Η επέλαση των βαρβάρων στην τηλεόραση και τον Τύπο
Της Αγγέλας Νταρζάνου
Στοχευμένο και συστηματικό σφυροκόπημα δέχονται οι άνθρωποι του Τύπου από κυβέρνηση και εργοδότες, που σαρώνουν… κεφάλια, θέσεις εργασίας, μισθούς, επαγγελματικά δικαιώματα. Την ίδια ώρα που περνάνε ρυθμίσεις που οδηγούν σε λουκέτο τις μικρές εφημερίδες, άλλες ρυθμίσεις για… “λύση” δημοτικών ραδιοφωνικών σταθμών, ενώ παραχωρούν άδειες χωρίς διαγωνιστική διαδικασία στους ιδιοκτήτες των μεγάλων καναλιών, ώστε να εκπέμπουν από δημόσιες ψηφιακές συχνότητες.
Σκοπός, η τρομοκράτηση των ανθρώπων του Τύπου και η χειραγώγηση της ενημέρωσης, προκειμένου να περάσουν οι πολιτικές του Μνημονίου με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, λίγες μόνο εβδομάδες πριν τις εκλογές. “Διάσωση” των Μέσων ενημέρωσης το λένε οι εκδότες -όταν χρωστάνε συνολικά άνω του 1 δισ. ευρώ στις τράπεζες, ήδη από την εποχή των παχέων αγελάδων-, “ανταγωνιστικότητα” και “εξυγίανση” της ελληνικής οικονομίας το λέει η κυβέρνηση -που κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να σώσει τους μεγαλοεκδότες εις βάρος της εργασίας. Ο παρανομαστής είναι κοινός: ο κόσμος της ενημέρωσης δέχεται τη μεγαλύτερη επίθεση στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας -με εξαίρεση τη χούντα.
Η περασμένη εβδομάδα συμπυκνώνει ίσως ολόκληρη τη βεντάλια των επιθέσεων, αλλά μαζί και σημαντικές δυνάμεις αντίστασης.
Α. Οι επιθέσεις της κυβέρνησης
1. Φυσική βία και αστυνομική καταστολή. Στο χειρουργείο έστειλε αστυνομικός των ΜΑΤ τον πρόεδρο της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδας Μάριο Λώλο χτυπώντας τον δυνατά στο κεφάλι. Το χτύπημα έγινε από πίσω, την περασμένη Πέμπτη το βράδυ, ενώ κάθε συγκέντρωση είχε διαλυθεί και στο Σύνταγμα και δεν παρέμεναν παρά λίγες δεκάδες άτομα. Ο Μάριος Λώλος, εκτός του ότι είναι γνωστός φωτορεπόρτερ σε κάθε αστυνομικό όργανο, ήταν φανερό ότι ήταν φωτορεπόρτερ. Η επίθεση λοιπόν ήταν στοχευμένη και δολοφονική.
Οι Ενώσεις των εργαζομένων στον Τύπο θα περιμένουν να μάθουν τα ονόματα των υπευθύνων για τον βαρύ τραυματισμό. Εάν όχι, θα οργανώσουν τη νομική και συνδικαλιστική τους αντεπίθεση.
Η επιθετικότητα της αστυνομίας στον Τύπο καταγράφεται και στην ετήσια Έκθεση των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα (RSF) και συνδέεται με την προσπάθεια τρομοκράτησης και φίμωσης των δημοσιογράφων. Η χώρα μας, σύμφωνα με την ίδια έκθεση, του 2011, κατατάσσεται στην 70ή θέση στην κλίμακα για την “ελευθερία του Τύπου” από την 30ή που ήταν πριν από τρία χρόνια.
2. Οικονομική βία εναντίον του Τύπου η κατάργηση δημοσίευσης ισολογισμών. Χωρίς αντισταθμιστικά μέτρα, η κυβέρνηση πέρασε τη σχετική ρύθμιση από 1η Ιουλίου 2012. Η ρύθμιση αποτελεί καίριο πλήγμα στην πολυφωνία, την ελευθεροτυπία, τη διαφάνεια στα οικονομικά των επιχειρήσεων, την απασχόληση στον Τύπο και τα έσοδα των ασφαλιστικών Ταμείων. Η “Α” πλήττεται σημαντικά. Τα εμπορικά επιμελητήρια, ελληνικά και διακρατικά, διαφώνησαν, καθώς δεν είναι έτοιμο το Ηλεκτρονικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ), ώστε να λειτουργήσει η ηλεκτρονική δημοσίευση των καταστάσεων των εταιρειών και ζήτησαν κατάργηση της έντυπης δημοσίευσης από το 2015. Ψιλά γράμματα για την Α. Διαμαντοπούλου, η οποία υπερασπίζεται, το Μνημόνιο σαν Ευαγγέλιο. Διότι οι εταιρείες επιπέδου τζίρου δισ. ευρώ θα γλιτώσουν μέχρι και ένα πεντοχίλιαρο τον χρόνο, ενώ οι μικρότερες ακόμα και ένα 500άρικο. Πράγμα που θα τις κάνει πιο “ανταγωνιστικές”!
3. Χωρίς νόμιμη αδειοδότηση τα κανάλια στην ψηφιακή εποχή. Μπορεί η κυβέρνηση να έχει εξοντώσει τους εργαζόμενους στον Τύπο, δεν έχει όμως την ίδια στάση απέναντι στους εργοδότες τους. Με τον νόμο Βορίδη για την ψηφιακή τηλεόραση εξασφαλίζεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι το σημερινό στρεβλό μιντιακό τοπίο, που λειτουργεί χωρίς νόμιμη αδειοδότηση, μεταφέρεται αυτούσιο και στην επόμενη ψηφιακή περίοδο. Το de facto επικυρώνεται με de jure και από πάνω θα έρθει η τεχνολογία, δηλαδή ο ψηφιακός χάρτης που δεν έχει εκπονηθεί ακόμα να “εξυπηρετήσει” ό,τι έχει γίνει μέσα στο ψηφιακό φάσμα. Ό,τι νά 'ναι.
Β. Οι επιθέσεις των εκδοτών
Στο φόντο της διαπραγμάτευσης για την υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων εργοδοτών και εργαζομένων στα ΜΜΕ διαφαίνεται η απροθυμία των ενώσεων ιδιοκτητών να υπογράψουν νέες συμβάσεις με δημοσιογράφους, τεχνικούς κ.ο.κ. Οι συναντήσεις της ΕΣΗΕΑ με εκδότες και ιδιοκτήτες καναλιών απέβησαν άκαρπες. Ότι θα έχουν τη δυνατότητα να καταβάλλουν μισθούς έως 850 ευρώ μικτά από τα μέσα Μαΐου είναι ένα σοβαρό κίνητρο για τους εργοδότες. Ότι μειώνονται οι αποζημιώσεις είναι ένα δεύτερο σοβαρό. Με το νέο οπλοστάσιο για τα εργασιακά που τους παρέχει η κυβέρνηση θεωρούν ότι μπορούν να προχωρήσουν άμεσα σε μισθούς Βουλγαρίας.
1. Απεργία τεχνικών τηλεόρασης. Έγινε 48ωρη, Πέμπτη και Παρασκευή, με αποτέλεσμα να μη μεταδοθούν ζωντανές εκπομπές από τα ιδιωτικά κανάλια (δελτία ειδήσεων, ενημερωτικές και ψυχαγωγικές εκπομπές), με εξαίρεση τον απεργοσπαστικό “Σκάι”. Οι τεχνικοί ζητούν να αποσυρθεί η εργοδοσία από την προσβολή και αμφισβήτηση της δικαστικής απόφασης που αφορά τους όρους αμοιβής και εργασίας τους.
2. Ατομικές συμβάσεις στο Mega. Η πρόταση της διοίκησης, εκτός από μειώσεις μισθών κλιμακωτά από 10% έως 20% -οι οποίες φαίνεται να γίνονται αποδεκτές-, προβλέπει επίσης κατάργηση εργασιακών και θεσμικών δικαιωμάτων, όπως η αναγνώριση προϋπηρεσίας, τα επιδόματα, η εργασία Σαββατοκύριακο, οι άδειες ανάπαυσης κ.ά. Η πρόταση δεν έγινε δεκτή από τη συνέλευση των δημοσιογράφων την Παρασκευή, οι οποίοι ζητούν να γίνει διαπραγμάτευση με τη διοίκηση του σταθμού.
3. Απολύσεις στο Star. Η κατάργηση της πρωινής βάρδιας στους τηλεοπτικούς σταθμούς -κατά το πρότυπο του Alpha, που το πρωί παίζει εκπομπές “κονσέρβα” και ξεκινάει το πρόγραμμα στις 13.00- οδηγεί σε μετακινήσεις και καταργήσεις εκπομπών. Η κατάργηση της εκπομπής Made in Star και η μετακίνηση της “Μελέτης” το μεσημέρι οδήγησε σε απολύσεις 13 δημοσιογράφων, οι περισσότεροι της μεσημεριανής ζώνης, αλλά και του δελτίου ειδήσεων και του portal του σταθμού.
Οι εργαζόμενοι -που έχουν υπογράψει μειώσεις 11% και πάγωμα κλιμακίων από πέρυσι τον Ιούνιο- κήρυξαν στάση εργασίας την Παρασκευή και από αύριο θα επανεξετάσουν τη στάση τους. Να σημειωθεί ότι στον ΑΝΤ-1, εκτός των αθρόων απολύσεων, οι εργαζόμενοι μετά από νέες μειώσεις αμείβονται με -35% περίπου σε σχέση με την τελευταία συλλογική σύμβαση.
4. Τρομοκρατία στον “Πήγασο”. Μετά από επτά απολύσεις στον αθλητικό ραδιοφωνικό Sentra, η απειλή στους εργαζόμενους είναι ότι θα μετατραπεί σε μουσικό σταθμό. Στο ίδιο συγκρότημα, από την “Ημερησία” απολύθηκαν δύο δημοσιογράφοι.