Η έκθεση αξιολόγησε τα εργατικά δικαιώματα σε 139 χώρες από την κλίμακα 1 έως 5, με 1 να αξιολογούνται οι πλέον διασφαλισμένες εργασιακές σχέσεις και με 5 οι πιο επισφαλείς. Η Ελλάδα βαθμολογήθηκε με 5, μαζί με την Αλγερία, το Μπαγκλαντές, την Αίγυπτο, την Γουατεμάλα, το Λάος, την Ινδία, την Κίνα. Πρόκειται για τη χειρότερη κατάταξη, εξαιρουμένων οχτώ χωρών που βαθμολογήθηκαν 5+. Πρόκειται για την Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία, τη Λιβύη, την Παλαιστίνη, το Νότιο Σουδάν, τη Σομαλία, τη Συρία και την Ουκρανία.

Για την εκπόνηση της έκθεσης η Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία χρησιμοποίησε 97 διαφορετικούς δείκτες.

Ένα από τα γενικά συμπεράσματα, είναι η αυξημένη αβεβαιότητα σχετικά με την απειλή της ανεργίας και τη διασφάλιση του οικογενειακού εισοδήματος.

Συγκεκριμένα, ο ένας στους δύο δηλώνει ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την αύξηση του κόστους διαβίωσης, ενώ οι επτά στους δέκα αναφέρουν ότι το εισόδημά τους δεν είναι αντίστοιχο με το κόστος ζωής.


Σε ό,τι αφορά στο ύψος των μισθών, 79% των εργαζομένων εκτιμά, ότι ο κατώτατος μισθός δεν είναι αρκετός για να διασφαλίσει μια αξιοπρεπή διαβίωση, το 82% ότι οι αμοιβές του έχουν μειωθεί κάτω από το κόστος ζωής ή παρέμειναν στάσιμες, ενώ το 88% ζητά την αύξηση του κατώτατου μισθού σε όλο τον κόσμο.

Σύμφωνα με την έκθεση, τους τελευταίους 12 μήνες τουλάχιστον 35 κυβερνήσεις χωρών συνέλαβαν ή φυλάκισαν εργαζομένους οι οποίοι προσπάθησαν να προασπίσουν δημοκρατικά δικαιώματα, αξιοπρεπείς μισθούς και πιο ασφαλείς εργασιακές συνθήκες. Σε τουλάχιστον εννέα χώρες εργαζόμενοι δολοφονήθηκαν ή «εξαφανίστηκαν» ως μέσο εκφοβισμού των εργαζομένων.

Σχετικά με την ανεργία, ο ένας στους δύο από τους ερωτηθέντες, έχουν προσωπική ή οικογενειακή εμπειρία της ανεργίας, ενώ το 41% εκτιμά ότι η εργασία του θα γίνει περισσότερο επισφαλής μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.

Η Διεθνής Συνδικαλιστική Συνομοσπονδία (ITUC) εκπροσωπεί 325 εθνικά συνδικάτα και συνολικά 176.000.000 εργαζόμενους.

(με πληροφορίες από το ethnos.gr)