Έλληνας γίνεσαι, το παραδέχεται επιτέλους η Νέα Δημοκρατία

του Θάνου Καμήλαλη

Σύμφωνα με την «Καθημερινή», η κυβέρνηση προσανατολίζεται στη χορήγηση ελληνικής υπηκοότητας σε όλους πολίτες τρίτων χωρών αποκτήσουν στη χώρα ακίνητη περιουσία αξίας τουλάχιστον 2 εκατομμυρίων ευρώ. Το σχέδιο ουσιαστικά έρχεται να επεκτείνει το πρόγραμμα της «χρυσής βίζας», της 5ετούς άδειας παραμονής που άρχισε να δίνει η Νέα Δημοκρατία το 2013 σε όσους επενδύουν από 250.000 ευρώ και πάνω στην αγορά ακινήτων, ενώ αντιγράφει μοντέλα απόδοσης ιθαγένειας άλλων χωρών (π.χ. Κύπρος).

Πέρα από τις πολύ πιθανές και βλαβερές συνέπειες επί του πρακτέου, δηλαδή στην αγορά ακινήτων και στην υπερσυγκέντρωση κατοικιών στα χέρα των λίγων (σε συνδυασμό με πλειστηριασμούς κλπ.), υπάρχει σε αυτό το σχέδιο μία ισχυρή δόση υποκρισίας και μία επίσης ισχυρή δόση ειλικρίνειας. Από τη μία η πρόταση αυτή έρχεται από την ίδια παράταξη που έχει βάλει ως ύψιστο στόχο στο προσφυγικό τις ταχύρυθμες απελάσεις, ενώ αντιτάχθηκε δύο φορές στους νόμους που πέρασαν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ για την ιθαγένεια στα παιδιά μεταναστών (ιθαγένεια και υπηκοότητα είναι έννοιες με ταυτόσημο περιεχόμενο). Ο πρώτος νόμος μάλιστα, έπεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με το επιχείρημα ότι «δεν τεκμηριωνόταν η ουσιαστική ένταξη των αλλοδαπών στην ελληνική κοινωνία».

Από την άλλη όμως, είναι θετικό που ακόμα και η Δεξιά παραδέχεται ότι δεν υπάρχει «δίκαιο του αίματος». Θα πρέπει να συγχαρούμε ειλικρινά την κυβέρνηση για την ειλικρίνεια που φανερώνει η συγκεκριμένη πρόταση και το γεγονός ότι δίνεται ένα χτύπημα σε ακροδεξιά συνθήματα τύπου «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι» και την φαρσοκωμωδία περί «αλλοίωσης του πολιτισμού». Αν έχεις λεφτά, γίνεσαι και παραγίνεσαι. Αν για παράδειγμα είσαι ένας ανώνυμος πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας, μπορεί να σε πούνε «γυφτοσκοπιανό». Αν αγοράσεις περιουσία 2 εκατ. στην ελληνική περιοχή της Μακεδονίας, τότε περνάς μία fast track πολιτογράφηση και θεωρείσαι πλέον έλληνας Μακεδών. Ο ρατσισμός εξάλλου σχεδόν ποτέ δεν έχει να κάνει με το διαφορετικό χρώμα δέρματος, φυλής και θρησκείας.  Είναι πάνω απ’όλα ταξικός. Το μίσος δεν είναι προς τον «αλλόθρησκο», αλλά προς τον ανταγωνιστή φτωχό, το εύκολο θύμα, τον «ξένο» που διεκδικεί ίσα προνόμια και δικαιώματα. Είναι επίσης «θετικό», ότι προετοιμάζεται μια διαβάθμιση με βάση τα χρήματα, ώστε να γίνεται όλο και πιο κατανοητή η ουσία του ζητήματος και το ότι η αποδοχή και η αντιμετώπιση του «διαφορετικού» εξαρτάται από το πορτοφόλι του

Με 250.000 ευρώ λοιπόν «χρυσή βίζα», με 2 εκατ. ελληνική υπηκοότητα. Μπορούμε να βάλουμε και άλλες τέτοιες διαβαθμίσεις. Με 1 δισ. για παράδειγμα, άγαλμα εθνικού ευεργέτη ή με 5 δισ. προσωπικός στίχος στον εθνικό ύμνο. Με 0 ευρώ, αφαίρεση ιθαγένειας. Στο κάτω κάτω, η κυβέρνηση έχει βαλθεί να μας αποδείξει ότι όλα έχουν τιμή τους και όλα γίνονται πιο εύκολα αν θεωρείσαι «επενδυτής». Το «αναπτυξιακό πολυνομοσχέδιο» είναι επίσης ένα καλό μάθημα. Η προστασία του περιβάλλοντος γίνεται «ενοχλητική γραφειοκρατία», η πολιτιστική κληρονομιά μετατρέπεται σε μερικά ντουβάρια που πρέπει να παίρνουν πόδι και κάποιους «ιδεοληπτικούς» που μπλοκάρουν τις «επενδύσεις», τα εργασιακά δικαιώματα και οι ανάγκη για κρατικούς ελέγχους γίνονται εμπόδια στην απομύζηση του πλούτου από τους λίγους και το δημόσιο συμφέρον είναι μια αόριστη έννοια που ερμηνεύεται σύμφωνα με τα συμφέροντα αυτουνού που υπόσχεται να βάλει τα λεφτά (το αν θα τα βάλει είναι μια άλλη ιστορία).

Αλλά ας μην βαραίνουμε το κλίμα κι ας μείνουμε στα θετικά. Η μεγάλη παράταξη της Δεξιάς παραδέχεται με τον τρόπο της ότι «Έλληνας γίνεσαι»,ότι ίσως ο πολιτισμός να μην αλλοιώνεται από τον ξένο και ότι η μισαλλοδοξία έχει ταξικά κριτήρια. Καταφέραμε να συμφωνήσουμε επιτέλους σε κάτι βασικό.