει μαζί με την συνέντευξη, οπότε να πούμε στους ακροατές ότι θα μπορούν να τα βρουν εκεί πέρα.

Και προφανώς οικονομική ενίσχυση από όποιον θεωρεί, ακόμα και ένα ευρώ μπορεί να δώσει ο καθένας, γιατί οποιαδήποτε έξοδα δικαστικά είτε προστίμων, αν αυτά τελικά επιβληθούνε, θα τα καλύψουμε συλλογικά. Δεν θα επιτρέψουμε προφανώς κανένας από αυτούς που διαδήλωσαν εκείνη την μέρα να επιβαρυνθούνε με πρόστιμα εξοντωτικά αυτής της τάξης.

– Οπότε θα είμαστε σε ανοιχτή επικοινωνία, θα σηκώσουμε έτσι και αλλιώς και το σχετικό άρθρο και με τις διευθύνσεις τις ηλεκτρονικές.  

Και μια τελευταία σημείωση αν μου επιτρέπεται. Μια φράση μόνο.

– Μετά χαράς.

Ότι δεν μας τρομοκρατούν! Μας έχουν εξοργίσει! Σήμερα αυτό…μετά από κάποιες μέρες συζητώντας και με τους 23, συζητώντας μεταξύ μας, εστιακοί  φοιτητές και  όποιος άλλος έχει επικοινωνήσει μαζί μας, η δήλωσή μας είναι αυτό. Το ότι δεν μας έχουν τρομοκρατήσει. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για τα δικαιώματά μας, απλά είμαστε εξοργισμένοι με αυτά τα οποία συμβαίνουν.

– Ήθελα να το πω πριν το πεις και πριν το πείτε. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για το κουράγιο σας και ευχόμαστε ακριβώς αυτό. Να σας βρίσκουν πάντα μπροστά τους. Καλό απόγευμα.

Και εμείς σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη δυνατότητα που μας δίνετε και εννοείται πως αν υπάρξει κάποια εξέλιξη θα ξαναμιλήσουμε.

– Να είστε καλά. Καλή δύναμη. 

– Ευχαριστούμε. Καλό απόγευμα.

Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Γεια σας.