Εφετείο για τη δολοφονία Ζακ: Καταθέτει ο αδερφός του – «Ο Ζακ φαίνεται δεν είναι άξιος και για δικαιοσύνη, διότι αυτοί οι άνθρωποι είναι έξω»

Συνεχής ενημέρωση από το Παρατηρητήριο της δίκης για τον φόνο του/της Ζακ Κωστόπουλου / Zackie Oh, ZackieOh Justice Watch

Παρόντες κατηγορούμενοι: Αθανάσιος Χορταριάς
Ώρα έναρξης: 09:24

Πρόεδρος: Ελάτε, κύριε κατηγορούμενε. Δημόπουλος Σπυρίδων;
Αναγνωστόπουλος: Απών κυρία πρόεδρε, [εκπροσωπείται] με εξουσιοδότηση.
Πρ: Χορταριάς
Χορ: Παρών
Πρ: Να εκφωνήσουμε και μάρτυρες.
Κωστόπουλος Ευθύμιος; Απών, είναι άρρωστος.
Καλόγρηας, παρών.
Μαριαννού Σουλτάνα, παρούσα.

[Εκφωνεί κατάλογο μαρτύρων]

Εισαγγελέας: [Αναγιγνώσκει κατηγορητήριο] «[…] κατηγορούνται ως υπαίτιοι ότι: στην Αθήνα στις 21/09/2018 […] προκάλεσαν θανατηφόρες σωματικές βλάβες στον Ζαχαρία Κωστόπουλο, προκαλώντας τον θάνατο του παθόντος […] έπληξε με κλωτσιές στην κρανιοεγκεφαλική χώρα […] αποτέλεσμα των κακώσεων ήταν να τεθεί σε λειτουργία ο μηχανισμός στρες […] το επελθόν αποτέλεσμα του θανάτου οφείλεται σε αμέλεια των κατηγορουμένων, διότι θα μπορούσαν να το προβλέψουν […] από έλλειψη προσοχής που ώφειλαν και μπορούσαν να καταβάλλουν […]»

Κατάθεση κατηγορούμενου Χορταριά 

Πρ: Κύριε κατηγορούμενε, [τι δηλώνετε] επί της κατηγορίας;
Χορταριάς: Δηλώνω κατηγορηματικά αθώος. Σε καμία περίπτωση το επελθόν αποτέλεσμα δεν είχε σχέση με την ελάχιστη δράση, στην οποία για πολύ λίγα δευτερόλεπτα προσπάθησα να τον αφοπλίσω. Σε κάθε περίπτωση ο κύριος Κωστόπουλος ήταν σε ξένο μαγαζί και έκανε ληστεία και είχε στα χέρια του μαχαίρι, το οποίο του το πήρα εγώ και σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να του κάνω κακό και δε δέχομαι ότι το θανατηφόρο αποτέλεσμα είχε σχέση με τη δράση.
Αναγνωστόπουλος: Ο κατηγορούμενος [Δημόπουλος] αρνείται, ισχυρίζεται ότι δεν πληρείται το υποκειμενικό στοιχείο της αμέλειας και επικουρικώς ζητά τη συνδρομή των προυποθέσεων του 22ΠΚ περί άμυνας και των ελαφρυντικών περιστάσεων των παραγράφων 84 2α, γ, ε .
Γλύκας: [Υπεράσπιση Χορταριά] [Εγχειρίζει στην έδρα] Κατάλογος μαρτύρων υπεράσπισης.

Κατάθεση αδερφού Ζακ, Νικολάου Κωστόπουλου 

Πρ: Να έρθει ο κ. Κωστόπουλος Νικόλαος.
[Εκφωνεί μάρτυρες υπεράσπισης]
Αναγνωστόπουλος: Για τους υπόλοιπους μάρτυρες του κατηγορητηρίου που ήταν απόντες θα μεριμνήσει το δικαστήριο;
Πρ: Ας ξεκινήσουμε σήμερα να δούμε πόσους θα εξετάσουμε, όπως είναι στη σειρά οι μάρτυρες και θα δούμε ποιανού είναι αναγκαία η παρουσία.
Παπαρρούσου: Να μεταφέρω ένα αίτημα του κ. Μητσομπόνου, που είναι σκιτσογράφος και θέλει να καταγράψει.
Πρ: Το να καταγράψει τι είναι; Δεν καταλάβα, τι να καταγράψει;
Παπαρρ: Σκίτσα από τη διαδικασία. Προφανώς και δεν μπορεί να την καταγράψει. Έτσι είχε γίνει και στον πρώτο βαθμό, με την άδεια του δικαστηρίου.
Πρ: Νομίζω ότι δεν είναι απαραίτητο.
Εισ: Σκίτσο μπορεί να κάνει.
Πρ: Εντάξει, κοιτάξτε ας αφήσουμε και λίγο τους μιμητισμούς, είμαστε και Ελλάδα εδώ. Η δίκη έχει σημασία, όχι αυτά εδώ.
Πρ: Κωστόπουλος Νικόλαος, δεν ορκίζεστε, είστε ο αδερφός του θανόντος. Τι θέλετε να πείτε στο δικαστήριο;
Νίκος: Ο αδελφός μου δολοφονήθηκε πριν 5 χρόνια και περισσότερο. Όταν εγώ κατέφτασα και πήγα στον τόπο, κατάλαβα ότι έχω να κάνω με ένα εχθρικό κλίμα, καθώς όλοι οι υπάλληλοι των καταστημάτων δεν μου έδιναν καμία πληροφορία και μου έλεγαν πως αυτοκτόνησε. Έχουμε να κάνουμε με συγκεκριμένη κατεύθυνση προς το εχθρικό κλίμα. Ύστερα, όταν είδα τη δικογραφία με τη δικηγόρο κατάλαβα ότι δεν είχε καταγραφεί τίποτα, μόνο 3 σελίδες. Τον αδελφό μου τον σκότωσαν στις κλωτσιές. Εδώ και πέντε χρόνια δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι θεωρούσαν πως ο Ζαχαρίας δεν άξιζε να ζει και φαίνεται ότι δεν είναι άξιος και για δικαιοσύνη, γιατί βλέπω ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι έξω.
Πρ: Ποιους εννοείτε;
Ν.Κωστ: Τους δολοφόνους.
Πρ: Καταδικάστηκαν.
Ν.Κωστ: Είναι ελεύθεροι, δύο μήνες φυλάκιση για ένα έγκλημα δεν θεωρώ ότι είναι τιμωρία.
Πρ: Πότε πήγατε στο σημείο των γεγονότων;
Ν.Κωστ: Πήγα Κυριακή και η δολοφονία είχε γίνει Παρασκευή.
Πρ: Και ρωτούσατε τα καταστήματα;
Ν.Κωστ: Προσπαθούσα να μάθω παραπάνω για το τι έγινε και κανείς δεν ήξερε.
Πρ: Πάντως δε φαίνεται να τον γνώριζαν.
Ν.Κωστ: Ναι, και κανείς δεν ήξερε, και είμαι πεπεισμένος ότι αν ήμουν εκεί δε θα συνέβαινε αυτό.
Πρ: Εσείς ήσασταν στο εξωτερικό τότε;
Ν.Κωστ: Ναι, στην Ολλανδία. Όταν το έμαθα ήμουν στο Μόναχο.
Πρ: Είχατε επικοινωνία με τον αδερφό σας; Τακτική;
Ν.Κωστ: Ναι, τακτική, μέσα στην εβδομάδα 2-3 φορές θα μιλούσαμε. Τον Αύγουστο, πριν τον συμβάν, είχα έρθει κι εγώ Ελλάδα, στην Ιτέα και περάσαμε μαζί 20 μέρες.
Πρ: Είχε κάποια προβλήματα υγείας;
Ν.Κωστ: Ήταν οροθετικός και έπαιρνε την αγωγή του.
Πρ: Γνωρίζετε αν αντιμετώπιζε προβλήματα πανικού;
Ν.Κωστ: Όχι, δεν είχε τέτοια θέματα, ήταν ένας άνθρωπος ενεργός, έγραφε. Μια εβδομάδα πριν έκανε και ντραγκ σόου στο Ψυρρή.
Πρ: Τι είναι αυτά; Αυτά τα αγγλικά δεν καταγράφονται και δεν είναι εύκολο να θυμόμαστε, τι εννοείτε;
Ν.Κωστ: Χορευτικά σόου.
Πρ: Και πώς, τώρα, περιγράφεται από μια μάρτυρα που του συμπαραστεκόταν ότι εκείνη την ημέρα ότι ήταν σε μια κατάσταση πανικού; Δεν είχαν αναφερθεί ποτέ αυτά στην οικογένεια;
Ν.Κωστ: Όχι, ποτέ, ο αδελφός μου, του είχαν επιτεθεί λεκτικά και σωματικά και άλλες φορες, είχε σίγουρα μια ανησυχία όταν βρίσκόταν σε εχθρικό κλίμα. Έχω υπάρξει σπίτι όταν είχε γυρίσει ματωμένος από επίθεση στο Γκάζι που του επιτέθηκαν 4 άτομα, μια φορά είχε τρέξει και είχε προλάβει να ξεφύγει. Του έχουν μπλοκάρει την είσοδο στο σπίτι του γιατί δεν ξέρω τι νόμιζαν. Είχε δεχτεί στο παρελθόν πολλά που τον έκαναν να είναι προσεκτικός και ανήσυχος.
Πρ: Σας είπε κάποιος μάρτυρας για κάποια τέτοια συμπεριφορά του, κάποιο πρόβλημα που εμφανίστηκε εκείνη την ημέρα; Από τον κόσμο που ρωτήσατε από τα μαγαζιά, σας περιέγραψε κάποιος ότι είχε έρθει σε κάποια κατάσταση ανησυχίας;
Ν.Κωστ: Κανένας δε μου απάντησε. Και οι δύο άνθρωποι που ρώτησα μου είπαν ότι αυτοκτόνησε και κατάλαβα ότι δεν θέλουν να μου δώσουν πληροφορίες.
Πρ: Δύο αδέλφια ήσασταν;
Ν.Κωστ: Τρεις
Πρ: Τρια αγόρια;
Ν.Κωστ: Ναι
Πρ: Τα προβλήματα με την οροθετικότητα τα είχε αντιμετωπίσει;
Ν.Κωστ: Ναι η οροθετικότητα με την αγωγή αντιμετωπίζεται, δεν είναι η δεκαετία του 80.
Πρ: Δεν του δημιουργούσαν κάποιο προβλημα, καποια παρενέργεια;
Ν.Κωστ: Ήταν οροθετικός από τα 24-25 του.
Πρ: Πόσα χρόνια ακολουθούσε αυτή τη θεραπεία;
Ν.Κωστ: 9 χρόνια, αυτό που θέλω να προσθέσω είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι ποτέ δεν μετανόησαν και θα το ξαναέκαναν, αυτό έχω καταλάβει. Και είναι ατιμώρητοι.
Πρ: Δηλαδή εσείς ό,τι γνώση έχετε είναι από το δικαστήριο, δεν γνωρίζετε από μόνος σας, εκεί που επιχιρήσατε να διερευνήσετε κατι άλλο. Με τον φίλο του που ήτανε μαζί του εκείνο το βράδυ, μιλήσατε;
Ν.Κωστ: Έχω προσπαθήσει στις αρχές και μετά αλλά ήταν σε δυσκολη κατάσταση, και δεν τα έχω καταφέρει.
Πρ: Ενώ γνωρίζατε από τον αδερφό σας ότι είχαν φιλική σχέση;
Ν.Κωστ: Όχι, δεν το γνώριζα.
Πρ: Γνωρίζατε τα πρόσωπα, τους φίλους του αδερφού σας;
Ν.Κωστ: Επειδή έλειπα 2 χρόνια στο εξωτερικό δεν τους γνώριζα όλους.
Πρ: Μιλήσατε με άλλους ανθρώπους που ήταν κοντά του;
Ν.Κωστ: Με τη φίλη του τη Σοφία, ναι, που δεν είναι μάρτυρας.
Πρ: Σας είπε κάτι για τη συμπεριφορά του;
Ν.Κωστ: Κάτι σχετικό όχι.
Πρ: Με τους γονείς σας τι επικοινωνία είχαν;
Ν.Κωστ: Κανονική, ζούσαν επίσης στο εξωτερικό και οι δύο.
Πρ: Και οι δύο γονείς ήταν στο εξωτερικό; Δεν ζουν στην Ελλάδα;
Ν.Κωστ: Πλέον ζούνε εδώ, τότε ήταν στην Αμερική.
Πρ: Δηλαδή ήταν μόνος του εδώ. Και ο αδερφός ο άλλος που ήταν;
Ν.Κωστ: Και αυτός στην Αμερική, είχε επιλέξει να είναι εδώ εκείνος.
Πρ: Οικονομικά πώς ήταν η κατάστασή του;
Ν.Κωστ: Κανονική, έπαιρνε το επίδομα για την οροθετικότητά του, έκανε τα σόου του που πληρωνόταν, έγραφε άρθρα που πληρωνόταν. Αν καθυστερούσε το επίδομα, βοηθούσαν οι γονείς μου.
Πρ: Δηλαδή ήταν ανεξάρτητος οικονομικά;
Ν.Κωστ: Ναι, αν χρειαζόταν βοήθεια, όπως και σε εμένα, θα έδινε η μαμά και ο μπαμπάς.
Πρ: Και εκείνο το διάστημα η οικογένεια δεν είχε καταλάβει ότι βρίσκεται σε κάποια κατάσταση πιο έκτακτη;
Ν.Κωστ: Όχι και ήμασταν από τον Αύγουστο μαζί, και μια χαρά ενεργός ήταν, προσπαθούσε να πλανάρει το μέλλον του τα σόου του, ένας κανονικός άνθρωπος ήταν.
Πρ: Ο κ. εισαγγελέας.
Εισαγγελέας: Σχέση με χρήση αλκοόλ είχε ο αδερφός σας;
Ν.Κωστ: Την κανονική σχέση που έχουμε όλοι.
Εισ: Κάποιο θέμα με ναρκωτικά;
Ν.Κωστ: Όχι.
Εισ: Η μάρτυρας Κ.Σ. την ξέρετε εσείς;
Ν.Κωστ: Τώρα την ξέρω, δεν την ήξερα.
Εισ: Ξέρετε τι σχέση είχαν με τον αδερφό σας;
Ν.Κωστ: Φιλική σχέση.
Εισ: Ξέρετε αν συμπαραστεκόταν στον αδερφό σας;
Ν.Κωστ: Οι φίλοι συμπαραστέκονται γενικά, πιο συγκεκριμένα όχι.
Εισ: Κάτι επιπλέον δεν ξέρετε;
Ν.Κωστ: Όχι, δεν γνωρίζω κάτι συγκεκριμένο. Συμπαραστεκόταν σαν φίλη.
Εισ: Είπατε του είχαν επιτεθεί; 2-3 φορές είπατε, με αφορμή τι;
Ν.Κωστ: Μπορεί να είχε βαμμένα τα νύχια του.
Εισ: Εδώ δεν είχαμε τέτοια περίπτωση.
Ν.Κωστ: Δυστυχώς δεν ελέγχθηκε κάτι τέτοιο, γιατί η έρευνα για το ρατσιστικό κίνητρο έκλεισε γρήγορα.
Εισ: Ούτε εσείς ξέρετε κάτι τέτοιο;
Ν.Κωστ: Γνωρίζω ότι αν ήμουν εδώ δε θα είχε συμβεί.
Εισ: Τα κίνητρα των κατηγορουμένων δεν ήταν τέτοια…
Ν.Κωστ: Δεν διερευνήθηκαν ποτέ.
Εισ: Με την καρδια είχε ποτέ θεμα; […]
Πρ: Από την έδρα ερώτηση; [Κανείς] Η πολιτική αγωγή…
Παπαπαντολέων: Συμπληρωματικά, είπατε δεν είχε θέματα υγειας πέρα από την οροθετικότητα, ψυχικής υγείας;
Ν.Κωστ: Όχι, εννοώντας, αν είχε κατάθλιψη, ας πούμε;
Παπαπ: Ήταν ένα πρόσωπο που πάθαινε πανικούς; ήταν διπολικός; είχε κατάθλιψη; κάτι που να ήταν ένα πρόβλημα ψυχικής υγείας;
Ν.Κωστ: Όχι.
Παπαπ: Συνεργαζόταν με τη Στέγη Ωνάση;
Ν.Κωστ: Παραστάσεις και σε μια ταινία, που ήταν παραγωγή της Στέγης.
Παπαπ: Οικονομικά ήταν ανεξάρτητος;
Ν.Κωστ: Ναι ήταν επαρκές το εισόδημα.
Παπαπ: Γιατί χρειαζόταν η οικογένεια να τον βοηθάει;
Ν.Κωστ: Όταν καθυστερούσε το επίδομα μπορεί να του έδιναν 100 ευρώ μέχρι να μπει, όπως κι εγώ.
Παπαπ: Είχε ποτέ ποινικό παρελθόν;
Ν.Κωστ: Όχι.
Παπαπ: Ή και ανήλικος ακόμα; παραβατικότητα; κλοπές, κάτι στην Ιτέα;
Ν.Κωστ: Όχι, δεν γνωρίζω κάτι τέτοιο, ούτε είχε κάποια τέτοια ροπή. Είχαμε και μια διαφορά ηλικίας που δε γνωρίζω τι έκανε στην εφηβεία του, αλλά δεν ξέρω κάτι τέτοιο.
Παπαπ: Εσείς ως ενήλικοι ζήσατε καθόλου μαζί;
Ν.Κωστ: Από το 2010 μέχρι το 2015 μαζί, ναι.
Παπαπ: Άρα την ξέρετε τη ζωή του, δεν είναι ότι ήταν πολύ μεγαλύτερος και δεν είχατε επαφή με τον αδερφό σας. και εσείς και η οικογένεια;
Ν.Κωστ: Είχαμε μια διαφορά, αλλά για 5 χρόνια ζούσαμε μαζί, εννοειται είχαμε επαφή. Πηγαίναμε στην Ιτέα. Έκανε και ο καθένας τις διακοπές του αλλά ήμασταν κοντά, και γιορτές και όλα.
Παπαπ: Υπήρχε κάποιος λόγος να συμπαρασταθεί κάποιος στον αδερφό σας;
Ν.Κωστ: Όχι, αλλά φαντάζομαι μέσα στη ζωή σου μπορεί να θες στήριξη οποιαδήποτε, αν δεν πάει καλά η δουλειά, αν χώρισες…
Παπαπ: Πάντως δεν χρειαζόταν κάποια βοήθεια είτε για λόγους οικονομικούς, είτε ψυχολογικούς;
Γλύκας: [Παρεμβαίνει] Έχω μετρήσει 6 ερωτήσεις τώρα…
Πρ: Κύριε συνήγορε, σας παρακαλώ, μη διακόπτετε.
Γλ: Κυρία πρόεδρε, να μη γίνονται υποδείξεις στις ερωτήσεις.
Πρ: Είπατε έχετε τελειώσει ΑΣΟΕΕ, και;
Ν.Κωστ: Και έχω κάνει μεταπτυχιακό στο μάρκετινγκ.
Πρ: Και τώρα ζείτε εδώ;
Ν.Κωστ: Ναι.
Παπαρρούσου: Κύριε μάρτυρα, εσείς πώς πληροφορηθηκατε τον θάνατο;
Ν.Κωστ: Εμένα με κάλεσε το πρωί του Σαββάτου η θεία μου.
Παπαρρ: Από την αστυνομία τι σας είπαν;
Ν.Κωστ: Η αστυνομία ενημέρωσε τη θεία μου ότι ο Ζαχαρίας μπήκε να ληστέψει και σκοτώθηκε.
Παπαρρ: Αυτό; Αυτό επιβεβαιώθηκε ή ανατράπηκε;
Ν.Κωστ: Όχι, δεν ήταν η αλήθεια, το έχουμε δει τι συνέβη.
Παπαρρ: Πώς μάθαμε όλη την αλήθεια μετά;
Ν.Κωστ: Με τα βίντεο…
Παπαρρ: Θέλετε να πείτε στο δικαστήριο πώς μαθεύτηκε η αλήθεια;
Ν.Κωστ: Πουλήθηκε για 500 ευρώ το βίντεο, δημοσιεύθηκε και έτσι μάθαμε ποιοι.
Παπαρρ: Και έτσι μάθαμε ποιοι σκότωσαν τον αδελφό σας.
Ν.Κωστ: Μάλιστα.
Γλ: Τέτοιες ερωτήσεις δεν επιτρέπουμε. Κυρία πρόεδρε έχουμε τέτοιο αδίκημα;
Πρ: Κύριε συνήγορε.
Γλ: Είναι ανθρωποκτονία το αδίκημα;
Ν.Κωστ: Θα έπρεπε να είναι.
Πρ: Συνεχίστε.
Παπαρρ: Οι κατηγορούμενοι πώς αντέδρασαν μετά το αδίκημα; Καταρχάς η αστυνομία πήγε μετά να πάρει καταθέσεις να μάθει τι έγινε;
Ν.Κωστ: Ποτέ δεν έκλεισε τον χώρο η αστυνομία, δόθηκε αρκετός χρόνος να διαγραφούν τα στοιχεία. Εγώ γνωρίζω πως ο Δημόπουλος βγήκε στην τηλεόραση, λίγο αργότερα, και μιλούσε με πραότητα λέγοντας πως ο αδερφός μου πήγε να τον ληστέψει και αυτοκτόνησε. Ο Χορταριάς μπήκε στο τουίτερ με το όνομά του και έγραφε για αυτοκτονία.
Οι άνθρωποι αυτοί, λίγες ώρες αφότου έκαναν αυτό… δεν ξέρω… δεν ξέρω τι μπορεί να συμβαίνει σε έναν άνθρωπο που σκοτώνει κάποιον και δεν το αισθάνεται καν.
Παπαρρ: Και επειδή άκουσα πάλι τον κ. κατηγορούμενο να αναφέρεται σε ληστεία, μπήκε να ληστέψει ο αδελφός σας;
Ν.Κωστ: Για κανένα λόγο.
Παπαρρ: Βρέθηκαν ευρήματα πάνω του;
Ν.Κωστ: Τίποτα απολύτως.
Παπαρρ: Για ποιο λόγο μπήκε μέσα;
Ν.Κωστ: Είχε φοβηθεί.
Παπαρρ: Διερευνήθηκε ο λόγος για τον οποίο μπήκε στο κοσμηματοπωλείο;
Ν.Κωστ: Όχι, επί της ουσίας όχι. Τα άτομα που τον εμπόδισαν να μπει στον Βενέτη, ο ένας βρέθηκε μετά από δικό μου αίτημα στο Forensic Architecture, μέσα σε δύο μέρες αφού το διερεύνησαν, πήγε και κατέθεσε.
Παπαρρ: Επίσης άκουσα ξανά τον κατηγορούμενο να επανέρχται στο αφήγημα του μαχαιριού.
Ν.Κωστ: Το συγκεκριμένο μαχαίρι που βρέθηκε, δεν υπήρχαν αποτυπώματα του Ζαχαρία. Το οποίο, όλως τυχαίως μοιάζει και με τα μαχαίρια που ήταν σε ταβέρνα δίπλα στο κοσμηματοπωλείο.
Πρ: Υπάρχουν κι άλλα αποδεικτικά στοιχεία που είναι ξεκάθαρα, οπότε να μην ρωτάμε τον μάρτυρα. Κάποια θέματα προκύπτουν από άλλα αποδεικτικά μέσα.
Εισ: Ο μάρτυρας του Βενέτη, αναγνώρισε τον κ. Κουζαντζάκογλου;
Παπαρρ: Αν μου επιτρέπετε, είναι μάρτυρας που φαίνεται από την αρχή μέχρι το τέλος και η αστυνομία δεν τον αναζήτησε ποτέ.
Πρ: Εντάξει, ενταξει. Παρακαλώ, η υπεράσπιση.
Αναγν: Έχετε δώσει μια κατάθεση στον ανακριτή [διαβάζει] που λέτε ότι είχε κάποιο πρόβλημα υγείας και τον ρωτήσατε αν είχε πάει στον γιατρό. Μπορείτε να πείτε σε τι μικροπροβλήματα αναφέρεστε;
Ν.Κωστ: Δερματικό, που τον ανησυχούσε.
Αναγν: Λέτε ότι είχε κάποιο πρόβλημα με το αλκόολ στην κατάθεση και το αναφέρετε ως πρόβλημα.
Ν.Κωστ: Δεν το είπα έτσι και μακάρι να καταγράφονταν και οι ερωτήσεις όπως γίνονται στον ανακριτή. Δεν είχε κάποιο πρόβλημα, είχε μια θλίψη που είχε χάσει το σκύλο του, και μπορεί να είχε πιει λίγο παραπάνω.
Αναγν: Ρωτηθήκατε επίσης αν είχε κάποιο θέμα με ναρκωτικά και είπατε όχι, σε άλλο σημείο έχετε πει […]
Ν.Κωστ: Ο κ. ανακριτής, δυστυχώς, με ρωτούσε συνέχεια για ναρκωτικά, αλκοόλ και μαχαίρι. Δυστυχώς δεν καταγράφονται οι ερωτήσεις του.
Αναγν: Εδώ είναι τα δικά σας λόγια, όχι του κυρίου ανακριτή.
Ν.Κωστ: Η απάντηση στις δικές του ερωτήσεις είναι. Όταν πηγαίνεις μετά από δυο μέρες που έχει δολοφονηθεί ο αδερφός σου και οι ερωτήσεις είναι τέτοιες, υπάρχει μια σύγχυση στο μυαλό σου.
Αναγν: Έχετε κάνει αγωγή και έχετε στραφεί για χρηματική ικανοποίηση κατά του κ. Δημόπουλου και Χορταριά;
Ν.Κωστ: Ναι, μάλιστα.
Αναγν: Και κατά του δημοσίου;
Ν.Κωστ: Ναι αλλά τι σημασία έχει;
Πρ: Γνωρίζετε; Το αν έχει σημασία θα το δούμε, εσείς ως μάρτυρας πρέπει να απαντήσετε.
Ν.Κωστ: Γνωρίζω ότι κατά του δημοσίου απορρίφθηκε.
Γλύκας: Φαντάζομαι η πρώτη κουβέντα όταν πάτε στον κ. ανακριτή δε θα έχει να κάνει με δερματικά.
Ν.Κωστ: Σας ξαναλέω…
Γλύκας: Όταν η πρώτη κουβέντα είναι «ο αδερφός μου δεν χρειαζόταν να κλέψει, τον είχα στείλει στον γιατρό»… είχε ανάγκη από τον αδερφό του στην Ολλανδία για δερματικά προβλήματα;
Ν.Κωστ: Είχε να κάνει με την τελευταία επικοινωνία με τον αδερφό μου αυτό.
Γλύκας: Εγώ δαιβάζω τι έχετε πει στον κ. ανακριτή, και έρχεστε εδώ στο ΜΟΕ αυτής της εμβέλειας και λέτε για δερματικά, χρειαζόταν εσείς να τον κατευθύνετε για δερματικά;
Ν.Κωστ: Ήταν η τελευταία ανησυχία που είχε και γι’ αυτή μιλήσαμε.
Γλύκας: Άλλη ανησυχία δεν είχε σε επίπεδο υγείας;
Ν.Κωστ: Όχι.
Παπαπ: Και δεν προέκυψε κιόλας.
Γλύκας: Ότι είχε προβλημα με αλκοόλ δεν είχε ανησυχία;
Ν.Κωστ: Ότι είχε χάσει το σκύλο του ήτανε το θέμα του με τη συγκεκριμένη περίσταση.
Γλύκας: Λέτε ότι είχε πρόβλημα και προφανώς το πρόβλημα με το αλκοόλ δεν προκύπτει σε 3 μήνες.
Ν.Κωστ: Όχι, δεν ήταν κάτι μακροχρόνιο, ήταν στην προκειμένη με το σκύλο του.
Γλύκας: Γιατί στην κατάθεσή σας δεν λέτε για τον σκύλο;
Ν.Κωστ: Το λέω στη δίκη.
Πρ: Το αναφέρει, κε συνήγορε.
Γλύκας: Ναι, το αναφέρει.
Πρ: Πόσο καιρό είχε συμβει αυτό;
Ν.Κωστ: Το είχε βρει μετά το Πάσχα.
Γλύκας: Οι 3-4 μήνες είναι ικανοί ώστε να δημιουργηθεί απότομα πρόβλημα με το αλκοόλ;
Ν.Κωστ: Σαφέστατα όχι.
Γλύκας: Άρα παραπάνω;
Ν.Κωστ: Όχι δεν έχει να κάνει με παραπάνω.
Γλύκας: Είπατε ότι δεν είναι αρκετό.
Ν.Κωστ: Επιμένετε στη λέξη πρόβλημα που είπατε.
Γλύκας: Επιμένω στη λέξη πρόβλημα και με τα δερματικά που λετε εδώ ότι τον είχατε στείλει στον γιατρό.
Ν.Κωστ: Το μόνο πρόβλημα που μπορώ να πω ήταν ότι ήταν αρκετά θλιμμένος τότε, και τα δερματικά, δεν υπήρχε κάτι άλλο. Ανέσυρα στη μνήμη μου τα προβλήματα που είχα να πω. Επειδή ήταν θλιμμένος που έχασε τον σκύλο του, το είπα πλάγια σαν απάντηση για να ανακαλέσω τι προβλήματα είχε, σε σχέση με το αλκοόλ.
Γλύκας: Λίγο παρακάτω λέτε ότι έκανε κάποια χρήση ναρκωτικών.
Ν.Κωστ: Είχε να κάνει πολλά χρόνια πριν.
Γλύκας: Πάλι ο ανακριτής φταίει; Εσείς τα λέτε.
Ν.Κωστ: Αν καταγράφονταν οι ερωτήσεις του… η επιμονή σε λέξεις η πράγματα που έχουν γινει κάτω από μια συγκεκριμένη συνθήκη και πίεση…
Πρ: Εμείς θέλουμε να μας πείτε τι πραγματικά είχατε ζήσει με τον αδερφό σας. Εδώ σήμερα καταθέτετε και θέλουμε να μας πείτε αυτά.
Ν.Κωστ: Ο αδερφός μου το 2010 που πέρασα κι εγώ στην Αθήνα και ζήσαμε μαζί, είχε μια φυσιολογική ζωή, ενεργή, με τις παρέες του, με τον ακτιβισμό του.
Πρ: Μας είπατε στις διακοπές δεν κατανάλωνε λέτε αλκοόλ…
Ν.Κωστ: Δεν μπορούμε να λέμε ότι είναι πρόβλημα το να βγαίνει ένα Σάββατο και να πίνει 3 μπύρες.
Πρ: Πρόβλημα όταν γινεται τακτικότερα, ναρκωτικά;
Ν.Κωστ: Είχε κάνει μαριχουάνα σε μια παρέα.
Πρ: Περιστασιακά δηλαδή. Εκείνο το διάστημα δεν ήταν όμως ενεργός σε αυτό;
Ν.Κωστ: Όχι.
Πρ: Μιλούσατε στο τηλέφωνο να πείτε τα θέματά σας;
Ν.Κωστ: Ναι, βέβαια, θα του έλεγα για το πτυχίο, θα μου έλεγε για τα σόου…
Πρ: Τα θέματα υγείας δηλαδή θα τα έλεγε;
Ν.Κωστ: Ναι, όπως μου είχε πει και το δερματικό πρόβλημα.
Πρ: Πού είχε δερματικό;
Ν.Κωστ: Κονδυλώματα είχε.
Γλύκας: Λέτε, έχετε πει για αλκοόλ.
Πρ: Μόνο γι’ αυτό είχατε μιλήσει, για τα κονδυλώματα;
Ν.Κωστ: Ναι, ήταν πάνω στις ερωτησεις που τέθηκαν, εγώ μιλάω για την προσωπική μου εμπειρία.
Πρ: Ρωτήστε, κύριε συνήγορε.
Αναγν: Αν θέλετε, όμως, έχουμε και μια πραγματογνωμοσύνη που δείχνει και ένα συκώτι κατεστραμμένο.
Πρ: Δε θα μιλάτε ούτε η μια πλευρά ούτε η άλλη, καταγράφονται και μπερδεύονται οι καταθέσεις με τις ερωτήσεις.
Γλύκας: Επειδή δεν καταγράφηκε αυτό που είπε ο συνάδελφος, γιατι μιλούσε δυνατά η αξιότιμη κυρία συνάδελφος και δεν καταγράφηκε το δικό μου.
Πρ: Κύριε συνήγορε, συνεχίστε τις ερωτήσεις και τελειώνετε.
Γλύκας: Κα. πρόεδρε, σας θυμίζω ότι δεν είμαι μικρό παιδί… Κύριε μάρτυρα, πιο πριν, να μου πείτε εσείς, μιλάτε για αλκοόλ, μιλάτε για ναρκωτικά και εσείς ο ίδιος, χωρίς να σας επιβληθεί, είπατε ότι ήταν σε κατάσταση αμόκ και λόγω αλκοόλ η ναρκωτικών μπήκε μέσα στο κοσμηματοπωλείο
Ν.Κωστ: Τη λέξη «αμόκ» δεν τη χρησιμοποιώ έτσι, τη λέω στην καθημερινότητα, όταν έχω τα νεύρα μου, όταν έχει κίνηση, με τη λαϊκή έννοια, τρόπος του λέγειν, όχι ότι έχει πέσει κάτω κάποιος…
Πρ: Τρόπος του λέγειν.
Γλύκας: [διαβάζει] «προσωπική μου άποψη ότι δεν καταλάβαινε τι έκανε», λόγω αλκοόλ;
Πρ: Κύριε συνήγορε, οι ερωτήσεις έχουν εξαντληθεί, αυτά είναι σχόλια τώρα.
Γλύκας: Εσείς διευθύνετε τη διαδικασία κυρία πρόεδρε.
Πρ: Γι΄ αυτό κ. συνήγορε επιμένω σε αυτό, τελειώνετε με τις ερωτήσεις.
Γλύκας: Μετά την κατάσταση αμόκ που λέτε ότι δεν χρησιμοποιειτε τακτικά, «προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν κατάλαβε τι έκανε». Τι εννοείτε; Θα έμπαινε στο κοσμηματοπωλείο αν δεν καταλάβαινε τι έκανε;
Ν.Κωστ: Όχι, έχω απαντήσει.
Γλύκας: Το λέτε όμως.
Ν.Κωστ: Έχω απαντήσει.
Γλύκας: Για ποιο λόγο μπήκε;
Ν.Κωστ: Ο Ζαχαρίας εμποδίστηκε από 3 άτομα να μπει στον Βενέτη.
Γλύκας: Ήσασταν εκεί;
Ν.Κωστ: Όχι αλλά υπάρχει βιντεο, μπήκε να προστατευθεί.
Γλύκας: Φάνηκε κάτι τέτοιο στο βίντεο;
Ν.Κωστ: Τον αδερφό μου τον σκότωσαν στο ξύλο.
Γλύκας: Αυτό αφήστε να το κρίνει το δικαστήριο.
Ν.Κωστ: Το έχει κρίνει και οι δολοφόνοι είναι ακόμα έξω.
Πρ: Κύριε συνήγορε, ο μάρτυρας δεν είναι αυτόπτης.
Γλύκας: Ιατρικώς οι ερωτήσεις έχουν σημασία. Θα έρθει η ώρα των ιατροδικαστών. Αυτό που λέτε για αλκοόλ, για ναρκωτικά, τι διαφορά έχει με αυτό που φέρετε να λετε στην πρωτόδικη κρίση ως «ανακοίνωση της ελληνικής αστυνομίας»; Η αστυνομία λέει ότι μπήκε να κλέψει, εσείς λέτε ότι μπήκε λόγω του αλκοόλ. Ποια η διαφορά;
Ν.Κωστ: Σας ξαναλέω ότι είχε να κάνει με τον τρόπο που με ρώτησε ο ανακριτής. Έχουμε τις τοξικολογικές που είναι καθαρές…
Γλύκας: Δεν θα το αξιολογήσετε, μάλιστα. Ο ιατρικός φάκελος του αδερφού σας πού είναι;
Ν.Κωστ: Δεν ζητήθηκε ποτέ
Γλύκας: Αν σας ζητηθεί στο δικαστήριο θα τον φέρετε;
Πρ: Ήταν ασφαλισμένος ο αδερφός σας;
Ν.Κωστ: Λόγω του επιδόματος σίγουρα, αλλά τι φάκελος;
Γλύκας: Το ιατρικό ιστορικό.
Ν.Κωστ: Δεν ζητήθηκε ποτέ.
Γλύκας: Αν σας το ζητήσω εγώ τώρα θα το φέρετε; Άλλο που δεν ζητήθηκε […]
Πρ: Για την οροθετικότητα πήγαινε σε κάποιο συγκεκριμένο νοσηλευτικό ίδρυμα;
Ν.Κωστ: Δεν ξέρω.
Πρ: Άρα δεν ξέρουμε αν είναι ασφαλισμένος;
Ν.Κωστ: Έπαιρνε την αγωγή από το φαρμακείο, συνταγογραφούμενη από το δημόσιο.
Πρ: Έκανε εξετάσεις επειδή ακολουθούσε αυτή την αγωγή;
Ν.Κωστ: Ναι.
Γλύκας: Λέτε λοιπόν ότι ο ανακριτής σας παρέσυρε σε όλα αυτά, απαντήσετε και πριν λίγο είπατε στο δικαστήριο ότι δεν ζητήθηκε ποτέ, που δεν ήμουνα, αλλά έμαθα ότι δεν ζητήθηκε.
Πρ: Κύριε συνήγορε… [με ενόχληση]
Παπαπ: Ζητήθηκε από εσάς;
Γλύκας: Τελικά υπάρχει ιατρικός φάκελος ή δεν θέλετε να τον δώσετε;
Ν.Κωστ: Δεν έχω στην κατοχή μου κάποιο ιατρικό φάκελο;
Πρ: Καθίστε, κύριε μάρτυρα.
Γλύκας: Άρα η απάντηση δεν είναι ότι δεν την έχετε αλλά ότι δεν την δώσατε! Δηλώνω στα πρακτικά ότι δεν έχω τελειώσει τις ερωτήσεις.
Πρ: Ποια είναι η ερώτηση που έχετε και δεν την κάνατε;
Γλύκας: Μια δήλωση για τα πρακτικά, είναι μια σοβαρή δίκη, μην αφαιρείτε δικονομικά δικαιώματα.
Πρ: Το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να απευθυνθείτε στο δικαστήριο, ούτε να γραφτεί κάτι στα πρακτικά.
Γλύκας: Απευθύνομαι στο δικαστήριο και δε θα κάνω έκπτωση υπερασπιστικών δικαιωμάτων! Ζητώ να μου επιτραπούν οι ερωτήσεις μου!
Πρ: Παρακαλώ, κ. εισαγγελέα.
Εισ: Θεωρώ ότι ο μάρτυρας επαρκώς ολοκλήρωσε την κατάθεση του και δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσει.
Παπαπ: Αφενός υπάρχει ένα βιντεο που έχει καταγραφεί στο σύνολο της δράσης, έχουμε και σειρά ιατροδικαστικές εκθέσεις, από τοξικολογικές εξετάσεις όσον αφορά το αλκόολ και τα ναρκωτικά. Αυτά είναι τα επιστημονικά δεδομένα που έχει το δικαστήριο και είμαι σίγουρη πως θα ερωτηθούν εξαντλητικά οι ιατροδικαστές. Το να ερωτάται ο μάρτυρας, αδερφός του αποθανόντος, για περιστατικά που δεν γνωρίζει δεν καταλαβαίνω που αποσκοπεί.
Παπαρρ: Ο κύριος συνάδελφος χρησιμοποιεί την πρωτόδικη. Έχουμε την αρχή της εγγύτητας του αποδεικτικού μέσου. Ιατρικός φάκελος τηρείται όταν έχουμε έναν ασθενή για να ξέρουμε την πορεία του. Από τη στιγμή που είναι απλά οροθετικός, τι φάκελο να έχουμε;
Γλύκας: Υπάρχουν πολλές σελίδες κατάθεσης. Είμαστε στον πρώτο μάρτυρα, δεν υπάρχει σύγκριση με προηγούμενο ή με επόμενο.
Πρ: Ποια είναι τα θέματα τα οποία θέλατε να ρωτήσετε;
Γλύκας: Θα τα ακούσετε σε λίγο.
Πρ: Μα πρέπει να ξέρουμε.
Γλύκας: Κυρία πρόεδρε δεν έχει καλυφθεί για μένα.
Πρ: Ποιο θέμα δεν έχει καλυφθεί;
Γλύκας: Πριν από την οικονομία υπάρχει η δικονομία κυρία πρόεδρε. Και επειδή 20 λεπτά δεν ρωτήσαμε τίποτα παραπάνω, προφανώς δεν καλυπτόμαστε. Αν υπάρχει περιορισμός δικονομικών δικαιωμάτων να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με τη δίκη και το λέω εξαρχής.
Πρ: Διακόπτουμε
Η έδρα διέκοψε στις 10:28.

Πρ: Απορρίπτει το δικαστήριο την προσφυγή του συνηγόρου [σ: Γλύκα] του δεύτερου κατηγορούμενου για την κατάθεση του μάρτυρα Κωστόπουλου Νικόλαου.

Κατάθεση μητέρας Ζακ, Ελένης Κωστοπούλου

Πρ: Ελάτε, κυρία Κωστοπούλου.
Αναγν: Κυρία πρόεδρε, με το [άρθρο] 358, αν έχετε τελειώσει, για να αναδείξω κάποιες λεπτομέρειες, θα ήθελα να αναφερθώ στην πρωτόδικη απόφαση στη σελίδα 90, που γράφει ότι η οικογένεια του Κωστόπουλου λέει πως θα ζητήσει και θα προσκομίσει όλα τα ιατρικά δεδομένα. Και είχε ζητηθεί και είχε υποσχεθεί η άλλη πλευρά ότι θα προσκομίσει ιατρικό φάκελο.
Γλ: Μάλιστα, κυρία πρόεδρε, έχει δεσμευτεί η υποστήριξη κατηγορίας να τον φέρει. Δεν ήταν αρκετό κα. πρόεδρε, δεν θέλατε να ρωτήσω αν είχε σχέση με ναρκωτικά, αν είχε παρακολουθήσει ΚΕΘΕΑ και ότι ο ίδιος είχε πει σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι έχει κάνει πράγματα για τα οποία δεν είναι περήφανη η μητέρα.
Παπαπ: Να την προσκομίσετε τη δήλωση ότι κάνει ναρκωτικά.
Πρ: δεν υπάρχει λόγος, ενώ μιλάει ο συνάδελφός σας…
Παπαπ: Έχουμε και ενόρκους, κα πρόεδρε, και λέει ανακρίβειες.
Γλ: Δεν θα απαντήσω στους χαρακτηρισμούς.
Πρ: Κ. συνήγορε, δεν υπάρχει λόγος έντασης. Έκανα παρατήρηση στις συναδέλφους σας αλλά δεν ακούτε.
Γλ: Μόνο στο δικαστήριο απευθύνομαι, κα πρόεδρε.
Πρ: Πείτε κ. συνήγορε τι θέλατε, ολοκληρώστε.
Γλ: Το δικαστήριο έκρινε ότι δεν έπρεπε να ρωτήσω για το ΚΕΘΕΑ, ούτε για τα λιποθυμικά επεισόδια, ότι ο εκλιπών πήγε σε συγκεκριμένο νοσοκομείο, δεν έχει σημασία η σχέση του με το Λαϊκό Νσοκομείο και αν είχε φάκελο. Είχα επιλέξει συνειδητά να μη ρωτήσω τη μητέρα και δε θα το κάνω, γιατί σέβομαι μια κατάσταση και δηλώνω ότι σας σέβομαι.
Πρ: Αν κριθεί ότι πρέπει να επανέλθει ο μάρτυρας, θα επανέλθει.
Αναγν: Με ποια σειρά εκφωνείτε τους μάρτυρες κα πρόεδρε; Γιατί στην κλήση είναι άλλη σειρά.
Πρ: Η σειρά είναι Κωστόπουλος Ευθύμιος, που δεν θα έρθει σήμερα… είναι τρίτη κατά σειρά η κ. Κωστοπούλου. [Προς τη μάρτυρα] Πείτε μας, τι θέλετε να μας πείτε;
Ελ.Κωστ: Εγώ στη δίκη πρωτοδίκως μίλησα περισσότερο για το παιδί μου, για αυτόν τον γενναιόδωρο και ανοιχτό άνθρωπο. Μαχητής και αγωνιστής για όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Που ήταν ένας ζωντανός άνθρωπος και είχε ενσυναίσθηση, που ήταν ευφυής, που ήξερε να πλάθει λέξεις και να εκφράζει τις σκέψεις του με πάρα πολλούς τρόπους.
Όλοι οι φίλοι και γνωστοί του ήξεραν τι άνθρωπος ήταν, αλλά και όσοι τον έμαθαν μετά τον αγάπησαν από αυτά που έλεγε. Σήμερα θα ήθελα, με την άδειά σας, να μιλήσω για τους κατηγορουμένους, γιατί ήμουν σε όλη τη δίκη και άκουσα και τις απολογίες τους. Θα ξεκινήσω από τον κατηγορούμενο Δημόπουλο. Θέλω να πω ότι όταν κατέθεσε μας είπε πόση σημασία είχε το κοσμηματοπωλείο. Ήταν κάτι που το αγαπούσε πολύ, το ανέφερε πολλές φορές…
Γλύκας: [Παρεμβαίνει] Σχολιασμό της απόφασης θα κάνει;
Πρ: Αφήστε τη μητέρα να πει, είναι και ειδική η θέση.
Γλύκας: πρώτος εγώ το είπα
Πρ: Ξέρετε, κ. συνήγορε, το δικαστήριο εκτιμά τα αποδεικτικά στοιχεία.
Παπαπ: Θα διακόψετε – τόσο πολύ – τη μητέρα του νεκρού;
Πρ: Αφήστε τη μητέρα να πει τον πόνο της, σας παρακαλώ, έχει χάσει το παιδί της.
Ελ.Κωστ: Μας είπε ότι αγαπούσε τόσο πολύ αυτό το κατάστημα που το άφηνε μόνο του και πήγαινε να πάρει εφημερίδα. Μάρτυρας μας είπε ότι είχε μιλήσει με τον κοσμηματοπώλη και είχε κλείσει την πόρτα, γιατί δεν μπορούσε να υπήρχε αυτή η πόρτα. Όταν αγαπάς το μαγαζί σου, φροντίζεις να μη μπει κάποιος μέσα, όχι να τον εγκλωβίσεις. Ο ίδιος έσπασε τη βιτρίνα και πέταξε πράγματα στο παιδί μου. Είπε ότι τον είδε να κρατάει τη μηχανή, ενώ δεν βρέθηκαν αποτυπώματα, είπε ότι έβαλε πράγματα στην τσέπη του ενώ δεν βρέθηκε τίποτα. Μετά άρχισε να πετάει πράγματα στη βιτρίνα του αγαπημένου του μαγαζιού και την έσπασε και, βγαίνοντας έξω, άρχισε να τον κλωτσάει, «παρασυρμένος» μας είπε από τον έτερο κατηγορούμενο και όταν πήγε σπίτι του το βράδυ και έμαθε ότι πέθανε, μας είπε ότι δεν του έκανε και μεγάλη αίσθηση. Είπε μερικά «λυπάμαι», δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη και είπε ότι θα το ξαναέκανε. Όλα αυτά είναι οδυνηρά για την οικογένεια. Εγώ σας λέω τι άκουσα και ότι αυτά είναι οδυνηρά.
Πρ: Θα θέλαμε να μας πείτε λίγα περισσότερα πράγματα, αν γνωρίζετε, για εκείνο το διάστημα, τις παρέες του, αν γνωρίζετε. Ή δεν είχατε πολλή σχέση επειδή ήσασταν στην Αμερική εκείνο το διάστημα;
Ελ.Κωστ: Κυρία πρόεδρε, κάθε 33χρονος άνθρωπος έχει τη δική του ζωή. Βεβαίως δεν ήξερα όλους τους φίλους, ούτε μιλούσα κάθε μέρα.
Πρ: Το παιδί που ήταν μαζί του εκείνο το βράδυ το γνωρίζατε;
Ελ.Κωστ: Όχι, δεν το γνώριζα, θα ήθελα κι εγώ να τον βρω και να τον ρωτήσω.
Πρ: Το σπίτι που έμενε ήταν στο όνομά του;
Ελ.Κωστ: Ναι. ήταν ένα πολυάσχολο παιδί, κυρία πρόεδρε, θα έκανε πρόβα για το θέατρο, θα πήγαινε σε εκδήλωση διαμαρτυρίας, είχε βάλει υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος.
Πρ: Αυτά σας τα έλεγε;
Ελ.Κωστ: Ναι. Από 18 χρονών που πήγε να σπουδάσει ζούσε μόνος του, ποτέ δεν έκοψε επαφή με την οικογένειά του. Όταν ξεκίνησε να σπουδάζει, τον βοηθήσαμε εμείς και μετά άρχισε να στέκεται στα πόδια του μόνος του.
Πρ: Αλλά λέτε τα τελευταία 5 χρόνια ήσασταν στο εξωτερικό για οικονομικούς λόγους.
Ελ.Κωστ: Ναι και του είπαμε να έρθει μαζί μας, αλλά εδώ είχε τους φίλους του, τη ζωή του. Σεβόμασταν τις επιλογές του, αλλά θεωρώ ότι είναι φυσιολογικό για έναν άνθρωπο να μη λέει τα πάντα στους γονείς του.
Πρ: Τα προβλήματα υγείας σας τα ‘λεγε;
Ελ.Κωστ: Ναι. Όταν πήγε στον στρατό εξετάστηκε το αίμα του και βρέθηκε οροθετικός, και τον συνάντησα και μίλησα και με τον γιατρό.
Πρ: Πόσα χρόνια ήταν που το είχε διαπιστώσει;
Ελ.Κωστ: Εκεί ήταν γύρω στα 24-25 χρονών.
Πρ: Δηλαδή μια δεκαετία.
Ελ.Κωστ: Ναι, είχε τα χάπια του, έκανε τις εξετάσεις του τακτικά.
Πρ: Τον ρωτούσατε αν έχει κάνει τις εξετάσεις;
Ελ.Κωστ: Φυσικά και τον ρωτούσα.
Πρ: Ξέρετε αν ήταν τακτικός;
Ελ.Κωστ: Ναι, βέβαια, ήξερα ότι πρέπει να κάνει τσεκ, παρακολουθούσα.
Πρ: Για να νοσηλευτεί λέτε.
Ελ.Κωστ: Δεν είχε νοσηλευτεί ποτέ, γιατί αν είχε νοσηλευτεί θα πήγαινα να του συμπαρασταθώ και να τον φροντίσω. Η περιουσία μας είναι τα 3 παιδιά μας, τα αγαπάμε πάρα πολύ. Αν έρθετε στην περιοχή μας θα σας το πούνε όλοι, έχουμε κάνει πάρα πολλές θυσίες για το καλό των παιδιών μας, για να είναι καλά.
Πρ: Προβλήματα με ουσίες;
Ελ.Κωστ: Στην αντίληψή μου δεν είχε πέσει κάτι.
Πρ: Επειδή ήταν σε ένα χώρο καλλιτεχνικό και κάποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει.
Ελ.Κωστ: Όχι, δεν είχε χρησιμοποιήσει τίποτα, θα τον ρωτούσα βέβαια αν είχα υποψιαστεί τίποτα.
Πρ: Μετά στο σπίτι του πήγατε;
Ελ.Κωστ: Όχι.
Πρ: Το σκυλάκι του ξέρατε ότι το είχε χάσει;
Ελ.Κωστ: Βέβαια το ήξερα και τότε είχε πέσει και ο σίδηρός του και δεν κοιμόταν, ήταν πολύ στεναχωρεμένος, και αισθανόταν ότι είχε χάσει κάτι από τον εαυτό του.
Πρ: Για προβλήματα που αντιμετώπιζε από τρίτους, σχετικά με τα θέμετα που είχε, σας έλεγε; Ξέρατε ότι κάποιοι παρεκτρέπονται στη συμπεριφορά τους απέναντί του;
Ελ.Κωστ: Επειδή ήταν ομοφυλόφιλος, οπότε δεχόταν επιθέσεις και μου το είχε πει και μένα, και ξέρουμε ότι ζούμε σε ομοφοβική και ρατσιστική κοινωνία.
Πρ: Σας είχε μιλήσει εσάς; Αυτά είχαν κάποια επίπτωση στην ψυχική του υγεία;
Ελ.Κωστ: Νομιζω τον πείσμωνε και επέμενε στο να έχουν όλοι οι άνθρωποι ίσα δικαιώματα.
Πρ: Δηλαδή δεν υπήρχε περίπτωση να επηρεαστεί ψυχολογικά;
Ελ.Κωστ: Όχι, αυτό που έκανε ήταν να αποφεύγει τη βία, έτρεχε γιατί αυτό ήταν το δυνατό του σημείο.
Πρ: Έτρεχε; Δηλαδή;
Ελ.Κωστ: Ναι, προσπαθούσε να αποφύγει, τρέχοντας.
Πρ: Έχει περιγραφεί ότι δεν είχε απολύτως την αυτοκυριαρχία του. Είχατε αντιληφθεί ποτέ κάτι που να τον έκανε να πάθει κάτι ανάλογο; Όχι αυτής της έντασης ίσως, αλλά κάτι που θα τον έκανε να καταρρεύσει;
Ελ.Κωστ: Δεχόταν λεκτικές προσβολές, αλλά ήταν δυνατός, αν είχε, θα μπορούσε να φύγει από την Αθήνα, αλλά τη λάτρευε, του άρεσε, όλες αυτές οι δράσεις και ήθελε να βοηθάει τον συνάνθρωπό του. Και εκείνη την ημέρα
η αστυνομία δεν έκανε ποτέ καμία έρευνα. Τα κινητά των κατηγορουμένων δεν ανοίχτηκαν ποτέ, για να δούμε με ποιους συνομίλησαν. Ξέρετε, ο άνθρωπος με το κίτρινο μπλουζάκι μιλούσε διαρκώς με κάποιον και έλεγε «εδώ είναι, ελάτε». Αυτός ο κύριος είναι αυτός που κάλεσε και είπε «ληστεία» στην αστυνομία, όχι ο κοσμηματοπώλης. Ο κοσμηματοπώλης κλωτσούσε. Και κατέθεσε ότι ο Ζαχαρίας δεν έκανε ληστεία.
Και να μιλήσω και για τον άλλον κατηγορούμενο, γιατί θα ήταν άδικο να μιλήσω μόνο για τον έναν.
Πρ: Είδατε κάτι εκτός των καταθέσεων;
Ελ.Κωστ: Εγώ αισθάνομαι ότι σε αυτό το έγκλημα η αστυνομία δεν έκανε τα απαιτούμενα, δεν συνέλεξε τα στοιχεία, δεν έψαξε να βρει μάρτυρες. Πέρα απ’ το μαχαίρι που ο ένας κατηγορούμενος το υπέδειξε ότι είναι μέσα. Δεν πήρε υλικό από όσες κάμερες έπρεπε. Γιατί δεν βρήκαμε υλικό από τους ανθρώπους που μαγνητοσκοόπυσαν; Δεν ήταν δουλειά της αστυνομίας αυτό, να συνθέσει τα στοιχεία;
Πρ: Αισθάνεστε ότι δεν έγινε έρευνα;
Ελ.Κωστ: Ναι.
Εισ: Κρίσεις πανικού ποτέ είχε;
Ελ.Κωστ: Όχι, δεν τον είχα δει ποτέ. Βέβαια, όταν κάποιος σε κυνηγάει, φυσικά ταράζεσαι, ήταν ένας ήρεμος άνθρωπος, λογικότατος.
Εισ: Έχουμε καταθέσεις που λένε ότι ζητούσε βοήθεια στο δρόμο.
Ελ.Κωστ: Ποτέ δεν μάθαμε.
Εισ: Την κυρία Σ. την ξέρετε;
Ελ.Κωστ: Τον ήξερε 2 μήνες.
Εισ: Είπε εδώ ο γιος σας πριν ότι ήταν δασκάλα…
Ελ.Κωστ: Ήταν δασκάλα του άλλου μου γιου. Είχαμε την επαφή δάσκαλος και γονέας, γνωρίστηκαν επειδή ήταν και οι 2 φιλόζωοι.
Εισ: Ξέρετε αν του συμπαραστέκοταν σε κάτι; Έχουμε μια τηλεφωνική επικοινωνία πριν που φαίνεται να δίνει οδηγίες.
Ελ.Κωστ: Κ. εισαγγελέα, με τους φίλους μιλάμε τηλεφωνικά και μας συμπαραστέκονται.
Εισ: Εντάξει, ευχαριστώ.
Πρ: Η πολ. αγωγή;
Παπαπ: Δεν έχω ερώτηση.
Παπαρρ:Ούτε εγώ
Αναγν: Καμιά ερώτηση.
Ελ.Κωστ: Πεντέμιση χρόνια τώρα ζητάμε το αυτονότητο. Οι δύο κατηγορούμενοι είναι άνθρωποι βίαιοι, αντικοινωνικοί, θα το διαπιστώσετε και εσείς, δεν μετανόησαν για αυτό που έκαναν, τους θεωρώ άκρως επικίνδυνους, δεν μετάνιωσαν, δεν το είδαν σαν έγκλημα, είπαν ότι θα το ξαναέκαναν. Και αν κάποιος ήταν επικίνδυνος δεν ήταν το παιδί μου. Το παιδί μου ήταν ένας καλοσυνάτος άνθρωπος. Ζητάμε από εσάς, σας εκλιπαρώ, να δώσετε μια δικαιοσύνη που ζητάμε πεντέμιση χρόνια.
Γλύκας: Χωρίς να σημαίνει ότι αποδεχόμαστε αυτά που είπε η μητέρα, προφανώς διαφωνούμε σε ο,τι ακούστηκε. Είναι ρητή εντολή από τον κύριο Χορταριά. Εγώ θα ρωτούσα πάρα πολλά πράγματα, όσα μου αφήνατε.

[Ολοκληρώθηκε η εξέταση της Ελ. Κωστοπούλου]

Κατάθεση μάρτυρα Κ.Σ., φίλη Ζαχαρία Κωστόπουλου.

Πρ: Ελάτε, η κυρία Κ.Σ. Εσείς τι γνωρίζετε;
Κ.Σ: Δύο ώρες πριν το περιστατικό με πήρε ο Ζαχαρίας τηλέφωνο, μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων στο σούπερμαρκετ.
Πρ: Δηλαδή περίπου τι ώρα;
Κ.Σ: Να ήταν μία παρά; Μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων, ήμουν εγώ θυμωμένη για έναν άσχετο λόγο και, κάποια στιγμή, δεν τον άκουσα καλά και τον ρώτησα αν κάτι του συμβαίνει.
Πρ: Πώς το βγάλατε το συμπέρασμα;
Κ.Σ: Ήταν η φωνή του, τον άκουγα ενστικτωδώς. Εγώ στο μυαλό μου είχα το μετρό, του λέω «σε ποια έξοδο» και δεν μου απάντησε ποτέ σε αυτό, αλλά προφανώς δεν ήταν στο μετρό. Και μου είπε «μην κλείσεις το τηλέφωνο» και κατάλαβα ότι είχα δίκιο. Και του λέω «συμβαίνει κάτι; κινδυνεύεις;», και μου λέει «ναι, μην κλείσεις», του λέω «όπως είσαι γύρισε σπίτι», γιατί ήξερα από παλιά ότι υφίστατο μπούλινγκ λόγω της ομοφυλοφιλίας, τον κυνηγούσαν, τον χτυπούσαν.
Πρ: Έφταναν σε σημείο να τον χτυπάνε;
Κ.Σ: Έλεγε «με σώζουν τα πόδια μου γιατί τρέχω», αλλά προφανώς δεν ήταν ευχάριστα τα όσα βίωνε.
Πρ: Αλλά είναι άλλο πράγμα τα λόγια και η επίθεση από χτυπήματα και βιαιότητητες.
Κ.Σ: Τι να σας πω, πρέπει να είχε αντιμετωπίσει και βιαιότητα και εγώ επέμενα κιόλας «να φύγεις, να φύγεις». Πρέπει να σας πω ότι είμαι ένας άνθρωποις υπερπροστατευτικός μέχρι εκνευρισμού. Και μου είπε «μην κλείσεις το τηλέφωνο» και μου είπε «περιμένω ένα φίλο μου» και του λέω «δεν πειράζει, φύγε». Εκείνη τη στιγμή ρωτάει κάποιον «συγγνώμη, κύριε, να σας ρωτήσω κάτι;». Περίμενα εγώ στο τηλεφωνο, αλλά το έκλεισε, και μετά τέλος…
Πρ: Εσείς είχατε σε τί βάση επικοινωνία μαζί του; Πόσο συχνά;
Κ.Σ: Εγώ είμαι σε φιλοζωϊκές οργανώσεις, είχαμε επικοινωνήσει γιατί είχε χάσει το σκυλάκι του. ήταν σε κακή κατάσταση, έκλαιγε.
Πρ: Αυτό πότε έγινε;
Κ.Σ: Αρχές Ιουνίου περίπου.
Πρ: Πριν δηλαδή δεν είχατε επικοινωνία;
Κ.Σ: Όχι, τότε με το σκυλάκι.
Πρ: Σας τηλεφωνούσε και εκείνος;
Κ.Σ: Και οι δυο.
Πρ: Είχατε αναπτύξει μια σχέση.
Κ.Σ: Ναι, μου διάβαζε τα κείμενά του, κυρίως για τα καλλιτεχνικά του. Μου έλεγε για την παράσταση που ήταν εξαντλητική με τις πρόβες, μιλούσαμε για κοινωνικά για φιλοζωικά, αν χρειαστεί να φιλοξενήσω σκυλάκι, τον ένιωθα σαν παιδί μου κάπως.
Πρ: Σας είχε πει για προβλήματα υγείας;
Κ.Σ: Όταν είχε τις πρόβες τις δεκάωρες, πάθανε όλοι μια υπερκόπωση. Τότε είχε παραμελήσει λίγο τον εαυτό του, αλλά του είχε κοστίσει πολύ.
Πρ: Τις προηγούμενες μέρες, πριν το συμβάν, είχατε επικοινωνήσει;
Κ.Σ: Μιλούσαμε στο τηλέφωνο.
Πρ: Εκτός από την υπερκόπωση, κάτι άλλο;
Κ.Σ: Την οροθετικότητα, την οποία ως προστατευτική του έλεγα να μην πίνει καθόλου αλκοόλ και να πίνει χυμούς. Δεν ήξερα τι επίπτωση μπορεί να είχε μπύρα στα φάρμακα αλλά όποιον και να έβλεπα εγώ να πίνει μπύρες…
Πρ: Έπινε πολύ;
Κ.Σ: Όχι. Και όσες φορές τον είχα συναντήσει, όχι. Αλλά όταν ήθελε καμία μπύρα εγώ γκρίνιαζα.
Πρ: Κάνατε παρέα στην Αθήνα;
Κ.Σ: Όταν ερχόμουν στην Αθήνα.
Πρ: Εσείς πού μένετε;
Κ.Σ: Στη Λαμία.
Πρ: Δηλαδή πόσες φορές τον είχατε συναντήσει;
Κ.Σ: 4-5.
Πρ: Για τη μπύρα, σας το είχε πει ή τον είχατε δει;
Κ.Σ: Μου το είχε πει στο τηλέφωνο, μου λέει «ήπια κάτι μπύρες», και εγώ του είπα να πάει να ζητήσει συμβουλή από το ΚΕΘΕΑ, γιατί δεν ήξερα τι επίπτωση είχε στα φάρμακα.
Πρ: Του είπατε να πάει να το κοιτάξει. Πήγε;
Κ.Σ: Όχι, δεν πήγε, δεν μου είπε αν πήγε.
Πρ: Το προηγούμενο βράδυ;
Κ.Σ: Το προηγούμενο βράδυ μιλήσαμε για καμιά ώρα, και λέγαμε για κοινωνικά θέματα, του έλεγα εγώ για θέματα που είχα στη δουλειά μου και μετά μου είπε οτι θα κοιμηθεί. Μου διάβαζε κάποια κείμενα που έγραφε.
Πρ: Τι ώρα ήταν αυτά που σας τα είπε;
Κ.Σ: 11:30-12:00. Θυμάμαι κάτι έψαχνα εγώ για κάτι καλλυντικά και του είχα στείλει μήνυμα την εταιρία μιας φίλης, αλλά δεν το είδε.
Πρ: Ήταν περασμένη η ώρα;
Κ.Σ: Ήταν 12:30, μου είπε «θα κοιμηθώ».
Πρ: Την άλλη μέρα το πρωί, είχατε επικοινωνία;
Κ.Σ: Όχι, μόνο όταν με πήρε τηλέφωνο.
Πρ: Σε αυτό το τηλεφώνημα σας είιπε πώς πέρασε το βράδυ του;
Κ.Σ: Μου είπε ότι είχε πιει κάτι μπύρες και εγώ γκρίνιαξα, και μου είπε ότι έτσι κάνω με όλους και ότι είμαι γκρινιάρα.
Πρ: Δεν σημαίνει ότι του γκρινιάζατε επειδή τον ακούγατε ότι έπαιρνε πολλές μπύρες;
Κ.Σ: Εγώ γκρινιάζω μόνο με μια.
Πρ: Τον ρωτήσατε πόσες μπύρες ήπιε;
Κ.Σ: Δυο τρεις μου είπε ότι ήπιε.
Πρ: Αν ήταν μόνος του το βράδυ, ξέρετε;
Κ.Σ: Δεν γνωρίζω περισσότερα για τους φίλους του.
Πρ: Για την υπερκόπωση είχε παραπονεθεί; Σας είχε αναφέρει ότι «έχω αυτό το πρόβλημα»;
Κ.Σ: Την οροθετικότητα, και υπήρχε και ένα θέμα δερματικό.
Πρ: Σας είχε αναφέρει και για το δερματικό ζήτημα. Σας έλεγε λοιπόν και αυτά τα προβλήματα;
Κ.Σ: Αυτά ποιυ τον απασχολούσαν, τα φιλοζωικά, τα κοινωνικά, τα καλλιτεχνικά, γενικής φύσεως πράγματα, τα συζητούσε μαζί μου.
Πρ: Για ειδικά, δικά του;
Κ.Σ: Επειδή εκείνη την εποχή δεν είχε σχέση, δεν έβγαινε έξω, μέσα στο καλοκαίρι μου είπε ότι πήγε μια φορά κινηματογράφο και μια για καφέ, ετοίμαζε την παράστασή του.
Πρ: Είναι λίγο κρίση αυτό, εσείς ήσασταν ουσιαστικά ο άνθρωπος που τον είχατε ζήσει λίγο περισσότερο, πριν γίνουν όλα αυτά, έχετε μια εγγύτητα μαζί του, μια σχέση εμπιστοσύνης. Αυτό τώρα, που εμφανίζεται λίγο πριν καταλήξουν σε αυτά που έγιναν, τι ήταν αυτό που τον αναστάτωσε τόσο πολύ; Είχε αναφερθεί;
Κ.Σ: Μ’ αυτή την απορία θα πεθάνω κι εγώ. Γιατί τον ρώτησα και το μόνο που μου έλεγε ήταν «μην κλείσεις το τηλέφωνο».
Πρ: Δηλαδή το είπε πολλές φορές αυτό;
Κ.Σ: Δύο φορές. Είπε: «συγγνώμη κύριε, να σας ρωτήσω κάτι;» και δεν πήρε απάντηση.
Πρ: Το έκλεισε αυτός;
Κ.Σ: Ναι, δεν το έκλεισα εγώ. Τώρα αν είναι και κάτι άλλο, ρωτήστε με.
Πρ: Είχε εμφανίσει μια παρόμοια συμπεριφορά στο διάστημα αυτό που είχατε βρεθεί;
Κ.Σ: Αυτές τις φορές που είχαμε βρεθεί και είχαμε μιλήσει, όχι. Μου είχε μιλησει για παρελθόντα χρόνο, που είχε δεχτεί επιθέσεις.
Πρ: Σχετικα με τις δικές του αντιδράσεις, σας είχε πει;
Κ.Σ: Έτρεχε, φυσικά και φοβόταν, αλλά ήταν ένας άνθρωπος που του έλεγα «πώς νιώθεις;» και έλεγε «εντάξει μωρέ, δεν πειράζει».
Πρ: Εσάς το μυαλό σας πού πήγε που τον ακούτε;
Κ.Σ: Φαντάστηκα ότι κάποιο μπούλιγκ θα του κάνανε πάλι.
Εισ: Την ημέρα αυτή που είχατε επικοινωνία μαζί του, αυτός σας πήρε;
Κ.Σ: Εκείνος.
Εισ: Εάν καταλάβατε, για να ζητήσει βοήθεια;
Κ.Σ: Στην αρχή δεν κατάλαβα τέτοιο πράγμα, μετά εγώ τον ρώτησα γιατί ακούγεται έτσι η φωνή σου; Συμβαίνει κάτι;
Εισ: Εσείς τι καταλάβατε δηλαδή; Αυτό που λέμε κρίση πανικού;
Κ.Σ: Με τον όρο τον τρομαγμένο.
Εισ: Ναι, δεν μιλάμε να πέφτει κάτω. Και είπατε, δε σας είπε γιατί είναι έτσι;
Κ.Σ: Όχι, μακάρι να μου έλεγε.
Εισ: Σας είπε για κάποιον Βασίλη, το προηγούμενο βράδυ;
Κ.Σ: Μου είπε για ένα φίλο του, τον Βασίλη, αλλα δεν τον ήξερα.
Εισ: Σας είπε αν έγινε κάτι;
Κ.Σ: Όχι, τίποτα απολύτως, μακάρι να μου έλεγε.
Εισ: Τον Ιούνιο τον επισκεφτήκατε στο σπίτι του, έτσι;
Κ.Σ: Ναι, ναι.
Εισ: Σας είπε για χρήση αλκοόλ;
Κ.Σ: Το εντελώς αντίθετο.
Εισ: Για ΚΕΘΕΑ;
Κ.Σ: Εγώ του το είπα αυτό. του είπα να ζητήσει συμβουλή από εκεί για να μην πίνει ούτε μια.
Εισ: Σας είπε ότι είχε επικοινωνήσει με το ΚΕΘΕΑ;
Κ.Σ: Μου είπε ότι επικοινώνησε αλλά σίγουρα δεν πήγε.
Εισ: Σας είπε ότι παρακολουθούσε κάποιο πρόγραμμα;
Κ.Σ: Όχι.
Εισ: Εσείς είχατε πει ότι παρακολούθησε κάποιο πρόγραμμα;
Κ.Σ: Δεν το θυμάμαι κάτι τέτοιο, μπορεί να μου είπε κάτι για να μη γκρινιάζω εγώ τόσο πολύ.
Πρ: Η πολ. αγωγή.
Παπαπ: Μια – δύο ερωτήσεις μόνο. Είπατε για την προτροπή τη δική σας να πάει στο ΚΕΘΕΑ κ.ο.κ. Είχε χαρακτηριστικά εξαρτημένου προσώπου; Κοινωνικά ή με την ιατρική έννοια του όρου; Γιατί έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά οι εξαρτημένοι άνθρωποι. Όχι εγώ που πίνω ένα ουίσκι το βράδυ και έρχομαι εδώ και κάνω τη δουλειά μου, εννοώ να χάνει ραντεβού, να χάνει δουλειές, όλα τα χαρακτηριστικά.
Κ.Σ: Ούτε δουλειές έχανε, ίσα ίσα, οι πρόβες τους ήταν εξαντλητικές, το έργο που έγραφε συνεχιζόταν κανονικά, οι δουλειές στο σπίτι ήταν πάρα πολλές, γινόντουσαν κανονικά.
Παπαπ: Ήταν ένας άνθρωπος δραστήριος, δηλαδη;
Κ.Σ: Πάρα πολύ.
Παπαρρ: Το τηλεφώνημα που περιγράφετε, θεωρείτε ότι, από ένα σημείο και ύστερα, ήταν προσχηματικό από την πλευρά του; Να σας κρατάει σε επικοινωνία γιατί φοβόταν;
Κ.Σ: Το σκέφτηκα πάρα πολύ αυτό, γιατί λέω, του μιλάω τόση ώρα για κάποια θέματα δικά μου άσχετα κι αυτός τα ακούει, δεν μου λέει «σταμάτα τώρα να σου πω». Μετά, όταν είπε κάτι, κατάλαβα ότι φοβόταν και το ανέφερα εγώ ως κρίση πανικού, εσφαλμένα.
Παπαρρ: Αυτή η ταραχή από ένα σημείο και ύστερα, δεν υπήρχε στην αρχή, τη διαγνώσατε μετά. Η οποία συνεχώς μεγάλωνε, είναι ορθό αυτό;
Κ.Σ: Για να μου πει «μην κλείσεις το τηλέφωνο»… Θυμάμαι ότι του είπα κιόλας αν θέλει να πάρει κάποιο φίλο του, και μου
μου είπε «όχι δεν θέλω, μην το κλείσεις».
Παπαρρ: Αν εκείνη την ώρα αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα υγείας, δεν αισθανόταν καλά, μια εφίδρωση, θα σας το έλεγε;
Κ.Σ: Θα μου το έλεγε.
Πρ: [προς Μητσομπόνο] Κύριε, παρακωλύετε το δικαστήριο, σας επιτρέψαμε να σκιτσάρετε. Δεν είναι θεατρική παράσταση, και όταν διαταράσσεται η σνεδρίαση με την αγωνία των μελών αν φωτογραφίζετε, δεν είναι εύκολη διαδικασία, εδώ απαιτείται συγκέντρωση από τα μέλη του δικαστηρίου, διανοητική εργασία, ελεύθερη ψυχική κατάσταση και όχι βάρη που επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο. Η διαδικασία είναι δύσκολη, γι’ αυτό και κάποιοι κοιτάνε πως θα την αποφύγουν για να μην γίνουν ένορκοι. Ακούω διαρκώς παράπονα για φωτογραφίες. Κάποιοι δεν ήρθαν στο δικαστήριο για να σκιτσογραφηθούν, ήρθαν για να κανουν τη συνταγματική τους υποχρέωση ως πολίτες. Δεν έχετε το δικαίωμα, υπάρχουν νομικά μέσα αν έχουν ληφθεί μέσα φωτογραφίες. Θα φωνάξω τον κύριο αστυνομικό να δει αν υπάρχουν φωτογραφίες.
[Προσκομίζει στην έδρα το κινητό]
Πρ: Να φέρετε το τηλέφωνό σας εδώ να το δούμε. [προς αστυνομικό] Μπορείτε να το δείτε;
Αστ: Υπάρχουν.
Πρ: Σβηστε τες, γιατί μπορώ να διατάξω αυτή τη στιγμή… Να μη λάβουμε μέτρα!
Γλύκας: Υπάρχουν και αντίστοιχα αδικήματα.
Πρ: [φωνάζει] Είδατε ότι τα μέλη του δικαστηρίου έχουν δίκιο και λέτε ψέματα; Τι νομίζετε ότι ήρθατε εδώ πέρα; Για να κάνετε ό,τι θέλετε;
Γλύκας: Προφανώς δεν υπάρχει πια εμπιστοσύνη.
Πρ: Θα διακόψουμε για να το αντιμετωπίσουμε το θέμα. Ο κύριος να παραμείνει εδώ.
Το δικαστήριο διέκοψε για λίγα λεπτά στις 11:48
12:08: Η γραμματεία ζητά τα στοιχεία του Μητσομπόνου.

Συνελήφθη ο σκιτσογράφος (Μητσομπόνος)

Πρ: Δυστυχώς, το δικαστήριο θα λάβει μέτρα. [Προς Μητσομπόνο] Κατασχέθηκε το τηλέφωνό σας, δεν θέλαμε, αλλά διατάσσεται η σύλληψή σας και η παραπομπή σας στον αρμόδιο εισαγγελέα.
Γλ: Κυρία πρόεδρε σχόλιο, έγινε ένα γεγονός το οποίο το αντιμετωπίσατε. Επειδή ήρθε ένας άνθρωπος για να κατασκευάσει σκίτσα και, τελικά, εκείνος βιντεοσκοπούσε με έναν σαφέστατο στόχο, να δούμε τη φωτογραφία τη δική σας και τη δική μου και επειδή έγινε αντιληπτό απο μέλος της συνθέσεως, πιστεύω ήταν σαφής προσπάθεια επηρεασμού ενόρκων. Άλλος στόχος δεν υπήρχε, ήταν καθαρό, σαφέστατο, και το βίωσε η οικογένεια και ο κατηγορούμενος στον πρώτο βαθμό. Εγώ χαιρετίζω την απόφασή σας, δεν την προκάλεσα, αλλά είναι σαφέστατο ποιος ήταν ο στόχος.
Παπαπ: Είμαι άναυδη, αυτό σημαίνει επηρεασμός των ενόρκων από ποιους; Επειδή μένω πραγματικά άναυδη, επηρεασμός από πού; Από δημοσιογράφους, σκιτσογράφους;
Γλ: Δεν μίλησε κανείς για δημοσιογράφους. Ακόμα. Και δεν ζήτησα εγώ την παρουσία του εδώ.
Πρ: Τώρα γιατί δημιουργείτε ένταση; Πολύ θα θέλαμε να μην έχει συμβεί και να μην έχει καταγραφεί, αλλά έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα…
Γλ: Είδαμε και άλλα δημοσιεύματα, πρόσφατα…
Πρ: Το δικαστήριο έχει τη δικογραφία.
Γλ: … και θα δούμε και άλλα, μάρτυρες, έγγραφα…
Πρ: Σας παρακαλώ να αφήσετε τη διαδικασία να εξελιχθεί. Επανερχόμαστε στην κατάθεση της κυρίας μάρτυρος.
Παπαρρ: Κα πρόεδρε, αντιπαρέρχομαι τα ζητήματα που θέτει η άλλη πλευρά…
Γλύκας: Εσείς δεν ζητήσατε άδεια για τον κύριο;
Παπαρρ: Όπως και στο πρωτόδικο δικαστήριο.
Πρ: Εντάξει, τελείωσε. Συνεχίστε [με τη μάρτυρα].
Παπαρρ: Κυρία μάρτυς, επανέρχομαι στην προηγούμενη ερώτηση: αν ο Ζαχαρίας, κατά τη διάρκεα της συνομιλίας σας, αισθανόταν κάποια δυσφορία, αδιαθεσία, η οτιδήποτε άλλο που ήταν ζήτημα υγείας, θα σας το έλεγε;
Κ.Σ: Πιστεύω ότι θα μου το έλεγε, αλλά δεν αναφερθήκαμε καθόλου σε υγεία. Μόνο σε φόβο.
Παπαρρ: Θυμάστε αν λίγους μήνες πριν συμμετείχε στην προετοιμασία μιας παράστασης;
Κ.Σ: Συμμετείχε στην παράσταση στο ίδρυμα Ωνάση. Έγινε αυτή η παράσταση πολλές φορές, αλλά δεν την έχω δει
Παπαρρ: Συμπεριελάμβανε πρόβες πολλές;
Κ.Σ: Δεκάωρες πρόβες, κουραστικές, είχε μεγάλο κείμενο να μάθει.
Παπαρρ: Και οι παραστάσεις έγιναν κανονικά;
Κ.Σ: Έγιναν αρκετές.
Αναγν: Απαντήσατε σε ερώτηση του κ. εισαγγελέα ότι δεν θυμάστε πολλά πράγματα. Έχετε δώσει μια κατάθεση το 2018, να υποθέσουμε ότι η μνήμη σας ήταν καλύτερη;
Κ.Σ: Και το τρακ μου τεράστιο.
Αναγν: Να σας διαβάσω συγκεκριμένα: «μου απάντησε ότι ήταν στο νοσοκομείο […] κατέρρευσε λόγω χαμηλού αιματοκρίτη […]». Μάλιστα οι γιατροί του είπαν ότι αν ήταν 40 ετών θα χρειαζόταν μετάγγιση, αλλά επειδή ήταν μικρός δεν χρειάστηκε. Σας είπε αν του δόθηκε κάποια διάγνωση;
Κ.Σ: Ήταν η εποχή με το σκυλάκι, που δεν έτρωγε από τη στεναχώρια του και είχε χαμηλό αιματοκρίτη.
Αναγν: Είπατε επίσης ότι από πληροφόρηση από τον ίδιο δε διατρεφόταν επαρκώς, ισχύει;
Κ.Σ: Ναι και ήταν τον Ιούνιο, μετά πέρασε Ιούλιος, Αύγουστος, Σεπτέμβριος…
Αναγν: Πέρασε μια περίοδο που δεν διατρεφόταν σωστά;
Κ.Σ: Ναι και, τονίζω ότι, όχι απλά του κόστισε, αλλά έκλαιγε 24 ώρες το 24ωρο.
Αναγν: Είπατε επίσης ότι του είπατε να του δώσετε χρήματα για να μπορέσει να τραφεί;
Κ.Σ: Εγώ είμαι άνθρωπος που ρωτάω αν καποιος χρειάζεται βοήθεια.
Αναγν: Μπορείτε να θυμηθείτε χρονικά πότε συνέβη αυτό;
Κ.Σ: Αυτά έγιναν Ιούνιο στην αρχή.
Αναγν: Λέτε ότι σε επίσκεψη που είχατε στο σπίτι του διαπιστώσατε αισθήματα εφίδρωσης και κόπωσης και ότι με έλεγχο που κάνατε διαπιστώσατε ότι είχε ταχυκαρδία.
Κ.Σ: Δεν συνδέονται με κάτι, δεν είμαι γιατρός. Είχα την ίδια ταχυκαρδία όπως εκείνος και θυμάμαι να λέμε ότι είχαμε τα ίδια. Δεν είμαι γιατρός, Έκανα έτσι κι έτσι [δείχνει να πιάνει παλμό], δεν ήταν ιατρική διάγνωση.
Αναγν: Άρα έχετε μια εμπειρία.
Κ.Σ: Δεν είμαι γιατρός.
Αναγν: Μπορείτε να το συνδέσετε;
Κ.Σ: Όχι, με τι να το συνδέσω; Δεν έχω ιατρική εμπειρία.
Αναγν: Άρα δεν είχατε διαπιστώσει κάτι που μπορεί να το προκάλεσε;
Κ.Σ: Όχι, δεν είχα.
Αναγν: Είπατε επίσης ότι μετά την επίσκεψή σας στην Αθήνα κάθε 7-10 μέρες πήγαινε στο νοσοκομείο για θεραπεία, σας είχε πει για ποιο πράγμα;
Κ.Σ: Για την οροθετικότητα, όσα λέγαμε ήταν για την οροθετικότητα και το δερματικό πρόβλημα.
Αναγν: Στο Λαϊκό Νοσοκομείο, άρα εκεί μπορεί να υπάρχει κάποιος φάκελος. Σας είχε πει ότι τότε ήθελε να γίνει καλά, τι ήταν αυτό που μπορούσε να κάνει για να γίνει καλά;
Κ.Σ:. Nα τρέφεται καλύτερα, να μην κάνει πολλές πρόβες, ήταν ένα παιδί αδυνατούτσικο, είχε την οροθετικότητα, είχε τη θεραπεία για τα κονδυλώματα αυτά, τίποτα άλλο.
Αναγν: Πρόβλημα εξάρτησης από το αλκοόλ;
Κ.Σ: Εμένα μου είπε ότι πήγε, αλλά μάλλον δεν πήγε.
Αναγν: Λέτε «επικοινώνησα με πρόγραμμα απεξάρτησης γιατί έπινε πολλές μπύρες και όταν συνάντησα τον Ζαχαρία μου είπε ότι παρακολουθούσε το πρόγραμμα και πήγαινε καλά».
Κ.Σ: Ναι, δεν νομίζω ότι το παρακολούθησε τελικά.
Αναγν: Γιατί τα είπατε τότε;
Κ.Σ: Γιατί έτσι νόμιζα, αλλά απ’ ό,τι φάνηκε, ίσως επειδή εγώ επέμενα πιεστικά μου το είπε.
Αναγν: Σας εχει πει άλλα προβλήματα υγείας;
Κ.Σ: Σας απάντησα.
Αναγν: Λέτε ότι είχε δεχτεί επιθέσεις… Σε συνδυασμό με την υπερευαισθησία του, είχε κάποια συμπτώματα τα οποία οδηγούσαν σε μια κρίση πανικού;
Κ.Σ: Όχι με την ιατρική έννοια.
Αναγν: Το παρουσιάζετε σαν κάτι που είχε συμβεί πολλές φορές.
Κ.Σ: Δεν είχε συμβεί μόνο μία φορά, ναι.
Αναγν: Την ημέρα του περιστατικού λέτε «πρέπει να ήταν σε πανικό». Ήταν το ίδιο αίσθημα σαν τις άλλες φορές;
Κ.Σ.: Το μετέφρασα σαν αίσθημα φόβου, γιατί εμένα έτσι μου φάνηκε, όταν του είπα «κινδυνεύεις»; και μου είπε «ναι».
Γλύκας: Πάμε λίγο πιο πίσω. Εργαζόσασταν στην Ιτέα, ένα μικρό χωριό. Προφανώς αναπτύσσετε σχέσεις με τους γονείς των παιδιών. Είναι πιο κοντινά τα πράγματα;
Κ.Σ: Όπως έχει σχέσεις η εκπαιδευτικός…
Γλ: Φαντάζομαι, δεν ξέρω τι συμβαίνει στην περιφέρεια.
Κ.Σ: Γενικά έχεις μια πολύ καλή σχέση με τους γονείς των μαθητών σου, αυτό.
Γλ: Ειπώθηκε και πριν ότι δεν είχατε καμία οικογενειακή σχέση.
Κ.Σ: Εγώ ξέρω τι λέω, όχι τι μεταφράζετε. Είπα έχω καλή σχέση, προφανώς στην επαγγελματική μου [ιδιότητα] όχι ότι πάω σπίτια τους και πίνω καφέ.
Γλ: Πότε ξεκίνησαν οι σχέσεις σας με τον Ζαχαρία;
Κ.Σ: Τον Ιούνιο του 2018 που χάθηκε το σκυλάκι του.
Γλ: Πόσες φορές συναντηθήκατε;
Κ.Σ: Πέντε, δε θυμάμαι. Μια φορά τον Σεπτέμβρη, κανα-δυο φορές τον Ιούνιο και τότε με το σκυλάκι.
Γλ: Παρόλα αυτά σας πήρε τηλέφωνο και σας είπε όλα αυτά. Μπορείτε να μας πείτε το λόγο; Δηλαδή αυτό που έγινε με εσάς, τη θαλπωρή, δεν την είχε από την οικογένεια του;
Κ.Σ: Πώς δεν την είχε, φυσικά, ήταν μακριά η οικογένειά του, εγώ ήμουν φίλη.
Γλ: Διακρίνω μια προσπάθεια να πείτε κάτι παραπάνω, το ξέρετε εσείς τι σχέση είχε; Γιατί υπάρχουν και αντίθετες απόψεις.
Κ.Σ: Δεν ξέρω τι αντίθετες υπάρχουν.
Πολ. Αγωγή: Τι αντίθετες υπάρχουν; δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο
Πρ: παρακαλώ μη διακόπτετε. Η δίκη είναι κατ’ έφεση και η έφεση έχει κάποιους λόγους.
Γλ: Όλα έχουν τη σημασία τους. Ξέρατε αν είχε καλή σχέση; Σας είχε πει κάτι τέτοιο;
Κ.Σ: Ξέρω ότι είχε καλή σχέση, δεν μου είχε πει κάτι αρνητικό για τους γονείς του.
Γλ: Λέω, αν είχε καλή σχέση, ζωντανή.
Κ.Σ: Έκανε διακοπές τον τελευταίο μήνα με την οικογένειά του, του μαγείρευαν συχνά…
Γλ: Δηλαδή αυτό που σας είπε εσάς ότι είναι στο νοσοκομείο, πήρε και την οικογένειά του;
Κ.Σ: Η οικογένειά του ήταν στο εξωτερικό, μπορεί να τον είχα πάρει εγώ τηλέφωνο, δεν θυμάμαι μετά από έξι χρόνια.
Γλ: Έχετε πει «με πήρε τηλέφωνο», «όλη μέρα»…
Κ.Σ: Πήγαινε για τις θεραπείες του, έκανε τις εξετάσεις του, η οροθετικότητα απ’ ό,τι έμαθα αργότερα πρέπει να κοιτάς τους δείκτες σου, να κάνεις τις εξετάσεις σου.
Γλ: Σας είπε για την πρόβα. Γιατί αναφέρατε για την πρόβα;
Κ.Σ: Μπορεί να το ξέχασα, δεν είναι κάτι που κάνω κάθε μερα, να δίνω μια κατάθεση.
Γλ: Πρώτα απ’ όλα, αυτό ήταν στο Λαϊκό Νοσοκομείο; Θεωρείτε ότι ένα σοβαρό γεγονός, όπως αυτό που λέτε ότι είχε χαμηλό αιματοκρίτη και αν ήταν μεγαλύτερος θα χρειαζόταν μετάγγιση, πιστεύετε ότι έχει καταγραφεί στον ιατρικό του φάκελο;
Κ.Σ: Δεν το ξέρω αυτό, που νά ‘χει καταγραφεί;
Γλ: Στον ιατρικό του φάκελο.
Κ.Σ: Δεν το ξέρω αυτό.
Γλ: Το λογικό ποιο είναι;
Κ.Σ: Δεν μπορώ σε υποθετικές ερωτήσεις να απαντήσω.
Γλ: Είναι πραγματικό γεγονός.
Κ.Σ: Κι εγώ τον ίδιο σίδηρο έχω, μια χαρά ζω.
Γλ: Δεν σας άκουσα, εδώ λέτε ότι χρειαζόταν μετάγγιση. Προφανώς του το είπατε για να τον καθησυχάσετε.
Κ.Σ: Όχι, το πίστευα.
Γλ: Σας έχει πει γιατρός εσάς ότι θα χρειαζόσασταν μετάγγιση;
Κ.Σ: Δεν χρειάστηκε μετάγγιση.
Γλ: Βιάζεστε να απαντήσετε και να υπερθεματίσετε και δεν ξέρω τον λόγο. Εσείς αν ήσασταν μεγαλύτερη από τον εκλιπόντα, αναλογικά, θα χρειαζόσασταν μετάγγιση; Το λέγανε αυτό στην οικογένειά του;
Κ.Σ: Δεν ξέρω τι λέγανε στην οικογένειά του.
Γλ: Ειπώθηκε αυτό στην οικογένειά του;
Κ.Σ: Δεν γνωρίζω.
Γλ: Και το θεωρείτε σοβαρό;
Κ.Σ: Εγώ δεν το θεωρούσα σοβαρό, ήταν υποθετική η κουβέντα μας.
Γλ: Πάμε στο οικονομικό. Λέτε «εγώ του πρότεινα να πάει σε μια φίλη μου να τρώει, αλλά ήταν τόσο περήφανος που δεν θα πήγαινε».
Κ.Σ: Είχε καθυστερήσει, αν έχει καθυστερήσει το επίδομα, «μπορείς να κάνεις κι αυτό, εδώ είμαστε οικογένειά σου».
Γλ: Δεν μιλάτε για την οικογένεια εδώ πέρα. Δηλαδή είστε εσείς και όχι η οικογένεια;
Κ.Σ: Μα μου είπε ότι πήγε στην οικογένειά του.
Γλ: Χρειάζεστε βοήθεια σε μια κατάθεση…
Κ.Σ: Δεν χρειάστηκε προφανώς όμως, γιατί μπορεί να είχε και χρήματα από το επίδομα, δεν μπορώ να ξέρω.
Γλ: Γιατί ήταν περήφανος, αυτό λέτε.
Κ.Σ: Μπορεί να μπήκε το επίδομα.
Γλ: Και σε σχέση με το εμβόλιο στο σκυλάκι;
Κ.Σ: Αν δεν εχω χρήματα κι εγώ περιμένω να πληρωθώ για να κάνω κάτι που έχει να κάνει με τα σκυλάκια.
Γλ: 24-25 Ιουνίου είχατε μια συνάντηση στο Σύνταγμα και μετά ήπιατε έναν καφέ στο σπίτι του;
Κ.Σ: Μετά το σκυλάκι, ναι.
Γλ: Όταν λέτε ότι ήταν ιδρωμένος και κουρασμένος, δεν είχε να κάνει με την υγεία;
Κ.Σ: Ιδρωμένος και κουρασμένος δε σημαίνει κάτι απαραίτητα.
Γλ: Και για ποιο λόγο βάλατε το χέρι σας στην καρδιά του;
Κ.Σ: Τι θέλετε να σας πω;
Γλ: Αυτό δεν είχε να κάνει με την φυσική κατάσταση του ανθρώπου;
Κ.Σ: Έβαλα το χέρι μου στη δική του καρδιά και στη δική μου και είχαμε την ίδια ταχυκαρδία.
Πρ: Τα ακούσαμε αυτά, τα είπατε.
Κ.Σ: Ναι, αλλά με ξαναρωτάνε.
Γλ: Αυτός λέει δεν αισθανόταν καλά.
Κ.Σ: Μπορεί να ήταν κουρασμένος.
Γλ: Η ελλληνική είναι πλούσια γλώσσα…
Κ.Σ: Δεν είμαι γιατρός, νομίζω ότι οι γιατροί θα τα πουν καλύτερα από μένα.
Γλ: Λέτε για μια πορεία πραγμάτων, χαμηλός αιματοκρίτης, ανάγκη μετάγγισης, ιδρωμένος, λιποθύμησε, έχετε μια ανάγκη να το υποβαθμίζετε αυτό;
Κ.Σ: Δεν υποβαθμίζω τίποτα, εγώ ειμαι υπεύθυνη για αυτά που λέω, δεν μεταφράζονται έτσι, κύριε συνήγορε…
Πρ: Μην σχολιαζετε κύριε συνήγορε και δεν κάνει να καταγράφονται τα σχόλια.