Στο άρθρο αναφέρεται μεταξύ άλλων:
Οι θετικές ειδήσεις από τη σύνοδο ξεπέρασαν τις χαμηλές προσδοκίες των αγορών. Έτσι, η αρχική αντίδραση θα είναι ευνοϊκή, ειδικότερα καθώς οι επενδυτές τοποθετούνται για το τέλος του τριμήνου. Δεδομένου όμως, ότι δεν υπάρχει η δραματική υπέρβαση, σύντομα ο κόστος θα αρχίσει να ανησυχεί, για μία ακόμη φορά, ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν κινούνται με το ρυθμό που απαιτεί η κρίση.
Ομως αν για μία ακόμη φορά, η ευρωπαϊκή σύνοδος αποτελέσει τελικά πηγή απογοήτευσης, τότε οι επιπτώσεις θα είναι πολύ σοβαρότερες από μία χαμένη ευκαιρία.
Κάθε καθυστέρηση στην αντιμετώπιση της κρίσης μεταφράζεται σε μία ακόμη μεγαλύτερη λίστα ενεργειών που θα πρέπει να γίνει στο μέλλον και σε πιο ακριβό λογαριασμό. Χωρίς περαιτέρω πρόοδο, το κόστος δανεισμού για τις ευάλωτες χώρες θα παραμένει πολύ υψηλό. Οι εταιρικές επενδύσεις και τα σχέδια προσλήψεων θα αναβληθούν, επιτείνοντας την οικονομική επιβράδυνση. Οι ιδιώτες επενδυτές θα εξακολουθούν να είναι νευρικοί, εντείνοντας έτσι την αβεβαιότητα χρηματοδότησης και καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολη τη διοχέτευση χρηματοδότησης στις μικρο-μεσαίες επιχειρήσεις.
Δεν αποτελεί έκπληξη ότι ορισμένοι αξιωματούχοι ήδη υιοθετούν διαφορετικές ερμηνείες για τα όσα συμφωνήθηκαν. Αρκεί μία ματιά στις δηλώσεις από τη Φινλανδία, τη Γερμανία και την Ιταλία. Επίσης ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι δανειστές και οφειλέτες αισθάνονται βέβαιοι ότι μπορούν να συνεχίσουν να παίζουν το παιχνίδι του δειλού.
Χωρίς επιπρόσθετα μέτρα, θεωρώ ότι είναι αναπόφευκτο σε λίγο καιρό οι Ευρωπαίοι ηγέτες να συναντηθούν και πάλι… εκτάκτως. Και τότε, οι προκλήσεις ενώπιόν τους, θα είναι ακόμη πιο επαχθείς.