Δες ακόμα: Κόψτε το λαιμό σας – Ανάλυση του Γ. Μακριδάκη. 17/9/2016
Τελικά, υπό την πίεση της κοινωνίας αποκάλυψαν κάποια ονόματα διοργανωτών, οι οποίοι μαζί με μερικές εκατοντάδες πολιτών που τους εμπιστεύτηκαν και κατέβηκαν μαζί τους στην κεντρική πλατεία της πόλης διατράνωσαν την απαίτησή τους να αδειάσει το νησί από πρόσφυγες και μετανάστες, να κλείσουν όλες οι δομές υποδοχής, φιλοξενίας κλπ και να ξαναγίνει η Χίος τόπος διέλευσης και καταγραφής διερχομένων προσφύγων και μεταναστών, όχι ανοιχτή φυλακή εγκλωβισμένων ανθρώπων όπως είναι σήμερα.
Όλες αυτές οι πρωτόγνωρες κοινωνικές συνθήκες και αντιδράσεις κάνουν φανερό ότι η ευρωπαϊκή και η ελληνική κυβέρνηση με την πολιτική του εγκλωβισμού των προσφύγων και μεταναστών εκτρέφουν συνειδητά και πολύ μεθοδικά το θηρίο του φασισμού στα νησιά του Αιγαίου.
Διότι η φασιστική συμπεριφορά είναι ένα από τα δομικά χαρακτηριστικά της πολυσχιδούς και αντιφατικής ανθρώπινης υπόστασης, δηλαδή ο καθένας μας έχει μέσα του έναν φασίστα, τον οποίον ανάλογα με την προσωπική του καλλιέργεια και με τα υπόλοιπα δομικά στοιχεία του χαρακτήρα του, αλλά και ανάλογα με τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες μέσα στις οποίες ζει, είτε τον αφήνει να εκφραστεί, είτε φροντίζει να τον περιορίζει ή να τον ακυρώνει δια παντός, μη διολισθαίνοντας σε φασιστικές συμπεριφορές με διαρκή αγώνα και συνειδητότητα.
Γίνεται λοιπόν στην παρούσα ιστορική φάση φανερό ότι η πολιτική της ευρωπαϊκής και της ελληνικής κυβέρνησης οδηγεί τους ανθρώπους και κατ' επέκταση τις κοινωνίες συμπεριφορικά στα όρια του φασισμού. Οδηγεί τον καθένα ξεχωριστά σε προσωπικές καταστάσεις πολύ δύσκολα διαχειρίσιμες, ακόμη κι αν η καλλιέργεια του είναι επαρκής, ακόμη και αν ο χαρακτήρας του είναι αρκούντος ήπιος. Διότι αφενός η ψυχολογία της μάζας, την οποία βλέπει γύρω του ή την αποτελεί και ο ίδιος, και από την οποία συνήθως δεν έχει φροντίσει ή κατορθώσει να αποκλείσει κάποιους επιτήδειους και γνωστούς οπαδούς της βίας και του φασισμού είναι ένας αστάθμητος και πολύ ορμητικός προς την φασιστική ροπή παράγοντας, αφετέρου δε η προσωπική, πόσω μάλλον η συλλογική διολίσθηση προς τον φασισμό κάτω από τέτοιες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες είναι διαρκής και ανεπαίσθητη, τόσο που κανείς από όσους ιστορικά έβγαλαν τον φασίστα από μέσα τους δεν μπόρεσε να το αποδεχθεί και να το παραδεχθεί, αφού όλοι ανεξαιρέτως οι ιστορικά καταγεγραμμένοι επιφανείς φασίστες, πόσω μάλλον οι αφανείς ακόλουθοί τους υποστήριξαν με σθένος το γνωστό “εγώ δεν είμαι φασίστας αλλά…”
Πάντα υπήρχε ένα αλλά που δικαιολογούσε στον εαυτό τους την ροπή τους και τον εκπεσμό τους στην φασιστική συμπεριφορά. Αυτό το “αλλά” υπάρχει και τώρα. Το δημιουργεί και το συντηρεί συνειδητά η ευρωπαϊκή και η ελληνική κυβέρνηση. Τα τελικά αποτελέσματα δεν θα διαφέρουν και πολύ από τα παρόμοιά τους ιστορικά καταγεγραμμένα. Ας είμαστε προετοιμασμένοι για όλα.
ΥΓ: Χθες επικοινώνησα τηλεφωνικά με έναν φίλο μου, καλλιεργημένον άνθρωπο, ταλαντούχο ηθοποιό και πολιτικά ενεργό όσα χρόνια τον ξέρω, για να του πω αστειευόμενος ότι πρέπει να αλλάξει επίθετο, μιας και στην επιτροπή που διοργάνωσε την διαδήλωση με τρόπο συνωμοτικό στρώνοντας χαλί και δάφνες στον φασισμό, αφού κράτησε μυστική την ταυτότητά της μέχρι την ύστατη ώρα προωθώντας ένα απολιτίκ (βλ. φασιστικό) προφίλ, είδα, όταν δημοσίευσαν τελικά κάποια ονόματα, να συμμετέχει κάποιος συνώνυμός του. Και έλαβα την απάντηση ότι ήταν ο ίδιος. Και έγινα έκπληκτος ακροατής του πύρινου λόγου του για την κατάσταση που δεν πάει άλλο στο νησί….