Έξι ημέρες μετά την καταδίκη του Γάλλου δημοσιογράφου Κριστόφ Γκλεζ σε επτά χρόνια κάθειρξη στην Αλγερία, κατηγορούμενος ως «απολογητής της τρομοκρατίας», η RSF αναφέρει πως 503 δημοσιογράφοι κρατούνται παγκοσμίως σε 47 χώρες. Μεταξύ αυτών, 121 βρίσκονται στην Κίνα, 48 στη Ρωσία και 47 στη Μιανμάρ. Επιπλέον, η οργάνωση καταγράφει 135 δημοσιογράφους των οποίων η τύχη αγνοείται –ορισμένων για πάνω από τρεις δεκαετίες– καθώς και 20 δημοσιογράφους που κρατούνται όμηροι, κυρίως στη Συρία και την Υεμένη.
Η RSF υπενθυμίζει ότι το 2023 είχαν ανακοινώσει 49 δολοφονίες δημοσιογράφων, έναν από τους χαμηλότερους αριθμούς της τελευταίας 20ετίας. Ωστόσο, ο πόλεμος στη Γάζα ανέτρεψε τα δεδομένα: οι δολοφονίες αυξήθηκαν σε 66 το 2024 και σε 67 το 2025. Η Αν Μποκαντέ, στέλεχος της RSF, υπογράμμισε ότι «το μίσος για τους δημοσιογράφους» και «η ατιμωρησία» οδηγούν σε αυτή την κλιμάκωση και κάλεσε τις κυβερνήσεις να επενδύσουν εκ νέου στην προστασία τους και να πάψουν να τους μετατρέπουν «σε στόχους».
Σύμφωνα με την οργάνωση, με τουλάχιστον 29 εργαζομένους των ΜΜΕ να δολοφονούνται τον τελευταίο χρόνο στη Γάζα κατά την άσκηση του επαγγέλματός τους, και συνολικά 220 από τον Οκτώβριο του 2023 (συμπεριλαμβανομένων όσων σκοτώθηκαν εκτός εργασίας), «ο ισραηλινός στρατός είναι ο χειρότερος εχθρός των δημοσιογράφων». Παρά το γεγονός ότι οι δημοσιογράφοι, ως άμαχοι, πρέπει να προστατεύονται σε εμπόλεμες ζώνες, ο ισραηλινός στρατός έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα ότι στοχοποιεί ρεπόρτερ και αντιμετωπίζει κατηγορίες για εγκλήματα πολέμου. Το Ισραήλ απορρίπτει αυτές τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι στοχοποιεί τη Χαμάς, που χαρακτηρίζεται τρομοκρατική οργάνωση από ΗΠΑ και ΕΕ.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του ανταποκριτή του Αλ Τζαζίρα Ανάς αλ Σαρίφ, που σκοτώθηκε σε πλήγμα του Αυγούστου μαζί με άλλους τέσσερις δημοσιογράφους. Ο ισραηλινός στρατός τον χαρακτήρισε «τρομοκράτη που παρίστανε τον δημοσιογράφο», χωρίς να παρουσιάσει αποδείξεις, όπως είχε επισημάνει τότε η RSF. Η Μποκαντέ έκανε λόγο για «δυσφήμιση» δημοσιογράφων με σκοπό «τη δικαιολόγηση εγκλημάτων» εναντίον τους, τονίζοντας ότι πρόκειται για «σκόπιμη στοχοποίηση» επειδή ενημερώνουν τον κόσμο για τα γεγονότα στα πεδία των συγκρούσεων.
Η RSF επισημαίνει ακόμη ότι το 2025 ήταν «η πιο φονική χρονιά» για δημοσιογράφους στο Μεξικό εδώ και «τουλάχιστον τρία χρόνια», με εννέα επαγγελματίες των ΜΜΕ να δολοφονούνται, παρά τις δεσμεύσεις της προέδρου Κλαούδια Σέινμπαουμ. Τα περισσότερα θύματα κάλυπταν τοπική επικαιρότητα, καταγγέλλοντας οργανωμένο έγκλημα ή τις διασυνδέσεις του με πολιτικούς και δέχονταν επανειλημμένες απειλές.
Μεταξύ των πιο επικίνδυνων χωρών περιλαμβάνονται επίσης η Ουκρανία, όπου τρεις δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν –ανάμεσά τους ο Γάλλος φωτορεπόρτερ Αντονί Λαλικάν– και το Σουδάν, με τέσσερις δολοφονίες. Η RSF επισημαίνει ότι άλλοι οργανισμοί καταγράφουν διαφορετικούς αριθμούς, λόγω διαφορών στις μεθόδους καταμέτρησης. Για παράδειγμα, η UNESCO έχει καταμετρήσει 91 δολοφονημένους δημοσιογράφους παγκοσμίως μέχρι στιγμής φέτος.