Κατά την διάρκεια των συζητήσεων συμφωνήθηκε ότι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας θα πρέπει συγκρατηθεί κατ ελάχιστο στους 2 βαθμούς κελσίου ως αποτέλεσμα της μείωσης εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου. Έχει επιπλέον συμφωνηθεί χρηματοδότηση προς τις φτωχότερες χώρες προκειμένου να υιοθετηθούν περιβαλλοντικά προγράμματα.
 
Ωστόσο οι τελευταίες επιστημονικές έρευνες καταδεικνύουν ότι η παγκόσμια θερμοκρασία θα αυξηθεί πέραν των 2 βαθμών και τώρα οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ζητάνε μια νέα συμφωνία. Το WWF και η Action Aid καλούν τα κράτη να λάβουν υπόψη τους τις μόνιμες καταστροφές που φέρνει η κλιματική αλλαγή. 

 
Για παράδειγμα η άνοδος του επιπέδου της θάλασσας μπορεί να καταστρέψει τις πόλεις που βρίσκονται στα νησιά, η επίμονη ξηρασία μπορεί να μειώσει δραματικά την απόδοση των καλλιεργειών και η υποχώρηση των πάγων θα μπορούσε να αποκλείσει ολόκληρες περιοχές από την πρόσβασή τους σε νερό. 
 
Στη σύνοδο για την κλιματική αλλαγή που ξεκίνησε στη Ντόχα έχει κατατεθεί εισήγηση για την δημιουργία ενός μηχανισμού «αποζημίωσης και αποκατάστασης» προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ταμείο που θα καλύπτει τους πληγέντες ανάλογα με τις ζημιές. Επιπλέον τα κράτη καλούνται να ξεκινήσουν συνομιλίες για την υιοθέτηση διεθνών συμφωνιών σχετικά με την επανεγκατάσταση των «προσφύγων της κλιματικής αλλαγής», ανθρώπων δηλαδή που χάνουν τα σπίτια τους εξαιτίας των φαινομένων που προκαλούνται από την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας. 
 
Η εισηγητική έκθεση αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «έχει πλέον παρέλθει η εποχή του μετριασμού και της προσαρμογής – τώρα ζούμε στην νέα εποχή των επιπτώσεων. Για την επανόρθωση της κατάστασης οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν επείγουσα νομική και ηθική υποχρέωση να αναλάβουν επείγοντος δράσεις όχι για την συγκράτηση της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας, αλλά μείωσης της.»
 
» Θα πρέπει επίσης να παρασχεθεί υποστήριξη για την πρόληψη και την αποφυγή της καταστροφής, καθώς και να δοθούν αποζημιώσεις για την αποκατάσταση των ζημιών που προκλήθηκαν εξαιτίας της αδράνειας των ανεπτυγμένων κρατών.»

 
Σύμφωνα με την Louise Gracy, δημοσιογράφο που παρακολουθεί την εξέλιξη των συνομιλιών στη Ντόχα ως ανταποκρίτρια της Daily Telegraph τις τελευταίες ημέρες αυξάνονται οι εντάσεις μεταξύ των πλουσιότερων και φτωχότερων κρατών καθώς η διαδικασία για την σύναψη μιας νέας διεθνούς συνθήκης συνεχίζεται. Για να έχει νόημα η νέα συνθήκη για την μείωση της εκπομπής ρύπων του θερμοκηπίου μέχρι το 2020 θα πρέπει να επικυρωθεί από τα περισσότερα κράτη και σίγουρα από τις ΗΠΑ και την Κίνα.
 
Ένα βασικό στοιχείο μιας οποιαδήποτε διεθνούς συμφωνίας θα είναι και η «χρηματοδότηση για το κλίμα», προκειμένου να βοηθηθούν οι φτωχές χώρες ώστε να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή και να επενδύσουν σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η Συνθήκη του Κιότο είχε αποφασίσει την δημιουργία ενός λογαριασμού για το κλίμα με αρχικό ποσό τα 35 δισεκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν ως ενέχυρο μεταξύ του 2010 και του 2012 αλλά ο Mithika Mwenda, επικεφαλής της Παναφρικανικής Συμμαχίας για την Κλιματική Δικαιοσύνη υποστηρίζει ότι τα περισσότερα από τα χρήματα προήλθαν από τους ήδη υπάρχοντες λογαριασμούς βοήθειας των Ηνωμένων Εθνών και ως εκ τούτου κάθε φορά που χρησιμοποιούνται αυτά τα κεφάλαια μειώνεται η χρηματοδότηση σε άλλα προγράμματα. «Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο. Με τέτοιες συμφωνίες είναι φυσιολογικό να εντείνεται η δυσπιστία στις ήδη εύθραυστες διαπραγματεύσεις», αναφέρει χαρακτηριστικά. 
 
Η νέα συμφωνία που βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων κάνει λόγο για την ίδρυση «πράσινου ταμείου» με κεφαλαιακή χρηματοδότηση πάνω από 100 δισεκατομμύρια ευρώ ανά χρόνο μέχρι το 2020. Ωστόσο οι περισσότεροι αναλυτές θεωρούν πολύ δύσκολο αυτό το ταμείο να γίνει πραγματικότητα. 
 
Από την άλλη πλευρά ο Yvo de Boer, Ειδικός Σύμβουλος της KPMG για την Κλιματική Αλλαγή και την Αειφορία, ήταν λιγότερο απαισιόδοξος. Μια πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ προειδοποίησε ότι ακόμη και αν υιοθετηθούν οι πιο φιλόδοξες δεσμεύσεις που βρίσκονται στο τραπέζι, δεν ήταν αρκετές για να σταματήσει η αύξηση θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 2 βαθμούς κελσίου. Αλλά ο de Boer επεσήμανε ο στόχος θα μπορούσε να επιτευχθεί με μεγαλύτερη προσπάθεια: «Αν σκεφτεί κανείς ότι πέρυσι η απόφαση των διαπραγματεύσεων για το κλίμα ήταν υπό απειλή, το γεγονός ότι είμαστε τώρα μιλάμε για την πλήρωση των κενών στη δομή του προγράμματος είναι ένα σημάδι πραγματικής προόδου.»
 
Οι περισσότεροι ειδικοί διαφωνούν μαζί του.

» Το αφιέρωμα του TPP για τη Σύνοδο για την Κλιματική Αλλαγή