«Είχαμε αδυναμίες σημαντικές. Υπάρχουν πράγματα που έπρεπε να είχαμε ξεκινήσει απ’ όταν γίναμε μεγάλο κόμμα, από το 2012» λέει και γίνεται πιο συγκεκριμένος: «Ανοίξαμε πέρυσι τις πόρτες του κόμματός μας σε 150.000 νέους ανθρώπους και δεν κάναμε ό,τι έπρεπε για να τους αξιοποιήσουμε και να τους εντάξουμε οργανικά. Να πάμε και πιο πίσω, από το 2012 δεν έχουμε κάνει αυτά που πρέπει στον χώρο του συνδικαλισμού αλλά και της αυτοδιοίκησης. Και τέλος, ήταν αυτογκόλ τώρα οι δηλώσεις για τους ελεύθερους επαγγελματίες του Κατρούγκαλου». «Ο χώρος ο δικός μας εγκλωβίστηκε στο σύστημα της απλής αναλογικής. Εμείς είχαμε ένα θολερό αφήγημα για την επόμενη μέρα. Ο Μητσοτάκης είχε πιο συνεκτικό αφήγημα» προσθέτει.
Στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι «να μπει ανάχωμα σε μία ανεξέλεγκτη δεξιά που εκπροσωπεί αυτή η Νέα Δημοκρατία».
«Βασικοί πυλώνες του προγράμματός μας η αύξηση μισθών, η συγκράτηση και μείωση των τιμών, η ρύθμιση των χρεών κι ένα διαφορετικό αποτελεσματικό κράτος». Το πόσο εφαρμόσιμα θα μπορούσαν να είναι αυτά είναι ένα βασικό ερώτημα, δεδομένου του Συμφώνου Σταθερότητας που έχει υπογράψει η χώρα με την ΕΕ. «Δε θα ξεφύγουμε από τους δημοσιονομικούς στόχους που έχει η χώρα. Με τιμαριθμική προσαρμογή και ξεπάγωμα των τριετιών δημιουργείται ένας ενάρετος κύκλος στην οικονομία που θα δώσει περισσότερα δημόσια έσοδα που θα μπορέσουμε να χρηματοδοτήσουμε αυτή την πολιτική. Προφανώς η χώρα βρίσκεται μέσα στα ευρύτερα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης…».
Είναι μεγάλο ερώτημα αν ο κόσμος στα της οικονομίας μπορεί να εμπιστευτεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κριτική που ασκείται στο κόμμα είναι δριμεία. Ο Κ. Ζαχαριάδης απαντά. «Βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια που ήταν για μια δεκαετία. Ο κόσμος το 2019 μας κατέστησε ισχυρή αντιπολίτευση. Ο κόσμος εκτίμησε ότι εμείς μπορέσαμε στο τέλος μιας πλήρους τετραετίας να έχουμε ολοκληρώσει δύο πολύ σημαντικά πράγματα: τον πολύ δύσκολο κύκλο των μνημονίων και να έχουμε φέρει την πολύ σημαντική Συμφωνία των Πρεσπών».
Εξωτερική πολιτική, ένα ακόμα στοιχείο που πλήρωσε στις εκλογές για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το θολό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ, για να κάνει άνοιγμα στο κέντρο, το πλήρωσε. Είχε γράψει εύστοχα στο ΤΡΡ η Νεκταρία Ψαράκη:
Ο φράχτης στον Έβρο μου αρέσει ως παράδειγμα, διότι αναδεικνύει με τον πιο εξόφθαλμο τρόπο την εφεύρεση ενός νέου, ανύπαρκτου target group στο οποίο στόχευσε ο Αλέξης Τσίπρας: Ένας ψηφοφόρος ο οποίος επιθυμεί φυσικούς τοίχους στα όνειρα των κατατρεγμένων της Γης, και ο οποίος ταυτόχρονα θα έχει ευαισθησίες ως προς τα δικαιώματά τους. «Θέλουμε φράχτη, αλλά με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο», ήταν η μόνιμη απάντηση, χάνοντας αμέσως τους Επιθυμούντες τον Φράχτη, διότι θα στραφούν στη γνήσια και αυθεντική δεξιά η οποία θα τους τον χτίσει με χαρά, αλλά και τους Σεβούμενους του Διεθνούς Δικαίου, οι οποίοι έχουν την ευαισθησία και γνωρίζουν πολύ καλά ότι φράχτες και δικαιώματα των αιτούντων άσυλο είναι δύο έννοιες που δε συγκλίνουν.
Το θολό αφήγημα φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ το συνεχίζει. Για το προσφυγικό και τα σύνορα, ο Κ. Ζαχαριάδης σχολιάζει: «Το θέμα των ασφαλών διελεύσεων είναι ένα μείζον ζήτημα κι έχει Ευρωπαϊκές απολήξεις, αλλιώς θα συμβαίνουν αυτά που είδαμε και τώρα στην Πύλο. Πρέπει να υπάρχει ασφαλής δίοδος σε σχέση με την τρίτη χώρα προς το ευρωπαϊκό έδαφος κι όχι τη χώρα υποδοχής. Ο φράχτης είναι ένα επιχειρησιακό μέτρο που εμποδίζει κάποιες ροές σε κάποια σημείο, όπου κρίνεται επιχειρησιακά αναγκαίο. Αποτρέπει κάποιες ροές, όχι όλες. Δεν μπορούν όλα τα σύνορα της χώρας να γίνουν φράχτης. Χρειάζεται μια διαδικασία ασφαλούς μεταφοράς αυτών των ανθρώπων και αμοιβαία κατανομή των πιέσεων στην Ευρώπη».
Για τα εξοπλιστικά και τα τεράστια ποσά που δαπανώνται γι’ αυτόν τον λόγο, απαντά: «Είδαμε πολλές φορές τη ΝΔ να προσθέτει αυθαίρετα εξοπλισμούς. Εμείς υποστηρίζουμε τις εισηγήσεις των γενικών επιτελείων, ώστε να υπάρχει το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων. Θα θέλαμε να ζούμε σε μία περιοχή που δε θα δίναμε το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ για την ασφάλεια και την άμυνα της περιοχής», ενώ το σε ποιους τομείς μοιράζονται από κει και πέρα τα χρήματα, ο ίδιος σχολιάζει πως είναι θέμα προτεραιοτήτων της κυβέρνησης.
Σε ερώτηση για τα κόκκινα δάνεια, τα funds και το μέλλον των δανειοληπτών, μεταξύ άλλων, είπε: «Βρισκόμαστε μπροστά στον μεγάλο κίνδυνο η δεκαετία 2020-2030 να μείνει στην ιστορία ως η κρίσιμη δεκαετία αναδιάταξης του real estate».
Για τον Αλέξη Τσίπρα, κατά τον ίδιο, δεν υπάρχει ζήτημα ηγεσίας στο κόμμα την επόμενη μέρα. «Τα θετικά του είναι πολλά περισσότερα από τα αρνητικά και τα λάθη του. Το μέγεθός του είναι πολύ ευρύτερο για τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ευρώπη. Δεν είναι εύκολο να είσαι αρχηγός κόμματος και σε βάθος χρόνου, στην πρώτη γραμμή, λίγοι ηγέτες έχουν αντέξει σαν τον Τσίπρα. Είναι από σκληρό μέταλλο πολιτικά».