Η Nan Goldin, που πρωταγωνιστεί στα καλλιτεχνικά τεκταινόμενα από τη δεκαετία του 1970, είναι η φωτογράφος της υποκουλτούρας της Νέας Υόρκης. Το 2010, όταν ο Patrice Chéreau την προσκάλεσε στο Λούβρο, η Nan Goldin εντυπωσιασμένη από τα αριστουργήματα του μουσείου, άρχισε να βλέπει συνειρμικά αναλογίες ανάμεσα στη δική της δουλειά και στα έργα του Λούβρου. Αυτό που περιγράφει η ίδια ως «scopophilia» αποτελεί ουσιαστικά την εντύπωση που της προξένησε η σχέση των ζωγραφικών έργων του μουσείου με τις δικές της φωτογραφίες που είχαν θέμα τη ζωή της νύχτας, τη σεξουαλική της προσωπική ζωή, τη ζωή των φίλων της το ’70 και το ’80. Θέματα που σε ένα διαφορετικό πλαίσιο, συνιστούν σκηνές ενός έκλυτου βίου και χαρακτηρίζονται «ανήθικα», αποδίδονται με μια πρωτόγνωρη γλυκύτητα, μέσα από το φωτογραφικό φακό της Nan Goldin.