Για τον Μαχμούντ Καλίλ:
Όταν ρωτάς ποιο είναι το έγκλημα που διέπραξε, είναι ενδιαφέρον, αρχικά διότι δεν κατηγορείται για κάποιο έγκλημα. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση επιχειρεί να τον απελάσει μόνο και μόνο στη βάση ενός παλαιού νόμου που θεωρούν ότι δίνει δικαίωμα απέλασης για οποιονδήποτε ο υπουργός εξωτερικών θεωρεί ότι οι πολιτικές του απόψεις απειλούν τα διεθνή συμφέροντα των ΗΠΑ.
Είναι αντιδημοκρατική και ανελεύθερη ερμηνεία του νόμου. Είναι αντιδημοκρατικός νόμος για το νομικό μας σύστημα. Και προφανώς χρησιμοποιείται προκειμένου να τιμωρηθεί κάποιος που δεν έχει καν ακραίες απόψεις.
Πέρσι, κατά τις κινητοποιήσεις στο πανεπιστήμιο για τη Γάζα, είπε ξεκάθαρα σε συνέντευξη στο CNN ότι ο αντισημιτισμός δεν έχει θέση εδώ, ότι η απελευθέρωση των Εβραίων, Ισραηλινών και παλαιστινίων, είναι αλληλένδετη.
Δεν είναι κάποιος που εκφράζει λόγο μίσους ή πραγματικά, ριζοσπαστικές ιδέες. Από την άλλη, το έγκλημά του είναι ότι είναι Παλαιστίνιος, είναι δημόσια Παλαιστίνιος!
Πού βρίσκεται τώρα;
Ναι. Αυτή τη στιγμή ο Μαχμούντ κρατείται στη Λουιζιάνα σε ομοσπονδιακό κέντρο κράτησης τον απομάκρυναν βιαστικά από την πολιτεία, πριν προλάβουν οι δικηγόροι του να ασκήσουν ένσταση νομιμότητας.
Είναι σε ένα limbo. Περιμένουμε τον επόμενο γύρο νομικών διαδικασιών. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μεταφέρει τους κρατούμενους όπου νομίζει ότι οι δικαστές θα είναι πιο φιλικοί στη δική τους ατζέντα.
έτσι εν μέρει έχουμε μια νομική μάχη να τον φέρουμε στη Νέα Υόρκη ή το Νιου Τζέρσεϋ, όπου ανήκει, όπου θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την απέλαση.
Για τον “αντισημιτισμό”:
Εδώ και χρόνια, σε αυτή τη χώρα και σε άλλα μέρη του κόσμου, η άκρα δεξιά προσπαθεί να πείσει τον κόσμο ότι είναι από τη φύση του αντισημιτικό να ασκεί κανείς κριτική στο κράτος του Ισραήλ, να μιλάει υπέρ των Παλαιστινίων ή, για να το πούμε ωμά, να είναι Παλαιστίνιος. Αυτή είναι μια εξτρεμιστική άποψη που τελευταία έχει ξεπλυθεί και έχει περάσει στην κυρίαρχη αφήγηση. Και είναι επικίνδυνη με πολλούς τρόπους. Όπως είπατε, είναι γελοίο να νομίζει κανείς ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ενδιαφέρεται για την ασφάλεια των Εβραίων. Μιλάμε για κάποιον που συνδέεται με— όπως είπατε, με υπερασπιστές της λευκής ανωτερότητας, νεοναζί, ανθρώπους που διαδίδουν τη θεωρία της “μεγάλης αντικατάστασης”. Οπότε είναι γενικά επικίνδυνο για μια ελεύθερη κοινωνία να επιτρέπει οι όροι και οι ιδέες των πολιτικών δικαιωμάτων και της ισότητας και της ασφάλειας να εργαλειοποιούνται και να διαστρέφονται ως πρόσχημα για να καταπνιγεί η διαφωνία ή η πολιτική έκφραση. Είναι επίσης πολύ επικίνδυνο, για τους Εβραίους και τον εβραϊκό λαό να υπάρχει μια κυβέρνηση που προχωρά σε τόσο ακραίες, βίαιες, αυταρχικές υπερβάσεις και να λέει ότι το κάνει στο όνομά μας. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για την κράτηση του Μαχμούντ και άλλων, αλλά και για την διάλυση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, και όλων των δημόσιων αγαθών. Στα οποία ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Ίλον Μασκ και ο Ρόμπερτ Κένεντι επιτίθενται σε αυτή τη στιγμή. Ξέρετε, αργά ή γρήγορα, οι άνθρωποι θα ξυπνήσουν μπροστά στη τεράστια ζημιά που γίνεται στη χώρα μας, στις κοινότητές μας. Θα συνειδητοποιήσουν ότι οι γείτονές τους εξαφανίζονται. Και θα θυμηθούν ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είπε ότι το έκανε για να προστατέψει τους Εβραίους. Έτσι καλλιεργείς τον αντισημιτισμό. Κι έτσι, όταν μιλάμε για την εργαλειοποίηση της ιδέας του αντισημιτισμού, δεν μιλάμε απλώς για μια κακόβουλη, ανειλικρινή κατηγορία, ότι όποιος εκφράζει μη αποδεκτό πολιτικό λόγο είναι κατά κάποιον τρόπο αντιεβραίος. Μιλάμε για έναν πραγματικό κίνδυνο που περιλαμβάνει καταστολή και καταπίεση στο όνομα της υποτιθέμενης ασφάλειας των Εβραίων.
Για το σύνθημα “ποτέ ξανά”.
Είναι το σύνθημα «ποτέ ξανά». Είναι μια οργάνωση πολιτών, Εβραίων ενάντια στην πολιτική απελάσεων της ακροδεξιάς. Όταν λέμε “ποτέ ξανά” πολλοί έχουμε μεγαλώσει με τις ιστορίες για το Ολοκαύτωμα και όταν λέμε “ποτέ ξανά” εννοούμε ότι δεν θα αφήσουμε να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Για κάποιους, “ποτέ ξανά” εννοεί μόνο τους Εβραίους ή μόνο κάποιους Εβραίους. Εμείς, όταν λέμε “ποτέ ξανά” εννοούμε για κανέναν. Λοιπόν, η “Never Again Action” είναι μια οργάνωση πολιτών που αναγνωρίζει την απειλή της δαιμονοποίησης και της θυματοποίησης μεταναστών ή άλλων ομάδων. Θεωρεί ότι είναι σαν την απειλή που αντιμετώπισαν οι Εβραίοι στην Ευρώπη το ’30 και η Ευρώπη επέδειξε πολύ κακά αντανακλαστικά. Όσοι εργαζόμαστε σε αυτή την οργάνωση είμαστε αποφασισμένοι να μην αφήσουμε να ξανασυμβεί αυτό. Δεν θα το αφήσουμε να περάσει απαρατήρητο ή χωρίς αντίσταση. Και δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί στο όνομά μας.
[…]
Νομίζω ότι πρέπει να αναγνωρίσουμε και να αναδείξουμε το κουράγιο των εβραίων φοιτητών που αναγνωρίζουν ότι μια μορφή καταπίεσης που γνωρίζουμε από την ιστορία των οικογενειών μας και του πολιτισμού μας μια τέτοια καταστολή αντιμετωπίζουμε σήμερα. Και χρησιμοποιεί την εβραϊκότητα και την ασφάλεια των Εβραίων ως πρόφαση. Αυτό σημαίνει ότι Εβραίοι που παίρνουμε αποστάσεις έχουμε και μια ιδιαίτερη ευθύνη να σταθούμε απέναντί της. Με άλλα λόγια, η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι ακόμη και ειρηνικές διαμαρτυρίες για τη δικαιοσύνη σαν αυτές στις οποίες συμμετείχε ο Μαχμούντ θα τις αντιμετωπίζουν σαν αντισημιτισμό. Σε ένα τέτοιο κλίμα, οι Εβραίοι φοιτητές είναι οι μόνοι που μπορούν να ηγηθούν τέτοιων διαδηλώσεων τώρα.
Για τη μοναδικότητα του ολοκαυτώματος:
Είμαι ιστορικός. Θεωρώ αυτό το επιχείρημα προσβλητικό επαγγελματικά και πνευματικά. Να το πω διαφορετικά: Στην εβραϊκή παράδοση, στις Γραφές και την Τορά, δεν συναντάμε ξεκάθαρες και οριστικές περιγραφές γεγονότων της ιστορίας μας. Καταγράφονται εκδοχές που, μερικές φορές, είναι συγκεχυμένες ή αντιφατικές. Η εβραϊκή παράδοση δεν είναι να έχουμε μία εκδοχή της ιστορίας. Σημαίνει επίσης να έχουμε μια κουλτούρα ερμηνείας και αντιπαράθεσης, όπου προσπαθούμε σκληρά να κατανοήσουμε τι μας συνέβη στο παρελθόν και τι σημαίνει για τον κόσμο μας σήμερα. Στην αρχή του βιβλίου της Γενέσεως, αν το διαβάσετε, θα δείτε ξεκάθαρα ότι ο Θεός δημιουργεί την ανθρωπότητα δύο φορές. Υπάρχουν δύο εκδοχές του μύθου της δημιουργίας του κόσμου στην αρχή της Γενέσεως. Αυτό που λέω, ως φιλόλογος, είναι ότι είναι ξεκάθαρο πως οι άνθρωποι που συνέλεξαν αυτά τα κείμενα στην πρώιμη μορφή τους αντιλαμβάνονταν ότι μερικές φορές χρειάζεται να έχεις διαφορετικές ερμηνείες του ίδιου γεγονότος ή διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ιδέας, να πάρεις τις ιδέες και τα μαθήματα ή να δημιουργήσεις το πλαίσιο στο οποίο μπορείς να μάθεις από το παρελθόν σου και τις ιστορίες σου. Σκεπτόμενος με αυτές τις αρχές, θεωρώ εξωφρενικό να πούμε ότι υπάρχει μόνο μία ερμηνεία του Ολοκαυτώματος, ότι δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτε άλλο. Κατ’ αρχάς, δεν ήταν μόνο οι Εβραίοι θύματα του Ολοκαυτώματος, έτσι δεν είναι; Το Ολοκαύτωμα στόχευσε και άλλες εθνοτικές μειονότητες. Επιτέθηκαν σε μειονότητες με βάση το φύλο και τη σεξουαλικότητα. Και πράγματι, βλέπουμε αυτό να συμβαίνει στον κόσμο σήμερα. Οπότε καταλαβαίνω ότι κάποιοι που πιστεύουν ότι μία ερμηνεία του Ολοκαυτώματος δικαιώνει τη δική τους ατζέντα της εβραϊκής υπεροχής στην ιστορική Παλαιστίνη σήμερα. Καταλαβαίνω ότι θα είχαν κίνητρο να υποστηρίξουν ότι δεν μπορούμε να συγκρίνουμε το Ολοκαύτωμα με τίποτα, αλλά αυτό μου φαίνεται πνευματικά και ηθικά μη υπερασπίσιμο.
Για τον οικονομικό εκβιασμό προς το Columbia:
Αυτή η ατζέντα γράφεται για λογαριασμό του Τραμπ εν μέρει από διδάσκοντες εδώ στο Columbia, που ακόμη θυμώνουν που ο Edward Said ήταν καθηγητής εδώ, θυμώνουν που η ιστορία του Ισραήλ διδάσκεται στο τμήμα μεσανατολικών σπουδών και όχι σε ένα τμήμα αφιερωμένο στις σπουδές για το Ισραήλ, εξοργίζονται που πρέπει να δουν μια παλαιστινιακή κεφίγια, ή τη σημαία της Παλαιστίνης στο πανεπιστήμιο κατά τις διαμαρτυρίες. Έτσι, τα αίτηματα είναι πολύ ιδεολογικά και ενίοτε μια συναισθηματική αντίδραση στα γεγονότα των δύο τελευταίων ετών. Αλλά αυτό που λέτε είναι ότι εδώ διακυβεύεται κάτι πιο βαθύ, σε επενδύσεις που κάνουμε στην έρευνα στο πανεπιστήμιό σας. Και δεν θα το πάρετε πίσω, εκτός αν είστε έτοιμοι να κλείσετε ή να αναδιοργανώσετε το τμήμα μεσανατολικών σπουδών. Αυτό προφανώς δεν μπορεί να γίνει δεκτό. Η κυβέρνηση δεν πηγαίνει σε ένα παγωτατζίδικο να τους πει τι γεύση παγωτό να σερβίρουν και σε τι χωνάκι. Δεν κρίνεται μόνο πώς θα λειτουργεί το τμήμα μεσανατολικών σπουδών ή πώς θα προσλαμβάνουμε. Είναι ζήτημα αρχής, αν η κυβέρνηση μπορεί να υπαγορεύσει τον τρόπο λειτουργίας ανεξάρτητων πανεπιστημίων. Αν τα καταφέρουν με το τμήμα μεσανατολικών σπουδών, δεν υπάρχει λόγος να μην επιστρέψουν την άλλη βδομάδα, τον άλλο μήνα, του χρόνου, για το τμήμα που μελετά το κλίμα, τη φυλή, την εθνότητα ή προγράμματα για το φύλο.
πόσο έχουμε υποχωρήσει δεν είναι εντελώς ξεκάθαρο. Το πανεπιστήμιο είπε ότι η κυβέρνηση ζήτησε να μπει το τμήμα μεσανατολικών σπουδών σε αναγκαστική εποπτεία, που γίνεται σε περιπτώσεις τμημάτων πολύ προβληματικών και δυσλειτουργικών. Το πανεπιστήμιο είπε ότι αυτό δεν θα το κάνουμε, αλλά θα δημιουργήσουμε έναν αντιπρύτανη που θα εποπτέυει όλα τα προγράμματα του τμήματος μεσανατολικών σπουδών. Από τη μία, αυτό φαίνεται καλύτερο από αυτό που ζητούσε ο Τραμπ. την αναγκαστική εποπτεία. Αυτό είναι πολύ σημαντικό βήμα. Από την άλλη, κάναμε ακόμη περισσότερα. Η κυβέρνηση ήθελε να κάνουμε κάτι για ένα τμήμα. και εμείς απαντήσαμε ότι θα φτιάξουμε ένα ολόκληρο γραφείο που η δουλειά του θα είναι να επιθεωρεί όλα τα προγράμματα σπουδών στο πεδίο και θα κάνουμε ότι ήταν δική μας ιδέα. Ποιος θα το αναλάβει αυτό; Υποθέτω ότι είναι κρίσιμο. Ναι. Υπάρχει ένας καινούργιος ανώτερος αντιπρύτανης για να εξετάσει ό,τι ονομάζουμε προγράμματα σπουδών πεδίου. Το άτομο που κατέχει αυτή τη θέση είναι, αυτή τη στιγμή, ένας κοσμήτορας. Και, να σας πω, ένα από τα πράγματα που συνέβησαν τον τελευταίο μήνα είναι ότι το πανεπιστήμιο προσπάθησε να βρει τρόπο να δώσει στην κυβέρνηση αυτό που ήθελε με τρόπο θα ήταν ανεκτός από την πανεπιστημιακή κοινότητα ή που θα μπορούσαν να παρουσιαστούν ότι είναι σύμφωνα με τις δικές μας ιδέες ή ήταν ήδη μέρος της ατζέντας μας. Και ένας από τους λόγους που η προσωρινή μας πρόεδρος απολύθηκε, νομίζω, επειδή προσπάθησε να βρει μια μέση λύση, ενώ τελικά δεν υπάρχει μέση λύση. Η κυβέρνηση παίρνει πολλά από αυτά που ήθελε. Έχουμε πανεπιστημιακή αστυνομία που μπορεί να συλλάβει φοιτητές και να χρησιμοποιήσει φονική βία. Έχουμε τον αντιπρύτανη που επιβλέπει το πρόγραμμα του τμήματος μεσανατολικών σπουδών. Ποιος ξέρει τι κάνουν στις εγγραφές; Μιλάνε για αναμόρφωση της συγκλήτου του πανεπιστημίου μας. Φαίνεται ότι κάνουν πολλά από αυτά που ζητάει η κυβέρνηση. Απ’ όσο γνωρίζω, δεν μας έχουν επιστρέψει τη χρηματοδότηση.
Για τις απειλές κατά της ζωής του:
Όμως, ξέρετε, ο Μαχμούντ Καλίλ και ο Μοχσέν Μαντάουι είναι νόμιμοι, μόνιμοι κάτοικοι σύμφωνα με το Σύνταγμά μας έχουν τα ίδια δικαιώματα με μένα και τους πήγαν σε κέντρα κράτησης για απέλαση. Δεκάδες, εκατοντάδες άνθρωποι, μετανάστες στη χώρα μας έχουν μεταφερθεί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Ελ Σαλβαδόρ και η κυβέρνηση εξετάζει την επέκταση σε πολίτες μετά. Το πιο τρομακτικό είναι ότι δεν ξέρουμε τώρα πραγματικά Πού θα φτάσει αυτό. Για τις απειλές, ειλικρινά, όσοι συμμετέχουν στο κίνημα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη είναι συνηθισμένοι στις απειλές κατά της ζωής τους. Συμβαίνει σε αυτό το πεδίο. Και πολλές… Πρέπει να τις παίρνεις στα σοβαρά. Ωστόσο νομίζω ότι είναι εκφράσεις ανθρώπων που είναι στην πραγματικότητα δειλοί, είναι θυμωμένοι και προσπαθούν και ψάχνουν τρόπους να τρομοκρατούν τον κόσμο. Εδώ και χρόνια σε αυτή τη χώρα το κίνημα κατά της Παλαιστίνης έχει καταφέρει να καταστέλλει την ελευθερία του λόγου που δεν τους αρέσει, εκφοβίζοντας και απειλώντας ανθρώπους ώστε να σιωπήσουν. Πιστεύω ότι αυτό δεν θα λειτουργεί πια. Η κοινή γνώμη για τη μεταχείριση των Παλαιστινίων από το Ισραήλ αλλάζει. Ο κοσμός μπορεί να δει να δουν τη φρίκη και την καταστροφή που έχει προκληθεί στη Γάζα, τη συνεχιζόμενη βία και το καθεστώς απαρτχάιντ στη Δυτική Όχθη και παντού στο Ισραήλ. Πιστεύω ότι οι παλιές στρατηγικές εκφοβισμού των ανθρώπων ώστε να σιωπήσουν, δεν έχουν μέλλον.
Για τις «υπερβολές της woke ατζέντας»:
Στη δουλειά μου έρχομαι σε επαφή με πολλούς φοιτητές που είναι καινούργιοι στο πανεπιστήμιο προσωπικό και διδακτικό προσωπικό που είναι καινούργιοι στο πανεπιστήμιο και, κατά την άποψή μου, δεν μου στοιχίζει τίποτα να κάνω τον χώρο που βρίσκομαι πιο φιλόξενο για τα άτομα αυτά για να πουν πώς αυτοπροσδιορίζονται και πώς θέλουν να τους απευθυνόμαστε. Νομίζω ότι δεν μου στοιχίζει τίποτα. Υπάρχει μόνο το όφελος ότι δημιουργείται ένα πιο φιλόξενο περιβάλλον. Πολλοί χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη, το “woke” και νομίζω ότι πρέπει να απαιτούμε να μας ορίσουν τι εννοούν όταν το χρησιμοποιούν. Τι σημαίνει αυτή η λέξη; Διότι, για μένα αυτό προέρχεται από την αφροαμερικανική λαϊκή γλώσσα σε αυτή τη χώρα, η παλιά έκφραση “stay woke” σημαίνει να είσαι σε εγρήγορση, ζωντανός να έχεις επίγνωση του συστήματος καταπίεσης και ανισότητας πάνω στο οποίο είναι δομημένη η κοινωνία μας. Σημαίνει να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά να αντιλαμβάνεσαι τις δομές των σχέσεων εξουσίας στον κόσμο γύρω μας. Δεν καταλαβαίνω πού είναι το πρόβλημα σε αυτό. Και δεν βλέπω τι αντίρρηση μπορεί να έχει κανείς σε αυτό, εκτός από όσους ωφελούνται από τη δομική ανισότητα ή επενδύουν στη διαιώνισή της. Κοιτάξτε, όταν κέρδισε τις εκλογές ο Ντόναλντ Τραμπ, πολλοί έσπευσαν να αποδώσουν τη νίκη του στην Αριστερά στη χώρα που το έχει παρακάνει, με τη συμπερίληψη ή την υπεράσπιση των τρανς και non binary αδερφών μας, την υπεράσπιση των μεταναστών. Νομίζω ότι πολλοί από αυτούς που ενοχλούνταν για το ότι έπρεπε να σκεφτούν τα δικά τους προνόμια ή για τη δομική αδικία βρήκαν ευκαιρία να κατηγορήσουν το κίνημα.
Έχουμε ανάγκη από την αλληλεγγύη των συναδέλφων μας:
Θα έλεγα ότι είμαστε σε μια φάση σε αυτή τη χώρα, όπου έχουμε μεγάλη ανάγκη από την αλληλεγγύη των συναδέλφων μας σε άλλες χώρες. Πολλά μπορεί να πει κανείς για το αν οι ΗΠΑ είναι με τις δυνάμεις του καλού για τον πλανήτη. Σίγουρα. Είμαι πολύ επικριτικός για πολλά από αυτά που κάνει η κυβέρνησή μας, όπως η συνεχιζόμενη γενοκτονία στη Γάζα. Ομως εδώ και χρόνια, η ανώτατη εκπαίδευση σε αυτή τη χώρα ήταν από τα πιο πολύτιμα αποκτήματά μας. Είχα τη χαρά να εργαστώ και να διδάξω ερευνητές που έρχονται από όλον τον κόσμο, και από την Ελλάδα, να σπουδάσουν στις ΗΠΑ, κάποιοι έμειναν και κάποιοι επέστρεψαν στην Ελλάδα ή άλλα μέρη στον κόσμο για να διδάξουν και να σπουδάσουν. Και πραγματικά πιστεύω ως πανεπιστημιακός ότι η κουλτούρα που έχουμε στην ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας είναι από τα βασικά μας εξαγωγικά αγαθά. Και τώρα απειλείται. Εκτιμούμε τόσο πολύ τις εκφράσεις αλληλεγγύης και υποστήριξης από πανεπιστημιακούς και ερευνητές σε άλλες χώρες, εν μέρει διότι αυτή τη στιγμή στη χώρα μας οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί μας της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν στέκονται στο πλευρό μας όπως θα έπρεπε. Πάντοτε αναγνώριζα ως ερευνητής ότι στο πεδίο μου είμαι μέλος μιας διεθνούς κοινότητας. Βλέπουμε με συγκίνηση την υποστήριξη αυτής της κοινότητας τώρα. Και ελπίζω ερευνητές σε άλλα μέρη του κόσμου που βλέπουν τι συμβαίνει στην ανώτατη εκπαίδευση σε αυτή τη χώρα θα συνεχίσουν να μας υπερασπίζονται.
Δείτε τη συνέντευξη εδώ: