«Καθώς η Ε.Ε. χτίζει όλο και υψηλότερα τείχη, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες διασχίζουν ολοένα και περισσότερο τη Μεσόγειο, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να φτάσουν στις ευρωπαϊκές ακτές. Στοιβαγμένοι σε ετοιμόρροπες βάρκες από αδίστακτους λαθρεμπόρους, κάθε εβδομάδα εκατοντάδες παραπαίουν ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, ανάμεσα στην ελπίδα και την απελπισία», δήλωσε ο Τζον Νταλχούιζεν, διευθυντής της Δ.Α. για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.
«Από την αρχή του έτους, περισσότεροι από 2.500 άνθρωποι πνίγηκαν ή εξαφανίστηκαν στη Μεσόγειο στο δρόμο από τη Βόρεια Αφρική. Η Ευρώπη δεν μπορεί να αγνοήσει την τραγωδία που εκτυλίσσεται στο κατώφλι της. Η ΕΕ και τα μέλη της πρέπει επειγόντως να διαθέσουν περισσότερα πλοία για έρευνα και διάσωση στην κεντρική Μεσόγειο, με τη σαφή εντολή να σώζουν ζωές στην ανοικτή θάλασσα καθώς και επαρκείς πόρους για το σκοπό αυτό», πρόσθεσε.
Οι συγκρούσεις και οι διώξεις στη Μέση Ανατολή και την Αφρική, η οικονομική στέρηση και η σφράγιση των χερσαίων συνόρων στη νοτιοανατολική Ευρώπη, έχουν ωθήσει πολλούς ανθρώπους προς τη θάλασσα.
Μεταξύ του Αυγούστου 2012 και του Ιουλίου 2014 τουλάχιστον 210 άτομα, συμπεριλαμβανομένων και παιδιών, έχασαν τη ζωή τους ή αναφέρθηκαν ως αγνοούμενοι στο Αιγαίο, ενώ, σύμφωνα με την Ελληνική Ακτοφυλακή, εκατοντάδες άνθρωποι διασώθηκαν κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο το 2014.
«Η Ελλάδα πρέπει να διασφαλίσει την πρόσβασή τους στις διαδικασίες ασύλου καθώς και τις κατάλληλες συνθήκες υποδοχής. Για το σκοπό αυτό, η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν στην Ελλάδα όλη την απαραίτητη υποστήριξη», δήλωσε ο Ηλίας Αναγνωστόπουλος, Διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.
Το 2014, περισσότεροι από 130.000 πρόσφυγες και μετανάστες διέσχισαν παράτυπα τα νότια σύνορα της Ευρώπης από τη θάλασσα, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων πήραν το θαλάσσιο δρόμο από τη διαμελισμένη από τον πόλεμο Λιβύη. Σχεδόν όλοι τους διασώθηκαν από το ιταλικό ναυτικό.
Χρειάστηκαν δύο ώρες για να επιβιβαστούν όλοι. Περίπου στις 2 π.μ. άκουσα πυροβολισμούς. Μια βάρκα με ένοπλους άνδρες ήρθαν μπροστά από τη βάρκα μας. Προσπαθούσαν να σταματήσουν το σκάφος μας για περίπου τέσσερις ώρες. Πυροβόλησαν από πολλές πλευρές. Όταν ξημέρωσε, έφυγαν. Το κατεστραμμένο σκάφος ταλαντευόταν. Εμείς ρίξαμε όλες τις τσάντες μας στη θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων των σωσιβίων – θέλαμε να ζήσουμε!»
Η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των παράκτιων κρατών, ειδικά της Μάλτας και της Ιταλίας, επιδεινώνει ακόμα περισσότερο τους κινδύνους του ταξιδιού. Μακροχρόνιες διαφορές μεταξύ της Ιταλίας και της Μάλτας για τις αντίστοιχες υποχρεώσεις τους στην έρευνα και τη διάσωση μπορεί να έχουν στοιχίσει τις ζωές εκατοντάδων προσφύγων και μεταναστών στις 11 Οκτωβρίου του 2013, όταν μια μηχανότρατα που μετέφερε πάνω από 400 ανθρώπους βυθίστηκε στη μαλτέζικη ζώνη έρευνας και διάσωσης.