Συγκεκριμένα, στο άρθρο 34 του νομοσχεδίου προβλέπεται ότι «οι φοιτητές που αποδεδειγμένα εργάζονται τουλάχιστον 20 ώρες την εβδομάδα καθώς και οι φοιτητές με αναπηρία δύνανται να εγγράφονται ως φοιτητές μερικής φοίτησης». Για αυτήν την κατηγορία «κάθε εξάμηνο προσμετράται ως μισό ακαδημαϊκό εξάμηνο» και «δεν μπορούν να παρακολουθούν και να εξετάζονται σε παραπάνω από το ήμισυ των μαθημάτων που προβλέπει το πρόγραμμα σπουδών». Γι’ αυτήν την κατηγορία συνεχίζει να ισχύει το ανώτατο όριο φοίτησης.
Ωστόσο όμως, αυτό σημαίνει ότι οι φοιτητές που εργάζονται έχουν ένα δίλημμα, καθώς δεν υπάρχει πρόβλεψη ώστε και να μπορούν να φοιτούν πλήρως στο Πανεπιστήμιο και να ξεφεύγουν από τον σκληρό κανόνα του ανώτατου ορίου φοίτησης. Με απλά λόγια, ένας εργαζόμενος φοιτητές θα πρέπει η να διπλασιάσει τον χρόνο σπουδών του, ή να «ρισκάρει» να παρακολουθεί κανονικά τα μαθήματά του στο Πανεπιστήμιο, έχοντας πιθανός να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο διαγραφής του με το ν+2 (ή ν+3).
Η μερική φοίτηση, η διακοπή της φοίτησης με δικαίωμα επανέναρξης κλπ, θα καθορίζονται με αποφάσεις των ίδιων των ιδρυμάτων.
Ολόκληρο το άρθρο 34:
