Ο Δ. Καμμένος είναι ο ίδιος άνθρωπος που πριν από σχεδόν δύο χρόνια, τέσσερις ημέρες μετά τις εκλογές-εξπρές του Σεπτεμβρίου, σφράγισε με ένα προσωπικό ρεκόρ την πρεμιέρα της νέας κυβέρνησης, με την πιο γρήγορη «παραίτηση» κυβερνητικού στελέχους στη σύγχρονη ιστορία του τόπου.
Ήταν τότε, που της ανακοίνωσης του ονόματός του σε υπουργικό θώκο, συγκεκριμένα του υφυπουργού Μεταφορών, ακολούθησε πλήθος αντιδράσεων για τα ρατσιστικά και ομοφοβικά σχόλιά του στα κοινωνικά δίκτυα.
Τόσο στο εσωτερικό της κυβέρνησης, με έμφαση στους «53», όσο και στα κοινωνικά δίκτυα, η λαϊκή κατακραυγή οδήγησε τον βουλευτή των ΑΝΕΛ σε παραίτηση από τη θέση του υφυπουργού. Η Βασιλική Κατριβάνου, που είχε αντιδράσει τότε, μπορεί να έχει παραιτηθεί από τον περασμένο Μάιο, όμως οι υπόλοιποι «53» βρίσκονται ακόμα στα ίδια πόστα. Αποδεχόμενοι σιωπηλά «ένα πρόσωπο με ακραίες και ρατσιστικές απόψεις» κατά Παπαδημούλη τότε, να γίνεται σήμερα αντιπρόεδρος του κοινοβουλίου.
Το γεγονός πως εξέφρασαν την όποια διαφωνία τους με 24 «απών» και 5 «παρών», καταδεικνύει την υποκρισία που δηλοί ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζουν κάποια μέλη της κυβέρνησης τη λειτουργία του κοινοβουλίου. Διότι, μπορεί να συγκυβερνούν χέρι-χέρι με τον Πάνο Καμμένο, όμως παριστάνουν πως τους χωρίζει άβυσσος με τον συνεπώνυμό του.
«Τα σχόλια αυτά δεν συνάδουν με την ηθική και τις αξίες της κυβέρνησης» είχε πει τότε ο Αλέξης Τσίπρας, όταν «έκπληκτος» ανακάλυπτε τις ακροδεξιές θέσεις του -για λίγο- υφυπουργού του, «ζητώντας από τον Π. Καμμένο να τον αναγκάσει σε παραίτηση».
Δεν πειράζει, μπορεί να μην ταιριάζει με την ηθική και τις αξίες της κυβέρνησης, φαίνεται όμως πως ταιριάζει γάντι με εκείνες αυτού του κοινοβουλίου.