Για να πετύχει όμως το πρωταπριλιάτικο αστείο η είδηση δεν μπορεί να είναι αδιάφορη. Πρέπει να γαργαλάει τη φαντασία του αναγνώστη και να τον αφορά σε βαθμό που να θέλει να την πιστέψει.
Όσο αφορά το πρώτο σκέλος, τη διάρκεια, δυστυχώς για εμάς πριν από λίγα χρόνια ανακαλύφθηκε το twitter, οπότε είναι πρακτικά αδύνατο να αντέξει οποιοδήποτε ψέμα ζωντανό περισσότερο από λίγα λεπτά της ώρας. Όσο αφορά το δεύτερο σκέλος όμως, την ουσία, εκεί τα καταφέραμε πολύ καλύτερα γιατί οι αναγνώστες μας ήθελαν τόσο πολύ να το πιστέψουν.
Ας αφήσουμε λοιπόν για λίγο το ψέμα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν πρόκειται να αναπέμψει το πολυνομοσχέδιο, για να ασχοληθούμε λίγο με τις αλήθειες.
Είναι αλήθεια ότι ο Κάρολος Παπούλιας έχει το δικαίωμα να αναπέμψει οποιοδήποτε νομοσχέδιο. Το Σύνταγμα του δίνει αυτό το δικαίωμα στο άρθρο 76. Είναι επίσης αλήθεια ότι αν το νομοσχέδιο επιψηφιστεί (δηλαδή επιβεβαιωθεί εκ νέου από το σώμα) τότε είναι υποχρεωμένος να υπογράψει το διάταγμα που θα το θέσει σε λειτουργία. Στην πραγματικότητα αυτή είναι και η μοναδική πρακτική δυνατότητα άσκησης πολιτικής που έχει μείνει στον ΠτΔ εκτός από την παραίτηση που οδηγεί σε εκλογές.
Η πικρή εκδοχή της αλήθειας είναι όμως ότι ο Κάρολος Παπούλιας έχει αποδείξει ότι αισθάνεται πολύ άνετα με τον διακοσμητικό του ρόλο υπογράφοντας οτιδήποτε ακουμπάει το γραφείο του. Περιορισμένος στο προεδρικό μέγαρο δείχνει εντελώς αποκομμένος από την ελληνική κοινωνία από την οποία απλά ζητάει να θυμάται το παρελθόν. Και για να είμαστε ακριβείς, όχι οποιοδήποτε παρελθόν αλλά το αντιστασιακό του κομμάτι, αφού ο Κάρολος Παπούλιας είχε και μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική πορεία ως υπουργός Εξωτερικών και αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας.
Άλλη μια αλήθεια είναι ότι ο κ. Παπούλιας δεν είναι πια ο ισχυρός άντρας του 1983 που οργάνωσε την φυγή του Αραφάτ από την Παλαιστίνη με ελληνικά πλοία. Η πιο χαρακτηριστική στιγμή της σύγχρονης πορείας του ήταν στις διερευνητικές συζητήσεις για σχηματισμό κυβέρνησης το Μάιο του 2012 όταν ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε ότι η συμμετοχή του σε μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ θα ήταν αντίθετη με την εντολή που του είχε δώσει πριν από λίγες ημέρες ο λαός και ο ΠτΔ του απάντησε «δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό;»
Η συντηρητική μερίδα της πολιτικής και της κοινωνίας συχνά αναφέρει ότι ο κ. Παπούλιας είναι υποχρεωμένος να σέβεται την τιμητική θέση του, θεωρώντας ακροβασία οποιαδήποτε κίνηση άσκησης πολιτικής. Κι όμως, αυτοί που πιο συχνά διαφημίζουν την αγάπη τους στους θεσμούς και το Σύνταγμα θα έπρεπε να μας υποδείξουν σε ποιο ακριβώς σημείο του Συντάγματος η θέση του ΠτΔ χαρακτηρίζεται τιμητική. Αντίθετα, σύμφωνα με το ελληνικό Σύνταγμα ο Κάρολος Παπούλιας θα όφειλε να αντιδράσει στις 21 Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου με τις οποίες η κυβέρνηση πέρασε ό,τι αδυνατούσε να φέρει στη Βουλή (και ας τη λέμε Κοινοβουλευτική Δημοκρατία για να διασκεδάζουμε).
Κί όμως, ακόμα και στις περιπτώσεις που ο ΠτΔ έδειξε την δυσαρέσκειά του, όπως στο μαύρο της ΕΡΤ, δεν δίστασε να υπογράψει μια ΠνΠ που δεν ήταν υπογεγραμμένη ούτε από το σύνολο του Υπουργικού Συμβουλίου, ενώ όταν μετά από 10 μήνες η κυβέρνηση καταπάτησε το Σύνταγμα μη φέρνοντάς την ως όφειλε για συζήτηση στη Βουλή ο κύριος Παπούλιας συνεχίζει να υπογράφει νομοσχέδια και πράξεις που αφορούν τη ΔΤ και τη ΝΕΡΙΤ χωρίς ντροπή.
Μπορεί το πρωταπριλιάτικο αστείο μας να έγινε γρήγορα αντιληπτό, αυτό όμως έγινε ακριβώς επειδή οι Έλληνες εδώ και χρόνια δεν περιμένουν τίποτα από τον ανώτατο άρχοντα της χώρας, από αυτόν που εκλέγεται από τα 2/3 της βουλής και υποτίθεται ότι εκπροσωπεί και αντιπροσωπεύει την ελληνική κοινωνία.
Κύριε Πρόεδρε, καλό μήνα… και καλή τύχη.