του Ανδρέα Κοσιάρη

Το μυθιστόρημα του Roth πατάει πάνω σε αναμνήσεις από την παιδική ηλικία του συγγραφέα, που είχε ζήσει τις αυξανόμενες αντισημιτικές αντιδράσεις στην περιοχή που μεγάλωσε, το Newark του New Jersey, σε μια εποχή που ο Αδόλφος Χίτλερ ήδη αιματοκύλιζε την Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες πλησίαζαν στην ώρα που θα έπρεπε να πάρουν μια απόφαση για το αν θα επενέβαιναν ή όχι στην κατάσταση.

Το concept του βιβλίου βασίζεται πάνω στα πραγματικά πεπραγμένα του Αμερικανού αεροπόρου. Ήδη διάσημος για την μοναχική και χωρίς στάση πτήση του από την Νέα Υόρκη στο Παρίσι το 1927, ο Lindbergh εστάλη έπειτα από πρόσκληση του Herman Göring ως απεσταλμένος του αμερικανικού στρατού για να επιθεωρήσει την γερμανική αεροπορία αρκετές φορές από το 1936 έως το 1938. Έλαβε μάλιστα από τον Göring τον τιμητικό Σταυρό του Τάγματος του Γερμανικού Αετού (διάκριση που λίγους μήνες νωρίτερα είχε λάβει κι άλλος ένας Αμερικανός, ο επίσης φιλικός προς τον φασισμό Henry Ford), βραβείο που αρνήθηκε να επιστρέψει ακόμα και μετά τη «Νύχτα των Κρυστάλλων», όταν το σχεδιαζόμενο ολοκαύτωμα του Hitler απέναντι στους Εβραίους έγινε παραπάνω από εμφανές.

Καθώς ο πόλεμος στην Ευρώπη είχε ξεκινήσει, ο Lindbergh γίνεται πρωτοστάτης του κινήματος America First, στην θεωρία αντιπολεμικού, αλλά στην ουσία βαθιά αντισημιτικού, αντικομμουνιστικού και ρατσιστικού κινήματος. Σε ομιλίες του κατηγορούσε “τους Εβραίους, τους Βρετανούς και την κυβέρνηση Roosevelt” ότι σπρώχνουν τις ΗΠΑ στον πόλεμο για ίδια συμφέροντα, την ίδια στιγμή που διακήρυττε ότι δεν είναι αντισημίτης.

Το μυθιστόρημα του Roth, αν και αποκύημα της φαντασίας του συγγραφέα, δείχνει εντούτοις πόσο κοντά έφτασε η αμερικανική κοινωνία στον φασισμό στα πρώτα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και, βλέποντας κανείς την απήχηση του διαφαινόμενου υποψήφιου των Ρεπουμπλικάνων για τις ερχόμενες προεδρικές εκλογές, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει ότι ένα μεγάλο κομμάτι της μάλλον δεν διέφυγε ποτέ από αυτές τις τάσεις. Μίσος προς οτιδήποτε δεν έχει λευκό χρώμα, προς τους ομοφυλόφιλους, προς τους μουσουλμάνους, προς τους Εβραίους, προς τις γυναίκες, προς τα ΑμεΑ – πύρινοι λόγοι για την “επαναφορά του μεγαλείου της Αμερικής” — διαστροφή των γεγονότων και ψεύδη που χρησιμεύουν μονάχα στο αναπτύξουν τα φοβικά σύνδρομα του κοινού του για οτιδήποτε διαφορετικό.

Κι αν νομίζετε ότι ο παραλληλισμός της ανόδου του Trump με την άνοδο του Hitler είναι υπερβολικός ή βασίζεται σε “αριστερίστικα” φοβικά συναισθήματα, δεν έχετε παρά να διαβάσετε τα tweets ενός Αμερικανού δημοσιογράφου, του Jared Yates Sexton, που πήγε σε μία από τις συγκεντρώσεις-ομιλίες του Trump και μετέδωσε μέσω του Twitter την εμπειρία του και τα όσα είδε εκεί.

Τα tweets αρκούν για να προκαλέσουν τον φόβο σε οποιονδήποτε σκεπτόμενο άνθρωπο, και για τα λόγια και την συμπεριφορά του ίδιου του υποψηφίου και κυρίως για την συμπεριφορά και τις ιδέες του όχλου που τον ακολουθεί. Για μια πιο εμπεριστατωμένη περιγραφή της εμπειρίας του δημοσιογράφου, μπορείτε να ανατρέξετε στο άρθρο του στο New Republic.