Αναλυτικά η Σ. Βούλτεψη αναφέρει:
 
«“Κόκκινα δάνεια”: Λόγια από τον ΣΥΡΙΖΑ, πράξεις από τη Νέα Δημοκρατία
 
Κατά τη συζήτηση στη Βουλή επί του νομοσχεδίου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το θέμα των «κόκκινων δανείων» όχι μόνο παρέμεινε ανοιχτό, όχι μόνο οι υπουργοί κ.κ. Τσακαλώτος και Σταθάκης έκαναν ότι είχαν εντελώς ξεχάσει όλες τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ (Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου), αλλά και επιτέθηκαν στη Νέα Δημοκρατία, προσπαθώντας να μεταθέσουν τις ευθύνες τους.
 
Ξέχασαν το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» που μιλούσε για… «νέα σεισάχθεια»!
 
Ξέχασαν τον «ενδιάμεσο φορέα» που δήθεν θα θεσμοθετούσαν και τον υπόσχονταν ξανά και ξανά από τον Φεβρουάριο του 2015. Ο βασικός «κήρυκας» του «ενδιάμεσου φορέα», ο κ. Σταθάκης, λαλίστατος προεκλογικά, δεν βρήκε να πει ούτε μία λέξη σχετικά, βρίσκοντας καταφύγιο στις επιθέσεις κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
 
Ξέχασαν ότι μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της 20ής Φεβρουαρίου θριαμβολογούσαν ότι δήθεν συμφωνήθηκε ο ενδιάμεσος φορέας διαχείρισης των προβληματικών δανείων.
 
Ξέχασαν ότι πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους ότι το θέμα των «κόκκινων δανείων» παρέμεινε ανοιχτό, βάζοντας στον λαό το δίλημμα σχετικά με το ποιος θα το διαχειριζόταν καλύτερα.
 
Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι αυτή που είχε επιτύχει την προστασία της πρώτης κατοικίας. Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σημερινοί υπουργοί υπόσχονταν λαγούς με πετραχήλια και καταψήφιζαν κάθε μέτρο προστασίας, προκαλώντας ακόμη και ονομαστικές ψηφοφορίες.
 
Η αλήθεια για το πλαίσιο προστασίας την περίοδο 2012-2014
 
Κατά την περίοδο διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας το πλαίσιο προστασίας για τα κόκκινα δάνεια κατόρθωσε να αποτρέψει τους πλειστηριασμούς κατοικιών των συμπολιτών μας που είχαν τη μεγαλύτερη ανάγκη, δηλαδή αυτών με χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Το πλαίσιο αυτό είχε ως βάση τρεις νόμους:
 
Ο νόμος 4224 (γνωστός και ως νόμος Χατζηδάκη) που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο του 2013 προέβλεπε την προστασία, για ένα χρόνο, της κύριας κατοικίας από τον πλειστηριασμό σε περίπτωση που η αντικειμενική της αξία δεν υπερέβαινε τις διακόσιες χιλιάδες ευρώ (200.000€), το ετήσιο καθαρό οικογενειακό εισόδημα του οφειλέτη ήταν μικρότερο ή ίσο των τριάντα πέντε χιλιάδων ευρώ (35.000€) και η συνολική του περιουσία λιγότερη από διακόσιες εβδομήντα χιλιάδες ευρώ (270.000€), προστατεύοντας έτσι περί το 90 τοις εκατό των οφειλετών. 
 
Κατά τη διάρκεια της απαγόρευσης πλειστηριασμού οι οφειλέτες υποχρεούνταν να καταβάλουν προς τους δανειστές ένα μηνιαίο ποσό ίσο με το 10 τοις εκατό του καθαρού μηνιαίου εισοδήματός τους εφόσον το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα δεν ξεπερνούσε τις δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ (15.000€) και 20 τοις εκατό για το υπερβάλλον εισόδημα, με το όριο να είναι είκοσι χιλιάδες ευρώ (20.000€) για οικογένειες με τρία παιδιά και πάνω και άτομα με αναπηρία 67 τοις εκατό και πάνω. 
 
Ένα ζευγάρι, για παράδειγμα, με καθαρό εισόδημα είκοσι χιλιάδες ευρώ (20.000€) το χρόνο θα καλούταν να πληρώσει διακόσια οχτώ ευρώ (208€) το μήνα, ενώ ένα ζευγάρι με καθαρό ετήσιο εισόδημα δεκατέσσερις χιλιάδες ευρώ (14.000€) θα καλούταν να πληρώσει εκατόν δεκαεπτά ευρώ (117€) το μήνα.
 
Παράλληλα, ο νόμος προέβλεπε τη δημιουργία του Κυβερνητικού Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, ενός πρωτοποριακού, για τα ελληνικά δεδομένα, μηχανισμού επίλυσης του μη εξυπηρετούμενου ιδιωτικού χρέους φυσικών, νομικών προσώπων και επιχειρήσεων. 
 
Μεταξύ άλλων, ο φορέας αυτός ήταν αρμόδιος για τον ορισμό των αρχών του «συνεργάσιμου δανειολήπτη» και των «εύλογων δαπανών διαβίωσης», με βάση τις σχετικές επιστημονικές μελέτες, παρέχοντας για πρώτη φορά ένα πολύτιμο εργαλείο για τον διαχωρισμό μεταξύ αυτών που έχουν αντικειμενική αδυναμία να αποπληρώσουν τα χρέη τους και αυτών που απλά παριστάνουν ότι έχουν αδυναμία. 
 
Μέσω του ίδιου νόμου θεσμοθετήθηκε ο Κώδικας Δεοντολογίας των Τραπεζών, στον οποίο προβλεπόταν να ενσωματωθούν τα προαναφερθέντα κριτήρια με στόχο την εφαρμογή του αποκαλούμενου «ιρλανδικού μοντέλου», το οποίο πέρα από την Ιρλανδία συναντάται επίσης σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Ισπανία και η Κύπρος.
 
Οι δανειολήπτες συνέχισαν να έχουν τη δυνατότητα υπαγωγής στο νόμο 3869/2010 (γνωστός ως νόμος Κατσέλη), ο οποίος τους επέτρεπε να ρυθμίζουν τις οφειλές τους με εκποίηση της ρευστοποιήσιμης περιουσίας τους, ζητώντας να εξαιρεθεί από την εκποίηση βεβαρημένο ή με μη εμπράγματη ασφάλεια ακίνητο που χρησίμευε ως κύρια κατοικία τους, από τη στιγμή που η αξία του δεν υπερέβαινε το όριο αφορολόγητης απόκτησης πρώτης κατοικίας προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό.
 
Ένας έγγαμος, για παράδειγμα, με δύο παιδιά, μπορούσε να αιτηθεί εξαίρεση της κύριας κατοικίας του αν η αντικειμενική της αξία δεν υπερέβαινε τις τετρακόσιες πενήντα χιλιάδες ευρώ (450.000€). Θετικές προς τους οφειλέτες τροποποιήσεις στον συγκεκριμένο νόμο εισήχθησαν μέσω του νόμου 4161/2013.
 
Με τον νόμο 4307 (γνωστός ως νόμος Δένδια) που ψηφίστηκε τον Νοέμβριο του 2014 επιχειρήθηκε να διευρυνθεί το υφιστάμενο πλαίσιο διευρύνθηκε και στα επιχειρηματικά δάνεια, καθώς επετράπη σε επιχειρήσεις και επαγγελματίες που έως τις 31.12.2013 είχαν κύκλο εργασιών μέχρι 2.500.000 ευρώ να ρυθμίσουν τις οφειλές τους. Ο νόμος αυτός είχε ως επιδίωξη να δώσει μια σημαντική ανάσα σε βιώσιμες επιχειρήσεις που είχαν πληγεί από την κρίση, επιτρέποντάς τους να διατηρήσουν θέσεις εργασίας και να συνεχίσουν να συνεισφέρουν στην ελληνική οικονομία.
 
Ο λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ
 
Ο Αλέξης Τσίπρας με την ομιλία του στη Βουλή στις 21 Δεκεμβρίου 2013 εξαπέλυσε μύδρους κατά του νόμου 4224/2013. Είπε, συγκεκριμένα:
 
«Ανοίγοντας την κερκόπορτα για τους πλειστηριασμούς, στην πραγματικότητα οδηγείτε, όχι μόνο στις τραγικές συνέπειες της απώλειας κατοικίας για χιλιάδες πολίτες, αλλά και στην ραγδαία υποτίμηση της αξίας των ακινήτων που, σας προειδοποιήσαμε, θα έχει τραγικές συνέπειες για τις ίδιες τις τράπεζες που προστατεύετε εδώ και τρία χρόνια διαλύοντας την κοινωνία, δίδοντας δεκάδες δισεκατομμύρια’ / ‘Νομοθετείτε την άρση προστασίας για χρέη σε τράπεζες. Και την άρση προστασίας και της πρώτης κατοικίας για χιλιάδες δανειολήπτες. Όλες και όλοι που κατοικούν σε αυτό τον τόπο μετατρέπονται πια σε υποψήφιους αστέγους».
 
Όλα αυτά αναφερόμενος, αξίζει να υπενθυμισθεί, σε νόμο που προστάτευε το 90 τοις εκατό των περιπτώσεων!
 
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με ανακοίνωση του τμήματος Οικονομικής Πολιτικής του για το Σχέδιο του Κώδικα Δεοντολογίας τον είχε χαρακτηρίσει «μια επιμελώς καλυμμένη εκμετάλλευση της αδυναμίας και της ανάγκης για επιβίωση που αντιμετωπίζουν οι εξαθλιωμένοι δανειολήπτες». Η ίδια ανακοίνωση ανέφερε επίσης τα εξής:
 
«Με τον κώδικα αυτόν αποκαλύπτεται ότι τα σχέδια των κυβερνώντων δεν αποβλέπουν στην ανακούφιση των δανειοληπτών που βρίσκονται σε απόγνωση. Οι ενέργειες αυτές αποσκοπούν στη βελτίωση των οικονομικών στοιχείων των τραπεζών αλλά και στην άλωση της ιδιωτικής περιουσίας μέσα από την δήθεν προσπάθεια ανακούφισης των δανειοληπτών που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης. Μετά τη δημόσια περιουσία σειρά έχει η ιδιωτική».
 
Ο ΣΥΡΙΖΑ φυσικά καταψήφισε τους νόμους 4224/2013 και 4307/2014, όπως είχε κάνει και στο παρελθόν με τον νόμο 3869/2010. Δεν περιορίστηκε όμως σε ρητορικές κορόνες επί των νομοσχεδίων, αλλά επιπλέον υποσχόταν «Σεισάχθεια» για τα χρέη, πείθοντας έτσι πολλούς οφειλέτες πως δεν είχαν λόγο να ενταχθούν σε κάποια ρύθμιση, καθώς η προοπτική μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ σήμαινε πως οι οφειλές τους θα εξαλείφονταν.
 
Ο Μεταμορφωμένος ΣΥΡΙΖΑ
 
Ερχόμαστε στον Αύγουστο του 2015 και το Μνημόνιο που υπεγράφη από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Το κεφάλαιο Α’ του νόμου 4336/2015 που περιλαμβάνει τις τροποποιήσεις του νόμου 3869 περιλαμβάνει κάποιες σωστές, καταρχήν, ρυθμίσεις, καθώς διευρύνει το πεδίο εφαρμογής του νόμου, συμπεριλαμβάνοντας και τις οφειλές προς το Δημόσιο, από τη στιγμή που αυτές συνδυάζονται με οφειλές προς ιδιώτες πιστωτές (πχ τράπεζες), ενώ προβλέπει και επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών. 
 
Εισάγει επίσης άρθρο για την ταχεία διευθέτηση μικροοφειλών που αφορά σε οφειλέτες οι οποίοι, μεταξύ άλλων, χρωστούν λιγότερα από 20 χιλιάδες ευρώ, έχουν μηδενικό εισόδημα, δε διαθέτουν ακίνητη περιουσία και τα λοιπά περιουσιακά τους στοιχεία δεν ξεπερνούν τα χίλια ευρώ.
 
Στις προϋποθέσεις όμως για να ενταχθεί ένας οφειλέτης στη συγκεκριμένη ρύθμιση περιλαμβάνεται επίσης μία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον: Πρέπει να είναι συνεργάσιμος σύμφωνα με τον Κώδικα Δεοντολογίας! 
 
Τον Κώδικα Δεοντολογίας, που, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, συνέβαλε στην εξαθλίωση των πολιτών και την άλωση της ιδιωτικής περιουσίας. Η έννοια επίδειξης συμπεριφοράς συνεργάσιμου δανειολήπτη σύμφωνα με τον Κώδικα Δεοντολογίας τίθεται, μάλιστα, σύμφωνα με την παράγραφο 19 του άρθρου 1, ως υποχρέωση του οφειλέτη καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας του νόμου 3869. Υπενθυμίζεται επίσης πως βάσει της Μνημονιακής Σύμβασης που υπέγραψε η κυβέρνηση, η τακτοποίηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων οφείλει να συνοδευτεί από την προστασία των ευάλωτων νοικοκυριών σύμφωνα με τον Κώδικα Δεοντολογίας.
 
Ο Κώδικας Δεοντολογίας λοιπόν, ο οποίος τόσο σφοδρά επικρίθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, υιοθετείται σήμερα πλήρως από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ! Το γεγονός, μάλιστα ότι καθίσταται πλέον βασικό εργαλείο καταδεικνύεται και από τη μη παράταση της μεταβατικής διάταξης για την αναστολή των πλειστηριασμών λόγω capital controls που είχε ψηφισθεί το καλοκαίρι, καθώς και από την επικαιροποίηση του ίδιου του Κώδικα που έλαβε χώρα πρόσφατα.
 
Επιπλέον, αξίζει να υπογραμμισθεί πως ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε την προηγούμενη κυβέρνηση πως με έναν νόμο που προστάτευε τη μεγάλη πλειονότητα των οφειλετών «άνοιγε την κερκόπορτα των πλειστηριασμών» με αποτέλεσμα «όλες και όλοι που κατοικούν σε αυτό τον τόπο μετατρέπονται πια σε υποψήφιους αστέγους», η σημερινή κυβέρνηση με τον νόμο 4336/2015 εναπέθεσε σε μια υπουργική απόφαση τον καθορισμό των κριτηρίων για εξαίρεση της κύριας κατοικίας ενός οφειλέτη, όπως αυτά ορίζονται από την αντικειμενική αξία του ακινήτου, το σύνολο των οφειλών και το μικτό ετήσιο οικογενειακό εισόδημα, το ύψος των οποίων αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.
 
Το γεγονός πως το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων ξεπερνά πλέον το 40 τοις εκατό αποτυπώνει ξεκάθαρα την όξυνση της κατάστασης. 
 
Στο πλαίσιο της προσπάθειας αντιμετώπισης του προβλήματος των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χρησιμοποιεί ως άξονα κριτήρια τα οποία λοιδόρησε ως αντιπολίτευση όταν εισήχθησαν από την προηγούμενη κυβέρνηση τα οποία τώρα εισάγονται, μάλιστα, ως διάταξη νόμου. 
 
Απομένει να δούμε το ύψος των περιουσιακών και εισοδηματικών κριτηρίων για την προστασία της πρώτης κατοικίας στο οποίο θα καταλήξει η κυβέρνηση μετά τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές για να αποκτήσουν οι Έλληνες πολίτες μια ακόμη πιο ανάγλυφη εικόνα του χάσματος μεταξύ της πραγματικότητας και της προσέγγισης του ανερυθρίαστου λαϊκισμού, των κάλπικων υποσχέσεων και του «Όχι σε όλα», μιας προσέγγισης η οποία έδωσε λόγο ύπαρξης στο ΣΥΡΙΖΑ, και είχε, δυστυχώς, ολέθριες επιπτώσεις στην προσπάθεια εξόδου της χώρας μας από την κρίση τα τελευταία χρόνια.
 
Μερικά (ακόμη) ψέματα
 
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικές από τις ψεύτικες υποσχέσεις με τις οποίες ο κ. Τσίπρας και σημερινοί υπουργοί παραπλάνησαν τον λαό:
 
-13 Σεπτεμβρίου 2014. Ομιλία Αλ. Τσίπρα στη ΔΕΘ: 
 
«Θεσμοθετούμε τη «νέα σεισάχθεια» για τη ρύθμιση των λεγόμενων «κόκκινων δανείων», που είναι προϋπόθεση για την εξυγίανση των χαρτοφυλακίων των τραπεζών, την αποκατάσταση της ρευστότητας, την ανακούφιση και την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας.
 
Η «νέα σεισάχθεια» θα περιλαμβάνει, κατά περίπτωση, διαγραφή μέρους των οφειλών για όσους δανειολήπτες που είναι κάτω από το όριο της φτώχειας και, ως γενική αρχή, αναπροσαρμογή των οφειλών έτσι ώστε η συνολική εξυπηρέτησή τους σε τράπεζες, Δημόσιο και ασφαλιστικούς οργανισμούς να μην ξεπερνά το ⅓ του εισοδήματος του δανειολήπτη.
 
Συστήνουμε δημόσιο ενδιάμεσο φορέα διαχείρισης ιδιωτικού χρέους όχι ως μία «κακή τράπεζα», δηλαδή ως μία «bad bank», αλλά, αντίθετα, ως διαχειριστή κάθε τύπου ληξιπρόθεσμης οφειλής προς τις τράπεζες και ελεγκτή των τραπεζών ως προς την εφαρμογή των συμφωνημένων ρυθμίσεων.
 
Τον συστήνουμε για να διασφαλίζουμε την ίση και δίκαιη μεταχείριση όλων των δανειοληπτών. Ο φορέας αυτός θα διαχειρίζεται, όπου υπάρχουν, το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών του δανειολήπτη σε τράπεζες και θα βρίσκεται σε επικοινωνία και συνεργασία με τις Ειδικές Επιτροπές εξώδικου διακανονισμού για χρέη προς το Δημόσιο και με ασφαλιστικά ταμεία για χρέη προς ασφαλιστικούς οργανισμούς, ώστε να υπάρχει συνολική εικόνα των βαρών και άρα των διευκολύνσεων του κάθε δανειολήπτη. 
 
Άμεσος στόχος να εμποδίσουμε την αξιοποίηση του ιδιωτικού χρέους, ως μέσου άλωσης της περιουσίας των πολιτών και ελέγχου του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Τις αμέσως προσεχείς ημέρες, ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει στη Βουλή νομοθετική ρύθμιση για επ’ αόριστο παράταση της αναστολής στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, αξίας έως €300.000.
 
Καθώς και νομοθετική απαγόρευση πώλησης ή εκχώρησης σε μη αναγνωρισμένους τραπεζικούς οργανισμούς ή επιχειρήσεις δικαιωμάτων δανειακών συμβάσεων και εμπραγμάτων ασφαλειών. Με δυο λόγια δηλαδή δεν θα επιτρέψουμε στα κοράκια των διεθνών distress funds να κερδοσκοπήσουν δημεύοντας τις κατοικίες των πολιτών. (Φυσικά, τίποτε από τα παραπάνω δεν έγινε!)
 
-3 Φεβρουαρίου 2015, Δήλωση Γ. Σταθάκη για την πρώτη κατοικία: «Η κυβέρνηση προτίθεται άμεσα να νομοθετήσει την παράταση της προθεσμίας του νόμου αναφορικά με την προστασία της πρώτης κατοικίας. Αποτελεί πρώτη προτεραιότητα η δημιουργία ενός συνολικού πλαισίου διαχείρισης των «κόκκινων» στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων». (Πρώτη φορά η «πρώτη προτεραιότητα» διαρκεί πάνω από οκτώ μήνες!)
 
-10 Φεβρουαρίου 2015, Γ. Σταθάκης, Συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων: «Δεύτερη τομή. Διαχείριση των κόκκινων στεγαστικών δανείων. Θα εισάγουμε νόμο άμεσα, ο οποίος θα φέρει την πλήρη προστασία της πρώτης κατοικίας αναδιαρθρώνοντας τα δάνεια, μεταφέροντάς τα από τις τράπεζες σε δημόσιο φορέα διαχείρισης για το σύνολο των νοικοκυριών που βρίσκονται κάτω ή κοντά στο όριο της φτώχειας και εισάγοντας νομοθεσία δεσμευτική, με αυστηρούς κανόνες και με ισχυρή διαμεσολάβηση για την επίλυση του προβλήματος των στεγαστικών δανείων για το σύνολο των μεσαίων στρωμάτων. Τομή τρίτη. Διαχείριση των επιχειρηματικών δανείων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με τρόπο φιλικό προς τις επιχειρήσεις, ικανό να επανεκκινήσει τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα – χρησιμοποιώ τον όρο χωρίς κανένα αστερίσκο στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητά μας». (Φυσικά, ο νόμος ουδέποτε εισήχθη!)
 
-14 Φεβρουαρίου 2015, Γ. Σταθάκης στο «Έθνος της Κυριακής»: Δημόσιος φορέας που θα διαχειριστεί τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των νοικοκυριών, τα οποία βρίσκονται στο όριο ή κάτω από το όριο της φτώχειας, θα συσταθεί με νόμο τους προσεχείς μήνες, δηλώνει ο υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Σταθάκης, στην εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής». 
 
Μέσω του ίδιου φορέα θα αναδιαρθρωθούν στο σύνολό τους τα δάνεια. Έως ότου δημιουργηθεί ο νέος φορέας, θα κατατεθεί νόμος, που θα απαγορεύει τους πλειστηριασμούς. Επιπλέον, για τα «κόκκινα» δάνεια των νοικοκυριών θα προβλέπεται και διαγραφή για όσους αντικειμενικά αποδεικνύεται ότι αδυνατούν να αποπληρώσουν τις οφειλές τους. 
 
Ο κ. Σταθάκης δηλώνει πως θα υπάρχει και επιμήκυνση και απομείωση επιτοκιών ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα του κάθε οφειλέτη. Σε ό,τι, δε, αφορά την προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς αναφέρει: 
 
«Θα θέσουμε κριτήρια με βάση τη συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας, το μηνιαίο εισόδημα και τις τραπεζικές καταθέσεις, έτσι ώστε επί της ουσίας να κλείσουμε το οποιοδήποτε θεσμικό περιθώριο για πλειστηριασμούς». Για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια των μικρομεσαίων προαναγγέλλει τροποποιήσεις του νόμου με ενίσχυση του εξωδικαστικού συμβιβασμού και δημιουργία νέων κανόνων διευθέτησης. Σημειώνει πως με τις ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια «θα γίνεται συμψηφισμός των οφειλών προς το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ θα μπει ένα αθροιστικό όριο για τη μηνιαία δόση, το οποίο δεν θα υπερβαίνει το 40% επί των κερδών των επιχειρήσεων». (Θυμάται τίποτε από αυτά ο κ. Σταθάκης;)
 
-25 Φεβρουαρίου 2015, κυβερνητικές πηγές μετά τη Συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου: «Θα συσταθεί ενδιάμεσος φορέας διαχείρισης στον οποίο θα μεταφερθούν τα προβληματικά δάνεια από τις τράπεζες. Τα δάνεια θα πουληθούν από τις τράπεζες στο 50% της αξίας τους και στη συνέχεια ο δανειολήπτης θα πληρώσει στον φορέα της οφειλής, ενώ ένα τρίτο μέρος θα καλυφθεί από το Δημόσιο». Μάλιστα, για να γίνουν περισσότερο πιστευτοί, αναφέρονταν και σε… πέντε στάδια για τη ρύθμιση των «κόκκινων δανείων». 
 
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, «όπως ανέφερε ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης σε συνομιλία του με δημοσιογράφους, θα συσταθεί ο Ενδιάμεσος Φορέας Διαχείρισης στον οποίο θα μεταφερθούν τα προβληματικά δάνεια από τις τράπεζες. Τα δάνεια θα πουληθούν από τις τράπεζες στο 50% της αξίας τους και στη συνέχεια ο δανειολήπτης θα πληρώσει στο φορέα μέρος της οφειλής ενώ ένα τρίτο μέρος θα καλυφθεί από το δημόσιο. 
 
Υπολογίζεται ότι όλες αυτές οι διατάξεις για να υλοποιηθούν θα χρειαστεί διάστημα μεγαλύτερου του εξαμήνου και σχετική πρόταση θα κατατεθεί το προσεχές διάστημα στους θεσμούς ώστε άμεσα να ξεκινήσει η διαδικασία. 
 
Σχετικά με τα επιχειρηματικά δάνεια και αυτά θα ρυθμιστούν σε δύο φάσεις. Η μία θα αφορά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και θα ακολουθηθεί ένα ανάλογο μοντέλο με τα στεγαστικά και η δεύτερη αφορά στα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια. Στόχος του υπουργείου, όπως είπε ο κ. Σταθάκης είναι να βρεθεί η χρυσή τομή, σε ότι αφορά στα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια, ώστε και οι τράπεζες να μην χάσουν από την αναδιάρθρωση των επιχειρήσεων και οι επιχειρήσεις να μπορέσουν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους. 
 
Κι αυτό γιατί χρειάζεται αλλαγή του πτωχευτικού νόμου, όμως η πρόταση των τραπεζών – εάν εφαρμοζόταν αυτή – θα οδηγούσε τις μισές επιχειρήσεις στον έλεγχό τους.(Φυσικά, δεν έγινε τίποτε!)
 
-31 Οκτωβρίου 2015, Γ. Σταθάκης, Βουλή, ομιλία επί του σχεδίου νόμου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών: Απέδωσε την ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης στις πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά «ξέχασε» τα περί ενδιάμεσου φορέα!
 
-31 Οκτωβρίου 2015, Ευκλ. Τσακαλώτος, Βουλή, ομιλία επί του σχεδίου νόμου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών: «Μόνο να πω ότι επί της ουσίας αυτή τη στιγμή γίνεται η ανακεφαλαιοποίηση μαζί με την αντιμετώπιση των «κόκκινων δανείων». Έχουμε δύο παράλληλες δραστηριότητες. Αρχίζει σήμερα η ανακεφαλαιοποίηση.
 
Μέσα στη δεύτερη σειρά προαπαιτούμενων θα έχουμε τη λύση για τα “κόκκινα δάνεια”. Οπότε, στο τέλος του έτους θα έχει ολοκληρωθεί και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και των “κόκκινων δανείων”. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά και όχι τι ήταν στα stress test και τι δεν ήταν στα stress test, όχι τα παραμύθια για το ποιος φταίει για τα “κόκκινα δάνεια” και ότι δημιουργήθηκαν μετά από το Γενάρη του 2015″. (Και πάλι κουβέντα για τον «ενδιάμεσο φορέα»!)».