Όπως τονίζει, η υπόθεση της Γεωργίας έφερε στο φως για άλλη μια φορά «τη συστηματική επαναθυματοποίηση των επιζωσών βιασμού, που είναι αποτέλεσμα των μεγάλων καθυστερήσεων ή και της απροθυμίας για άμεση απόκριση εκ μέρους των αρχών δίωξης, καθώς και των ανεπαρκών, προβληματικών και χρονοβόρων θεσμικών διαδικασιών ιδιαιτέρως σε περιπτώσεις σεξουαλικών εγκλημάτων».
«Η κανονικοποίηση της επαναθυματοποίησης και η πλημμελής στήριξή των επιζωσών είναι οι βασικοί λόγοι που αποθαρρύνονται τα θύματα και συχνά επιλέγουν να μην καταγγείλουν» σημειώνει το Κέντρο Διοτίμα. Αναφέρεται δε εκτενώς στην περιπέτεια της 24χρονης, που κλήθηκε να δώσει ανεπαρκές δείγμα (μόνο ούρα, όχι αίμα) για τοξικολογικές εξετάσεις,18 ώρες μετά, ενώ το «χάπι του βιασμού» δεν ανιχνεύεται μετά το πέρας 12 ωρών. Εκφράζει σοβαρές ερωτήματα για την απόφαση για διενέργεια των τοξικολογιών εξετάσεων σε εργαστήριο στην Ελβετία, ενώ υπενθυμίζει τη σημαντική καθυστέρηση εξέτασής της από την Ιατροδικαστική Υπηρεσία, που πραγματοποιήθηκε 3 μέρες μετά το συμβάν, στη διάρκεια των οποίων το θύμα δεν έπρεπε να πλυθεί.
«Στην χώρα μας αν μια επιζώσα καταγγείλει τον βιασμό της θα είναι τυχερή αν εξεταστεί εγκαίρως από ιατροδικαστή/τρια, καθώς οι Ιατροδικαστικές Υπηρεσίες έχουν ωράριο λειτουργίας δημοσίων υπηρεσιών, δεν εφημερεύουν, δεν λειτουργούν Σάββατο και Κυριακή, ούτε τις αργίες!» τονίζει.
Επιπλέον, το Κέντρο Διοτίμα επισημαίνει ότι χαρακτηριστικό των συστηματικών και θεσμικών ελλείψεων στο πεδίο της προστασίας των δικαιωμάτων των θυμάτων βιασμού είναι πως η Γεωργία αναγκάστηκε να καταθέσει επί ώρες μόνη της στις αστυνομικές αρχές χωρίς να ενημερωθεί ότι είχε δικαίωμα να συνοδεύεται από δικηγόρο και χωρίς ψυχολογική στήριξη σε μια εξαιρετικά επώδυνη διαδικασία. Τέλος, δεν παραπέμφθηκε, όπως και στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων βιασμού, ελλείψει εκπαίδευσης και σαφών πρωτοκόλλων, από τις αρχές σε αρμόδιους φορείς για ψυχοκοινωνική υποστήριξη.
Με βάση αυτά, το Κέντρο Διοτίμα τονίζει ότι άμεσα πρέπει:
- Να δημιουργηθούν ιατροδικαστικές υπηρεσίες σε όλους τους νομούς και να καλυφθούν άμεσα τα κενά στις υφιστάμενες (13) με παράλληλη διασφάλιση της άμεσης πρόσβασης των θυμάτων σε ιατροδικαστή/τρια σε 24/7 βάση.
- Να εξοπλιστούν όλα τα νοσοκομεία και οι δομές δευτεροβάθμιας ή και πρωτοβάθμιας υγείας της χώρας με κιτ/κουτί βιασμού με παράλληλη πρόβλεψη για επιμόρφωση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού προκειμένου να διασφαλιστεί άμεση πρόσβαση των επιζωσών βιασμού σε ιατρική φροντίδα και μέριμνα. Στο πλαίσιο αυτό να διενεργούνται και όλες οι επιπλέον εξετάσεις (τεστ εγκυμοσύνης, PEP test/ Post-exposureprophylaxis for HIV infection, κ.λπ.).
- Να δημιουργηθούν Rape crisis centres σε μεγάλα αστικά κέντρα/νοσοκομειακές μονάδες σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία και στη λογική του one-stop-shop. Πρόκειται για κέντρα αντιμετώπισης περιστατικών βιασμού που λειτουργούν 24/7 σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και των ΗΠΑ απασχολώντας εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό, και τα οποία συνεργάζονται θεσμικά με δομές υγείας, ψυχιατρικής, δικαιοσύνης με στόχο την άμεση και πολύπλευρη υποστήριξη των επιζωσών.
- Εναλλακτικά μπορούν να δημιουργηθούν Sexual Assault Referral Centres/ SARC στα οποία παρέχεται ιατρική φροντίδα, πρακτική και συναισθηματική υποστήριξη και πραγματοποιούν ιατροδικαστικές εξετάσεις. Σημειώνεται ότι στα SARC μπορεί μια γυναίκα να απευθυνθεί χωρίς να απαιτείται εντολή της αστυνομίας.
- Επιπλέον αποδεικτικό υλικό μπορεί να διατηρείται σε σχετική βάση δεδομένων προκειμένου η επιζώσα να το αξιοποιήσει για την καταγγελία της σε δεύτερο χρόνο και όποτε το αποφασίσει.