Το παλαιό στερεότυπο, σύμφωνα με το οποίο η εκλογή στο Ευρωκοινοβούλιο είναι μία «χρυσή» πολιτική αποστρατεία, φαίνεται πως έχει πάψει πια να ισχύει.

Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει η DW στο ρεπορτάζ της, πολλά είναι τα παραδείγματα ευρωβουλευτών που μετά τη θητεία στο Στρασβούργο κατέλαβαν κορυφαία πολιτικά αξιώματα στη χώρα τους- από τον Λετονό Βάλντις Ντομπρόφσκις και τη Δανέζα πρωθυπουργό Χέλε Τόρνινγκ Σμιτ μέχρι και τον σημερινό πρωθυπουργό της Ελλάδας Αντώνη Σαμαρά, αλλά και τον μέχρι πρότινος ομόλογό του στην Ιταλία, Ενρίκο Λέτα.

 
Η νέα ευρωβουλευτής της ΝΔ, Ελίζα Βόζεμπεργκ επισημαίνει ότι «είναι συγκινητική η πρώτη εντύπωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Όταν κανείς γνωρίζει ότι είναι το πλέον σημαντικό νομοθετικό όργανο της Ευρώπης, αντιλαμβάνεται ένας Έλληνας ευρωβουλευτής οφείλει και πρέπει μέσα στα θεσμικά όργανα να υποστηρίζει τα συμφέροντα της πατρίδας μας».
 
Σε πιο …γλαφυρό ύφος ο νέος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Κατρούγκαλος συγκρίνει την έναρξη της κοινοβουλευτικής περιόδου με την έναρξη της …σχολικής χρονιάς:
 
«Πρώτη μέρα στο σχολείο, ε; Είναι καινούριος χώρος, προσπαθώ να προσανατολιστώ, γιατί ακόμα και ο προσανατολισμός σε αυτόν τον λαβύρινθο είναι προβληματικός. Από την άλλη μεριά, στην πραγματικότητα δεν είναι η πρώτη μέρα, γιατί έχουν προηγηθεί επαφές στην ομάδα της Ευρωαριστεράς για την κατανομή στις επιτροπές, που είναι κάτι ουσιώδες», λέει ο Έλληνας ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle
 
Κατακερματισμός, αλλά και διάθεση συνεργασίας
 
«Λαβύρινθος» δεν είναι μόνο το πολυδαίδαλο κτίριο, αλλά και η σύνθεση του Κοινοβουλίου: το πολιτικό σκηνικό της Ευρώπης είναι κατακερματισμένο όσο ποτέ άλλοτε, καθώς στο Στρασβούργο εκπροσωπούνται περισσότερα από 180 (!) πολιτικά κόμματα.
 
Κι όμως, η εικόνα που σχηματίζουν πολλοί ευρωβουλευτές, είναι ότι οι πολιτικές ομάδες καταβάλλουν προσπάθεια για να αναζητήσουν κοινή γραμμή, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει πολλές φορές στην «ελληνική πραγματικότητα».

Κάτι που φάνηκε και στις διαβουλεύσεις για την επανεκλογή του Μάρτιν Σουλτς στην προεδρία του Κοινοβουλίου, υποστηρίζει ο Γιώργος Κατρούγκαλος: 

 
«Υπάρχει μια διαφορά πολιτικού πολιτισμού. Έλεγε ένας Γάλλος πολιτικός, νομίζω ο Κλεμανσώ, ότι η δημοκρατία είναι το πολίτευμα που τηρεί τα προσχήματα. Στην Ελλάδα το προσχήματα δεν τηρούνται. Προσωπικά μου έκανε εντύπωση ότι ο Σουλτς, ξέροντας ότι δεν πρόκειται να ψηφιστεί από την Ομάδα της Αριστεράς, ήρθε και παρουσίασε τις απόψεις του στην ομάδα μας, δέχθηκε ερωτήσεις, αρκετές από τις οποίες ήταν αιχμηρές και προσπάθησε να τις απαντήσει όσο καλύτερα μπορούσε Αυτό όντως μου έκανε εντύπωση, είναι δείγμα ενός άλλου θεσμικού, πολιτικού πολιτισμού.»
 
Την προσπάθεια για αναζήτηση κοινού παρονομαστή επισημαίνει και ο Μίλτος Κύρκος, ευρωβουλευτής με «Το Ποτάμι», το οποίο συμμετέχει στην κοινοβουλευτική ομάδα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D), χωρίς ωστόσο να εντάσσεται στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. 
 
«Είναι η πρώτη παρουσία στο Στρασβούργο, αλλά είχαμε ήδη τέσσερις εβδομάδες εργασιών στις Βρυξέλλες, κυρίως για θέματα εσωκομματικά. Δεν είναι μια εύκολη διαδικασία, όμως μέσα από αυτή μαθαίνεις από την αρχή ότι πρέπεις να βρεις συνεργασίες, να βρεις συμμάχους, να εξηγήσεις γιατί μια θέση μπορεί να ανήκει σε σένα και όχι σε κάποιον άλλον».
 
Και αυτή δεν είναι η μόνη διαφορά με την πολιτική καθημερινότητα στην Ελλάδα, υποστηρίζει ο Μίλτος Κύρκος, γιος του ιστορικού ηγέτη της Αριστεράς Λεωνίδα Κύρκου που είχε διατελέσει επίσης ευρωβουλευτής στη δεκαετία του 1980.
 
«Το πρώτο είναι ότι οποιαδήποτε συμφωνία και οποιαδήποτε συζήτηση γίνεται είναι ανοιχτή. Σίγουρα υπήρχαν συζητήσεις μεγαλύτερες ή μικρότερες, αλλά υπήρχε μία διαφάνεια και μία επεξήγηση με κριτική και ανατροπή των αποφάσεων που παίρναμε. Αυτό είναι η πρώτη διαφορά. Η δεύτερη είναι ότι εδώ δεν υπάρχει ενός ανδρός αρχή. Είναι μια ολόκληρη πολιτική ομάδα με 191 μέλη, τα οποία όλοι μαζί, έχουν την ευθύνη των προτάσεών τους και δέχονται τα αποτελέσματα, τα οποία προκύπτουν». 
 
Ανησυχία για τους ευρω-σκεπτικιστές;
 
Το πολιτικό τοπίο κατακερματίζεται ακόμη περισσότερο μετά τις ευρωεκλογές του Μαίου με την είσοδο στην Ευρωβουλή ευρω-σκεπτικιστικών, ακραίων ή ξενοφοβικών πολιτικών δυνάμεων.

Ωστόσο, ο ευρωβουλευτής του κυπριακού κυβερνώντος κόμματος ΔΗΣΥ, Χρήστος Στυλιανίδης εμφανίζεται αισιόδοξος: 

 
«Είναι γεγονός ότι είχαμε αύξηση του ποσοστού αυτών των δυνάμεων στις τελευταίες ευρωεκλογές, όμως θα ήθελα να φανώ λίγο αιρετικός: πιστεύω με όσα έχουμε περάσει την τελευταία τριετία, τετραετία ως ευρωπαϊκός χώρος με τη μεγάλη οικονομική κρίση, οι δυνάμεις τις ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, της συνεργασίας για περισσότερη Ευρώπη, έδειξαν σημαντική ανθεκτικότητα. Σε ότι αφορά την Κύπρο, παρόλη τη μεγάλη αποχή, η οποία είναι όντως στενάχωρη, εν τούτοις δεν μπορεί κανείς να μην καταγράψει ότι το κυβερνών κόμμα αύξησε τα ποσοστά του…»
 
Αν και νέος ευρωβουλευτής, ο Χρήστος Στυλιανίδης είναι ένας από τους πιο έμπειρους πολιτικούς της Κύπρου, καθώς έχει διατελέσει βουλευτής Λευκωσίας, κυβερνητικός εκπρόσωπος στις κυβερνήσεις Κληρίδη και Αναστασιάδη, καθώς και Επίτροπος Ευρωπαϊκών Θεμάτων στο ΔΗΣΥ. 
 
Επισημαίνει και αυτός τις διαφορές ανάμεσα στο εθνικό και στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο:

«Διετέλεσα δύο κοινοβουλευτικές περιόδους στην Κύπρο βουλευτής. Ξέρω ότι σε επίπεδο Κοινοβουλίου, ακόμα και στην Κύπρο όπου το σύστημα είναι προεδρικό, εν τούτοις μεγάλο μέρος του κοινοβουλευτικού έργου έχει μια λογική καθαρά αντιπαραθετική. Εδώ είναι κάτι διαφορετικό: το κοινοβουλευτικό έργο είναι πιο εποικοδομητικό, θα έλεγα. Από την άλλη, λείπει η αμεσότητα της κοινοβουλευτικής αποδοχής που έχεις στα εθνικά κοινοβούλια. Νομίζω ότι είναι ένα αρνητικό, το οποίο κωδικοποιούμε ως δημοκρατικό έλλειμμα» τονίζει ο Κύπριος ευρωβουλευτής στην DW.