Σημειώνεται ότι το δημοσίευμα που σχολιάζει η Παρέμβαση υποστηρίζει χαρακτηριστικά ότι «η στάση του ΕΣΠ και άλλων συναφών οργανώσεων δημιουργεί διαρκή νομικά εμπόδια στην εφαρμογή μέτρων που έχουν στόχο την προστασία των συνόρων, την αποτροπή παράνομης εισόδου και την αποσυμφόρηση τοπικών κοινωνιών».
Παρακάτω αναφέρει πως οι προσφυγές αυτού του τύπου «δεν αποτελούν απλή κριτική αλλά λειτουργούν ως μηχανισμός αμφισβήτησης των βασικών αξόνων της εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής».
Ακόμα μία ενδεικτική -για το αισχρό επιχείρημα του άρθρου- φράση είναι η εξής: «Όταν οι νομικές αίθουσες μετατρέπονται σε πεδίο μάχης κατά κάθε κυβερνητικής πρωτοβουλίας, τίθεται ζήτημα αν αυτές οι παρεμβάσεις υπηρετούν αποκλειστικά την υπεράσπιση δικαιωμάτων ή συνιστούν συστηματική υπονόμευση της κρατικής κυριαρχίας».
«Πίσω από την ταμπέλα της “ανθρωπιστικής δράσης” ορισμένες ΜΚΟ “υιοθετούν ρόλο πολιτικού αντιπάλου”, αμφισβητώντας και επιχειρώντας να ακυρώσουν δικαστικά θεμελιώδεις επιλογές της εθνικής πολιτικής» αναφέρει ακόμα το άρθρο του Politico.
Στο ίδιο κλίμα, προσθέτει ότι «αντί να λειτουργούν συμπληρωματικά στην Πολιτεία, επιλέγουν τη μετωπική σύγκρουση, θέτοντας εν αμφιβόλω την ικανότητα του κράτους να προστατεύει τα σύνορά του, να εφαρμόζει τους νόμους του και να διαχειρίζεται με όρους τάξης και δικαιοσύνης ένα από τα πιο σύνθετα ζητήματα της εποχής μας».
Ολόκληρη η ανακοίνωση της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας:
«Ολοκληρωτικού τύπου “διαρροές” του Υπουργείου Μετανάστευσης: Οι υπερασπιστ(ρι)ες των δικαιωμάτων δεν τρομοκρατούνται – Να τοποθετηθεί άμεσα ο ΔΣΑ (ΕΠΔΑ, 17/8/2025)
Η διαρροή πηγών του Υπουργείου Μετανάστευσης (βλ. δημοσίευμα Γ. Σκορδίλη στην εφημερίδα Political, 14/8/2025) για την αίτηση ακύρωσης που κατέθεσε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (ΕΣΠ) για λογαριασμό Σουδανών προσφύγων που κρατούνται στην Αμυγδαλέζα, κατά της τρίμηνης αναστολής υποβολής αιτημάτων ασύλου, αποτελεί την επιτομή του ολοκληρωτισμού.
Πλέον η κυβέρνηση στοχοποιεί ως “υπονόμευση της κρατικής κυριαρχίας” ακόμα και την κατάθεση δικαστικών προσφυγών από οργανώσεις και δικηγόρους και την αξίωση δικαιοδοτικής κρίσης επί των αποφάσεών της. Απαιτεί, μάλιστα, να έχουν οι οργανωσεις της κοινωνίας των πολιτών και οι υπερασπιστές/-ίστριες των δικαιωμάτων “συμπληρωματικό” ρόλο στις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, στην “κρατική κυριαρχία” και στην “εθνική μεταναστευτική πολιτική”.
Η στόχευση της επίμαχης «διαρροής» είναι πέρα από κάθε αμφιβολία διττή: αφενός η ένταση της στοχοποίησης των υπερασπιστ(ρι)ών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αφετέρου η αποστολή μηνύματος «πειθάρχησης» προς τους διοικητικούς δικαστές οι οποίοι υπέχουν ρόλο εγγυητών της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και της ανεξαρτησίας τους από πολιτικές πιέσεις και που θα κρίνουν τις σχετικές υποθέσεις. Θυμίζουμε ότι η Ένωση Διοικητικών Δικαστών, στις 11.7.2025, ζήτησε με δελτίο Τύπου την απόσυρση της τροπολογίας που τελικά ψηφίστηκε, ως καταφανώς αντίθετης προς το διεθνές και το ενωσιακό δίκαιο. Υπενθυμίζεται ότι το άρθρο 19(1) της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), σε συνδυασμό με το άρθρο 2 ΣΕΕ, επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να διασφαλίζουν την πλήρη ανεξαρτησία των δικαστηρίων τους, ως θεμελιώδη προϋπόθεση του κράτους δικαίου και του δικαιώματος σε αποτελεσματική δικαστική προστασία (ΔΕΕ, C-64/16). Στο ίδιο πνεύμα, το ΔΕΕ έχει κρίνει ότι τα εθνικά δικαστήρια οφείλουν να προβαίνουν σε πλήρη και ex nunc εξέταση όλων των κρίσιμων νομικών και πραγματικών ζητημάτων, ακόμη και αυτεπαγγέλτως, προκειμένου να διασφαλίζεται η ουσιαστική προστασία των δικαιωμάτων των αιτούντων διεθνή προστασία (ΔΕΕ, C-406/22), κάτι που καθιστά επιτακτικό τον πλήρη έλεγχο της συμβατότητας της αναστολής υποβολής αιτημάτων ασύλου με το ενωσιακό δίκαιο.
Πρόκειται για αδιανόητες δηλώσεις που θέτουν την Ελλάδα εκτός της χορείας των κρατών που διεκδικούν για τον εαυτό τους τον τίτλο του κράτους δικαίου. Οι υπερασπιστές/ίστριες ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τόσο οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών όσο και δικηγόροι, έχουν εκ της θέσεώς τους ρόλο ανεξάρτητο απέναντι στις πρωτοβουλίες της εκτελεστικής εξουσίας, τις οποίες κρίνουν και ελέγχουν κατά περίπτωση και, πάντως όχι υπακούοντας στο πλαίσιο οποιασδήποτε εθνικής ή κρατικής πολιτικής.
Καλούμε τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών να καταδικάσει τις συγκεκριμένες διαρροές και να ζητήσει την επίσημη καταδίκη/απόσυρσή τους από τον Υπουργό Μετανάστευσης Θ. Πλεύρη. Το δικαίωμα στη δικαστική προστασία είναι κατοχυρωμένο στο άρθρο 20 του Συντάγματος και σε υπερεθνικό επίπεδο, στα άρθρα 8 και 10 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ, στο άρθρο 14 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ΔΣΑΠΔ) και στα άρθρα 6 και 13 της ΕΣΔΑ, η δε κεντρική δικαιοκρατική της εγγύηση συνίσταται στο δικαίωμα κάθε προσώπου να εισάγει την υπόθεσή του σε κρίση από πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο έχει εξουσία πραγματικής και νομικής εξέτασης της υπόθεσης, ο δε διάδικος έχει αξίωση για την έκδοση νομικά δεσμευτικής απόφασης επί της ουσίας της διαφοράς,
Σε αντίθετη περίπτωση, ο ΔΣΑ θα πρέπει να απευθύνει σχετική επιστολή στο Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Δικηγορικών Συλλόγων (CCBE) που σημειωτέον έχει ήδη χαρακτηρίσει ως παράνομη και αντικείμενη στις διεθνείς συνθήκες την προηγούμενη αναστολή υποβολής αιτημάτων ασύλου το 2020, ώστε τα θεσμικά όργανα των Ευρωπαίων δικηγόρων να λάβουν γνώση της κατάστασης στην Ελλάδα και να προβούν στις δικές τους ενέργειες.
Ως Εναλλακτική Παρέμβαση Δικηγόρων Αθήνας, δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν είμαστε “συμπλήρωμα” οποιασδήποτε κρατικής εξουσίας ούτε υπάλληλοι οποιασδήποτε εθνικής πολιτικής: είμαστε ανεξάρτητοι υπερασπιστές και υπερασπίστριες των δικαιωμάτων και των ελευθεριών κάθε πολίτη και κάθε ανθρώπου που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια. Και αυτόν τον ρόλο μας είμαστε αποφασισμένες και αποφασισμένοι να τον περιφρουρήσουμε μέσα και έξω από τις δικαστικές αίθουσες».