Την ίδια στιγμή, ωστόσο, δεν λείπει η ισχυρή υποστήριξη για τον καπιταλισμό της ελεύθερης αγοράς. Μεταξύ αυτών που τίθενται υπέρ αυτής της άποψης, ορισμένοι παραδέχονται τα προβλήματα του καπιταλισμού, ωστόσο θεωρούν ότι μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσω μεταρρυθμίσεων.
 
Η έρευνα που διεξήχθη σε αναπτυσσόμενες και ανεπτυγμένες χώρες έδειξε ότι η πλειοψηφία στις περισσότερες χώρες αντιλαμβανόταν την οικονομική αδικία. Σε μερικές χώρες, αυτή η άποψη αποτυπωνόταν σ’ έναν μεγάλο αριθμό: στην Ισπανία το 90%, 80% και περισσότερο στη Γαλλία, τη Νότια Κορέα και τη Χιλή· στα ίδια επίπεδα περίπου βρίσκεται και η Ρωσία. Στις ΗΠΑ περίπου τα δύο τρίτα είχαν την ίδια άποψη, ενώ στο Ηνωμένο Βασιλείο το 61%.
 
Οι μόνες «εξαιρέσεις» ήταν η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Ινδία και η Κένυα. Περισσότεροι από τους μισούς δήλωσαν ότι ο πλούτος διανέμεται με δικαιοσύνη.
 
Η αντίληψη της αδικίας έχει αυξηθεί από τότε που η ερώτηση είχε τεθεί σε μια παρόμοια έρευνα το 2009. Η γενικότερη αύξηση ήταν 3% αλλά σε ορισμένες χώρες όπως η Ισπανία, η αύξηση ήταν 26% – στην Ινδία η αύξηση ήταν 15%. Ακόμη και στις ΗΠΑ το ίδιο μέγεθος σημείωσε άνοδο της τάξεως του 13%.
 
Αν και δεν υπάρχουν αναλυτικές εξηγήσεις γι’ αυτές τις αλλαγές ή ακόμα και τις διαφορές μεταξύ των χωρών, το σίγουρο είναι ότι από το 2009 και μετά, οι ανεπτυγμένες χώρες ειδικά, δεν κατόρθωσαν να βρουν ένα μομέντουμ ανάπτυξης. Η υφεσιακή περίοδος έχει επεκταθεί τόσο σε Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ. Στην Ισπανία η ανεργία κυμαίνεται σε πολύ υψηλά επίπεδα (19%-23%) ενώ στους νέους βρίσκεται μεταξύ 40% έως 50%.
 
Όπως και να ‘χει, σε καμία χώρα δεν υπήρχε πλειοψηφία η οποία να λέει ότι ο καπιταλισμός έχει θανατηφόρα ελαττώματα, παρόλο που η συγκεκριμένη ιδέα απέσπασε υποστήριξη πάνω από 40% στην Ισπανία και τη Γαλλία.
 
Διαβάστε περισσότερα: