Για τη συνέντευξη της Γιάννας Αγγελοπούλου στη χθεσινή Καθημερινή τι να πει κανείς; Οι καιροί αλλάζουν ραγδαία. Δεν έχουμε απλώς εισέλθει στην προεκλογική περίοδο – το πολιτικό στάτους έχει ανατραπεί ήδη.
 
Η κ. Αγγελοπούλου είπε αυτά που είχε να πει. Ότι είναι αντισυστημική, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει το νέο στην πολιτική ζωή, ότι το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα τελειωμένο, ότι θεωρεί σουρεαλιστικό το να προταθεί από τα κόμματα εξουσίας για τη θέση του προέδρου της δημοκρατίας, ότι εμπνέεται πολιτικά από τα παιδιά της.
 
Το ενδιαφέρον για μένα όμως είναι αλλού: Στην έξαλλη στάση του δημοσιογράφου που πήρε τη συνέντευξη.
 
Σε πρώτη φάση, δεν διστάζει να εκφράσει την ενόχλησή του ενόψει κάθε αμφισβήτησης της κατεστημένης τάξης πραγμάτων. Αμέσως μόλις υποπτεύεται ότι η κ. Αγγελοπούλου ετοιμάζεται να καταφερθεί εναντίον του πολιτικού συστήματος, εκείνος, αντί να αδράξει ως δημοσιογράφος τη μοναδική ευκαιρία, «αλλάζει θέση στην πολυθρόνα διότι το βλέπει να έρχεται», και μόλις και μετά βίας αποτολμά την ερώτηση: «Θέλετε να πείτε ότι είστε αντίθετη με το πολιτικό σύστημα;». Αμέσως μετά, με φρίκη διαπιστώνει πως «είναι κάτι περισσότερο».
 
Εν συνεχεία, ακροβατώντας οριακά, χωρίς ωστόσο να αποφύγει να βγει εκτός θέματος, δεν διστάζει να εκδηλώσει την πλήρη αποστροφή, απέχθεια και αηδία που νιώθει για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
 
Μόλις η κ. Αγγελοπούλου τολμά να υπαινιχθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί το νέο στην πολιτική ζωή, ο δημοσιογράφος σπεύδει να την αποστομώσει: «Μα, αυτοί δεν είναι που επαγγέλλονται την πλήρη αναπαλαίωση του συστήματος;».
 
Και πόσο αντισυστημικός μπορεί να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ όταν, πάντα κατά τον ίδιο, «προσφέρει πολιτική προστασία στους προσληφθέντες στο Δημόσιο με πλαστογραφημένα πιστοποιητικά;».
 
Αλλά επειδή η κ. Αγγελοπούλου δεν πτοείται, ο δημοσιογράφος της έγκυρης εφημερίδας επιμένει να εκφράζει την αποστροφή του: «Ο Τσίπρας με τον τρόπο που μιλάει και μ’ αυτά που λέει είναι το νέο; Αυτός που καλεί τη νεολαία να εμπνέεται από τον Άρη Βελουχιώτη;». 
 
Υπάρχει πάντως και το ηθικόν δίδαγμα: Κατά τον δημοσιογράφο, ο μόνος λόγος για τον οποίο δικαιολογείται το γεγονός ότι η κ. Αγγελοπούλου «δεν φοβάται τον ΣΥΡΙΖΑ» είναι ότι… «κανείς δεν θα τον φοβόταν αν μπορούσε να ζει στη Ζυρίχη».
 
Ένα παλιό δημοσιογραφικό ρητό λέει ότι μια συνέντευξη δεν απεικονίζει αυτόν που τη δίνει αλλά αυτόν που την παίρνει. Ο Στέφανος Κασιμάτης το τερμάτισε.