Το ZackieOh Justice Watch υποστηρίζεται από την πρωτοβουλία Justice4Zak/Zackie, το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ – Παράρτημα Ελλάδας και δημοσιογραφικά από το The Press Project και το omniatv.
Ημέρα 16η – 13/04/2022 – Αίθουσα 2
Έναρξη: 09:22
Παρόντες κατηγορούμενοι: Χορταριάς, Ρουσάκος, Αλεξανδρής, Σεφέρης, Τσομπάνης.
Εν αναμονή της έναρξης της δικασίμου, σημειώνουμε ότι στο ακροατήριο βρίσκονται οι μητέρες των θυμάτων γυναικοκτονιών, Άννα Ψαράκου (μητέρα Γαρυφαλλιάς) και Ελένη Κρεμαστιώτη (μητέρα Ερατούς).
Η πρόεδρος εκφωνεί τα ονόματα κατηγορούμενων, συνηγόρων και τα μέλη της οικογένειας Κωστόπουλου.
Bαρελά [προσκομίζει το αρνητικό τεστ]
Πρ: Πάμε στην απολογία του κ. Τσομπάνη.
Τσομπ: Ονομάζομαι Τσομπάνης Ιωάννης, θέλω να συλλυπηθώ την οικογένεια…
Πρ: Την κατηγορία την ξέρετε…
Τσομπ: Εκείνη την ημέρα ήμασταν περιπολία και, γύρω στις 15:00 παρά, πήραμε σήμα για ληστεία σε κοσμηματοπωλείο. Με το που φτάσαμε είδαμε μια σπασμένη τζαμαρία. Διώχναμε τον κόσμο όσο μπορούσαμε, ήρθε και ο ΕΚΑΒίτης και έδινε τις πρώτες βοήθειες. Ξαφνικά σπάει τη τζαμαρία και παίρνει ένα τζάμι, εκείνος φοβήθηκε, σηκώθηκε, εκείνη την ώρα ήρθε και έτερος συνάδελφος, τον απωθεί αλλά δεν τα καταφέρνει, και ξανασηκωνεται… Έτσι όπως έπεσε, δεν άφηνε τα χέρια του για να του βγάλουμε το γυαλί, εκείνη την ώρα που πάει ο άλλος συνάδελφος για να του πάρουμε το γυαλί, έβαλα το πόδι μου κόντρα για να μην κάνει καμιά απότομη κίνηση…Έκανε μια απότομη κίνηση. Μετά σηκωθήκαμε, είπαμε τον άνθρωπο [τον ΕΚΑΒιτη] να έρθει να δει, αυτά.
Πρ: Την πρωτοβουλία να μπουν χειροπέδες στα χέρια ποιος την πήρε;
Τσομ: Ο Γιάννης Ασπιώτης, είπε «φέρτε μου χειροπέδες».
Πρ: Χειροπέδρες όταν λέει; μεταλλικές;
Τσομ: Τάι-ραπ, ανοίγουν εύκολα. Όταν φτάσαμε εμείς βάλαμε τις μηχανές στη Γλάδστωνος, προσπαθούσαμε να απωθήσουμε τον κόσμο, είχαμε κάνει ένα νοητό ημικύκλιο…
Πρ: Λέω πριν φτάσουμε στον τραυματία, όταν πήγε να κινηθεί προς τα κάτω.
Τσομ: Ναι όταν σηκώθηκε…
Πρ: Υπήρχε απομάκρυνση κόσμου;
Τσομ: Όταν σηκώθηκε με το γυαλί; Υπήρχε κόσμος, αλλά επειδη ήταν μικρό το στενό… εμείς όταν τον είδαμε να απομακρύνεται εστιάσαμε εκεί. Προσπαθούσαμε να έρθει προς το μέρος μας, ο ένας συνάδελφος ήταν κοντά του.
Πρ: Κάποιος κρατάει ένα γυαλί και τρέχει. Ποιες είναι οι ενδεδειγμένες ενέργειες; Υπάρχουν πέντε διαφορετικά σενάρια ας πούμε για να το αφήσει;
Τσομ: Κοιτάξτε, εξαρτάται αν είναι συνεργάσιμος μόνο με τις εντολές ένας νοήμων άνθρωπος θα το άφηνε, όταν αρχίζει και δεν ανοίγει τα χέρια του και αντιδράει πρέπει να του απενεργοποιήσεις το χέρι. Όταν βλέπεις ότι φέρνει τα χέρια προς το μέρος σου και τον κρατάει συνάδελφος, υπάρχει αντίσταση.
Πρ: Άρα αυτή η ενέργεια ήταν η πλέον ενδεδειγμένη ή υπήρχε άλλη επιλογή;
Τσομ: Τι να του κάνουμε δηλαδή;
Πρ: Εσείς θα μου πείτε από το εγχειρίδιο, εγώ δεν έχω σπουδάσει αστυνομικός.
Τσομ: Όταν ένα άτομο τρέχει με ένα γυαλί πρέπει να του πάρουμε το αντικείμενο. Από τη στιγμή όταν έρχεται τι να κάνω, με το γυαλί το άλλο κομμάτι θα μείνει μέσα θα έπρεπε, κάπως, να τον χτυπήσω, κάπως…
Πρ: Και πάμε στο τελευταίο στάδιο που είστε εσείς, πριν τη χειροπέδηση, πήγε ένας άνθρωπος να τον περιθάλψει; είναι τραυματισμένος ή δεν είναι;
Τσομ: Κοιτάξτε, αυτή εκείνη την ώρα που βλέπουμε, είναι ένας άνθρωπος τραυματίας, έχουμε πάρει σήμα για ληστεία, ήδη είσαι προϊδεασμένος ότι πας σε κάτι σοβαρό για να δεις τι υπάρχει εκεί. Όταν φτάνουμε εκεί λέμε δεν υπάρχει απειλή είναι ΕΚΑΒίτης από πάνω του δεν βλέπουμε κάτι ακραίο. Αλλά μετά, όταν σπάει με το πόδι του, γυρίζουμε, το ακούμε, παίρνει το κομμάτι και πάει να επιτεθεί στον ΕΚΑΒίτη, τι να κάνουμε; Είμαστε παρών τι να κάνουμε να τον αφήσουμε;
Πρ: Λεω για το τελευταίο στάδιο, που έχουμε έναν άνθρωπο μπροστά μας που είναι τραυματισμένος.
Τσομ: Ναι αλλά η ίδια του η πράξη μας προϊδεάζει ότι θα δείξει κάτι ακραίο.
Πρ: Άρα σταθμίζουμε τα πράγματα;
Τσομ: Ναι από την πράξη του όταν βλέπουμε ότι πάει να κάνει κάτι ακραίο, όταν έχει κλιμακώσει αυτός θα πρέπει να κλιμακώσω και εγώ. Γιατί εκείνη την ώρα κάποιος πρέπει να του περάσει χειροπέδες και αν δεν γίνει αυτή η διαδικασία, θα το ξανακάνει, και θα πρέπει να γίνουν οι ίδιες ενέργειες. Αναλογικά πάει, ανάλογα από αυτό που είδαμε πριν και ο κόσμος θα μας έλεγε «τι κάνετε» δηλαδή.
Πρ: Ο κόσμος τώρα δεν κατάλαβα πού μας ενδιαφέρει.
Τσομ: Εννοώ αν εγώ έκανα κάτι που δεν έπρεπε δε θα μου έλεγε κάποιος από εκεί;
Πρ: Ο κόσμος μπορεί να πει ότι δεν κάνατε καλά τη δουλειά σας. Εσείς μεταξύ σας τι είπατε;
Τσομ: Και μετά δηλαδή που το συζητήσαμε δεν είπαμε κάτι που κάναμε, κάτι και κλιμακώσαμε κάπου που δεν έπρεπε.
Πρ: Ήσασταν τόσα άτομα και βλέπουμε μόνο 4 να είστε ενεργοί.
Τσομ: Οι υπόλοιποι είχαν κάνει ένα ημικύκλιο.
Πρ: Ο λόγος που δε συμμετείχαν στην χειροπέδηση ποιος ήταν; Δε συμφωνούσαν;
Τσομ: Απ’ τη στιγμή που 2 άτομα είναι στα πόδια του και από πάνω είναι άλλοι 2 και ο ένας προσπαθεί να τραβήξει το χέρι του…
Πρ: Άλλο σας ρώτησα, όσοι δε συμμετέχουν σημαίνει ότι δε συμφωνούν ή δεν πρέπει να είναι 10 άτομα από πάνω;
Τσομ: Όχιιι, απλά εκείνη την ώρα που είδα εγώ… οι υπόλοιποι συνάδελφοι δεν ξέρω τι έκαναν, μπορεί να έκαναν προσπάθειες να διώξουν τον κόσμο..
Πρ: Εντάξει. Ο κ. εισαγγελέας;
Εισ: Δεν έχω ερώτηση.
Πρ: Κάτι άλλο θέλετε;
Τσομ: Να συλλυπηθώ την οικογένεια.
Πρ: Πιστεύετε ότι κάτι διαφορετικό θα μπορούσε να έχει γίνει; Τόσα χρόνια πέρασαν, ο άνθρωπος αυτός απώλεσε τη ζωή του. θα μπορούσε να έχει γίνει κάτι άλλο;
Τσομ: [Παύση] και το χρόνο πίσω να γυρνούσα εγώ που δεν του έβαλα τις χειροπέδες, πάλι θα του έβαζα, αν μου έλεγε ο ΕΚΑΒίτης να τον λύσω ναι, πρώτα απ’ όλα η υγεία.
Πρ: Ρωτήθηκε ο ΕΚΑΒίτης; Είναι κάτι που προβλέπεται από τις οδηγίες σας, να σας λένε υπάρχει άνθρωπος του εκαβ να του πείτε να πάρει σφυγμούς κτλ;
Τσομ: Όχι όχι, από τη στιγμη που ειναι παρόν το ΕΚΑΒ και αυτός είναι ασφαλισμένος με τα χέρια του, ότι δεν μπορεί να επιτεθεί, τώρα μιλάμε για το δικό μας περιστατικό, θα μπορούσε να μας πει το ΕΚΑΒ…
Πρ: Λέω από δική σας πρωτοβουλία πρέπει να γίνει αυτό;
Τσομ: Αναλαμβάνουν οι άνθρωποι που έχουν γνώσεις, όχι εμείς.
Πρ: Κάτι άλλο αν θέλετε γιατί είστε και ο τελευταιός.
Τσομ: Τι να σας πω, και πάλι εκείνη την ώρα θεώρησα οτι έπρεπε να χειροπεδηθεί. Τι άλλο να πω, έχουν περάσει και τόσα χρόνια.
Πρ: Εσείς τώρα υπηρετείτε κανονικά ;
Τσομ: Ναι μάλιστα,
Πρ: Σας έχει τύχει περιστατικό άλλο με τραυματισμένο άνθρωπο;
Τσομ: Εμένα ποτε.
Πρ: Που να πρέπει να μπουν χειροπεδες;
Τσομ: Όχι, ποτέ.
Πρ: Και ενα χρόνο είπατε στη σχολή σας;
Τσομ: Ναι, ένα χρόνο στη σχολή
Πρ: Στη σχολή κάνατε πρακτική; Σε συλλήψεις ας πούμε;
Τσομ: Ναι κάναμε μας μαθαίνανε τους τρόπους χειροπέδησης, κάναμε κάποιες τεχνικές αφοπλισμού αλλά δεν κάναμε…
Πρ: Δηλαδή να παριστάνει κάποιος τον δράστη και να κάνετε εκπαίδευση;
Τσομ: Με μαχαίρι έχω κάνει, με τόσο αιχμηρό αντικείμενο όχι.
Πρ: Θεωρείτε ότι είναι επαρκής η εκπαίδευσή σας στη σχολή, δηλαδή κάποιος σπουδάζει 4 χρόνια;
Τσομ: Στη σχολή όλα είναι θεωρητικά.
Πρ: Τώρα πόσα χρόνια είναι η εκπαίδευση
Τσομ: Απ’ όσο ξέρω είναι τα ίδια χρόνια.
Πρ: Δεν έχω κάτι άλλο να ρωτήσω, εσείς αν έχετε κάτι.
Τσομ: Αυτά.
Η πρόταση του εισαγγελέα
Πρ: Ο λόγος στον κ. εισαγγελέα.
Εισαγγελέας: Κυρία πρόεδρε, κύριοι ένορκοι, θα ΄θελα πριν την αγόρευσή μου να επισημάνω κάποια πράγματα.
Πλησιάζει προς το τέλος η ποινική διαδικασία αυτού του θλιβερού συμβάντος. Η ποινική δίκη αποτελεί μια έννομη σχέση απο την οποία απορρέουν διακιώματα και υποχρεώσεις […] η ποινική διαδικασία έχει σκοπό την ανεύρευση της αλήθειας […] στην εξέλιξη υπό τα εχέγγυα των κανόνων της δίκαιης δίκης συνέβαλαν οι παράγοντες της δίκης μεταξύ των οποίων και οι δικηγόροι των 2 πελυρών. Στο ποιες πράξεις αποτελούν εγκλήαμτα προβλέπονται από το ουσιαστικό ποινικό δίκαιο και μόνο […] κατά το άρ. 2 όπως ισχύει μετά τις τροποποιήσεις.
Αν από την τέλεση της πράξης έως την αμετάκλητη εκδίκασή της ίσχυσαν δύο ή περισσότεροι νόμοι, εφαρμόζεται αυτός που περιέχει τις ευμενέστερες για τον κατηγορούμενο διατάξεις. […] Κατά την έννοια με την οποία κατοχυρώνεται η αρχή της αναδρομικότητας του ευμενέστερου νόμου, ευμενέστερος θεωρείται αυτός που επιφέρει την ευνοϊκότερη ποινική μεταχείριση. Προς τούτο γίνεται σύγκριση στο σύνολο των διατάξεων, βάσει του νέου Π.Κ. και όχι ο νόμος ως ενιαίο σύνολο […] Με το άρθρο 461 του νεου Π.Κ. στη διάταξη περί θανατηφόρου σωματικής βλάβης του παλαιότερου Π.Κ. οριζόταν ότι αν ο υπάιτος επιδίωκε τη βαριά σωματική βλάβη επιβάλλεται καθειρξη. Τα ίδια ορίζονται και με τη νέα διάταξη. Ως προς τα στοιχεία της υποκειμενικής και αντικειμενικής διάστασης. Περαιτέρω με τη διάταξη του άρ. 52 του παλιού ΠΚ οριζόταν ότι η διάρκεια της πρόσκαιρης δεν υπερβαίνει τα 20 έτη, με την αντίστοιχη διάταξη. Ορίζεται ότι η διάρκεια της πρώτης κάθειρξης δεν υπερβαίνει τα 5 έτη και δεν είναι κατώτερη των 5 ετών από τη σύγκριση των δύο διατάξεων, στον μεν παλαιό προβλεπόταν πρόσκαιρη από 5-15 έτη, και συνεπώς η νεα διάταξη του νέου ΠΚ είναι επιεικέστερη από την προηγούμενη, οπότε και εφαρμοστέα με βάση την αρχή της αναδρομικότητας. […] Στο άρθρο 11 αν η σωματική βλάβη είχε επακόλουθο τον θάνατο επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι 10 ετών, αν ο υπαίτιος επιδίωκε τη βαριά σωματική βλάβη του παθόντος επιβάλλεται κάθειρξη, χαρακτηρίζεται ως έγκλημα αποτελέσματος βάσει του αρ. 29 ΠΚ […]
Ο οποίος όμως θάνατος αποδίδεται σε αμέλεια του δράστη, […] η ποινή αυτή επιβάλλεται μόνο αν το αποτέλεσμα έχει τον θάνατο του δράστη
στο 28 ΠΚ. Για τη στοιχειοθέτηση της αμέλειας απαιτείται: 1) ότι δεν κατέβαλε την κατά τη κοινή κρίση επιμέλεια και προσοχή, 2) ότι με βάση τις προσωπικές του περιστάσεις ως εκ της υπηρεσίας μπορούσε να προβλέψει και να αποφύγει το αποτέλεσμα, 3) ότι υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ενέργειας ή παραλείψεως και της επενέργειας του αποτελέσματος. Συνεπώς, στοιχεία του εγκλήματος που αναφέρονται, είναι:
1) η σωματική βλάβη του παθόντος, 2) η σωματική βλάβη να έχει επακόλουθο τον θάνατο και 3) η υποκειμενική υπαιτιότητα, ενώ για το επελθόν αποτέλεσμα του θανάτου του θύματος να υπάρχει η αμέλεια του δράστη. Ειδικότερα για την πλήρωση της αντικειμενικής υπαιτιότητας απαιτείται: 1) η τέλεση οποιασδήποτε σωματικής βλάβης, και 2) η επέλευση του θανάτου του θύματος. Εφόσον ο νόμος δεν διακρίνει, βασικό έγκλημα μπορεί να είναι απλή σωματική βλάβη, βαριά σκοπούμενη […]. Το έγκλημα της θανατηφόρου σωματικής βλάβης απαραίτητη προϋπόθεση η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου βάσει της θεωρίας του ισοδυνάμου των όρων, απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί η διαπίστωση του αντικειμενικού συνδέσμου μεταξύ του δόλου και του αποτελέσματος και να υπάρχει συνάφεια κινδύνου. Ο ειδικότερος προσδιορισμός αποσκοπεί στην προστασία του αγαθού της ζωής, αλλά μόνο στο μέτρο που μπορεί να προσβληθεί με το βαρύτερο έγκλημα. Πρέπει το βαρύτερο αποτέλεσμα του θανάτου να συνιστά πραγμάτωση κινδύνου, σύμφωνα με τη διάταξη 299 «όποιος σκότωσε άλλον τιμωρείται με ισόβια ή με κάθειρξη έως 10 ετών». Η οποία είναι επιεικέστερη, προδήλως επιεικέστερος είναι ο μεταγενέστερος της πράξης νόμος όταν καταργεί την αποστέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων. Για τη στοιχειοθέτηση απαιτείται αντικειμενικά η αφαίρεση της ζωής, υποκειμενικός δε δόλος, αρκεί και ο ενδεχόμενος δόλος ο οποίος υπάρχει όταν ο υπαίτιος δε θέλει ή σκοπεύει στο θανατηφόρο αποτέλεσμα αποδέχεται όμως την πραγμάτωσή του. Ο δόλος διαγιγνώσκεται από τα μέσα και τις συνθήκες τέλεσης του αδικήματος και επίσης από τη διατύπωση του. Ο δόλος υπάρχει σε 2 διαβαθμίσεις: 1) προμελετημένος και 2) απρομελέτητος. Στη δεύτερη περίπτωση απαιτείται να βρίσκεται σε βρασμό ψυχικής ορμής. Για την ύπαρξη του στοιχείου του βρασμού ψυχικής ορμής δεν αρκεί οποιαδήποτε απότομη υπερδιέγερση του συναισθήματος. Επίσης κατά την […] 308 ΠΚ «Όποιος προξενεί σε άλλον σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο (2) έτη ή χρηματική ποινή».
Κατά δε τη διάταξη του 309 ΠΚ […] «αν η πράξη του προηγούμενου άρθρου τελέστηκε με τρόπο που θα μπορούσε να προκαλέσει βλάβη στον παθόντα…». Η διάταξη του άρ. 309 του νέου ΠΚ είναι επιεικέστερη. Απαραίτητο για την απόφαση περί επικίνδυνης σωματικής βλάβης είναι ποια από τις ως άνω διακινδυνεύσεις συνέτρεξε. Κατά το άρθρ. 20 ΠΚ ο άδικος χαρακτήρας αίρεται και όταν αποτελεί ενάσκηση δικαιώματος ή εκπλήρωση καθήκοντος. Εννοεί μόνο το δικαίωμα εκείνο που έχει την εξουσιοδότητηση της έννομης τάξης να ασκήσει το δικαίωμα. Αν το δικαίωμα δεν έχει το παραπάνω περιεχόμενο, ανοίγει τον δρόμο για το έγκλημα της αυτοδικίας. Αν έγινε κατάχρηση των ορίων του δικαιώματος δεν αίρεται το άδικο. Κατά δε το άρ. 22 ΠΚ: Άμυνα είναι η αναγκαία προσβολή του επιτεθέμενου στην οποία προβαίνει το άτομο, για να υπερασπισθεί τον εαυτό του ή άλλον από άδικη και παρούσα επίθεση που στρέφεται εναντίον του, ενώ το αναγκαίο μέτρο της άμυνας κρίνεται από το βαθμό επικινδυνότητας της επίθεσης, από το είδος της βλάβης που απειλούσε, από τον τρόπο και την ένταση της επίθεσης και από τις λοιπές περιστάσεις. […] Ο υφιστάμενος της επίθεσης δικαιούται να προσβάλλει οποιοδήποτε αγαθό του επιθέμενου όπως την προσωπική ελευθερία ακόμα και τη ζωή. Αρκεί μόνο να μην υπερβεί τα όσα ορίζονται στην παρ. 3 του συγκεκριμένου άρθρου. Το αναγκαίο μέτρο της άμυνας κρίνεται από το βαθμό επικινδυνότητας, το είδος της επίθεσης. Η αμυντική πράξη μάς δίνει απαντήσεις σε 3 ερωτήματα: Δικαίωμα άμυνας έχει και οποιοσδήποτε τρίτος, για τον λόγο αυτό το δικαίωμα του τρίτου στην άμυνα είναι αυτοτελές […] Η δικαιολόγηση της πράξης πρέπει να κρίνεται αντικειμενικά. Την απειλούμενη άμυνα δεν πρέπει να τη συγχέουμε με την νομιζόμενη άμυνα […] όταν αντικειμενικά στη νομιζόμενη άμυνα δεν υπάρχει καμία επίθεση εναντίον του, Ποιο είναι το περιεχόμενο της αμυντικής πράξης μάς το προδιορίζει το άρ. 22 ΠΚ μιλώντας για αναγκαία προσβολή του επιτιθέμενου, δεν καλύπτονται από την άμυνα οι ενέργειες ή παραλείψεις που δεν στρέφονται κατά του επιτιθέμενου για να είνα σύμφωνη με το περιεχόμενο η συμπεριφορά του αμυνόμενου, πρέπει να προσβάλλει τη ζωή ή την περιουσία του. Τα όρια της άμυνας είναι ο βαθμός επικνδυνότητας, το είδος της απειλούμενης βλάβης, το είδος της επίθεσης και οι λοιπές περιστάσεις.όποιος υπερβαίνει τα όρια της άμυνας τιμωρείται για το αδίκημα με την ποινή μειωμένη.
Σύμφωνα με το άρ. 275 ΚΠΔ, οι ανακριτικοί υπάλληλοι έχουν υποχρέωση ενώ ο οποισδήποτε πολίτης το δικαίωμα να συλλάβουν το δράστη. Κατά το άρ. 278 του ΚΠΔ: «Τα αρμόδια για τη σύλληψη όργανα οφείλουν να συμπεριφέρονται με κάθε δυνατή ευγένεια σ’ αυτόν που συλλαμβάνουν και να σέβονται τη τιμή του. Γι’ αυτό δεν πρέπει να μεταχειρίζονται βία παρά μόνο αν υπάρχει ανάγκη, και δεν επιτρέπεται να τον δεσμεύουν παρά μόνο όταν ο συλλαμβανόμενος αντιστέκεται ή είναι ύποπτος φυγής». […] 120 του ΠΔ οι υποχρεώσεις και η συμπεριφορά των αστυνομικών κατά τη σύλληψη πρέπει να μην προσβάλλει την τιμή και την υπόληψη του συλληφθέντα […] οφείλουν να συμπεριφέρονται στον συλληφθέντα με προσήνεια και να ασκούν βία μόνο όταν είναι ύποπτος φυγής. Κατά το άρ. 45 ΠΚ περί συναυτουργίας […] ενώ ως παραυτουργία η πράξη πλειόνων προσώπων που χωρίς να υπάρχει ψυχική συνάφεια, συνεκτέλεση και συναπόφαση, πρόκειται για παράλληλη τέλεση εγκλημάτων. Στην περίπτωση αυτή έχουμε αυτοτελή ποινική αξιολόγηση.
Στην προκείμενη περίπτωση, από τις ένορκες καταθέσεις που ελήφθησαν των κατηγορουμένων της διενεργηθήσας ιατροδικαστικής εξέτασης, των συλλεχθέντων βίντεο και φωτογραφιών, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο θανών διέμενε μόνος του στην πλατεία Αμερικής. Στις 20/9 μετέβη στην οικία του ο Σ.Β. ο οποίος ήταν γνωστός του. Σύμφωνα με την κατάθεση του Σ.Β., είχε καταναλώσει αλκοόλ και ήταν ευδιάθετος. Περί ώρα 3:00 ο Ζαχ. Κωστόπουλος αισθάνθηκε αδιαθεσία, πιθανότατα λόγω της κατανάλωσης αλκοόλ. Ο Σ.Β. επειδή ανησύχησε παρέμεινε μέχρι και τις 10 η ώρα μαζί του στο σπίτι. Από την άρση του τηλ. απορρήτου που διατάχθηκε, σε συνδυασμό με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, προέκυψε από το στίγμα της τηλ. συσκευής ότι οι τελευταίος βρισκόταν στην οικία του μεχρι τις 12 πμ. Από εκείνη την ώρα ως και την τέλεση του επίδικου, προέκυψε ότι βρισκόταν στην περιοχή της Ομόνοιας.
Η μάρτυρας Κ.Σ. στην ένορκη κατάθεσή της, η οποία γνώριζε την οικογένεια και είχε γνωρίσει και τον θανόντα,
κατέθεσε ότι κάποια στιγμή σε τηλ. επικοινωνία που είχε μαζί του της είπε ότι είχε επικοινωνήσει με το ΚΕΘΕΑ καθότι έπινε πολλές μπύρες και ήθελε να απαλλαχθεί και από αυτό. Κάποια στιγμή επισκέφθηκε το σπίτι του και ανέφερε πως τον βρήκε τακτοποιημένο ενώ της ανέφερε ότι ήθελε να κάνει ένα καινούργιο ξεκίνημα. Ενώ μάλιστα της είπε ότι σκεφτόταν να γραφτεί σε ΙΕΚ που να σχετίζεται με τις τέχνες και το χορό. Μερικές φορές της είχε αφηγηθεί περιστατικά βίας τα οποία σε συνδυασμό με την υπερευαισθησία του, του προκαλούσαν κρίσεις πανικού όπως η μάρτυρας είχε καταλάβει. Στις 14/9/18 η μάρτυρας ταξίδεψε στην Αθήνα όπου ήταν καλεσμένη από τον θανόντα σε παράστασή του. Στις 21/9 και περί ώρα 13:05 η μάρτυρας επικοινώνησε με τον θανόντα και κατέστη ο τελευταίος άνθρωπος που μίλησε μαζί του. Από τον τρόπο που της μιλούσε η μάρτυρας κατάλαβε ότι ήταν σε πανικό, σε σχετική ερώτηση απάντησε: «έκανα μια βλακεία το προηγούμενο βράδυ και δεν θα το ξανακάνω». Η μάρτυρας θεώρησε πως κατανάλωσε αλκοόλ όταν τον ρώτησε που βρίσκεσαι παιδί μου έλαβε την απάντηση ότι ήταν στην Ομόνοια, σε ερώτηση τι έκανε εκεί, αυτός απάντησε ότι περίμενε ένα φίλο του για κάφε ο ο οποίος τον είχε στήσει.
[…] Η μάρτυρας κάλεσε τον Κωστόπουλο να κλείσει το τηλέφωνο για να πάρει το φίλο του και να συνεννοηθούν. Της απάντησε «όχι, όχι, μην κλείσεις σε παρακαλώ, υπάρχει λόγος».
Η μάρτυρας παρακίνησε τον Ζαχαρία Κωστόπουλο να φύγει από εκεί και να πάει σπίτι του καθώς θεώρησε πως είχε πάθει κρίση πανικού. Ωστόσο, ο Ζαχαρίας ζήτησε να περιμένει λίγο. Η Σ.Κ. δεν έλαβε απάντηση. Η Σ.Κ. αν και τον κάλεσε αρκετές φορές μέσα στην ημέρα δεν τον εντόπισε, ενώ την επέμενη ημέρα πληροφορήθηκε τον θάνατό του. Ο Ζαχαρίας κινήθηκε φωνάζοντας συνεχώς «βοήθεια». Η μάρτυρας Δ.Χ. ανέφερε ότι «εργάζομαι σε κτίριο που βρίσκεται στην Βερανζέρου και Πατησίων. Ακούσαμε άνθρωπο να φωνάζει βοήθεια από το δρόμο και ανοίξαμε τα παράθυρα. Είδαμε έναν νεαρό, φαινόταν ότι δεν ήταν καλά και φωνάζει βοήθεια χωρίς να υπάρχει εμφανής λόγος. Στη διάβαση πήγε πίσω από δύο κοπέλες για να κρυφτεί. Εκείνες τον απέφυγαν και στη συνέχεια έφυγε και κατευθύνθηκε προς τη Γλάδστωνος, δεν φαινόταν επιθετικός, μου φάνηκε σαν άνθρωπος που έψαχνε να προστατευθεί». Η ίδια μάρτυρας ανέφερε ότι «ακούσαμε κάποιον να φωνάζει βοήθεια. Είδαμε τότε έναν νεαρό, φώναζε βοήθεια, φαινόταν κατατρεγμένος φοβισμένος, δεν κρατούσε κάτι, διέσχιζε την Πατησίων. Λέγαμε κάποιος θα βοηθήσει και μετά από λίγο πήγε προς τη Γλάδστωνος. Μετά μάθαμε τι έγινε». Ακολούθως, στη συμβολή των οδών Γλάδστωνος και Πατησίων, τρία άτομα προσπάθησαν να ηρεμήσουν τον Ζαχαρία και περί ώρα 14:45 ένα από τα άτομα κινήθηκε προς τον Βενέτη για να του αγοράσει ένα μπουκάλι νερό. Ο Ζαχαρίας κινήθηκε αρχικά προς τον Βενέτη. Ακολούθως κινήθηκε προς το κοσμηματοπωλείο, εισήλθε στο εσωτερικό περί ώρα 14:46 όπου οι πραγματικές συνθήκες παραμένουν ασαφείς.
Επίσης προέκυψε πως όταν εισήλθε στο κοσμηματοπωλείο ο πρώτος κατηγορούμενος δεν βρισκόταν εκεί.
Η πόρτα, αφ’ ης στιγμής έκλεισε δεν ήταν δυνατόν να ανοίξει παρά μόνο με τη χρήση τηλεχειριστηρίου. Ο μάρτυρας Κ.Α. υπάλληλος του Βενέτη, κατέθεσε ότι ήταν περίπου 14:20 «μόλις είχα πιάσει βάρδια. Κάπου στις 14:25 είδα εκεί 2 άτομα με τον Κωστόπουλο να υπάρχει μια ένταση. Μου κίνησε την περιέργεια γιατί ήταν δίπλα στη μηχανή μου. Αυτός που φώναζε ήταν ο Κωστόπουλος, ο Κωστόπουλος φαινόταν να είναι ταραγμένος. Ο Ζ. Κωστόπουλος σε κατάσταση ταραχής αφαιρούσε τα κοσμήματα και τα πέταγε στο πάτωμα. Στη συνέχεια, με τον πυροσβεστήρα προσπάθησε να εξέλθει από το κατάστημα». Ο μάρτυρας Γ.Ν. ανέφερε ότι ενώ εργαζόταν στο Ζαχαροκάλαμο αντιλήφθηκε ότι υπάρχει ένα άτομο μέσα στο κατάστημα που χτύπαγε την ταμειακή μηχανή στην κατάθεση του ανέφερε πως βρισκόταν σε κατάσταση αμόκ να πετάει τα κοσμήματα. Μετά πήρε τον πυροσβεστήρα και άρχισε να κοπανάει την πόρτα. Ο πρώτος κατηγορούμενος, ο Δημόπουλος, ρίχνει μια πέτρα και στη συνέχεια σταμάτησε να σπάει. […] Η μαρτυρας Λ.Δ. ανέφερε πως της φάνηκε ο κατηγορούμενος να πετάει πέτρα, το είδα αυτό 3-4 φορές.[..]
Μάλιστα και ο ίδιος κατηγορούμενος παραδέχτηκε πως πέταξε μια πέτρα […]. Θα πρέπει να επισημανθεί, κ. πρόεδρε και αξιοσέβαστο δικαστήριο, πως η εσωτερική τζαμαρία έσπασε από τα αντικείμενα που πετούσαν απ’ έξω. Τότε οι κατηγορούμενοι Σπυρίδωνας Δημόπουλος και Αθανάσιος Χορταριάς με τα πόδια τους, με δυνατές κλωτσιές, άρχισαν να σπάνε το εξωτερικό τζάμι και να χτυπούν με μένος το κεφάλι του Ζακ. Από τη σφοδρότητα των λακτισμάτων το κεφάλι του Κωστόπουλου τρανταζόταν και πήγαινε δεξιά και αριστερά, στα κομμένα γυαλιά της τζαμαρίας. Αργότερα […] το κέφαλι με τη δεξιά πλευρά να χτυπήσει επί ανενδότου επιφάνειας.
Από την επισκόπηση των βίντεο δεν είναι εμφανές αν το κάτω μέρος της βιτρίνας ήταν ήδη σπασμένο. Ο δεύτερος εκ των κατηγορουμένων τράβηξε από το δεξί ώμο τον Ζαχαρία και τον έσυρε από το κάτω μέρος της προθήκης προς τα έξω όπου ο τελευταίος παρέμεινε λιπόθυμος δείχνοντας εμφανή σημεία εξάντλησης. Όταν βρισκόταν ο Ζαχαρίας στο πεζοδρόμιο δέχτηκε χτυπήματα από άγνωστο δράστη.
[…] Θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο ο πρώτος εκ των κατηγορουμένων, Χορταριάς, κλώτσησε 9 φορές προς την τζαμαρία και πέντε από αυτές πέτυχαν την τζαμαρία και το κεφάλι του Ζαχαρία και ο δεύτερος κλώτησε 5 φορές και και 3 από αυτές πέτυχαν την τζαμαρία και το κεφάλι.
Τα ως άνω αποδειχθέντα αποδεικνύονται από τις μαρτυρικές καταθέσεις. Ο μάρτυρας […] είπε «εγώ το μαχαίρι το αντιλήφθηκα όταν έβγαινε από την τζαμαρία». Ο μάρτυρας […] είπε «καθόμουν σε ένα καφέ και στη συνέχεια είδα το περιστατικό. Όταν βγήκε από το κοσμηματοπωλείο είδα το μαχαίρι, όταν ήταν μέσα δεν το είδα. Όταν βγήκε έξω το πήρε ο κύριος και το πέταξε μέσα. Όταν προσπάθησε να βγει είχε στο χέρι του ένα μαχαίρι. Την ώρα που έβγαλε το κεφάλι άρχισαν να του επιφέρουν τα πρώτα χτυπήματα. Παρ’ όλα αυτά συνέχιζε να προσπαθεί να βγει και βεβαίως συνέχισαν τα χτυπήματα, και βεβαίως όταν πλέον κατάφερε να βγει τον πήραν οι κατηγορούμενοι. Έτσι όπως έβγαινε οι κατηγορούμενοι, ο ένας εκ των δύο, του πήρε το μαχαίρι και το πέταξε στο κοσμηματοπωλείο. Υπήρξε και ένας κύριος που είπε «ώπα, τέρμα!» και εκεί σταμάτησε το σκηνικό. Την ώρα που έβγαλε το κεφάλι του υπήρχαν χτυπήματα. Δεν μέτρησα πόσα αλλά μέχρι να αφοπλιστεί υπήρχαν χτυπήματα.
Τώρα δεν μέτρησα, πόσα να σας πω!; Δεν φαίνεται να κρατάει μαχαίρι όταν είναι μέσα, αλλά όταν βγαίνει έξω. Υπήρχαν μάρτυρες που φώναζαν «σταματήστε, θα τον σκοτώσετε».
Η Λ.Δ. κατέθεσε ενώπιον μας: «ήταν κατατρομαγμένος, πανικοβλημένος και προσπαθούσε να βγει. Έσπαγαν τη βιτρίνα με τις κλωτσιές και οι κλωτσιές έβρισκαν το κεφάλι του νεαρού. Τους φώναζα «σταματήστε, θα τον σκοτώσετε». «Ο ένας που πέταξε τις πέτρες έριξε μια κλωτσιά και έπεσε ένα κομμάτι βιτρίνας και βρήκε τον νεαρό. Εγώ ουρλιάζω, λέω «θεέ μου, καρατομήθηκε». Συνέχιζα και φώναζα «σταματήστε θα τον σκοτώσετε». Έρχεται η αστυνομία. Εκεί ήταν και ένας κύριος που προσπάθησε με τα χέρια του και το σώμα του να τους απωθήσει. Αποφάσισα να μείνω εκεί, να προστατεύσω τον νεαρό. Ο κύριος που ήταν μπροστά μου τους είπε να σταματήσουν. Πολύ έντονα του απάντησαν «μα αφού είναι ληστής, αφού άνοιξε το μαγαζί» και απάντησε ο κύριος «ναι, και εμείς θα γίνουμε χειρότεροι;».
Ο μάρτυρας Α.Σ. ανέφερε ότι «βγήκα στο μπαλκόνι να δω τι γίνεται. Είδα 2 να πετάνε αντικείμενα και να κλωτσάνε μια τζαμαρία». Ο μάρτυρας Κ.Φ. ανέφερε ότι «άκουσα τζάμια να σπάνε, τα τζάμια τα έσπαγαν οι απ’ έξω. Ο ιδιοκτήτης, ο άλλος, τον είδα να πετάει μια πέτρα προς τα μέσα, ήταν ήδη μέσα, και προσπαθούσε με έναν πυροσβεστήρα να σπάσει την πόρτα. Δεν ξέρω αν ήταν υπό την επήρεια ναρκωτικών, φαινόταν να παραπατάει. Στη συνέχεια προσπάθησε να βγει. Πρώτα τον κλώτσησε ο κύριος με το πουκάμισο και στη συνέχεια ο ιδιοκτήτης. Οι κλωτσιές ήταν πολύ δυνατές, είχε αίματα παντού, σοκαρίστηκα, παρενέβην φαίνεται στο βίντεο, είχε μαζευτεί κόσμος χωρίς να παρεμβαίνει και στη δική μου παρέμβαση ακούστηκε πάλι μια γυναίκα να φωνάζει ”σταματήστε, θα τον σκοτώσετε”. Το παιδί ήταν πεσμένο κάτω, πάνω στα γυαλιά, μέσα στα αίματα. Ο διασώστης του ΕΚΑΒ τού έδεσε το κεφάλι, άκουσα φωνές πάλι και επέστρεψα. Είδα το παιδί μπρούμυτα και τους αστυνομικούς να προσπαθούν να τον ακινητοποιήσουν. Πριν έρθουν οι αστυνομικοί το παιδί κράταγε ένα κουζινομάχαιρο, κάποιος από τους αστυνομικούς το πήρε […] και [ο ένας κατηγορούμενος] το κόλλησε στην καρωτίδα του και κάποιος του είπε: ”τώρα τι θα κάνεις; Θα τον σφάξεις;” Η εικόνα που είχα ήταν ότι ο κόσμος λειτούργησε σαν όχλος. Υπήρχε από τη μία απόλυτη απάθεια, από την άλλη ενεργή συμμετοχή». Ο μάρτυρας Κ.Φ. ανέφερε ότι προσπαθεί να βγει από την κάτω πλευρά της τζαμαρίας. «Όσο ήταν μέσα στο κατάστημα δεν κρατούσε τίποτα. Προσπαθώντας να βγει απο το μαγαζί έτρωγε τόσες κλωτσιές στο κεφάλι, το κεφάλι του έφευγε και χτύπαγε πάνω στα μυτερά τζάμια εκείνη την ώρα εγώ σοκαρίστηκα γιατί δεν πίστευα όλο αυτό το πράγμα που έβλεπα. Ο δεύτερος, ο μεσίτης, του είχε κολλήσει το μαχαίρι στο λαιμό και εκεί του είπε ”τι θα κάνεις τώρα; Θα τον σφάξεις;”».
Η μάρτυρας Χ. Βαρβία στην από 22/12 κατάθεση ανέφερε ότι δέχεται συνολικά 14 κλωτσιές, 9 χτυπήματα από τον μεσίτη και 5 από τον ιδιοκτήτη.
Κα. πρόεδρε, σεβαστό δικαστήριο, όσον αφορά το κρίσιμο χρονικό διάστημα στο οποίο βρισκόταν μέσα στο κοσμηματοπωλείο ο Ζαχ. Κωστόπουλος, αστυν. υπάλληλοι εξέτασαν το αμοντάριστο βιντεοληπτικό υλικό, προκειμένου να διαπιστώσουν τις συνθήκες κατά τις οποίες βρέθηκε εντός του καταστήματος. συγκεκριμενα εμφαίνεται ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου που φοράει χαρακτηριστική ροζ μπλούζα. Ο Κωστόπουλος βρίσκεται εντός του κοσμηματοπωλείου. Τότε ο Δημόπουλος πλησιάζει τη βιτρίνα εξωτερικά και πετάει αντικείμενο. Ο Ζαχαρίας προσπάθησε με χτυπήματα με τον πυρoσβεστήρα να θραύσει το εσωτερικό της βιτρίνας. Σε αυτό το χρονικό διάστημα και ενώ κρατάει με τα 2 χέρια του τον πυροσβεστήρα, φαίνεται ασημίζον νύσσον αντικείμενο που προσομοιάζει με μαχαίρι. Σε άλλο χρονικό σημείο, στο […] δευτερόλεπτο φαίνεται να εκσφενδονίζεται από άγνωστο άτομο άγνωστο αντικείμενο.
Στο […] δευτερόλεπτο, ο Κωστόπουλος εμφαίνεται να κρατάει το προαναφερθέν αντικείμενο. Αν και προέκυψε ότι δεν ευρέθησαν αποτυπώματα του Ζ. Κωστόπουλου, προέκυψε από την ανάλυση αίματος το DNA του θανόντος. Αντίστοιχα κηλίδες αίματος βρέθηκαν στον πυρισβεστήρα και σε κορνίζα, θα πρέπει να επισημανθεί ότι δεν προέκυψε ότι κρατούσε μαχαίρι όσο βρισκόταν εντός του καταστήματος, πλην της περίπτωσης που φαίνεται να κρατάει μαχαίρι στο αριστερό του χέρι στην προσπάθεια του να εξέλθει από αυτό.
Περί ώρα 14:51 προσέτρεξε ο Τ.Ε. και διαπίστωσε ότι έφερε σωρεία θλαστικών τραυμάτων, αιμορραγούσε και ήταν σε ημιλιπόθυμη κατάσταση. Στην κατάθεση του ανέφερε: «συνήθως όταν κρατάει κάποιος το λαιμό του δεν του φτάνει ο αέρας […] ανέπνεε κανονικά, είχε σφύξεις, αλλά δεν μιλούσε». Ο μάρτυρας Ξ.Δ. ανέφερε ότι «τώρα από ‘κεί και πέρα, λόγω και της ιδιότητας μου, μετά πήγα μπροστά να δω τι γίνεται γιατί έχω διδαχτεί και κάποιες πρώτες βοήθειες. Θυμάμαι τον Κωστόπουλο να κρατάει το λαιμό του, ήταν κομμένος. Του είπα να βγάλει τα χέρια του, απάντησε με κάποια επιφωνήματα, δεν μπορούσε να αρθρώσει κάποια έκφραση». Ο Κ.Φ. ανέφερε πως «το παιδί κρατούσε το λαιμό του». […] «Ανέκτησε τις αισθήσεις του και αφού ανέλαβε από το πεζοδρόμιο ένα κομμάτι τζαμιού, κατόρθωσε να σηκωθεί και πρόταξε αυτό προς το διασώστη. Πλην όμως δεν κατόρθωσε παρά να απομακρυνθεί μόνο για λίγα μέτρα […]».
Κατά τη στιγμή της παροχής των πρώτων βοηθειών, κατέφτασαν οι αστυνομικοί της ΕΛ.ΑΣ., ήτοι οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί. [Αναφέρει τους τέσσερις] Είχαν λάβει σήμα με κωδικό Ε52 για ληστεία και ότι ο δράστης έφερε μαχαίρι. Στη συνέχεια έλαβαν νέο σήμα που αναφέρει ότι ο δράστης κρατείται από πολίτες. Κατά την άφιξη στο σημείο του συμβάντος ενημερώθηκε από τον ιδιοκτήτη του καταστήματος ότι ο Ζαχ. Κωστόπουλος ήταν ο δράστης. […]
Επίσης ο αστυνομικός κατηγορούμενος Ρουσάκος, πληροφορήθηκε από τον Χορταριά ότι είχε ρίψει το μαχαίρι εντός του καταστήματος και πήρε το μαχαίρι. Ο Ρουσάκος έπληξε με λάκτισμα τον Κωστόπουλο, με αποτέλεσμα να πέσει κάτω. Ο κατηγορούμενος Σεφέρης Δαυίδ και ενώ ο θανών βρισκόταν στο έδαφος, λάκτισε αυτόν και πάτησε το δεξί του πόδι παρατεταμένα για να ευθυγραμμίσει το σώμα του. Ο κατηγορούμενος αστυνομικός Αλεξανδρής προκειμενου να συνδράμει τους συναδέλφους του λάκτισε τον Κωστόπουλο και πάτησε το πόδι του και ο κατηγορούμενος Τσομπάνης πάτησε το δεξιό άνω άκρο παρατεταμένα.
Ακολούθως και περί ώρα 3 παρά 5 ο Κωστόπουλος δεσμεύτηκε με πλαστικά δεματικά, ημιλιπόθυμος.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι κατά τη διάρκεια της προσπάθειας του Ζ. Κωστ. αυτός βρισκόταν εν ζωή. Επίσης κατα τη δεσμεύση του δεν προέκυψε οτι ο τελευταίος επιχείρησε να θέσει τέρμα στη ζωή του, ο διασώστης του ΕΚΑΒ περιποιήθηκε ένα θλαστικό τραύμα. Ακολούθως ο Κωστόπουλος μεταφέρθηκε με το ΕΚΑΒ στο νοσκομείο Ευαγγελισμός, πλην όμως ηταν αργά, αφού είχε επέλθει ο θάνατός του. Τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και απ το δελτίο ασθενοφόρου, όπου δεν ανέπνεεε. Το οξυγόνο και η αρτηριακή του πίεση μηδέν.Ο μάρτυρας Τ.Ε. ανέφερε ότι «ειμαι διασώστης και η περιοχή είναι ο τομέας ευθύνης μου. Εγώ ειδοποίησα το ΕΚΑΒ, τον ειδα να σέρνεται, να σπάει τη βιτρίνα. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο ήλεγξα τις σφύξεις και έκανα περίδεση στο κεφάλι. Πριν ολοκληρωθεί η περίδεση, αποδίδω τη σύμπεριφορά του σε στερητητικά. […] Την ώρα που πήγα να του δέσω το πόδι ηταν λιπόθυμος. Δεν είμαι σε θέση να ξέρω ποιά ηταν κατάστασή του. Από τη στιγμή που ήταν σε αυτή την κατάσταση δεν υπήρχε λόγος να ήταν δεμενος. Έκανα προσπάθεια να κόψω το δεματικό, η δική μου δουλειά τελείωσε όταν έκλεισαν οι πόρτες του ασθενοφόρου». Ο ίδιος μάρτυρας ανέφερε «Όταν έγινε η δέσμευσή του είχε σφύξεις, ανέπνεε κανονικά και είδα ότι έχει ένα θλαστικό τραύμα στο κάτω άκρο». Όταν ήρθε και το ασθενόφορο εκεί είδαμε ότι έχει χάσει τις αισθήσεις του. Ο μάρτυρας Σ., διασώστης του ΕΚΑΒ, ανέφερε ότι: «πετάχτηκα να πω ότι είχε ήδη αρχίσει να γίνεται μπλε και ότι αυτό ήταν σημάδι υποξίας». Η ιατροδικαστής, Σ. Μαριανού, ανέφερε ότι έφερε κακώσεις […] για το λόγο αυτό η αιτία θανατου χαρακτηρίστηκε απροσδιόριστη μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα των τοξικολογικών και παθολογοανατομιών εξετάσεων.
Σύμφωνα με την υπ’ αριθμόν […] έκθεση ιατροδικαστική, σε συνδυασμό με την τοξικολογική έκθεση και σε συνδυασμό με την συμπληρωματική παθολογοανατομική έκθεση, του ΑΠΘ, προέκυψαν τα ακόλουθα [διαβάζει την ιατροδικαστική Καλόγρηα -Μαριαννού]. «Τραύμα κατά τη δεξιά μετωπιαία χώρα[…], εκδορά και πλαστική εκχύμωση[…], 16 πολλαπλές μικροεκδορές τής κάτω γνάθου, […] 18 τραύματα μήκους […], 20 πολλαπλά θλαστικά τραύματα […] με αποκάλυψη τενόντων […], 21 θλαστικές εκχυμώσεις. Εκ της νεκροτομής παρατηρήθηκαν τα ακόλουθα: [διαβάζει παθολογοανατομική] «Μετά τη διάνοιξη του εγκεφάλου, δεν παρουσιάζει αλλοιώσεις, καρδιά άνευ κακώσεων». Εκ των εργαστηριακών τοξικολογικών εξετάσεων [διαβάζει τοξιλογική]: «Ανευρέθηκαν στο αίμα ιμπουμπροφέν, περαιτέρω εκ της ιστολογικής προέκυψε έντονη συμφόρηση των αγγείων, έντονο οίδημα και συμφόρηση πνευμόνων. Ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις μυοκαρδίου. Τα τραύματα […] είναι συμβατά με πρόκλησή τους από τέμνον όργανο, 2-3 είναι συμβατά με ανένδοτη επιφάνεια, πχ. γωνία τραπεζιού 7-8-9-15-22 είναι συμβατά με πρόσκρουση σε ανένδοτη επιφάνεια, πχ. έδαφος. Ο νεκροτομικός έλεγχος δεν κατέληξε σε σαφή αιτία θανάτου, γι’ αυτό και έγινε περαιτέρω έλεγχος. Η τοξικολογική εξέταση που διενεργήθηκε και το εργαστήριο κατέδειξε παρουσία οινοπνεύματος, και στα ούρα μη τοξική συγκέντρωση. Δεν έδειξε παρουσία ναρκωτικών που να σχετίζονται με τον θάνατο. Η ιστολογική κατέδειξε έντονη συμφόρηση των αγγείων του εγκεφάλου, έντονο οιδημα και μακροφάγων κυτάρρων που φαγωκυτταρώνουν αιμοσιδιρίνη. Δεν προκύπτει προυπάρχουσα στεφανιαία νόσος, ως εκ τούτου οι ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις δεν συνδέονται με προηγούμενη υπάρχουσα καρδιολογική νόσο. Με δεδομένη και την απουσία ευρημάτων τοξίκωσης, φαίνονται οτι συνδέονται αιτιωδώς με τον μηχανισμό στρες, με την ιατρική έννοια του όρου. Το εύρημα του έντονου οιδήματος και συμφόρησης πνευμόνων και και μακροφαγων κυταρρων που φαγωκυτταρώνουν αιμοσιδιρίνη δε συνιστά προθανάτιο εύρημα, συμπερασματικά κατά τον έλεγχο βρέθηκαν πολλαπλά τρύματα, τα οποία από μόνα τους δεν θα μπορούσαν να επιφέρουν το θάνατο. Τα ως άνω τραύματα είναι συμβατά από με πρόκληση από θλων αμβλύ όργανο, από τέμνον όργανο. Ως εκ τούτου με βάσει τα ευρήματα, ο θάνατος οφείλεται σε ισχαιμικού τυπου αλλοιωσεις του μυοκαρδίου, με δεδομένη την απουσία στεφανιαίας νόσου και τοξίκωσης οι ισχαιμκού τύπου αλλοιώσεις συνδέονται αιτιωδώς.Επί της ανωτέρω έκθεση συνηγορεί ο τεχνικός σύμβουλος Σ. Τσαντίρης, και στο τμήμα των πορισμάτων αυτής κατέληξε ότι η εγκεφαλική κάκωση δεν αντιστοιχεί σε βλάβη ενός μόνο οργάνου. Λόγω του κυρίαρχου ρυθμιστικού ρόλου του εγκεφάλου συχνά συνδυάζεται με μεταβολή στη λειτουργία πολλών συστημάτων του οργανισμού. Οι συστηματικές επιπλοκές της κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης μπορεί να επηρεάσουν την έκβαση των ασθενών άμεσα, λόγω της βαρύτητας τους, ή έμμεσα οδηγώντας σε δευτεροπαθείς βλάβες […] Όσο αφορά τον μηχανισμό πρόκλησης των σοβαρών κακώσεων κεφαλής, μετά από επισκόπηση του βίντεο σε σελίδα από το διαδίκτυο παρατηρώ ότι μετά την έξοδο του από τον υαλοπίνακα – τζαμαρία, πέραν των πολλαπλών λακτισμάτων που δέχεται επί της κεφαλής, δέχεται και ένα λάκτισμα επί της αριστερής επιφάνειας της κεφαλής και ακολούθως προσκρούει η κεφαλή με τη δεξιά της πλευρά επί ανενδότου επιφάνειας. Κατά την επιστημονική μου άποψη, το λάκτισμα αυτό ήταν εξαιρετικά ισχυρό και ικανό να προκαλέσει τις αιμορραγικές διηθήσεις των μαλακών μορίων της αριστερής κροταφικής και ινικής χώρας και αντίπλευρα θλαστικά τραύματα επί της δεξιάς πλευράς της κεφαλής. Η εν λόγω κάκωση ήταν τόσο ισχυρή που μπορούσε να προκαλέσει τα τραυματικά ευρήματα επί του εγκεφάλου.
Συνολικά, ο μηχανισμός προκλήσεως των θλαστικών κακώσεων (τραυμάτων) με βάση τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους και τη μορφολογία τους, είναι συμβατά με πρόκληση τους από τέμνον όργανο (π.χ. τμήματα υαλού) κυρίως στα άνω άκρα, στην κεφαλή κυρίως δια πλήξεων με θλων όργανο (π.χ. λακτίσματα) αλλά και δια πρόσκρουσης σε ανένδοτη επιφάνεια (δυο τραύματα σχήματος Γ). Τα θλαστικά τραύματα αποτέλεσαν αιτία μικρής αιμορραγίας, η οποία επέδρασε και αυτή σημαντικά στην επιβάρυνση του οργανισμού η οποία εξελισσόταν.
Η ιστολογική εξέταση που διενεργήθηκε από το Ά Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ανέδειξε το τελικό γεγονός – ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις του μυοκαρδίου, χωρίς από τον νεκροτομικό και ιστολογικό έλεγχο της καρδιά, να διαπιστωθεί προϋπάρχουσα καρδιακή νόσος ή στεφανιαία νόσος και συνεπώς το οξύ καρδιακό επεισόδιο – ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις του μυοκαρδίου (τελικό γεγονός) που καταγράφονται στην ιστολογική εξέταση, συνδέονται με τα περιστατικά του θανάτου – πολλαπλές κακώσεις σώματος και κυρίως της κεφαλής […] Το σύνολο των τραυμάτων, αποτέλεσαν την αιτία των ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεων του μυοκαρδίου που διαπιστώθηκαν ιστολογικώς, μέσω μηχανισμού stress (με την ιατρική έννοια το όρου, δηλαδή αντίδραση του οργανισμού προκειμένου να αντιμετωπίσει εξωτερικά ερεθίσματα, όπως τραύματα, που τείνουν να μεταβάλλουν τη σωματική του ισορροπία). Οι ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις, επήλθαν σε έδαφος υγιών στεφανιαίων αγγείων και η οργανική επιβάρυνση (μέσω μηχανισμού οργανικού stress) λόγω των κακώσεων, αποτελεί την αποκλειστική αιτία.
Ο ως ανω τεχνικός σύμβουλος συμφωνεί με το αποτέλεσμα ότι ο θάνατος επήλθε συνεπεία ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεων, ο ιατροδικαστής Αλεξάνδρου, μεταξύ άλλων, ανέφερε οτι «το γεγονός ότι είχε σοβαρό πρόβλημα και τις επιπτώσεις που μπορει να εχει σε εναν οργανισμο η ηπατική βλάβη, για το λόγο αυτό οι κακώσεις δεν χαρακηρίστηκαν ως θανατηφόρες».
Στη συνέχεια ο τεχνικός σύμβουλος σχολιάζοντας την κατάσταση των πνευμόνων του θανόντος, αναφέροντας την παθολογοατομική του κ. Ευτυχιάδη, ανέφερε πως «τα μακροφάγα κύτταρα που φαγωκυταρώνουν αιμοσιδηρίνη δεν καταγράφηκαν όπως έπρεπε. Όταν δεν υπάρχουν ακόμα και ιστολογικά ευρήματα που μπορούν να θέσουν με ασφάλεια,για τη διαπίστωση της βλάβης στο μυοκάρδιο διατηρείται μια αμυντική στάση […] Το πευμονικό οίδημα στην προκειμένη προέρχεται από την κάψη της καρδιάς και την βαριά ηπατική βλάβη, επομένως έχει ήδη εγκατασταθεί χρονικά και συνδέεται αιτιωδώς με καρδιακή κάμψη. Επομένως το πνευμονικό οίδημα έχει ήδη εγκατασταθεί χρονικά και συνδέεται με τη βαριά ηπατική βλαβη, διότι αν ήταν αποτέλεσμα του συμβάντος δεν θα υπήρχαν τα παραπάνω ευρήματα […]»
Σχολιάζοντας την έκθεση του κ. Ευτυχιάδη παρατηρεί ότι «[…] Τα ευρήματα αυτά αποτελούν ειδικά ευρήματα και δεν αναφέρονται […] όπως εσφαλμένα παρατήρησε ο κ. Τσαντίρης. Ο HIV από την οποία έπασχε ο θανών, μπορεί να προκαλέσει ηπατικές και καρδιακές βλάβες.». Ο ως άνω τεχνικός σύμβουλος αναφέρει εν συνεχεία ότι : «ανιχνεύθηκε αιθυλική αλκοόλη σε συγκέντρση 0.26 ανά λίτρο αίματος, ωστόσο οι οδηγίες είναι αυτές για τα άτομα που πάσχουν με HIV και τη χρήση αλκοόλ. Επίσης ανιχνεύθηκε ιβουπροφέν, ότι είχε παρατηρηθεί σχετικά προσφάτως η χρήση της εν λόγω ουσίας.
Ο Κωστόπουλος αφού έχει εγκλωβιστεί χρησιμοποιεί με παραπαίουσα βάδιση τον πυροσβσετήρα. Ο πυροσβεστήρας ζυγίζει 6 κιλά και μετα βίας μπορεί να τον σηκώσει. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα μπορούσε να σηκώσει τον πυροσβεστήρα με το ένα χέρι. Φαίνεται να βρίσκεται σε εργώδη κατάσταση και σύμφωνα με τη μαρτυρία του Σ.Β. φαίνεται ότι όλα τα συμπτώματα είχαν ξεκινήσει από το προηγούμενο βράδυ […]. Αφού παρελήφθη και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε ο θανατος του. Είναι σαφές ότι σε ένα υγιές άτομο δεν θα μπορούσαν τα χτυπήματα να επιφέρουν το θανατο. Το παθολογικό υπόστρωμα του Κωστόπουλου δεν αναφέρεται από κανέναν ιατροδιαστή. Έπασχε από το σύνδρομο της ανοσοανεπάρκειας […] γνωμοδοτώ ότι κατέληξε από αγγειόσπασμο […]
Δεύτερον της ηπατικής βλάβης και τρίτον της ανοσοανεπάρκειας από την οποία έπασχε.
Με βάση τις ως άνω ιατροδικαστικές εκθέσεις θα πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα:
Αναφορικά με τα 23 πολλάπλά τραύματα που βρέθηκαν στο σώμα δεν συνιστούν από μόνα τους θανατηφόρες κακώσεις, με την έννοια ότι δεν μπορούν από μόνα τους να επιφέρουν το θάνατο, είναι δε συμβατά με ποικίλους μηχανισμούς, όπως χέρια και πόδια ανθρώπων, θλων όργανο και ανένδοτη επιφάνεια.
Αναφορικά με τη λιπώδη διήθηση, τα ευρήματα δεν μπορούν να σχετίζονται αιτιωδώς με τον θάνατο.
Αναφορικά τις ισχαιμικού τύπου αλλοιώσεις […] μαλιστα οι ισχαμικού τύπου αλλοιώσεις δεν συνδέονται με προυπάρχουσα στεφανιαία ή άλλη καρδιακή νόσο.
Αναφορικά τούτο συνιστά παθολογοανατομικό εύρημα και δύναται να είναι εύρημα πολλάπλών μηχανισμών. Δύναται να αποδοθεί με τα πολλαπλά τραύματα και κυρίως αυτά της κεφαλής.
Αναφορικά με το έυρημα του οιδήματος πνευμόνων, μπορεί να προκαλέσει κακή οξυγόνωση αίματος και τα αίτια που προκαλούν το πνευμονικό οιδημα χωρίζονται σε 2 κατηγορίες. σε αυτά που σχετίζονται με την καρδιά και στα υπόλοιπα αναφορικά με το εύρημα της παρουσίας κυψελίδων μακροφάγων που φαγοκυταρρώνουν αιμοσιδηρίνη.
Μπορούν να εμφανίζονται, επίσης, σε καπνιστές, σε οτιδήποτε άλλο μπαίνει μέσα στο σώμα, ακόμα και σε υγιείς που ζουν σε αστικό περιβάλλον λόγω της μόλυνσης. Σε σχέση με τη συμφόρηση πνευμόνων, είναι ένα μη ειδικό εύρημα που δεν σχετίζεται με την καρδιά του Κωστόπουλου. Η καρδιά του Ζαχαρία Κωστόπουλου ήταν υγιής, επίσης δεν ευρέθησαν ίχνη ναρκωτικών ουσιών. Επίσης η ύπαρξη αλκοόλ ήταν σε πολύ χαμηλά επίπεδα, συνεπώς, θα πρέπει να γίνει αποδεκτό το πόρισμα των Καλόγρηα-Μαριαννού, καθώς και η έκθεση του κ. Ευτυχιάδη
Ο τεχνικός σύμβουλος Τσαντίρης καταλήγει στο συμπέρασμα συμφωνώντας με το πόρισμα των ως άνω ιατροδικαστών σχετικά με την εκθεση […] σε κάθε πρίπτωση οι κακώσεις στα μαλακά μόρια δεν μπορεί να έχουν αιτιώδη συνάφεια με τις κακώσεις του μυοκαρδίου, δεν κρίνεται ορθό και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, καθώς κανένα στοιχείο δεν συνηγορεί ότι ο Κωστόπουλος έπασχε από καρδιολογικό πρόβλημα.
[…]
Η νεκροτομική εικόνα της έντονης λιπώδους διήθησης του ήπατος μπορεί να σχετίζεται με τον τρόπο ζωής του θύματος και καταγράφεται από τους ιατροδικαστές, αλλά δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι έπασχε από ηπατική ανεπάρκεια. Το επιχείρημα της ανοσοανεπάρκειας και της χρήσης αιθυλικής αλκοόλης δεν μπορεί να ληφθεί υπόψιν, καθώς τα αποτελέσματα δεν ήταν σε τοξικό επίπεδο.
Επίσης τα υποστηριζόμενα από τον ιατροδικαστή κ. Αλεξάνδρου εκκινούν από την εκδοχή ότι ο θάνατος ήταν προδιαγεγραμμένος. Το συμπέρασμα αυτό κλονίζεται γιατί δεν αποδίδεται σε συγκεκριμένα ιατροδικαστικά ευρήματα. Κατά την εξέταση του, μάλιστα, σε ερώτηση ενόρκου «αν ο θανών δεν είχε φύγει από το σπίτι του, αν θα είχε πεθάνει, ο ιατροδικαστής απάντησε «αυτό που θέλετε να το γνωρίζω εγώ; τι είμαι μάντης, τι μου λέτε τώρα;!».
Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα παραπάνω περιστατικά, οι κατηγορούμενοι ενεργώντας με πρόθεση, επιδεικνύοντας μένος και τιμωρητική διάθεση, ο μεν πρώτος κλωτσησε 5 φορές και 3 από αυτές πέτυχαν την τζαμαρία και το κεφάλι του θανόντα. Ο δεύτερος κλώτσησε 9 φορές και 5 αυτές πέτυχαν τον θανόντα. Το ευπαθές δε μέρος του σώματος, η σφοδρότητα των χτυπημάτων, το μέσο και ο εν γένει τρόπος, σε συνδασμό με το γεγονός ότι ο θανόντας είχε τραυματιστεί και αιμοραγούσε και έρπωντας ευρισκόμενος προσπαθουσε να εξέλθει, θα μπορούσαν να επιφέρουν σε αυτόν κίνδυνο για τη ζωή του.
Ήθελαν να προκαλέσουν και αφετέρου γνώριζαν και ήθελαν τις περιστάσεις ως δυνάμενες να προακλέσουν θάνατο. Τα ως άνω πολλαπλά τραύματα συνδέονται αιτιωδώς με τον θάνατο του θύματος και αποτελούν τη μόνη ενεργό και αποτελεσματική αιτία πρόκλησης. Ο θάνατος δεν θα επέρχετο αν το θύμα δεν είχε πληγεί κατά το ανωτέρω περιγραφέντα τρόπο, επανειλλημένος και με σφοδρότητα από τους κατηγορουμένους.
Ήθελαν να προκαλέσουν και αφετέρου γνώριζαν και ήθελαν τις περιστάσεις ως δυνάμενες να προακλέσουν θάνατο. Τα ως άνω πολλαπλά τραύματα συνδέονται αιτιωδώς με τον θάνατο του θύματος και αποτελούν τη μόνη ενεργό και αποτελεσματική αιτία πρόκλησης. Ο θάνατος δεν θα επέρχετο αν το θύμα δεν είχε πληγεί κατά το ανωτέρω περιγραφέντα τρόπο, επανειλλημένος και με σφοδρότητα από τους κατηγορουμένους.
Ο θάνατος οφείλεται σε αμέλεια του πρώτου και δευτέρου κατηγορουμένου που, αν και είδαν ότι εντός του κοσμηματοπωλείου βρισκόταν σε κατάσταση πανικού, αν και είδαν ότι αιμορραγούσε, αν και γνώριζαν ότι μπορούσαν να προκαλέσουν το θάνατο του παθόντος, και εξαιτίας της ηλικίας τους, είχαν τη δυνατότητα να προβλέψουν το βαρύτερο αποτέλεσμα, έδρασαν απερίσκεπτα και έπληξαν τον παθόντα με τρόπο που επέφερε το θάνατο.
Επίσης θα πρέπει να επισημανθεί ότι αν και η δράση των κατηγορουμένων δεν είναι κοινωνικά αποδεκτή, αν και ενέχει στοιχεία τιμωρητικής διάθεσης θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι η βασική επιδίωξη των κατηγορουμένων ήταν η παραμονή του και η συλληψή του, γεγονός που καταδεικνύεται και από τη συμπεριφορά τους όταν ο Κωστόπουλος βρισκόταν στο πεζοδρόμιο.
Κατά τη γνώμη μου δεν προέκυψαν στοιχεία που να καταδεικνύουν ότι επιδίωκαν και ήθελαν την πρόκληση βαριάς σωματικής βάβης ή έτι δε περισσότερο τον θάνατο, ώστε να συντρέχει η περίπτωση της μετατροπής κατηγορίας, όπως αιτούνταν η οκογένεια του θύματος. Ο πρώτος κατηγορούμενος με τους ισχυρισμούς του ισχυρίστηκε ότι έκρινε ότι ο θανόντας ειχε αφαιρέσει αντικείμενα. Αφετέρου ισχυρίστηκε ότι την ώρα που ο ο Κωστόπουλος προσπαθούσε να βγει από την τζαμαρία προσπάθησε να τον συγκρατήσει […]
Ο δευτερος των κατηγορούμενος παρενέβη με αποκλειστικό σκοπό αρχικώς να περιορίσει τον Ζαχαρία εντός του καταστήματος εν συνεχεία να τον αφοπλίσει ενεργώντας στο πλαίσιο νομίμου ενάσκησης δικαιώματος άμυνας ή τριτάμυνας. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι οι κατηγορούμενοι γνώριζαν ότι δεν είχε αφαιρέσει κοσμήματα, ότι ειχε υποστεί τραυματισμούς, ότι βρισκόταν σε μια δυνητικά επικίνδυνη κατάσταση για την υγεία του, γνώριζαν ότι δεν ήταν επικίνδυνος, γνώριζαν ότι δεν αποτελούσε απειλή. Ο Κωστόπουλος ουδέποτε επιτέθηκε σε κάποιον από τους κατηγορούμενους. Αντιθέτως προέκυψε ότι οι κατηγορούμενοι εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του θύματος τον έπληξαν. Ο κατηγορούμενος Αθανάσιος Χορταριάς ανέεφερ ότι στην προσπαθεια του να διαφύγει δεν ήταν επικίνδυνος,
Τέλος, θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο Χορταριάς δεν εξήγησε στο δικαστήριο τον λόγο για τον οποίο αναμείχθηκε στο συμβάν. Θα μπορούσε να έχει τελέσει τα εγκλήματα της διατάραξης οικιακής ειρήνης και φθορά ξένης ιδιοκτησίας.
Αμφότερα τα αδικήματα είχαν τελεστεί, όταν προσπάθησε ο θανών να εξέλθει από το κατάστημα και καμία απειλή δεν υπήρξε.
Όσον αφορά το αδίκημα της διατάραξης οικιακής ειρήνης ο ισχυρισμός του Δημόπουλου περί άμυνας κρίνεται απορριπτέος. Η επίθεση θα έπρεπε να κριθεί παρούσα από τη στιγμή που βρισκόταν εντός του καταστήματος λόγω του χαρακτηρισμού του εγκλήματοος ως διαρκούς.
Ο Δημόπουλος, όμως, επιθυμούσε την παραμονή του θανόντος μέσα στο κατάστημα για να επιτεχυθεί η σύλληψή του.
Επομένως, οι αυτοτελείς ισχυρισμοί ότι έδρασαν στο πλαίσιο άμυνας ή τριτάμυνας πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.
Οι κατηγορούμενοι Σπ. Δημόπουλος και Χορταριάς θα πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι για την αξιόποινη πράξη της θανατηφόρας σωματικής βλάβης κατά συναυτουργία. Περαιτέρω, για τους αστυνομικούς, όταν έφτασαν στο σημείο και είδαν τον Κωστόπουλο τραυματισμένο δεν έκαναν ορθώς καμία κίνηση σε βάρος του. Εν συνεχεία όταν στο σημείο έφτασαν και οι υπόλοιποι αστυνομικοί, ο Κωστόπουλος ανακτώντας τις δυνάμεις κραδαίνοντας ένα γυαλί προσπάθησε να διαφύγει προς την Πατησίων. Ο Κωστόπουλος εκείνη τη στιγμή κατέστη επικίνδυνος για τους αστυνομικούς και τον ΕΚΑΒίτη.
Ο κατηγορούμενος αστυνομικός της ομάδας ΔΙΑΣ Τσομπάνης πατώντας το δεξί άνω άκρο είχε πρόθεση να αποδεσμευσει το γυαλί, […]
Οι ως άνω αστυνομικοί ενήργησαν στο πλαίσιο των καθηκόντων τους, η δράση τους, δεν ενέχει στοιχεία υπερβολης και δεν υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο, συνεκτιμώντας ορθώς ότι σε ένα μικρό στενό είχε συσσωρευτεί πλήθος κόσμου, δεν μπορούσαν να ενεργήσουν διαφορετικά και δεν έκαναν χρήση αδικαιολόγητης βίας.
Είχαν λάβει κλήση για ληστεία και ότι ο δράστης έφερε μαχαίρι και στη συνέχεια ότι ειχε ακινητοποιηθεί απο πολίτες. Πληροφορήθηκαν, τοσο απο τον κοσμηματοπώλη όσο και από τους παρευρισκομένους πως ο Κωστόπουλος ήταν ο δράστης. Οι ως άνω αστυνομικοί δεν γνώριζαν και ούτε μπορούσαν να γνωρίζουν για την κατάσταση της ψυυχικής υγείας. Οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί αξιολογώντας την κατάσταση καθώς έφερε τραύματα, έκριναν ορθά ότι αποτελούσε απειλή και ότι πρέπει να δεσμευτεί. Ενεργώντας μέσα σε λίγα λεπτά με ήπιο τρόπο χρησιμοποιώντας τα πόδια και τα χέρια τους. Επισημαίνεται ότι η χρήση δεματικών έγινε για να μπορεί να ενεργήσει το πλήρωμα του ΕΚΑΒ. Τέλος, η επενέργεια της δράσης δεν εμφαίνεται κατά τρόπο διακριτικό στην ιατροδικαστική Καλόγριά Μαριανού, δεν αποδείχθηκε ότι προκάλεσαν τραυαμτα στο σωμα κατά ττρόπο ώςστε να δυανται η δράση τους να συνδεθεί αιτιωδως με τον θάνατο.
Δ
εν αποδείχθηκε οτι οι αστυνομικοί προκάλεσαν τραύματα […] Η κρίση μου αυτή βασίζεται στις παρακάτω καταθέσεις […]
Ο κ. Καλόγρηας στην κατάθεσή του ανέφερε ότι αν δεν είχαν άμεση επαφή με το σώμα του δεν θα μπορούσαν να έχουν συντελέσει αιτιωδώς με τα τραύματά του και συνεπώς με το θάνατό του. Η κ. Μαριανού κατέθεσε επίσης πως αν δεν είχαν επαφή με το σώμα του δεν θα μπορούσαν να έχουν συντελέσει αιτιωδώς με τα τράυματα του και συνεπώς με το θάνατο του. Η κ. Μαριανού κατέθεσε επίσης πως αν δεν είχαν επαφή με το σώμα του δεν θα μπορούσαν να έχουν συντελέσει.
μάρτυρας Χ.Π., συνταξιούχος αστυνομικός, ανέφερε ότι μπορούσαν να του περάσουν χειροπέδες και να τον ακινητοποιήσουν […] Συνεπώς, κα. Πρόεδρε, οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί: Αλεξανδρής, Σεφέρης, Ρουσάκος, Τσομπάνης, δεν τέλεσαν την αξιόποινη πράξη της θανατηφόρας σωματικής βλάβης κατά συναυτουργία ή παραυτουργία ή οποιαδήποτε άλλη αξιόποινη πράξη και προτείνω την απαλλαγή τους.
Η έδρα διέκοψε στις 12:01 για την επόμενη δικάσιμο, την Δευτέρα 18 Απριλίου 2022.