Η ανακοίνωση αναφέρεται τόσο στον αποκλεισμό της Ιεράπετρας από τη χάραξη του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ) –κάτι που, όπως τονίζεται, έχει πλέον καταντήσει κανονικότητα για την Ανατολική Κρήτη– όσο και στην τραγική κατάσταση του νοσοκομείου, το οποίο περιγράφεται ως «το χειρότερο που έχει υπάρξει ποτέ».
Οι εργαζόμενοι επισημαίνουν ότι η πολιτική ηγεσία εφαρμόζει σταθερά και μεθοδικά ένα σχέδιο αποδυνάμωσης, που οδηγεί σταδιακά στο κλείσιμο του νοσοκομείου.
Μεταξύ άλλων, γίνεται λόγος για συνεχείς αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδότησης του γερασμένου προσωπικού, καθώς και για φυγή ιατρών προς άλλες μονάδες υγείας με καλύτερες συνθήκες, γεγονός που έχει οδηγήσει το νοσοκομείο να λειτουργεί με προσωπικό κάτω από τα όρια ασφαλείας.
Όπως τονίζουν, το ιατρικό προσωπικό έχει εξαντληθεί από τις συνεχείς εφημερίες, οι νοσηλευτές βρίσκονται στα πρόθυρα εξουθένωσης λόγω των αλλεπάλληλων βαρδιών, ενώ το διοικητικό προσωπικό αδυνατεί να καλύψει βασικά πόστα, με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η ομαλή λειτουργία του ιδρύματος.
Παρά τις τεράστιες ελλείψεις, οι εργαζόμενοι καλούνται καθημερινά να διαχειρίζονται σχεδόν 100 έκτακτα περιστατικά στο Κέντρο Υγείας, ενώ εκτελούν πάνω από 1.600 χειρουργεία ετησίως, με ελάχιστο ιατρικό δυναμικό: έναν αναισθησιολόγο, έναν ακτινολόγο, έναν παθολόγο, δύο καρδιολόγους και τέσσερις γενικούς γιατρούς. Την ίδια στιγμή, και οι υπόλοιπες υπηρεσίες του νοσοκομείου παραμένουν σοβαρά υποστελεχωμένες.
Αναλυτικά η ανακοίνωση
Η υπομονή μας εξαντλήθηκε! Οι αγώνες σ’ αυτή την πόλη και η διεκδίκηση των αυτονόητων αγαθών για μια χώρα που θέλει να λέγεται πολιτισμένη, δυστυχώς είναι αναπόφευκτοι. Όλους αυτούς τους μήνες βιώνουμε την απαξίωση και τον αρνητισμό στο πετσί μας.
Προσπαθήσαμε να κινηθούμε με υπομονή, στα πλαίσια καλής θέλησης και με την ελπίδα για καλή συνεργασία. Πλέον είναι ξεκάθαρο στα μάτια μας πως η Ιεράπετρα αντιμετωπίζεται ως παραπαίδι, ως «ραχούλα», ως «μίασμα» τολμούμε να πούμε. Ακόμα χειρότερα απαξιώνεται και εξαιρείται ξανά και ξανά.
Η Ιεράπετρα λοιπόν, αφήνεται έξω από τη χάραξη του Βόρειου Οδικού Άξονα Κρήτης (ΒΟΑΚ). Ο αποκλεισμός της ανατολικής Κρήτης από κάθε σχεδιασμό έργου είναι κάτι σύνηθες πλέον. Έργα σημαντικά, που αφορούν την ασφάλεια, το μέλλον, την οικονομία και την ποιότητα ζωής όλων μας, δεν υφίστανται για μας. Η απομάκρυνση βασικών δομών όπως ΔΟΥ, ΤΕΙ Ιεράπετρας, ΙΚΑ, ΟΤΕ, Μηχανολογικό, Πολεοδομία, Αρχαιολογία ήταν απλά η αρχή του τέλους.
Η εξαίρεση απ’ τον ΒΟΑΚ έρχεται να επισφραγίσει, το απόλυτο άλλοθι για το συνολικό έγκλημα που πρόκειται να τελεστεί εις βάρος της πόλης μας. Επαίτες για τα αυτονόητα που πλέον έχουν πάψει να είναι αυτονόητα. Παντού υψώνονται τείχη. Βαρεθήκαμε αυτού του είδους την αντιμετώπιση λες και είμαστε παιδιά ενός κατώτερου Θεού.
Και τώρα στα δικά μας…!
Η πολιτική ηγεσία προχωράει κανονικά στο σχέδιο κατακερματισμού και εν τέλει κλεισίματος του Νοσοκομείου Ιεράπετρας με αργό αλλά σταθερό και μεθοδικό τρόπο.
Τη δεδομένη χρονική στιγμή το νοσοκομείο μας δυστυχώς βρίσκεται στη δυσμενέστερη κατάσταση όλων των εποχών (και το βαρέλι πιάνει πάτο).
Οι συνεχείς συνταξιοδοτήσεις του γερασμένου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων (διοικητικού, νοσηλευτικού, παραϊατρικού και λοιπού προσωπικού) αλλά και η αποχώρηση ιατρών προς άλλες δομές με καλύτερες εργασιακές συνθήκες, έχει οδηγήσει το νοσοκομείο μας να δουλεύει με προσωπικό το οποίο σε αριθμό είναι κατά πολύ κάτω του ορίου ασφαλείας.
Το ιατρικό προσωπικό έχει φτάσει στα όρια της εξάντλησης από τις συνεχείς εφημερίες, το νοσηλευτικό προσωπικό βρίσκεται στα όρια της εξουθένωσης από τις αλλεπάλληλες βάρδιες, το διοικητικό προσωπικό έχει φτάσει σε απόγνωση με ακάλυπτα πόστα που επηρεάζουν την εύρυθμη λειτουργία του Νοσοκομείου. Εξ ’ου και οι συσσωρευμένες άδειες και τα οφειλόμενα ρεπό πολλών εν σειρά ετών. Έως το τέλος Μαΐου στο νοσοκομείο μας δεν θα υπάρχουν τραυματιοφορείς με ότι αυτό συνεπάγεται. Σε λίγους μήνες δεν θα υπάρχει καρδιολόγος, ειδικότητα βασική και καίρια για την εύρυθμη λειτουργία του νοσοκομείου (χειρουργικές επεμβάσεις, επείγοντα περιστατικά απειλητικά για την ζωή και νοσηλεία ασθενών).
Έχουμε φτάσει στα όρια μας. Τέλος η υπομονή, η αναμονή και η ανοχή. Φτάνει πια η κοροϊδία!
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, έχουμε παλέψει για την λειτουργία της συνεφημέρευσης, ως έναν προσωρινό τρόπο διασφάλισης της καλής παροχής υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες της πόλης μας αλλά και ολόκληρου του Νομού. Λειτούργησε ο θεσμός των απογευματινών χειρουργείων, δωρεάν για τους πολίτες για 4 ολόκληρους μήνες που σε μεγάλα νοσοκομεία είτε δεν ξεκίνησε ποτέ είτε λειτούργησε για πολύ μικρό χρονικό διάστημα.
Όλα τα παραπάνω αποκλειστικά με το φιλότιμο και τον εθελοντισμό. Μοναδικό κίνητρο η εξυπηρέτηση των πολιτών και η διατήρηση του υπέρτατου αγαθού, αυτού της υγείας!
Η ρίψη κατ΄αποκλειστικότητα όλων των ευθυνών από τις πολιτικές ηγεσίες… σε εκείνους που πριν από μερικά χρόνια κλήθηκαν με όσα μέσα διέθεταν, να αντιμετωπίσουν την μεγαλύτερη υγειονομική κρίση του αιώνα, είναι η τακτική που πλέον έφτασε τον κόμπο στο χτένι.
Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε καθημερινά σχεδόν 100 έκτακτα περιστατικά στο κέντρο υγείας και να διεκπεραιώσουμε πάνω από 1600 χειρουργικές επεμβάσεις το χρόνο, με ΕΝΑ αναισθησιολόγο, ΕΝΑ ακτινολόγο, ΕΝΑ παθολόγο, ΔΥΟ καρδιολόγους και τέσσερις γενικούς γιατρούς. Παράλληλα να τονιστεί ότι και όλες οι υπόλοιπες υπηρεσίες παραμένουν υποστελεχωμένες κάτω του ορίου ασφαλείας.
Οι ηγεσίες του Φορέα μας πλέον έχουν όνομα και πρόσωπο. Ωστόσο η επίσκεψη στο Νοσοκομείο μας φαίνεται να έχει τοποθετηθεί στις τελευταίες σελίδες της ατζέντας τους…
Καλούμε πρώτο και κύριο το Δήμο της πόλης μας, όλους τους φορείς, συλλόγους και όλους τους συμπολίτες μας να σταθούν δίπλα μας για άλλη μια φορά ώστε ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ και ΟΧΙ να διεκδικήσουμε την παροχή υπηρεσιών υγείας που αξίζουν σε εμάς και στα παιδιά μας.
Το παρόν δεν αποτελεί άλλο ένα δελτίο τύπου για εντυπωσιασμό και παράπονα, αλλά μια κραυγή αγωνίας ΟΛΩΝ των εργαζομένων για το τι μέλλει γενέσθαι σύντομα. Ο αγώνας συνεχίζεται…