Η δολοφονία του Ιρανού στρατηγού Κασέμ Σολεϊμανί ήταν μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής των ΗΠΑ, για την «αναχαίτηση» των εχθρών τους, και η στρατηγική αυτή αφορά και στην Κίνα και την Ρωσία, δήλωσε μιλώντας σε φοιτητές του πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνιας ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ και πρώην επικεφαλής της CIA, Μάικ Πομπέο.

«Διπλωματική απομόνωση, Οικονομικές πιέσεις και Στρατιωτική αναχαίτηση», είναι τα τρία στάδια αυτής της στρατηγικής, όπως είπε. Στην περίπτωση του Ιράν, προφανώς, τα βήματα υλοποιήθηκαν με την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για τα πυρηνικά, την επιβολή νέων και πολύ σκληρών κυρώσεων («έχουμε περιορίσει στο 20% τις εξαγωγές του Ιράν κι όποτε θέλουμε τις μηδενίζουμε»), και την δολοφονία του ικανότερου Ιρανού στρατιωτικού στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Δυτικής Ασίας.

Ο Σολεϊμανί «είχε σκοτώσει περισσότερους από 600 Αμερικάνους [στρατιώτες των δυνάμεων κατοχής] και ήταν ο εγκέφαλος πίσω από τις επιθέσεις κατά του στρατού μας στο Ιράκ», είπε επίσης ο Πομπέο. Η δολοφονία του ήταν τρόπος «να πειστούν οι ξένοι πολιτικοί ότι το κόστος επιθέσεων κατά Αμερικανών στρατιωτών είναι μεγαλύτερο από τα οφέλη».

Συγκεκριμένα, μιλώντας στο Ινστιτούτο Χούβερ του πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνιας, με θέμα «Η Αποκατάσταση της Αναχαίτησης, το Ιρανικό Παράδειγμα», αναφέρθηκε στην «στρατηγική της κυβέρνησης» Τραμπ να «εφαρμόσει αληθινή αναχαίτηση» εναντίον του Ιράν, και όχι πολιτικές, όπως των προηγούμενων αμερικάνικων κυβερνήσεων, που «ενθάρρυναν την κακόβουλη δράση» της Τεχεράνης.

Αφού αναφέρθηκε στην μονομερή αποχώρηση των ΗΠΑ από τη διεθνή συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν, η οποία «έφερε το Ιράν, μέσω των κυρώσεων, στη δυσκολότερη κατάσταση στην ιστορία του», πρόσθεσε ότι «ο αντίπαλός σου όχι μόνον πρέπει να καταλάβει ότι έχεις τη δυνατότητα να του επιβάλλεις το τίμημα, αλλά ότι είσαι έτοιμος να το πράξεις κιόλας». Και συμπλήρωσε: «Η σημασία της αναχαίτισης δεν περιορίζεται στο Ιράν. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να εμποδίσουμε τους εχθρούς και να υπερασπιστούμε την ελευθερία. Αυτός είναι και ο λόγος που ο πρόεδρος Τραμπ εργάζεται ώστε να κάνει το στρατό μας τον ισχυρότερο που υπήρξε ποτέ», είπε, πριν αναφερθεί συγκεκριμένα σε Ρωσία και Κίνα, κυρίαρχων κρατών, μόνιμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Συγκεκριμένα, αμέσως μετά, και με ανάλογη σειρά όσων ανέφερε ως μέτρων κατά του Ιράν, μίλησε για την απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ να αποχωρήσει από τη συμφωνία ελέγχου των εξοπλισμών που είχαν υπογράψει ΗΠΑ- Ρωσία, και την απόφαση για παροχή, στην Ουκρανία, «θανάσιμης στρατιωτικής βοήθειας» (επιθετικών όπλων), μαζί με τις «δοκιμές πυραύλων κρουζ μεσαίου βεληνεκούς» εκεί, «ώστε [η Ουκρανία] να αμυνθεί κατά των αυτονομιστών που υποκινούνται από τη Ρωσία». Υπενθυμίζεται ότι οι ΗΠΑ έχουν ήδη επιβάλλει κυρώσεις στη Ρωσία, με τη συνέργεια και της ΕΕ.

Έκανε, επίσης, λόγο για «τις αυξημένες ναυτικές ασκήσεις των ΗΠΑ στη Νότιο Κινεζική Θάλασσα» ως «απάντηση στον εξοπλισμό νησιών της Κίνας που το καθεστώς τους αμφισβητείται» και στην επιβολή οικονομικών επιβαρύνσεων [εμμέσων κυρώσεων] στα κινεζικά προϊόντα. «Οι Κινέζοι έκλεψαν τεράστιες ποσότητες αμερικάνικης τεχνολογίας, πράγματα που δημιουργήθηκαν σε πανεπιστήμια σαν αυτό που βρίσκομαι τώρα», είπε.

Λίγες ώρες αργότερα, μιλώντας σε επιχειρηματίες της Σίλικον Βάλεϊ, προσέθεσε ότι «ακόμη κι αν το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα μας δώσει διαβεβαιώσεις ότι η χρήση της τεχνολογίας σας θα περιοριστεί σε ειρηνικές χρήσεις, ακόμη και τότε αποτελούν τεράστια απειλή στην εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ. Και αυτό είναι ένα αληθινό πρόβλημα, καθώς πολλές από τις εταιρίες μας έχουν συμπράξει με την κινεζική κυβέρνηση και εταιρίες που συνδέονται με αυτήν». Η δε απειλή που βλέπει ο Πομπέο «μπορεί να υποσκάψει την ελευθερία των αμερικάνων επιχειρηματιών να φτιαχνουν εταιρίες και να δημιουργούν», κάτι το οποίο «απειλεί την ελευθερία του έθνους».

«Οι συμφωνίες που είχαμε με την Κίνα για υπερβολικά πολύ καιρό, είναι δικό μας λάθος. Επιτρέψαμε να συμβούν. Τέλος σε αυτά. […] Αν υπερβούν το όριο [που θέτουν οι ΗΠΑ] θα απαντήσουμε με τρόπο που να τους πείσει απολύτως πως ότι λέμε το εννοούμε», κατέληξε.

Oι «κακοί» άλλοι, οι «καλοί» Αμερικάνοι

Οι άμεσες παραδοχές μιας αυτοκρατορικής πολιτικής χωρίς καν προσχήματα εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου έρχονται λίγες μέρες μετά τις κατηγορίες Πομπέο κατά Ρωσίας και Κίνας ότι «έχουν αίμα στα χέρια τους» και της δαιμονοποίησης τόσο της Ρωσικής πολιτικής όσο και του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας.

Στην 30η επέτειο της πτώσης του τείχους του Βερολίνου, ο Μάικ Πομπέο είχε ανακοινώσει τα θεμέλια μιας νέας αμερικάνικης πολιτικής, που τότε χαρακτηρίστηκε από αναλυτές ως «αναγγελία του νέου Ψυχρού Πολέμου», κατονομάζοντας ως «Ανελεύθερες» χώρες την Κίνα και τη Ρωσία, σε αντίθεση με τον «Ελεύθερο» δυτικό κόσμο και επαναφέροντας την γλώσσα που οι ΗΠΑ χρησιμοποιούσαν επί Σοβιετίας.

Όπως έχει γραφτεί, σε εκείνη την ομιλία, ο Πομπέο χρησιμοποίησε τη λέξη Ελευθερία 23 φορές μέσα σε 15 λεπτά ομιλίας. «Η σημερινή Ρωσία διοικείται από έναν πράκτορα της ΚαΓκεΜπε, εισβάλλει στις γειτονικές της χώρες και εκτελεί τους πολιτικούς της αντιπάλους» αλλά και «καταπιέζει την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας». Όσο για την Κίνα, «το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα χτίζει ένα νέο είδος απολυταρχίας, που όμοιό του δεν έχει δει ο κόσμος για πάρα πολλά χρόνια [..] Ας παραδεχθούμε όλοι μας, εμείς, τα ελεύθερα έθνη, ότι υπάρχει πόλεμος αρχών με αυτά τα ανελεύθερα έθνη». Κατόπιν, για μεν τη Ρωσία είπε ότι στόχος είναι να μην αποτελεί προμηθευτή ενέργειας για την Ευρώπη «για να μη καταλήξει η Ευρώπη αιχμάλωτός της» – κάτι που θίγει άμεσα τη Γερμανία-, για δε την Κίνα ότι «πρέπει να απαντηθεί ο κίνδυνος χρήσης ευαίσθητων τεχνολογιών από κινεζικές εταιρίες» γιατί «αποτελούν κίνδυνο για την ελευθερία όλων» (προφανής αναφορά στην huawei και την τεχνολογία 5G, που όμως χαρακτηρίζονται πια επιθετικές κινήσεις εναντίον τους, από τις ΗΠΑ).

Πέρα από την επαναφορά της αντικομμουνιστικής υστερίας (οι αναφορές στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας είναι συνεχείς, ενώ ανύπαρκτες είναι οι αναφορές στην Κίνα ως χώρα ή στον κινεζικό λαό), είναι ξεκάθαρο ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν την πρόσδεση όλης της Ευρώπης, μέσω ΝΑΤΟ και ΕΕ, στην ιμπεριαλιστική τους πολιτική, ανεξαρτήτως του κόστους για τις ευρωπαϊκές χώρες και οικονομίες.

Η Ελλάδα είναι ο πρώτος, απολύτως υποταγμένος σύμμαχός τους, σε αυτό το παιγνίδι.