Δεκατρείς ηγέτες κρατών και δεκάδες νυν και πρώην υπουργοί, πολιτικοί, διπλωμάτες, ζητούν, με κοινή ανακοίνωση / επιστολή, την άμεση απελευθέρωση του Τζούλιαν Ασάνζ. Από Ελλάδα, συμμετέχουν μόνον ο Γιάννης Βαρουφάκης και ο Στέλιος Κούλογλου (αναρωτιέμαι που εξαφανίστηκε ο υπόλοιπος ΣΥΡΙΖΑ και γιατί πρέπει να εκπροσωπείται σε επίπεδο ενός ανθρώπου, και μάλιστα δημοσιογράφου – εκ θέσεως και επαγγέλματος στο πλευρό του Ασανζ. Μπράβο στον κο Κούλογλου, σε κάθε περίπτωση. Η θέση Βαρουφάκη είναι γνωστή και συνεπέστατη στο θέμα).

Ήταν μία από τις ειδήσεις που προϊδεάζουν για περαιτέρω και πρώτης γραμμής διεθνοποίηση της ακροαματικής διαδικασίας για την έκδοση ή μη του Τζούλιαν Ασσάνζ στις ΗΠΑ, και μια είδηση που πιέζει προς την πλευρά της Βρετανικής Δικαιοσύνης, καθώς μεταξύ των υπογραφώντων είναι και ο Τζέρεμυ Κόρμπυν, που, επιτέλους, παίρνει, ανοικτά και πιεστικά, ξεκάθαρη στάση στην υπόθεση. Αξίζει να αναφέρουμε εδώ ότι, από την πρώτη μέρα της διαδικασίας στο ίδιο τηλε-δωμάτιο με μας παρακολουθεί τη δίκη η Νάνσυ Καρολίνα Γκρατερόλ- Μοτίγια (Nancy Carolina Graterol-Montilla) μέλος του Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, και υποψήφιά του στις τελευταίες εκλογές, στο Τόττεριτζ.

Αν η παρουσία των Βρετανών Εργατικών, σε επίπεδο κορυφής στις υπογραφές και  με πολιτικό στέλεχος στην παρακολούθηση της διαδικασίας, έχει ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα και στέλνει ένα σαφές μήνυμα, η ηθική βαρύτητα των υπολοίπων υπογραφών είναι πολύ μεγάλη επίσης.

Την άμεση απελευθέρωση του Τζούλιαν Ασάνζ, στην επιστολή που δημοσιοποίησε πρώτο το Κονσόρτσιουμ Νιούζ,  ζητούν, εκτός του Κόρμπυν, 13 νυν και πρώην ηγέτες κρατών όπως ο Λουίς Θαπατέρο, η Ντίλμα Ρούσσεφ, ο Έβο Μοράλες, ο Ραφαέλ Κορρέα, ο Λούλα ντα σίλβα, ο Ραντ… Πολιτικοί ηγέτες, διακεκριμένοι διπλωμάτες, πρώην και νυν υπουργοί, ευρωβουλευτέςκαι βουλευτές από 27 κράτη υπογράφουν το κοινό κείμενο. Οι υπογραφές τους με έναν τρόπο προστίθενται σε εκείνες των 189 διεθνώς διακεκριμένων δικαστών, δικηγόρων, καθηγητών πανεπιστημίου της Νομικής επιστήμης, και νομικών, που πρόσφατα προειδοποιούσαν ότι η διαδικασία είναι αντικανονική, παραβιάζει τόσο το Διεθνές όσο και το Βρετανικό δίκαιο, καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα και, το κυριότερο, απειλεί την Ελευθερία του Τύπου και τις αρχές της Δημοκρατίας.

Η δεύτερη σημαντική είδηση, είναι, κατά τη γνώμη μου, η εμφάνιση άρθρου, στο περιοδικό Newsweek που καταδικάζει σαφώς και τη στάση της Αμερικάνικης Κυβέρνησης αλλά και την απόφαση της δικαστού να μην επιτρέψει την παρουσία της Διεθνούς Αμνηστίας.

Λεπτομέρειες για τις δύο κινήσεις, στο άρθρο μας το βράδυ, με την ανακεφαλαίωση της διαδικασίας, καθώς έχει ενδιαφέρον το αν θα υπάρξει αλλαγή ή όχι στη στάση των κατηγόρων του Ασανζ.