«Ήταν το όνειρό μου να γίνω κτηνίατρος αλλά δυστυχώς δεν το ακολούθησα» Εριέττα Κούρκουλου – Λάτση
Για να βάζουμε τα πράγματα σε μια σειρά: Ο κτηνιατρικός Σύλλογος, που ομόφωνα στράφηκε κατά του νέου νόμου για τα αδέσποτα και τα ζώα συντροφιάς, είναι σύλλογος επιστημόνων. Ως Επιστήμονες, oμόφωνα, όλοι και από όλες τις παρατάξεις, καταδίκασαν το νόμο, ως αντεπιστημονικό. Και ύστερα ήρθαν τα συστημικά μέσα ενημέρωσης να φιλοξενήσουν τις απόψεις της κας Εριέττας Κούρκουλου – Λάτση, ιδρύτριας και προέδρου της ΜΚΟ “Save a Greek Stray”, και να την πουν στους επιστήμονες, που δεν συμφωνούν με την εν λόγω κυρία, της γνωστής οικογενείας. Ξαφνικά, οι θέσεις των επιστημόνων αναφέρονται ως «διάφορα “επιχειρήματα”», γίνεται λόγος για «πόλεμο», για «περίεργες δικαιολογίες» που βρίσκουν οι επιστήμονες, και γενικώς βγαίνουν άσχετοι και γραφουν πόσο καλά τα λέει η εκπρόσωπος της λάηφστάηλ ζωοφιλίας, με βασικό προσόν την ίδρυση φιλοζωικής οργάνωσης.
Η κυρία Κούρκουλου – Λάτση, από όσο βλέπω, δεν είναι κτηνίατρος. Δεν είναι καν επιστήμων των βιολογικών επιστημών. Έχει μεταπτυχιακό σε “animal studies” (ένα νεόκοπο χαλαρό πεδίο που μελετάει τη σχέση ανθρώπων και ζώων σε επίπεδο κοινωνιολογίας, ψυχολογίας, πολιτικής, λογοτεχνίας κλπ).
Είναι, λοιπόν, μια φιλόζωη κυρία, με περιβαλλοντικές ανησυχίες και γερή πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης. Έχει τόσο δικαίωμα να κρίνει την επιστημονική ομόφωνη θέση του Κτηνιατρικού Συλλόγου όσο έχει και να κρίνει ομόφωνες αποφάσεις του Ιατρικού ή του Δικηγορικού, ή οποιουδήποτε άλλου συλλόγου επιστημόνων. Αν και, οι γιατροί δεν την γλιτώνουν: στην “κριτική” της σημειώνει πως «Αναπαράγονται απλά τα λόγια κάποιων κτηνιάτρων οι οποίοι δυστυχώς έχουν (όπως όλοι οι γιατροί στην Ελλάδα) την τυφλή εμπιστοσύνη του κόσμου».
Οι κραυγές της, τύπου «δε ντρέπεστε», προς τους κτηνιάτρους, και ο χαρακτηρισμός των θέσεων του συλλόγου ως «κωμωδία» είναι απαράδεκτες όπως και η πρόταση της να αντιμετωπιστεί το κόστος των στειρώσεων με κρατικά …κουπόνια.
Στην επίθεσή της κατά του κτηνιατρικού συλλόγου, γράφει πως είχε μόνον μια επαφή με αυτόν: «Εγώ γνώρισα τον συγκεκριμένο σύλλογο πολλά χρόνια πριν με αφορμή μια βράβευση που ήθελαν να μου κάνουν. Μετά την βράβευση λοιπόν ήρθαν στο καταφύγιο και τους παρουσιάσαμε διάφορες ιδέες σχετικά με την επίλυση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων στην Ελλάδα, στις οποίες ήταν κάθετα αντίθετοι. Αυτό που τους εξαγρίωσε όμως ήταν όταν τους προτείναμε να φέρουμε εθελοντές κτηνίατρους από το εξωτερικό για να κάνουν στειρώσεις. Στην αρχή, προσπάθησαν να μας πείσουν ότι είναι όλοι άχρηστοι και ότι θα “σφάξουν” τα ζώα μας. Όταν προτείναμε να έρθουν να επιτηρήσουν τις δράσεις και να δώσουν εκείνοι τις κατευθυντήριες, αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι κάτι τέτοιο θα είχε αρνητικές επιπτώσεις στα δικά τους συμφέροντα. Αυτή ήταν η τελευταία μας επικοινωνία με τον Κτηνιατρικό Σύλλογο».
Τα “συμφέροντα” να φανταστώ ότι είναι η πρόθεση των ελλήνων κτηνιάτρων να συνεχίσουν να είναι επιστήμονες και όχι …παρατηρητές στις επεμβάσεις άλλων “από το εξωτερικό”. Για όποιον δεν κατάλαβε, η κυρία Κουρκουλου – Λάτση είπε σε επιστήμονες ότι αφού δεν θέλουν αυτοί να κάνουν την λάθος επέμβαση, αφού δεν ήθελαν να κάνουν ιατρικές πράξεις στις οποίες ως επιστήμονες ήταν αντίθετοι, θα εύρισκε εισαγόμενους που δεν θα είχαν πρόβλημα.
Περιττό να πούμε ότι το να φέρεις γιατρούς από το εξωτερικό για να εφαρμόσουν πρακτικές ενάντια στις γνωματεύσεις και τα πρωτόκολλα του τοπικού (κτην)ιατρικού συλλόγου, θα θεωρούνταν ― και δικαίως! ― απαράδεκτο ακόμα και στην τελευταία μπανανία.
Έχει δικαίωμα κάποιος να μη στειρώσει το ζώο του; Ναι, ειδικά αν το συστήνει ο κτηνίατρος του για οποιονδήποτε ιατρικό λόγο. Αυτό λέει η κοινή λογική. Η κυρία Κούρκουλου- Λάτση διαφωνεί όμως, κάθετα, γιατί, προφανώς τέτοιοι που είμαστε οι Έλληνες, αυτό (λέει) θα γινόταν «”παραθυράκι” για όποιον αποφάσιζε ότι δεν θέλει να στειρώσει το ζώο του». Οπότε, ο κτηνίατρος εδώ δεν είναι επιστήμονας, είναι αυτός που κοιτάει να βολέψει τον πελάτη, σε αντίθεση με την κα Κουρκουλου – Λατση που, προφανώς, γνωρίζει καλύτερα από τον επιστήμονα, και ολάκερο τον επιστημονικό σύλλογο.
Την άποψη πως τα αδέσποτα είναι προϊόν των δεσποζόμενων ζώων, αυτών που πάνε στο γιατρό, ελέγχονται, και αν ζευγαρώσουν ζευγαρώνουν σε δεδομένες συνθήκες, δεν θα την σχολιάσω.
Ακολούθως, η κ. Κούρκουλου – Λάτση γράφει παραπλανητικά πως στον (κάκιστο ούτως ή άλλως) νόμο «δεν αναφέρεται πουθενά πρόστιμο στον κτηνίατρο» που θα φροντίσει μη τσιπαρισμένο ζώο. Τα περί 300αρας, που μετατρέπουν τον γιατρό σε μπάτσο υπεύθυνο για την επιβολή του νόμου, και μαζί σε θύμα μιας στρεβλής πολιτικής, δεν το πρόσεξε. Γιατί ο νόμος λέει ξεκάθαρα ότι βαρύνει πρόστιμο 300 ευρώ όποιον «θα ενημερώσει πλημμελώς ή ψευδώς» το ηλεκτρονικό μητρώο. Και, φυσικά, σε μη τσιπαρισμένο ζώο δεν μπορείς να ενημερώσεις κανένα μητρώο.
Σε κάθε περίπτωση, η φιλόζωος αυτή κυρία είναι κάθετη: «Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας που έχει προταθεί ένα ρεαλιστικό σχέδιο επίλυσης του προβλήματος των αδέσποτων (αλλά και των δεσποζόμενων) ζώων και ο κάθε ανίδεος προσπαθεί να το εμποδίσει, σκεπτόμενος όχι τα ίδια τα ζώα, αλλά το προσωπικό του συμφέρον. Εγώ δεν μπορώ να το αφήσω να συμβεί». Θεωρεί, προφανώς, ότι «ο κάθε ανίδεος» είναι ο κτηνιατρικός σύλλογος της χώρας, και ειδικευμένη η ίδια. Ίσως επειδή έχει δηλώσει «Ήταν το όνειρό μου να γίνω κτηνίατρος αλλά δυστυχώς δεν το ακολούθησα. Ο λόγος που ήθελα να το κάνω ήταν γιατί λάτρευα τα ζώα και είχα δει πεντακόσιες φορές την ταινία Doctor Dolittle, που μπορούσε να μιλήσει στα ζώα». Νο κομμεντ…