«Η μητέρα μου πάντα ήθελε να γίνω τραγουδίστρια της τζαζ . Εγώ πάντα ήθελα να καλλιεργώ τη λαγνεία». Η Έτα Τζέιμς γεννήθηκε στο Λος Άντζελες το 1938. Είχε διαφορά μόλις δεκατέσσερα χρόνια (!) από τη μητέρα της, ενώ δεν σιγουρεύτηκε ποτέ για το ποιος είναι ο πατέρας της – αν και θεωρούσε ότι ήταν κάποιος διάσημος παίκτης μπιλιάρδου, με τον οποίο γνωρίστηκαν σε μεγάλη πια ηλικία.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, συνήθιζε να τραγουδά με τις φιλενάδες της στους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο. «Εκείνη την περίοδο, το συγκρότημα Hank Ballard and the Midnighters είχαν ένα χιτ, το Work With Me, Annie. Εμείς αποφασίσαμε να ‘απαντήσουμε’. Δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα μπούμε στη show business, περνούσαμε απλώς τον χρόνο μας με το να φτιάχνουμε απαντήσεις σε γνωστά τραγούδια». Το τραγούδι-απάντηση (Roll With Me, Henry) ήταν το ορόσημο για να ξεκινήσει η επαγγελματική ζωή τής -μόλις- 15χρονης μιγάδας, η οποία την αντάμειψε με έξι Γκράμι, δεκάδες ακόμα βραβεία και διακρίσεις, αλλά κυρίως με την υστεροφημία ότι η μουσική της «γεφύρωσε το χάσμα που υπήρχε ανάμεσα στο rock ‘n’ roll και το rhythm and blues».   

Στην προσωπική της ζωή υπέφερε κυρίως από δύο πράγματα: την εξάρτηση στα ναρκωτικά και την παχυσαρκία. «Κυκλοφορούσα στο Χάρλεμ, θαυμάζοντας τον Μάιλς Ντέιβις και τις υπόλοιπες αγριόγατες της τζαζ. Για μια περίοδο, τα πρότυπά μου ήταν όλοι τους ναρκομανείς». Η εξάρτησή της από την ηρωίνη ξεκίνησε τη δεκαετία του ’60 και κατέληξε σχεδόν να της διαλύσει την καριέρα (φυλακίστηκε, έχασε μεγάλα χρηματικά ποσά και ‘τραυμάτισε’ τη φωνή της). Το δεύτερο μεγάλο της πρόβλημα, η παχυσαρκία, την ανάγκαζε συχνά να ερμηνεύει τις επιτυχίες της πάνω σε αναπηρική καρέκλα – ενώ προ δεκαετίας υποβλήθηκε σε εγχείριση, αφαιρώντας από τη σωματική της μάζα περίπου 100 κιλά. Παντρεύτηκε μία φορά, με τον Artis Mills, με τον οποίο απέκτησε δύο γιους.

Το γνωστότερο τραγούδι της είναι το At Last – η επιτομή του αμερικανικού γαμήλιου εμβατηρίου, ενώ ένας από τους καλύτερους δίσκους της είναι το Tell Mama (1967), ο οποίος θεωρείται και ένας από τους σημαντικότερους δίσκους στην ιστορία της σόουλ.