Γαλέρες ΜΜΕ
newsroom
Δημοσιογράφοι πολλαπλών χρήσεων
Σε “γαλέρες” θέλουν να μετατρέψουν τα ΜΜΕ τους οι εκδότες. Το αίτημα τους στη κυβέρνηση είναι σαφές…
Σε "γαλέρες" θέλουν να μετατρέψουν τα ΜΜΕ τους οι εκδότες. Το αίτημα του στη κυβέρνηση είναι σαφές...
Τι κρύβεται πίσω από τις εκκλήσεις περί «δυνατότητας συνεργασίας και συγχωνεύσεων στην τηλεόραση» που κάνουν οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών. Από το non paper που αποκάλυψε το «Ποντίκι» στις 22 Ιουλίου 2010, υπάρχει το εξής διπλό αίτημα. Να μπορεί μια εταιρεία να ελέγχει μία ή περισσότερες άδειες σε ραδιόφωνο και τηλεόραση και ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι να παρέχουν υπηρεσίες όχι προς τις επιχειρήσεις που δουλεύουν , αλλά στους ομίλους, όπου οι διευθυντές και όσο είναι απαραίτητο
Στο πρώτο σκέλος οι ιδιοκτήτες ζητούν από την κυβέρνησης την εξής διατύπωση: «Η οργάνωση και λειτουργία, καθώς και ο επιτρεπόμενος έλεγχος, περισσοτέρων της μίας επιχειρήσεων μέσων ενημέρωσης ή και ηλεκτρονικών, ενημερωτικών ή μη, μπορούν να λαμβάνουν χώρα με ενιαία διεύθυνση (όμιλος), κατά την έννοια των συνδεδεμένων επιχειρήσεων του άρθρου 42 ε του κ. ν. 2190/1920, όπως ισχύει. Ο έλεγχος των περισσοτέρων ενημερωτικών ή μη μέσων, σύμφωνα με τις προβλέψεις του παρόντος άρθρου, μπορεί να πραγματοποιείται και με τη συγκέντρωση περισσοτέρων της μίας άδειων λειτουργίας τηλεοπτικών ή και ραδιοφωνικών σταθμών στο ίδιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο».
Το κρίσιμο ζήτημα είναι το προσωπικό, έτσι ώστε να μπορούν στην κυριολεξία να το κάνουν ό,τι θέλουν, δηλαδή να το χρησιμοποιούν ή «να το ανταλλάσσουν» όπως κατά κυριολεξία γράφουν κατά το δοκούν: «Κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διατάξεως, τηλεοπτικοί ή ραδιοφωνικοί σταθμοί που βρίσκονται κάτω από κοινό έλεγχο, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο παρόν άρθρο, θα μπορούν να μοιράζονται ή και να χρησιμοποιούν από κοινού ή να ανταλλάσσουν πόρους, όπως απασχολούμενο δυναμικό, εξοπλισμό, δίκτυο εκπομπής, τεχνικές και άλλες διευκολύνσεις καθώς και να έχουν πρόσβαση σε κοινή πηγή εκπομπών και προγραμμάτων».
Επιπλέον ζητούν από την κυβέρνηση το προσωπικό των θυγατρικών εταιρειών να προσμετράται σε αυτό της μητρικής, και συνήθως αδειούχου, επιχείρησης, έτσι ώστε να ικανοποιούνται τα όποια πιθανά κριτήρια αδειοδότησης , περί «θέσεων εργασίας» "Στο πιο πάνω απασχολούμενο προσωπικό να προσμετράται επίσης και το προσωπικό συνδεδεμένων εταιριών, κατά την έννοια του άρθρου 42 ε του κ.ν. 2190/1920".
Κοινώς με μια εταιρεία οι ιδιοκτήτες θέλουν να κάνουν ομίλους με διάφορα ΜΜΕ στο «καλάθι» της , και ταυτόχρονα να μπορούν να έχουν εργαζόμενους που θα τους απασχολούν για όλα. Από τη συγγραφή ενός ρεπορτάζ, μέχρι και την εικονολοψία , με μία σύμβαση , η οποία θα υπογράφεται, μάλλον ατομικά, κάτω από εξαιρετικά δυσμενείς όρους. Είναι ένα καθεστώς που φθηνού εργατικού δυναμικού, το οποίο θα το αντικαθιστούν, αφού εξαντληθεί κάθε τόσο, το οποίο όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
(αναδημοσίευση από τη στήλη "Πίσω από τις κάμερες", ΠΡΙΝ, 27 Απριλίου)
Τι κρύβεται πίσω από τις εκκλήσεις περί «δυνατότητας συνεργασίας και συγχωνεύσεων στην τηλεόραση» που κάνουν οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών σταθμών. Από το non paper που αποκάλυψε το «Ποντίκι» στις 22 Ιουλίου 2010, υπάρχει το εξής διπλό αίτημα. Να μπορεί μια εταιρεία να ελέγχει μία ή περισσότερες άδειες σε ραδιόφωνο και τηλεόραση και ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι να παρέχουν υπηρεσίες όχι προς τις επιχειρήσεις που δουλεύουν , αλλά στους ομίλους, όπου οι διευθυντές και όσο είναι απαραίτητο
Στο πρώτο σκέλος οι ιδιοκτήτες ζητούν από την κυβέρνησης την εξής διατύπωση: «Η οργάνωση και λειτουργία, καθώς και ο επιτρεπόμενος έλεγχος, περισσοτέρων της μίας επιχειρήσεων μέσων ενημέρωσης ή και ηλεκτρονικών, ενημερωτικών ή μη, μπορούν να λαμβάνουν χώρα με ενιαία διεύθυνση (όμιλος), κατά την έννοια των συνδεδεμένων επιχειρήσεων του άρθρου 42 ε του κ. ν. 2190/1920, όπως ισχύει. Ο έλεγχος των περισσοτέρων ενημερωτικών ή μη μέσων, σύμφωνα με τις προβλέψεις του παρόντος άρθρου, μπορεί να πραγματοποιείται και με τη συγκέντρωση περισσοτέρων της μίας άδειων λειτουργίας τηλεοπτικών ή και ραδιοφωνικών σταθμών στο ίδιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο».
Το κρίσιμο ζήτημα είναι το προσωπικό, έτσι ώστε να μπορούν στην κυριολεξία να το κάνουν ό,τι θέλουν, δηλαδή να το χρησιμοποιούν ή «να το ανταλλάσσουν» όπως κατά κυριολεξία γράφουν κατά το δοκούν: «Κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διατάξεως, τηλεοπτικοί ή ραδιοφωνικοί σταθμοί που βρίσκονται κάτω από κοινό έλεγχο, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο παρόν άρθρο, θα μπορούν να μοιράζονται ή και να χρησιμοποιούν από κοινού ή να ανταλλάσσουν πόρους, όπως απασχολούμενο δυναμικό, εξοπλισμό, δίκτυο εκπομπής, τεχνικές και άλλες διευκολύνσεις καθώς και να έχουν πρόσβαση σε κοινή πηγή εκπομπών και προγραμμάτων».
Επιπλέον ζητούν από την κυβέρνηση το προσωπικό των θυγατρικών εταιρειών να προσμετράται σε αυτό της μητρικής, και συνήθως αδειούχου, επιχείρησης, έτσι ώστε να ικανοποιούνται τα όποια πιθανά κριτήρια αδειοδότησης , περί «θέσεων εργασίας» "Στο πιο πάνω απασχολούμενο προσωπικό να προσμετράται επίσης και το προσωπικό συνδεδεμένων εταιριών, κατά την έννοια του άρθρου 42 ε του κ.ν. 2190/1920".
Κοινώς με μια εταιρεία οι ιδιοκτήτες θέλουν να κάνουν ομίλους με διάφορα ΜΜΕ στο «καλάθι» της , και ταυτόχρονα να μπορούν να έχουν εργαζόμενους που θα τους απασχολούν για όλα. Από τη συγγραφή ενός ρεπορτάζ, μέχρι και την εικονολοψία , με μία σύμβαση , η οποία θα υπογράφεται, μάλλον ατομικά, κάτω από εξαιρετικά δυσμενείς όρους. Είναι ένα καθεστώς που φθηνού εργατικού δυναμικού, το οποίο θα το αντικαθιστούν, αφού εξαντληθεί κάθε τόσο, το οποίο όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.
(αναδημοσίευση από τη στήλη "Πίσω από τις κάμερες", ΠΡΙΝ, 27 Απριλίου)