Η όρος αναγκαστική σίτιση δεν περιλαμβάνεται ρητά στην εισαγγελική διάταξη, με νομικούς να δίνουν διαφορετικές ερμηνείες σχετικά με το ποια ακριβώς είναι τα «αναγκαία ιατρικά μέτρα», καθώς τίθεται και το ζήτημα της προσωπικής θέλησης του απεργού πείνας, αλλά και των αποφάσεων των γιατρών.
Από την πλευρά του Δημήτρη Κουφοντίνα πάντως, η πρώτη πληροφορία είναι ότι η διάταξη δεν περιλαμβάνει αναγκαστική σίτιση. Όπως σημειώνουν, τέτοια διαδικασία αυτήν τη στιγμή δεν μπορεί να γίνει, καθώς θα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο, λόγω της απεργίας πείνας 47 ημέρων.
Η αναγκαστική σίτιση είναι αναγνωρισμένη διεθνώς ως βασανιστήριο.
Σύμφωνα με ενημέρωση από τον γενικό γραμματέας της ΟΕΝΓΕ, Πάνο Παπανικολάου, «οι σημερινοί εφημερεύοντες και όλοι συνολικά οι γιατροί της ΜΕΘ του νοσοκομείου Λαμίας επαναβεβαιώνουν πως σε καμία περίπτωση δεν θα παραβιάσουν την ιατρική δεοντολογία ασκώντας θεραπευτικές πράξεις σε ασθενή (που έχει ικανότητα καταλογισμού) παρά την θέλησή του».
23/2/21, 22.10
Οι σημερινοί εφημερεύοντες και όλοι συνολικά οι γιατροί της ΜΕΘ του νοσοκομείου Λαμίας επαναβεβαιώνουν πως σε καμία περίπτωση δεν θα παραβιάσουν την ιατρική δεοντολογία ασκώντας θεραπευτικές πράξεις σε ασθενή (που έχει ικανότητα καταλογισμού) παρά την θέλησή του.— P.G. Papanikolaou (@PGPapanikolaou) February 23, 2021
Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων η εισαγγελία αναφέρει:
«Διατάσσουμε τη λήψη των κατάλληλων και αναγκαίων μέτρων για τη ζωή και υγεία του ως άνω κρατουμένου Δημητρίου ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ του Κωνσταντίνου, απεργού πείνας, νοσηλευόμενου στο Γενικό Νοσοκομείο Λαμίας, κρατουμένου του Καταστήματος Κράτησης Δομοκού, και κάθε αναγκαία ιατρική πράξη και θεραπεία κατά τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, εφόσον κρίνονται επιβεβλημένα από τους θεράποντες ιατρούς για την υγεία και ζωή του κρατουμένου, έτσι ώστε να αποφευχθεί άμεσος κίνδυνος ζωής ή σοβαρής και μόνιμης βλάβης της υγείας του»
Ενώ σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι:
Επαναλαμβάνουμε ότι εμμένουμε (σ.σ σε επανειλημμένες) παραγγελίες μας και κρίνουμε αναγκαίο να διατάξουμε τη λήψη των κατάλληλων και αναγκαίων μέτρων, συνεκτιμώντας την προσωπικότητα του κρατουμένου, τις επιδιώξεις του και τη σταθερότητα της απόφασής του, προς αποτροπή άμεσου κινδύνου ζωής ή σοβαρής και μόνιμης βλάβης της υγείας του, με συνθήκες που εξασφαλίζουν τον απόλυτο σεβασμό της ανθρώπινης ζωής, της προσωπικότητας και αξιοπρέπειας του κρατουμένου και με τη λήψη ειδικών μέτρων φρούρησης και ασφαλείας”