Στην εποχή του 2001 επέστρεψε η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας συγκρινόμενη με τις επιδόσεις των 27 κρατών της ΕΕ, σύμφωνα με έκθεση της Κομισιόν. Ωστόσο, βασίστηκε σε μεγάλη μείωση αμοιβών των εργαζομένων (κατά 14,5%), τη στιγμή που η ακρίβεια παραμένει άκαμπτη, επιφέροντας πλήγμα σε εισόδημα
Τα στοιχεία της έκθεσης της Κομισιόν για την ανταγωνιστικότητα έως το τέλος του 2012 με βάση τριμηνιαίες τιμοληψίες, θεωρούνται ο «δείκτης» για νέες παρεμβάσεις –και μέσω της τρόικας. Δείχνουν ότι στην Ελλάδα η ανταγωνιστικότητα αν μετράται με το κόστος εργασίας «βελτιώθηκε» αλλά αν μετράται με τιμές προϊόντων προς διάθεση στην αγορά ή προς εξαγωγή, τότε ακόμη υπάρχει δρόμος πολύς:
* Η ανταγωνιστικότητα με βάση τον «επίσημο» δείκτη μέτρησης, το μοναδιαίο κόστος εργασίας στο σύνολο της οικονομίας έχει βελτιωθεί ταχύτατα, και στο τέλος του 2012 επέστρεψε σε καλύτερη επίδοση από αυτή του 2001 όταν η Ελλάδα έμπαινε στην ΟΝΕ. Η βελτίωση από το 2009 φτάνει στις 14,5 μονάδες (από τις 103,3 στις 89,1 μονάδες όπου μείωση σημαίνει πρόοδος στην ανταγωνιστικότητα).
* Ωστόσο, τα υπόλοιπα στοιχεία δείχνουν ότι το «βάρος» έπεσε στους μισθούς (ενδεχομένως και σε παρεμβάσεις στο θεσμικό περιβάλλον ή στις επενδύσεις) και όχι στις τιμές. Το ύψος των τιμών σε σχέση με τα υπόλοιπα 27 κράτη – μέλη ήταν στο τέλος του 2012 κατά 11,5 μονάδες υψηλότερο από τα επίπεδα του 2000 (στο 105,5 από 94 μονάδες το 2000).
* Στις τιμές των εξαγωγών τα πράγματα είναι χειρότερα από πλευράς ακρίβειας με τον δείκτη στις 109,3 μονάδες στο τέλος του 2012 από 90,4 μονάδες το 2000 και 102,9 μονάδες το 2008 όταν ξεκινούσε η κρίση…
Όπως αναφέρουν αρμόδια στελέχη η μείωση του πληθωρισμού όπως αποτυπώνεται από την ΕΛΣΤΑΤ, τον Μάρτιο μπορεί να ήταν η μεγαλύτερη από τον Μάιο του 1968 αλλά επί της ουσίας ήταν και ισχνή (0,2%) και δυσανάλογη με την τεράστια ύφεση που πλήττει από το 2008 τη χώρα…
Περισσότερα στο δημοσίευμα του capital.gr