του Νίκου Μπογιόπουλου
(το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Ημεροδρόμο και αναδημοσιεύεται με την άδεια του συγγραφέα)

Μετά το κερασάκι της ανωτέρω αρχαιομάθειας ας πάμε στα νέα ελληνικά, κι ας δούμε μια φρέσκια φωτογραφία της πολιτικής μας ζωής: 

 
  • Ο κ.Φωκάς εξελέγη σε αυτή τη Βουλή με την Ένωση Κεντρώων. Τώρα, πλέον, όμως, παρότι με άλλες ψήφους εξελέγη, είναι στους ΑΝΕΛ.
  • Ο κ.Θεοχάρης εξελέγη με το Ποτάμι. Τώρα, όμως, έπαψε να είναι Ποτάμι, πράγμα για το οποίο τον ψήφισαν όσοι τον ψήφισαν, κι έγινε ΝΔ. Παρεμπιπτόντως, όσο ήταν Ποτάμι ήταν με τις Πρέσπες. Τώρα που έγινε ΝΔ καταψηφίζει τις Πρέσπες.
  • Ο κ.Δανέλλης ξεκίνησε να είναι ΣΥΝ. Μετά πέρασε στο ΠΑΣΟΚ. Σε αυτή τη Βουλή εξελέγη με το Ποτάμι. Τώρα δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ.
  • Η κυρία Κουντουρα ήταν ΝΔ. Σε αυτή τη Βουλή εξελέγη με τους ΑΝΕΛ. Τώρα είναι ΣΥΡΙΖΑ. Οσο ήταν ΑΝΕΛ και δεν ήταν υπουργός δεν συμφωνούσε με την συμφωνία των Πρεσπών. Τώρα που είναι υπουργός και δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί με την συμφωνία των Πρεσπών.
  • Ο κ.Ζουράρις εξελέγη με τους ΑΝΕΛ. Δίνει, όμως, ψήφο εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτόχρονα, όμως, παραμένει στην ΚΟ των ΑΝΕΛ.
  • Η κυρία Παπακώστα εξελέγη με τη ΝΔ. Τώρα, όμως, είναι υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ. Όταν ήταν ΝΔ δεν μας είχε πει τι λέει για τα περί την ΠΓΔΜ. Τώρα – ως υπουργός στην κυβέρηση άλλου κόμματος από εκέινο με το οποίο εξελέγη – μας λέει. Είναι με την συμφωνία των Πρεσπών.
  • Ο κ.Σαρίδης. Αυτός εξελέγη με τους Κεντρώους. Αλλά μετά ψήφισε τον προυπολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Προς δόξαν, όμως, και του ιδίου, και του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχιλεβέντη αρχηγού του, του Λεβέντη, παραμένει στην ΚΟ των Κεντρώων.
  • Ο κ.Τατσόπουλος. Ηταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Μετά έγινε Ποτάμι. Τώρα έγινε ΝΔ. Στην παρούσα φάση δεν θα μας απασχολήσει ούτε με την ψήφο εμπιστοσύνης, ούτε με την συμφωνία των Πρεσπών αφού δεν είναι βουλευτής. Θα μας απασχολήσει σε επόμενη – ενδεχομένως – φάση όπως και την υπόλοιπη μισή Αθήνα.
  • Ο κ.Παπαχριστόπουλος. Αυτός παλιά ήταν ΠΑΣΟΚ. Στη Βουλή εξελέξη με τους ΑΝΕΛ. Τώρα ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά παραμένει στην ΚΟ των ΑΝΕΛ.
  • Ο κ.Ψαριανός ήταν ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα είναι Ποτάμι. Αύριο μας είναι αδιάφορο τι θα είναι.
  • Η κυρία Μάρκου εξελέγη με το Ποτάμι. Τώρα, όμως, άλλαξε και παρότι την ψήφισαν για άλλο κόμμα εκείνη είναι με τη ΝΔ.
  • Ο κ.Καρράς. Αυτός ήταν Κεντρώος. Τώρα έγινε ΠΑΣΟΚ.
  • Ο κ.Φωτήλας εξελέγη με το Ποτάμι. Παραμένει βουλευτής αλλά σε άλλο κόμμα. Στη ΝΔ.   
  • Η κυρία Μεγαλοοικονόμου ήταν Κεντρώα. Τώρα δεν είναι κεντρώα. Τώρα είναι ΣΥΡΙΖΑ.
 
(σσ: στο ανωτέρω δείγμα, εκτός και διαφόρων άλλων, δεν ασχολούμαστε με τα πήγαινε – έλα των ναζιστόμουτρων που εξελέγησαν στη Βουλή με τη Χρυσή Αυγή διότι, πολύ απλά, είναι ναζιστόμουτρα).
 
Και ποιο είναι, τώρα, το συμπέρασμα; Μα τα συμπεράσματα είναι πολλά. Και προδήλως όχι μονοσήμαντα δεδομένου ότι μια «φωτογραφία» όπως η προηγούμενη έχει το μειονέκτημα να παρουσιάζει ένα γεγονός «στατικά». Ως εκ τούτο επαφίεται στον αναγνώστη, τελικά, να αξιολογήσει την πλήρη κίνηση των πραγμάτων. Και να εκτιμήσει ο ίδιος: Ποιο συμπέρασμα εξάγεται από την αξιολόγηση των πολιτικών μας πραγμάτων; Κρίνοντας, φυσικά, κατά περίπτωση. Κατά εποχή. Κατά πρόσωπο. Εμείς, απλώς, παραθέτουμε δυο από αυτά: 
 
Συμπέρασμα 1ο: Από τη μια υπάρχει η πολιτική ως υψηλού επιπέδου έκφραση της ανιδιοτελούς ενασχόλησης με τα κοινά. Η πολιτική που χαρακτηρίζεται από συνέπεια και εντιμότητα. Εντιμότητα (ακόμα κι όταν τα πράγματα αλλάζουν, ή εσύ αλλάζεις) απέναντι σε αυτούς που σου έδωσαν την εμπιστοσύνη τους.
 
Συμπέρασμα 2ο: Από την άλλη υπάρχει η πολιτική ως κατάντημα. Τότε έχουμε να κάνουμε με εκείνη την πολιτική-ευθεία αντανάκλαση της σήψης όσων την υπηρετούν, την θωπεύουν, την αποδέχονται. Πρόκειται για την πολιτική–καθρέφτη της ιταμότητας του τρόπου που οι καταντημένοι την «ασκούν». Άλλως πως, εδώ έχουμε να κάνουμε με την πολιτική που η έκπτωση των ταγών της συνιστά εκδήλωση σε προσωπικό και κομματικό επίπεδο του ίδιου του σάπιου περιεχομένου της.
 
Σε αυτή την περίπτωση το συμπέρασμα θα μπορούσε να διατυπωθεί κι έτσι: «Εγώ, ήτανε να τρουπώσω! Έτσι και τρούπωσα…, τρούπωσα!» (αυτή, δε, η διατύπωση, στην αυθεντική της μορφή, ανήκει ως γνωστόν σε εκείνη την παλιά ελληνική ταινία και στον Κώστα Βουτσά)…