Εκδήλωση Φοιτητικών Συλλόγων για τα Τέμπη: «Η φωνή μου να είναι φλόγα. Δεν θα τη σβήσετε» είπε ο Παύλος Ασλανίδης

Μπροστά από το πάνελ των ομιλητών φοιτητών, καθηγητών Πανεπιστημίου, εμπειρογνωμόνων και του Παύλου Ασλανίδη, συγγενή θύματος Τεμπών, 57 άδειες καρέκλες με κολλημένα χαρτάκια που έγραφαν πάνω τα ονόματα όλων των νεκρών του σιδηροδρομικού εγκλήματος των Τεμπών στις 28 Φεβρουαρίου 2023. Το κλίμα στον ιστορικό αυτό χώρο ήταν πένθιμο, αλλά ταυτόχρονα αγωνιστικό και αλληλέγγυο.

Η φοιτήτρια του Βιολογικού τόνισε την ταξικότητα του σιδηροδρομικού εγκλήματος των Τεμπών, δηλώνοντας ότι «ο κ. Μητσοτάκης και όλο του το σινάφι δεν θα μπορούσαν να είναι σε αυτό το τρένο, όλοι αυτοί που μας κυβερνούν δεν θα μπορούσαν να χάσουν το παιδί τους, τον φίλο τους, τον αδερφό τους σε ένα τέτοιο ατύχημα, γιατί πολύ απλά αυτοί έχουν τα ιδιωτικά τζετ τους, έχουν τα ακριβά οχήματά τους, πολύ απλά είναι εξασφαλισμένοι. Όλοι αυτοί δεν μπορούν να καταλάβουν τον πόνο και την οργή μας γιατί δεν έχουν απολύτως καμία σχέση με αυτά τα τρένα. Το μόνο που ξέρουν είναι να ρίχνουν κροκοδείλια δάκρια εκ των υστέρων».

«Αυτό που συνέβη στα Τέμπη δεν είναι ούτε δυστύχημα ούτε ένα τραγικό γεγονός, είναι έγκλημα και ως τέτοιο πρέπει να το λέμε. Είναι ένα έγκλημα που έχει τις υπογραφές και του Μητσοτάκη και των προηγούμενων που έχουν κυβερνήσει αυτήν την χώρα, που έχουν ξεπουλήσει μέχρι και τον αέρα που αναπνέουμε» ανέφερε ακόμα οργισμένη η φοιτήτρια αναφερόμενη στις ιδιωτικοποιήσεις όλων των δημόσιων αγαθών, όπως και του σιδηροδρόμου.

Σημείωσε εκ μέρους των φοιτητικών συλλόγων ότι οι στόχοι είναι δύο: Ο πρώτος είναι η απονομή δικαιοσύνης, την οποία «δεν θα την φέρει κανένα από τα δικαστήρια τους, την δικαιοσύνη θα την φέρουμε εμείς, όλοι εμείς αν αγωνιστούμε μαζί, γιατί έτσι φαίνεται ότι πιέζονται, έτσι φαίνεται ότι αναδιπλώνονται και έτσι φαίνεται ότι τρέμουν από τις αντιδράσεις μας». «Ο δεύτερος στόχος είναι να διασφαλίσουμε ότι δεν θα συμβεί ποτέ ξανά αυτό το έγκλημα» υπογράμμισε και εστίασε στο ότι «μόνο αν ο σιδηρόδρομος είναι δημόσιος, θα μπορούν και τα σωματεία να έχουν έχουν ουσιαστικό ρόλο στην λήψη των αποφάσεων» που όπως προσέθεσε ήταν τα μόνα που προειδοποιούσαν για τα Τέμπη.

Στην συνέχεια, πήρε τον λόγο ο Παύλος Ασλανίδης, μέλος του Συλλόγου Συγγενών θυμάτων Τεμπών, που έχασε τον γιο του στο τρένο των Τεμπών. «Δυο χρόνια από το συστημικό έγκλημα των Τεμπών κι η κοινωνία έχει ήδη αποδείξει πως η μνήμη των θυμάτων κι η απαίτηση για δικαιοσύνη και οξυγόνο είναι πιο δυνατή απ’ τις προσπάθειες της συγκάλυψης» υπογράμμισε. Ακόμα, ανέφερε το κάλεσμα του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών για τις 28 Φεβρουαρίου, επισημαίνοντας ότι «μόνο η μαζική συμμετοχή της κοινωνίας μπορεί να ακυρώσει τον απώτερο σκοπό του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος να καταλαγιάσει με όποιον τρόπο την κοινωνική πίεση».

«Η αποστροφή για όσα λαμβάνουν χώρα στη Βουλή και τα κόμματα δεν είναι αποτέλεσμα της αποπολιτικοποίησης, αλλά της βαθιάς συνειδητοποίησης ότι για όλα τα ζητήματα, μικρά και μεγάλα, το πολιτικό σύστημα δρα όχι με γνώμονα το κοινό καλό, αλλά την ανάγκη για την επιβίωση και την αναπαραγωγή του. Είναι η αδυναμία που έχουν πια τα εργαλεία απόσπασης της κοινωνικής συναίνεσης και χειραγώγησης της κοινής γνώμης, όσο και να επενδύει η εξουσία σε αυτά» ανέλυσε επίσης, φορτισμένος από συναίσθημα αλλά με σαφή πολιτική ματιά.

«Μην μας ξεχάσετε. Μην μας προδώσετε. Η φωνή μου να είναι φλόγα. Δεν θα τη σβήσετε. Η τελευταία μου ανάσα να γίνει κραυγή. Το δίκαιο φωτιά, να κάψει τη σιωπή» έκλεισε την ομιλία του ο Παύλος Ασλανίδης προκαλώντας συγκίνηση και δυνατό χειροκρότημα από το κοινό που τον άκουγε με προσοχή και σεβασμό.

Μετά τον κ. Ασλανίδη μίλησε ο χημικός μηχανικός και τεχνικός σύμβουλος Αχιλλέας Μιχόπουλος, ο οποίος περιέγραψε τον δισταγμό του ίδιου και συναδέλφων του να μιλήσουν για τον προβληματισμό τους σχετικά με τα αίτια της μεγάλης έκρηξης, αλλά και την συνειδητοποίηση του πως η γνώση που κατέχει λόγο του επαγγέλματος του σε συνδυασμό με την σιωπή που τηρούσε «ισοδυναμεί με συνενοχή», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά. Με τις τεχνικές του γνώσεις, εμβάθυνε στην ύπαρξη πολλαπλών συστημάτων ασφαλείας, τονίζοντας πως «όταν έχουμε ένα τέτοιο δυστύχημα (σαν αυτό των Τεμπών) σημαίνει ότι έχουν καταρρεύσει όλα τα επίπεδα ασφαλείας, τα οποία προβλέπονται για το συγκεκριμένο μέσο». 

Επίσης, παρουσίασε αναλυτικά άλλα συμβάντα του εξωτερικού που εμφανίζουν ομοιότητες με τα Τέμπη, εξηγώντας τόσο τεχνικές λεπτομέρειες, όσο και προτάσεις για την ορθή διερεύνηση τέτοιων περιστατικών. Αφού ανέλυσε εις βάθος και επιστημονικά όλους τους λόγους που τα έλαια σιλικόνης δεν θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει την τεράστια έκρηξη που ακολούθησε την σύγκρουση των δύο τρένων, κατέληξε στο συμπέρασμα πως «είναι τελείως αναμφισβήτητο το γεγονός ότι τα “λάδια” πρέπει να βγουν από την λίστα».

Ο Νικόλαος Κάρναβος, χημικός και εμπειρογνώμονας στην υπόθεση των Τεμπών, με την σειρά του ξεκίνησε τον λόγο του λέγοντας πως «καθόμαστε μέσα στο κρύο για να αποδείξουμε ότι η επιστήμη είναι αλήθεια, είτε την πιστεύουνε, είτε όχι, μέσα στον ναό της Επιστήμης», όπως χαρακτήρισε το Πολυτεχνείο. Αμφισβήτησε έντονα τα στοιχεία που εκδόθηκαν από το Γενικό Χημείο του κράτους αλλά και τις μεθόδους που αυτό φαίνεται να χρησιμοποίησε, επισημαίνοντας πως δεν συνοδεύονταν από τα απαραίτητα πιστοποιητικά. Εξήγησε πως πράγματι το έλαιο σιλικόνης χύθηκε από έναν μετασχηματιστή, αλλά δεν ανεφλέγη.

«Κατά την άποψή μου, και του το επισήμανα του Εφέτη Ανακριτή, τα αποτελέσματα του Γενικού Χημείου του κράτους μπορούν να θεωρηθούν ως μη αξιόπιστα στοιχεία». Σχετικά με την πυρόσφαιρα, τόνισε κι εκείνος πως υποψιάζονται ουσίες νόθευσης καυσίμου απορρίπτοντας την θεωρία περί των έλαιών σιλικόνης.

Ο Νίκος Μαρκάτος, Καθηγητής Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ, άρχισε την ομιλία του, σημειώνοντας ότι «πιστεύω προσωπικά και παραμένω στον σκληρό πυρήνα της σύγκρουσης, διότι τα υπόλοιπα είναι δύσκολα διαχειρίσιμα». «Ο σκληρός πυρήνας της του εγκλήματος είναι η ιδιωτικοποίηση, η πολυδιάσπαση και η απαξίωση του σιδηροδρόμου, το επιχειρηματικό πάρτι με τις συμβάσεις και τα τεχνικά έργα, η δραματική υποστελέχωση και η η αγνόηση της κουλτούρας της ασφάλειας» υπογράμμισε δυναμώνοντας την φωνή του. «Στο έγκλημα αυτό είναι υπεύθυνοι όλοι, οι ιδιώτες της Hellenic Train, ο κρατικός ΟΣΕ, οι εργολάβοι που ουδέποτε ολοκλήρωσαν τα έργα τους που θα οδηγούσαν σε έναν ασφαλή σιδηρόδρομο, οι κυβερνήσεις της τελευταίας 25ετίας τουλάχιστον που αποψίλωσαν, κατακερμάτισαν και ξεπούλησαν τον σιδηρόδρομο και φυσικά η Ευρωπαϊκή Ένωση κάτω από τις οδηγίες τις οποίες έγιναν όλα αυτά» εστίασε ο ίδιος.

Ακόμα, παρουσίασε αναλυτικά τα κενά στο προσωπικό των μεταφορών αλλά και τις άθλιες εργασιακές σχέσεις για όσους/ες δουλεύουν σε αυτές. Εν συντομία μετέφερε τα αποτελέσματα των ιδιωτικοποίησεων του σιδηροδρόμου: αύξηση του κόστους για τους πολίτες, χειροτέρευση της ποιότητας των υπηρεσιών, αποδυνάμωση της προσβασιμότητας και απομόνωση περιοχών, μείωση προσωπικού και χειροτέρευση των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων. Κατέληξε ότι «η έρευνα είναι μόνο για κοινωνικούς σκοπούς και όχι για στρατιωτικούς σκοπούς».

Ο Σταύρος Μανίκας, μέλος του Διοικητικού Συλλόγου του Συνδικάτου Εργαζομένων του ΟΑΣΑ (Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών) επεσήμανε ότι για τους εργαζόμενους στις μεταφορές τα Τέμπη ήταν ένα «προσχεδιασμένο έγκλημα, με ιστορία πολλά χρόνια πίσω». «Η κυβέρνηση όχι μόνο καλύπτει την Hellenic Train, αλλά εξακολουθεί να την επιδοτεί για τις “υπηρεσίες” της, όπως έκανε πριν λίγες μέρες με 61 εκατ. ευρώ» τόνισε και ανέλυσε σε βάθος στοιχεία για την υποστελέχωση, την ποιότητα των υποδομών. «Να μετατρέψουμε την οργή μας, την ταλαιπωρίας μας σε έναν οργανωμένο, μαχητικό αγώνα για την ανατροπή των πολιτικών που μας οδήγησαν σε αυτές τις καταστάσεις που γεννάνε και μικρά και μεγάλα Τέμπη» κατέληξε.

Χαιρετισμούς απηύθυναν πολλοί Φοιτητικοί Σύλλογοι, με τον εκπρόσωπο του φοιτητικού συλλόγου Ναυπηγών να τονίζει ότι «στο Πολυτεχνείο που 52 χρόνια πριν, οι φοιτητές και ο λαός αγωνίστηκαν για αξίες και υψηλά ιδανικά, στον χώρο αυτόν που ακούστηκαν όλα αυτά τα συνθήματα “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία”. Σήμερα στα συνθήματα αυτά προσθέτουμε άλλη μία λέξη. τη λέξη “Δικαιοσύνη”».

Ο Γιάννης Μάγγος, ο πατέρας του θύματος αστυνομικής βίας Βασιλείου Μάγγου, απεύθυνε χαιρετισμό ξεκινώντας σιωπηλός αλλά με υψωμένη την γροθιά του. Αναδεικνύοντας την προσπάθεια συγκάλυψης τόσο στην δική του υπόθεση όσο και στων Τεμπών, εξήγησε ότι «η κοινωνία και το κίνημα μας έδωσε την δύναμη να μετατρέψουμε το δάκρυ μας σε καταγγελία, τον πόνο μας σε κραυγή για Δικαιοσύνη, το πένθος μας σε ανυποχώρητη πολιτική θέση». Ζήτησε ακόμα «δικαιοσύνη για τις οικογένειες των ανθρώπων που με εγκληματικό τρόπο έχασαν τη ζωή τους στην Πύλο, στα Τέμπη, η οπουδήποτε αλλού». Συγκίνησε, τέλος, αναφέροντας ότι «απαιτούμε δικαιοσύνη για όλους τους αδικοχαμένους, τον Σαμπάνη, τον Μανιουδάκη, τον Μάγγο και ένα σορό άλλους».

Μόλις τελείωσε ο Γιάννης Μάγγος σύσσωμο το κοινό φώναξε το σύνθημα «τον Βασίλη Μάγγο ποτέ μας δεν ξεχνάμε, και να μη νικήσουμε πάντα θα πολεμάμε». Πολλά ακόμα αγωνιστικά συνθήματα ακούστηκαν κατά την διάρκεια της εκδήλωσαν κάνοντας σαφές σε όλους πως η οργή του κόσμου για τα Τέμπη ξεχειλίζει. Στο τέλος διαβάστηκαν τα 57 ονόματα των νεκρών ανθρώπων εκείνου του τραίνου και οι παρόντες/ούσες κράτησαν ενός λεπτού σιγή προς τιμήν των θυμάτων.

Ολόκληρο το βίντεο της εκδήλωσης από το Πριν.