Οι κατηγορούμενοι ενεπλάκησαν σε προμήθεια του υπουργείου Εθνικής Άμυνας το 2001 που φέρεται να έχει προκαλέσει ζημία στο δημόσιο άνω των 40 εκατομμυρίων ευρώ.
Η έρευνα είχε ξεκινήσει με παραγγελία της τότε προϊσταμένης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Ελένης Ράικου, έπειτα από δημοσιεύματα της εποχής, αφορούσε συμβάσεις που υπογράφτηκαν στις 19 Οκτωβρίου 2001 για τα προγράμματα Ηλεκτρονικού Πολέμου και σχετίζεται με 18 παρεμβολείς και 11 συστήματα ακρόασης. Η έρευνα κατέδειξε ότι είχε δοθεί τότε προκαταβολή μεγαλύτερη του προβλεπόμενου από το Νόμο στην εταιρία SONAK του Θωμά Λακουνιάκου παρόλο που τελικά δεν έγινε ποτέ η παραλαβή των συγκεκριμένων συστημάτων.
Η προκαταβολή των 35 εκατομμυρίων ευρώ στην εταιρία SONAK ήταν της τάξης του 50% του συνόλου της σύμβασης ενώ ο νόμος ορίζει ως ανώτατη προκαταβολή το 40%.
Η υπόθεση είχε οδηγηθεί σε διαιτησία το 2007 μετά από απόφαση του τότε Γενικού Γραμματέα στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελο Βασιλάκο, η οποία δικαίωσε την εταιρία αναγνωρίζοντας αποκλειστική υπαιτιότητα για την μη εκτέλεση της σύμβασης στο ελληνικό κράτος, καταλογίζοντας μάλιστα πρόστιμο 3 εκατομμυρίων ευρώ στο ελληνικό Δημόσιο ενώ διατασσόταν και η επιστροφή των εγγυητικών επιστολών της εταιρίας. Η απόφαση επέτρεπε στην εταιρία του κυρίου Λιακουνάκου να κρατήσει την προκαταβολή.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες η έρευνα των εισαγγελέων θεωρεί ότι ο τρόπος με τον οποίο εκπροσωπήθηκε το ελληνικό Δημόσιο ουσιαστικά «έδενε χειροπόδαρα» το Υπουργείο Άμυνας. Η υπόθεση ανατέθηκε σε ανακριτή διαφθοράς.
Η εταιρία αρνείται τις κατηγορίες και δηλώνει θιγμένη και ζημιωμένη με υπαιτιότητα του Ελληνικού Δημοσίου.