Ο 45χρονος εργαζόταν στον Δήμο Κορωπίου. Έχασε τη ζωή του την προηγούμενη Παρασκευή από αλλεργικό σοκ μετά από τσίμπημα από σφήγκες την ώρα που προσπαθούσε να ξεσφηνώσει ένα καναπέ από την αρπάγη.
 
Ενώ στο σημείο κλήθηκε ασθενοφόρο άργησε να φτάσει καθώς το κοντινότερο  βρισκόταν στην περιοχή του Λαυρίου με αποτέλεσμα να καθυστερήσει και να αφήσει την τελευταία του πνοή ο εργαζόμενος μέσα στο ασθενοφόρο κατά τη μεταφορά του.
 
Ανακοίνωση του Συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής 
 
«Καταγγέλλουμε τη κυβέρνηση που έχει αφήσει όλη τη περιοχή των Μεσογείων χωρίς νοσοκομείο και με ελλιπή αριθμό ασθενοφόρων να προσπαθούν να καλύψουν τις όποιες ανάγκες. Ο συνάδελφος μπορεί και να είχε σωθεί αν έγκαιρα είχε έρθει το ασθενοφόρο και είχε μεταφερθεί σε νοσοκομείο.
 
Το ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΤΑ ΑΤΤΙΚΗΣ εκφράζει τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια του συναδέλφου αλλά και στους συναδέλφους του.
 
Για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ότι οι συνθήκες στις υπηρεσίες καθαριότητας είναι απαράδεκτες. Οι συνάδελφοι καθημερινά δίνουν μάχη για το μεροκάματο με κίνδυνο την ζωή τους.
 
Συνάδελφοι ως εδώ. Αρκετούς συναδέλφους μας θρηνήσαμε. Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μείνουμε άλλο απαθείς, οργανώνουμε τον αγώνα μας. Τώρα σε κάθε δήμο με ευθύνη του σωματείου θα πρέπει να συγκροτηθούν Επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας απαιτώντας να αλλάξει η νομοθεσία που θέλει τις συγκεκριμένες επιτροπές να έχουν γνωμοδοτικό χαρακτήρα, απαιτούμε σε κάθε δήμο να υπάρχει Ιατρός Εργασίας και Τεχνικός Εργασίας. Δεν βγαίνουμε για δουλειά αν δεν έχουμε τα απαραίτητα Μέσα Ατομικής Προστασίας.
 
Το ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΤΑ ΑΤΤΙΚΗΣ για ακόμα μια φορά εκφράζει τα συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους συναδέλφους του δήμου Κορωπίου.»

Το ΕΚ Λαυρίου ζητά από τους αρμόδιους φορεία να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση του θανάτου του συναδέλφου, να παρθούν άμεσα μέτρα προστασίας για την ασφάλεια και την υγιεινή των εργαζόμενων και να φτιαχτούν δομές πρόληψης και αντιμετώπισης εργατικών ατυχημάτων.

Ανακοίνωση του ΕΚ Λαυρίου

Άλλος ένας εργαζόμενος έχασε την ζωή του, εν ώρα εργασίας, υπάλληλος του Δήμου Κορωπίου και συγκεκριμένα καθώς εκτελούσε εργασίες του Δήμου, μεταφοράς και καταστροφής διαφόρων αντικειμένων, δέχτηκε επίθεση από σμήνος μελισσών.
 
Σύμφωνα με τις πρώτες μαρτυρίες, συνάδελφός του, που ήταν μαζί του, τον μετέφερε σε κοντινό φαρμακείο για τις πρώτες βοήθειες, μιας και στην περιοχή του Κορωπίου δεν υπήρχε ασθενοφόρο, που κατέφτασε, όπως είναι κατανοητό, με καθυστέρηση από το Λαύριο με αποτέλεσμα ο εργαζόμενος να αφήσει την τελευταία του πνοή κατά την μεταφορά προς το Κέντρο Υγείας. Οι ευθύνες της κυβέρνησης αλλά και του Δήμου, στην προκειμένη περίπτωση, είναι μεγάλες και τραγικές.
 
Όσο και αν θέλουν να τα φορτώσουν όλα στον αδικοχαμένο εργαζόμενο, επειδή δεν φόραγε τα κατάλληλα ρούχα, η παντελής έλλειψη δομών υγείας που θα εμβολιάζουν και θα ελέγχουν σε σταθερή βάση, κάνοντάς ανά τακτά χρονικά διαστήματα ιατρικές εξετάσεις, τους εργαζόμενους είναι δική τους ευθύνη, όπως δική τους είναι και η ευθύνη πως σε ένα τόσο μεγάλο βιομηχανικό χώρο που καθημερινά εργάζονται χιλιάδες εργαζόμενοι όχι μόνο δεν υπάρχει νοσοκομείο, όπως επιβάλλεται, αλλά αντιθέτως δεν υπήρχε ούτε ασθενοφόρο.
 
Την ίδια ώρα οι ελλείψεις σε μόνιμο και εξειδικευμένο προσωπικό από τους ΟΤΑ καθιστούν την εντατικοποίηση ως μόνιμο φαινόμενο χωρίς να τηρούνται ούτε καν τα ελάχιστα μέτρα ασφαλείας για την προστασία των εργαζομένων.

Να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση του θανάτου του συναδέλφου από τους αρμόδιους φορείς, να παρθούν άμεσα μέτρα προστασίας για την ασφάλεια και την υγιεινή των εργαζόμενων, που και οι ίδιοι θα πρέπει να διεκδικήσουν, να φτιαχτούν δομές πρόληψης και αντιμετώπισης εργατικών ατυχημάτων που θα προλαμβάνουν ανάλογα περιστατικά, να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό στους Δήμους, ενώ η κατασκευή σύγχρονου νοσοκομείου στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Αττικής, που θα καλύπτει τις ανάγκες δεκάδων χιλιάδων που ζουν και εργάζονται στην περιοχή, είναι πιο επιτακτική από ποτέ.

 
Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου, απευθύνει τα πιο θερμά του συλλυπητήρια σε όλους τους οικείους του αδικοχαμένου συναδέλφου μας, και καλούμε όλους τους εργαζόμενους να παλέψουμε και να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες, για ένα κόσμο που το πιο σημαντικό θα είναι η ανθρώπινη ζωή και όχι η άθλιες συνθήκες εργασίας και το κυνήγι του κέρδους.