Eυρώ ιδρυτικά

Αξίζει να θέσουμε το ερώτημα αν όλη αυτή η δυστυχία είναι δικαιολογημένη προκειμένου να σωθεί το ευρώ. Το ερωτημα τίθεται από τη σκοπιά της πλειοψηφίας των Ευρωπαίων που εργάζονται για τα προς το ζην- δηλαδή από προοδευτική σκοπιά. Δεν πρέπει να συγχέουμε την ευρωπαϊκή ένωση με την ευρωζώνη. Αντίθετα με την ευρωπαϊκή ένωση, που έχει κάποια προοδευτικά στοιχεία, η ευρωζώνη ήταν εξαρχής ένα δεξιό δημιούργημα. Οι κανόνες που περιορίζουν το χρέος στο 60% και το έλλειμμα στο 3% είναι αδικαιολόγητα περιοριστικοί σε καιρούς κρίσης και υψηλής ανεργίας. Μια άλλη άσχημη ένδειξη είναι ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει ως μοναδική αποστολή της τον έλεγχο του πληθωρισμού. Ακόμη και η αμερικανική FED είναι νομικά υποχρεωμένη να ασχολείται και με τον πληθωρισμό και με την ανεργία.Επίσης, ενώ η FED τυπώνει χρήμα, οι εξτρεμιστές της ΕΚΤ ανεβάζουν τα επιτόκια.
Μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής αριστεράς δεν φαίνεται να καταλαβαίνει τον δεξιό χαρακτήρα των θεσμών, των αρχών και ειδικά της μακροοικονομικής πολιτικής της ευρωζώνης. Οι ευρύτερες δυσκολίες στην κατανόηση της μακροοικονομικής πολιτικής παγκοσμίως έχουν επιτρέψει την εφαρμογή καταστροφικών πολιτικών ακόμη και υπό αριστερές κυβερνήσεις. Οι παρανοήσεις αυτές αλλά και το έλλειμμα δημοκρατίας βοηθούν να καταλάβουμε γιατί η μακροοικονομική πολιτική της Ευρώπης αυτή τη στιγμή είναι πολύ πιο δεξιά από ό,τι των ΗΠΑ, παρόλο που η Ευρώπη διαθέτει ισχυρότερα συνδικάτα και άλλες θεσμικές βάσεις μιας προοδευτικότερης πολιτικής.