Οι δικαστές αναγνώρισαν με βάση το σκεπτικό της απόφασης ότι η επιβολή της εργασίας μιας ημέρας με τις δυσχερείς συνέπειες για τους εργαζόμενους υπαγορεύτηκε από την επιθυμία της επιχείρησης να μην καταβάλλει την αποζημίωση απόλυσης κρατώντας στην ουσία ομήρους τους εργαζόμενους οι οποίοι αδυνατούν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην
Το μέτρο αυτό, σύμφωνα πάντα με το σκεπτικό της απόφασης – είναι χειρότερο από την καταγγελία σύμβασης εργασίας και η αντίδραση των εργαζομένων να απεργούν τη μοναδική ημέρα εργασίας που επέβαλε το διευθυντικό δικαίωμα κρίθηκε απόλυτα δικαιολογημένη.
Το δικαστήριο υποχρεώνει μάλιστα τον εργοδότη να καταβάλλει σε όλους τους εργαζόμενους τις μισές αποδοχές που αντιστοιχούν σε όλο το διάστημα από την αίτηση των ασφαλιστικών μέτρων (7/8/2012) έως και την έκδοση της απόφασης (17/10/2012).
Η απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών έρχεται να προστεθεί στις προηγούμενες αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων που αποκαθιστούν το αίσθημα δικαιοσύνης και αναγνώρισης δικαιωμάτων των εργαζομένων οι οποίοι έχουν εξαθλιωθεί από τις αντεργατικές και τροϊκανές πολιτικές.
Η ΓΣΕΕ αναμένει την ίδια δίκαιη αντιμετώπιση και από το Συμβούλιο της Επικρατείας σχετικά με την προσφυγή της Συνομοσπονδίας για την ακύρωση της εργατοκτόνου 6ης/2012 Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου.