Πολίτες που επέλεξαν να κάνουν σταθερό συμβόλαιο για το ηλεκτρικό ρεύμα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν έχουν ρήτρα αναπροσαρμογής, διαπιστώνουν αιφνιδιαστικά ότι οι λογαριασμοί ρεύματος έχουν εκτοξευθεί στα ύψη καθώς ο πάροχος προχώρησε σε μονομερή και αυθαίρετη αλλαγή των όρων του συμβολαίου.
Οι πάροχοι ρεύματος, δηλαδή, μετατρέπουν αυθαίρετα το καθεστώς τιμολόγησης από σταθερό σε κυμαινόμενο προσθέτοντας στον υπολογισμό της αξίας του ηλεκτρικούς ρεύματος τη ρήτρα αναπροσαρμογής και εκτοξεύοντας έτσι στα ύψη τα ποσά που καλούνται να πληρώσουν οι πολίτες.
Να σημειωθεί ότι ο πάροχος οφείλει, όπως αναφέρει η «Καθημερινή» που ανέδειξε το θέμα στο πρωτοσέλιδό της, να ειδοποιήσει 60 ημέρες πριν τον πελάτη για τη μονομερή αλλαγή της σύμβασης, όμως η ειδοποίηση είναι δυσδιάκριτη καθώς εμφανίζεται στα ψιλά γράμματα του λογαριασμού και δεν γίνεται αντιληπτή από τους καταναλωτές.
Το αποτέλεσμα είναι οι καταναλωτές εν αγνοία τους να δίνουν σιωπηλή συγκατάθεση και στη συνέχεια όταν αντιλαμβάνονται την μονομερή μετατροπή των όρων του συμβολαίου τους να μην μπορούν να κάνουν τίποτα.
Οι πάροχοι ρεύματος για τις μονομερείς τροποποιήσεις των συμβολαίων επικαλούνται άρθρο του Κώδικα Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας το οποίο αναφέρει ότι για «σπουδαίο λόγο» μπορεί να γίνει αλλαγή των όρων του συμβολαίου. Έτσι σήμερα εμφανίζουν ως «σπουδαίο λόγο» την αύξηση της χονδρεμπορικής τιμής του ρεύματος.
Όπως αναφέρει η «Καθημερινή» αν και η ΡΑΕ γνωρίζει το πρόβλημα της αδιαφανούς τιμολόγησης και της παραπλάνησης των καταναλωτών και πήρε πρωτοβουλία για την καθιέρωση νέων τύπων τιμολογίων, η απόφαση δεν έχει ακόμα εφαρμοστεί.
Ιδιωτική πρωτοβουλία και μαλακίες, όλα μα όλα για την τσέπη και το κέρδος του ιδιώτη, ο καταναλωτής βρίσκετε μπροστά σε εκπλήξεις χωρίς να καλύπτετε από πουθενά, έρμαιο στις αδηφάγες ορέξεις του κάθε αληταρά...ααα!!! και μην ξεχάσετε γαμημένοι να ιδιωτικοποιήσετε και το νερό.
Μπορει να διαφωνει καποιος με τους κομμουνιστες σε πολλα θεματα. Σε ενα ομως εχουνε απολυτο δικιο:'κοινωνικοποιηση των μεσων παραγωγης' ειδικα για την ενεργεια οπως και για το νερο ειναι επιτακτικη αναγκη. Δηλαδη απο τη βασικοτατη αναγκη για θερμανση, ψυξη, φωτισμο, λειτουργία απαραιτητων για τη ζωη συσκευων και σε ευρύτερη εννοια για νοσοκομεια, βιομηχανιες, τηλεπικοινωνιες κλπ, βγαινουνε δεκα γαμημενοι που ολοι τους γλυφουνε τον κωλο επςιδη εχουνε λεφτά και κανουνε κουμαντο 10 μυρια κοσμο... για αυτο οχι απλα δημόσια δεη - με καθε λογης άχρηστα βυσματα - αλλα κοινωνικοποιημενη, με έλεγχο απο τους ιδιους τους καταναλωτές, με προσωπικο που θα ποναει τη δουλεια και θα νιωθει χρεος του να εχει ο καθενας μας φτηνό ρευμα.
Τι είναι αυτά που λες; Αν κοινωνικοποιηθούν οι υποδομές (ενέργεια, νερό, υγεία, επικοινωνίες, παιδεία, ασφάλεια διατροφής ...), πως θα αναπτυχθούμε εμείς οι "δημιουργικοί ευεργέτες", αν δεν μπορούμε να εκβιάσουμε και να βουτήξουμε ...ότι περνάει μπροστά μας!
Φιλε Δαμιανε, εδω μεσα το διατρανωνω με καθε ευκαιρία: ολοι αυτοι οι ταχα μου entrepreneurs και πετυχημενοι, ειναι κατα βαση εσπακηδες και κουμπαροι που αμα πηγαινανε στο γιουεσεη που τοσο θαυμαζουνε σε συνθήκες σκληρου καπιταλισμου δε θα πουλαγανε ουτε κουλουρι εξω απο πλωτο καζινο στο μισσισιπη.... εδω εχουνε βρει ραγιαδες και τα κανουνε
Ο ελληνικός ιδιωτικός τομέας είναι μια καρικατούρα επιχειρηματικότητας. Οι περισσότεροι εντερπρενέρς είναι αρπακολλατζήδες ακατάρτιστοι τύποι με βαλκανικές νοοτροπίες που βασίζονται αφενός στα κονέ τους με τη δημόσια διοίκηση για να λειτουργούν με ευνοικές ρυθμίσεις και αποφάσεις και αφετέρου στην ανικανότητα των ελεγκτικών μηχανισμών για να διαπράττουν κάθε είδους παρατυπίες. Οι εταιρείες του ελληνικού ιδιωτικού τομέα είναι κερδοφόρες μόνο όταν συναλλάσσονται με το ελληνικό δημόσιο, ή με τον απροστάτευτο έλληνα καταναλωτή, που συνήθως έχει να επιλέξει ανάμεσα σε περισσότερες κακές υπηρεσίες από άλλους ιδιώτες. Σε συνθήκες ανόθευτου ανταγωνισμού με άλλες ιδιωτικές εταιρείες σε χώρες που δεν είναι μπανανίες δεν έχουν καμία ελπίδα, γι' αυτό άλλωστε και οι ελληνικές εταιρείες που διαπρέπουν στο εξωτερικό είναι μετρημένες τα δάχτυλα ενός χεριού
"Ο ελληνικός ιδιωτικός τομέας είναι μια καρικατούρα επιχειρηματικότητας. "
Αυτό συμβαίνει, καθώς εχουμε να κάνουμε με διεφθαρμένο πελατειακό κράτος! Δεν συμβαίνει σε άλλες (δυτικές) χώρες!
Και, επειδή συμβαίνει στην Γελιάδα, δεν σημαίνει, ότι είναι νομοτέλεια!
'κοινωνικοποιηση των μεσων παραγωγης'
Δηλ. να επιστρέψουμε πάλι στην "οικονομία των ελλειμμάτων"! Χαμηλή παραγωγικότητα, υπεράριθμοι διοριζόμενοι (ρουσφέτια, κολλητιλίκια, ρεμούλα, αρπαχτές στις προμήθειες κλπ). Όλα τα καλά, που τα πληρώνει ο φορολογούμενος!
Δυστυχώς, και το άλλο μοντέλο του φιλελευθερισμού εμφανίζει και αυτό προβλήματα. Ειδικά σε μία διεφθαρμένη χώρα, όπως η Γελιάδα με σκανδαλώδεις εύνοιες πολιτικών και εφορίας. Αλλωστε, και ο φιλελευθερισμός, όπως και ο σοσιαλισμός, έφτασε στο τέλος του.
Το πρόβλημα και στα 2 μοντέλα δεν ήταν τα "μοντέλα" τα ίδια! Και οι δύο είχαν σωστές επιδιώξεις και απαιτήσεις/προδιαγραφέςγια την εφαρμογή τους. Οι ελιτ, που δημιουργήθηκαν και έγιναν κατεστημένο μην αφήνοντας άλλους να ανέλθουν, όπως ευαγγελίζονταν και τα 2 μοντέλα, είναι το τεράστιο πρόβλημα.
Ενα άλλο μεγάλο θέμα είναι το "πρωτείο της οικονομίας", που επικαλούνται τα 2 μοντέλα (Ο Μαρξ το πήρε απο τους Αγγλους φιλελεύθερους οικονομολόγους). Ενα πολύ μεγαλο θέμα, που δεν μπορει βέβαια, να αναλυθεί εδώ. Μήπως, πρέπει να αλλάξουμε "πρωτείο"? Μετά όμως, δεν θα εχουμε τεχνολογική ανάπτυξη!
Να τελειώνουμε με τη βλακεία ότι κρατική εταιρεία = ελλείμματα και ότι το κράτος δεν είναι καλός επιχειρηματίας. Η Deutsche telekom, οι γερμανικοί σιδηρόδρομοι, η Fraport, η Alitalia, η Gazprom, η Aeroflot και ένας σκασμός άλλες γιγάντιες εταιρείες με τρελούς τζίρους, είτε έχουν ισχυρή συμμετοχή ή management δημοσίου, είτε είναι ευθέως κρατικές. Τι σκατά, οι μεγαλύτερες κινέζικες εταιρείες που αλωνίζουν σε όλον τον κόσμο είναι κρατικές.
Η ελληνική μπανανία το μόνο που έχει να κάνει είναι να γράψει νόμους που να βάζουν φυλακή τους κλέφτες αντί να τους επιβραβεύουν. Οταν οι μανατζεραίοι, δημόσιοι ή ιδιώτες, πάψουν να είναι ανεύθυνοι, ερχόμαστε να ξαναμιλήσουμε. Μπορεί το management να δωθεί σε ιδιώτη τεχνοκράτη CEO ή συλλογικό όργανο επιστημόνων ή καταναλωτών, ποσώς με ενδιαφέρει. Αν δυσκολεύονται να βρουν έναν έντιμο άνθρωπο, προσφέρομαι ΕΓΩ. Με 1000 ευρώ το μήνα και ένα μικρό μπόνους 0,1% από τα κέρδη, και με λυμένα τα χέρια να κάνω δουλειά, αναλαμβάνω ό,τι δημόσια επιχείρηση θέλεις και θα την κάνω να πετάει σε ένα εξάμηνο.
Ο δημόσιος τομέας μπορεί και πρέπει να έχει επιχειρήσεις.
Σε ένα μοντέλο ελεύθερης οικονομίας δεν είναι αποστολή του κράτους να ανταγωνίζεται τα υποκείμενα του!
Και, άν θυμάσαι καλά, άν διαβάζεις τα σχόλια μου, είχα υποστηρίξει, ότι ο κύριος λόγος, που κατέρρευσε η Σοβ. Ενωση ήταν ακριβώς, ότι υπουδούλωσε (ενάντια στην αποδοχή και από τον Μαρξ περί του "πρωτείου της οικονομίας" ως ύψιστη κοινωνική πράξη) την οικονομία στην πολιτική. (Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις, η εξήγηση είναι απλή. Μπορώ μάλιστα, να παραθέσω και παραδείγματα).
Η ελεύθερη οικονομία αποδέιχθηκε στην πράξη (υπάρχουν και κάποιοι που διαφωνούν, αλλά όχι απο το μαρξιστικό μοντέλο), ώς επιτυχημένο μοντέλο. Δεν υπάρχει σύγκριση σε αποτελεσματικότητα ανάμεσα σε δημόσιες επιχειρήσεις και ιδιωτικές.
¨Οπως έλεγε και μεγαλος φιλελεύθερος οικονομολογος, άν το δημόσιο αναλάβει την διαχείριση της ερήμου σε μερικά χρόνια θα έχουμε έλλειψη άμμου!
Αλλού είναι τα προβλήματα απο την υπέρμετρη ελευθερία στην οικονομία, και δεν θα επεκταθώ εδώ, αγαπητέ Ενεμάκο!
Προφανώς δεν ξέρεις τι σημαίνει ο όρος "κοινωνικοποίηση"...και σαν καλό νεοφιλελέδικο φασιστόπουλο τα ρίχνεις όλα στη διαφθορά, αδυνατώντας να πεις κακό λόγο για τον αγαπημένο σου καπιταλισμό.
Ποιος εκπλήσσεται ρε παιδιά, σοβαρά τωρα. Οι τύποι αυτοί δεν παράγουν ρεύμα, αφού δεν έχουν δικά τους εργοστάσια, δεν παράγουν τίποτα. Είναι μεσάζοντες που μπαίνουν ανάμεσα στη ΔΕΗ και σε εμάς για να βγάλουν κέρδος.
Τι σημασία έχει αν έχουν υπογράψει με τους καταναλωτές συμβάσεις με σταθερή τιμή; Αν η αύξηση της τιμής της κιλοβατώρας τους εξαφανίζει το κέρδος, δεν έχουν λόγο να συνεχίσουν να υπάρχουν. Ή θα μετακυλίσουν το κόστος στον καταναλωτή, ή θα το κλείσουν το μαγαζί.
Θα κάνω μία πρόβλεψη για το πώς θα συνεχιστεί η παράνοια με την συμμετοχή με το στανιό του ιδιωτικού τομέα στην ενέργεια, επειδή είμαι προφήτης: Οι εταιρείες θα αυξήσουν όλες μαζί τις τιμές (γιατί μέσα σ' όλα έχουμε και υγιή ανταγωνισμό) κατά παράβαση των συμβάσεων, επικαλούμενοι τις "έκτακτες ανάγκες". Τα δικαστήρια ή θα τους δικαιώσουν, οπότε όλα καλά γι' αυτούς, ή θα τους πουν κόψτε το λαιμό σας ας προσέχατε τι συμβάσεις κάνατε, και θα θεωρήσουν άκυρες τις αυξήσεις, υποχρεώνοντάς τους να επιστρέψουν και όσα εισέπραξαν. Στην περίπτωση αυτή τα ΔΣ θα ρίξουν μια εσπευσμένη διανομή μερίσματος στους μετόχους και θα φύγουν για ένα έκτακτο ταξίδι στα νησιά Καϊμάν ή στον Παναμά, και οι καταναλωτές με το δημόσιο θα ψάχνουν τα λεφτά τους. ΞΑΝΑ
Δυστυχώς δεν λες κάτι καινούριο, ακόμα και η "προφητεία" σου είναι ανάγνωση ...προγράμματος!
Η ιστορία ξεκινά κάπου στη δεκαετία του '60 (ίσως και παλαιότερα), τον προηγούμενο αιώνα. Αρχικά "αγόραζαν" ρεύμα από το κράτος σε εξευτελιστική τιμή. Στη συνέχεια πούλαγαν μέρος του ρεύματος που αγόραζαν σε πολλαπλάσια τιμή! ... ... Σήμερα, λόγω "ανάπτυξης" και "ελεύθερης αγοράς", έχουν διασπείρει την "δραστηριότητα" (απάτες) στη λιανική, ώστε να έχουν πολλούς αδύναμους αντιπάλους...
Την ίδια στιγμή, που εις τας ευρώπας ξεκινούν επανακρατικοποιήσεις των δομών ενέργειας, στην "αποικία των αρίστων" όλα ιδιωτικοποιούνται. ώστε να είναι ευκολότερα διαχειρίσιμοι οι εξαθλιωμένοι υποτελείς, μέσω απειλών.
η δεη τωρα δεν ειναι δημοσια αλλα αν μπορουμε να το παραβλεψουμε αυτο θα δουμε οτι τα μμε οριζουν οχι μονο την πολιτικη (ψηφος) αλλα και την καταναλωτικη συνειδηση του κοσμου. σημ το νεκρο βαρος της ιστοριας
Μικρή σημασία μπορεί να έχει μια αλλαγή συστήματος όταν επικρατεί η κρυφή γοητεία της διαφθοράς και του πλούτου. Όσο όμορφα συστήματα και να σχεδιάσουμε, δίκαια και ευαίσθητα, στην πράξη θα καταντούν άδικα και σκληρά όσο η διαφθορά είναι ο μόνος δρόμος προς την εξουσία και ο φόβος μην την χάσουμε, ο ισχυρότερος σύμβουλος.
Σημασία έχει ότι δεν καταλήξαμε στη ΜΕΘ από κορωνοιό, όλα τα άλλα τώρα τα αντέχουμε, ρίξτε μας κι άλλο ξύλο αντέχουμε, είμαστε η μιλένιαλ γενιά, χαχα